Reis met ons mee 2005/2006 - Thailand 1

Vrijdag , 14 October 2005

Na een paar heerlijke dagen in Bangkok, zijn we inmiddels verhuisd naar Koh Chang. Een heerlijk tropisch eiland waar het goed vertoeven is. In Bangkok hebben we echt genoten van alle westerse gemakken en dachten we op Koh Chang weer terug te gaan in de tijd....niets is minder waar. Ook hier heeft het tourisme zijn weg gevonden en zijn we weer voorzien van alle westerse "weelde".......supermarkten die alles verkopen, internet en leuke kledingzaakjes....wat wil een meisje nog meer?! Voorlopig houden we het hier nog wel even uit. Maar al dat relaxen heeft een nadaal en dat is dat we dus niet zo heel veel bijzondere dingen te vertellen hebben. Eindelijk een keer een korte update.....ik heb tenslotte ook "vakantie"!
We gaan weer even terug naar vorige week vrijdag toen we nog in Bangkok zaten. We hadden daar inmiddels een leuk hotel gevonden waar zelfs een ontbijt bij de prijs zat inbegrepen. En al zijn we voor ons gevoel terug in het "westen", ze serveren hier nog steeds een oosters ontbijt....rijst, gebakken groenten en kip dus. Gelukkig was er ook nog wel toast met jam te krijgen, maar we waren de afgelopen weken natuurlijk erg verwend met bruin brood, kaas en chocopasta. Na het ontbijt nemen we een taxi naar Siam Square, het centrum van de stad, waar we eens lekker zijn gaan shoppen. Tientallen grote shoppingmalls zijn er hier te vinden, voor elk budget wat. En eerlijk is eerlijk....dit heb ik ech wel gemist. Lekker winkelen en kijken wat de mode allemaal weer te bieden heeft. Het leuke is namelijk dat ondanks dat het hier altijd tropisch warm is, ze toch nog zoiets hebben als een wintercollectie. Dus gewoon lekkere donkere winterse kleuren, alleen dan met katoenen stoffen. Ik ben in ieder geval weer helemaal op de hoogte van de nieuwe winterkleuren, maar de komende winter zal ik er niet na de laatste mode bijlopen. Helaas is de ruimte in mijn rugzak daar te klein voor. Maar we hebben met elkaar afgesproken dat voordat we naar huis gaan, we hier in Bangkok alletwee een nieuwe gardarobe gaan aanschaffen. Alle afgedragen spullen verhuizen naar de vuilcontainer en met een rugzak vol mat nieuwe kleren komen we naar huis. Het duurd nog even....maar vanuit Austalie vliegen we toch eerst weer terug naar Bangkok, om vanuit daar verder te vliegen naar Amsterdam. Dus dan hebben we nog wat te doen als we weer in Bangkok zijn! Een leuk vooruitzicht....alleen die maten hier baren mij wat zorgen. Ik mag dan inmiddels een maatje kleiner zijn, de vrouwen hier hebben echt kindermaatjes. Een XXL zit soms maar net goed bij mij.....jullie begrijpen dat ik natuurlijk wel al het een en ander gepast heb! Na al dit gewinkel gaan we lekker koffie drinken bij Starbucks, en daar hoort natuurlijk een taartje bij! Carrotcake met een zacht creme laagje...geweldig gewoon. 's Middags gaan we terug naar Khao San Road waar we uiteindelijk op een terras belanden bij een hele leuke kroeg. Zeg maar "De Blauwe Bock" van Bangkok. En was ik vanmorgen helemaal in mijn nopjes met winkelen....nu is het Fred die zit te genieten. Grote schermen waarop voetbal wordt vertoont, een geweldige bar en allemaal rare mensen om te bekijken. Ook hier zullen we vast nog wel terug komen. We sluiten deze heerlijke dag af met een vette bek bij de Mc Donalds, en eindelijk krijg ik een echte Mc Flurry! Het heeft heel wat maanden geduurd, en ik had inmiddels al heel wat berichtjes vanuit Nederland gekregen van Ellen en Marielle die alweer een Mc Flurry hadden gegeten.....maar nu ben ik aan de beurt! Super dag!!!!
Zaterdagochtend gaan we eerst naar het postkantoor om weer wat kilo's naar huis te sturen. Alle reisgidsen van Vietnam en Cambodja gaan terug en dat scheeld ons toch weer twee kilo. Het prijsverschil tussen zeepost en luchtpost is zo klein dat we het deze keer laten vliegen en dat betekende dus dat dit pakketje over twee weken al in Nederland is. En waarschijnlijk eerder dan het pakketje wat we twee maanden geleden vanuit China hebben verstuurd. Wat wel lachen is, is dat ik vanmorgen nog even een briefje geschreven heb voor bij dit pakketje en daarin ben ik er vanuit gegaan dat dit pakketje pas rond kerst aan zou komen. Maar pa en ma zullen zeker nog niet bij de kerstboom zitten als ze dit briefje lezen! De rest van de ochtend wandelen we lekker door de stad en we eindigen weer bij een filliaal van Starbucks, waar we wederom genieten van een lekker bakkie....en taart! 's Middags boeken we nog even onze bus- en boottickets naar Koh Chang voor maandag en we maken een plannetje voor onze visumverlenging. We besluiten eind oktober een dagje naar Cambodja terug te gaan. Dus 4 uur in de bus naar de grens, uitchecken in Thailand, inchecken in Cambodja en vervolgens dezelfde procedure in omgekeerde volgorde. Kost ons een hele dag en 80 euro aan vervoer en visums voor Cambodja....maar dan mogen we weer "gratis" 30 dagen in Thailand blijven! Het is niet anders. De rest van de middag liggen we heerlijk bij het zwembad boven op het dak en genieten van het prachtige uitzicht over de skyline van Bangkok. Voor dat we gaan eten, gaan we eerst nog even wat drinken bij "De Blauwe Bock" en daarna gaan we lekker piza happen. Als we zitten te eten zien we dat je hier in nood geen 112 moet bellen want dan krijg je de pizaboer aan de telefoon! Op dit nummer kan je hier dus piza's bestellen!
Zondag is voorlopig alweer de laatste dag in Bangkok. En deze brengen wij op een hele fijne manier door. In Cambodja hebben wij de massage even gelaten voor wat die was, maar inmiddels zijn we weer helemaal hersteld en hebben wel weer zin een verwen partij. Nou, en dat wordt het. Boven op het dak van ons hotel staat een grote houten tempel. En in deze tempel liggen allemaal matten op de grond. Verder staan alle deuren wagenwijd open en waait er een heerlijk windje door het gebouw. En het uitzicht is ook hier fantastisch. Echt een hele fijne plek om te genieten van een echte Thaise massage. Twee uur lang worden we van top tot teen gemasseerd, gekneed en uit elkaar getrokken. We voelen ons echt als herboren na deze behandeling. Na de lunch gaan we ook alletwee nog even naar de kapper. Fred gaat weer voor zijn korte coupe en ik laat na 5 maanden de boel weer eens lekker uitdunnen. Het knippen gaat prima, maar het fohnen is echt een lachertje! In Azie is het gebruikelijk om het haar zo stijl mogelijk te dragen. En ik mag dan wel blond zijn, maar inmiddels heb ik wel een echte Aziatische, stijle coupe. Een half uur lang heeft ze echt alle moeite gedaan om het zo stijl mogelijk te fohnen en dat is haar heel goed gelukt. Ik kreeg echt de slappe lach onder het fohnen, maar zij dacht dat dat betekende dat het goed was. Wat zag ik eruit zeg! Terug op de kamer hebben we even wat foto's gemaakt (deze volgen later) en daarna heb ik er snel mijn eigen draai aangegeven. Uiteindelijk is het wel goed geknipt en daar gaat het naturlijk om! De rest van de middag vertoeven we weer bij het zwembad en 's avonds kijkt Fred nog even voetbal....ja, ja, het Nederlands Elftal! Inmiddels worden er al plannen gemaakt om onze wereldreis te laten eindigen in....Duitsland?! Nou, daar moeten we het nog wel even over hebben.
De volgende ochtend vertrekken we al vroeg naar Koh Chang. Wel weer een uur later dan gezegd, maar deze keer in een super-de-luxe bus. De reis gaat voorbeeldig, alleen duurd het geen 6 uur maar 8 uur. Ook daar kijken we inmiddels niet meer van op en rond 5 uur komen we aan in de haven van Trat. Hier nemen we een half uur later de boot naar Koh Chang. En terwijl de zon ondergaat varen wij in een klein uurtje naar Koh Chang. Op de kade staan twee pickuptrucks klaar. Wij nemen degene naar White Sand Beach en daar aangekomen vinden we al snel een plekje om te slapen. Morgen zien we wel weer verder. Op het strand eten we bij een heel leuk restaurantje, en als je hier zo heerlijk aan de waterlijn zit te eten met een romantisch muziekje op de achtergrond dan vergeet je heel snel dat je toch weer een lange reis hebt gemaakt!
Dinsdagochtend gaan we na het ontbijt op zoek naar een hutje aan het strand. Maar na twee uur zoeken komen we tot de conclusie dat we helemaal zo gek nog niet zitten in het Palm Garden Hotel. We hebben heel wat hutjes bekeken en over het algemeen was het niet meer dan een oud, vochtig klein hok. En de prijzen die ze daar voor durven vragen is echt ongelofelijk. 30 euro per nacht, alsof het niets is. En de kamer waar we nu zitten kost maar 10 euro per nacht en dan hebben we ook nog airco, tv, een echte badkamer en een super twee-persoonsbed. We besluiten dus maar te blijven waar we zijn en dan lopen we maar 20 meter naar het strand! Het is alleen niet heel super schoon en aangezien we hier nog wel een week blijven ga ik even aan de schoonmaak. Met een wegwerpwashand en een shampoosopje blinkt het na 20 minuten ons weer allemaal te gemoed en het ruikt nog lekker ook! Fred moet er alleen maar om lachen, maar die kent me inmiddels langer dan vandaag. De rest van de dag liggen we lekker op het strand en 's avonds trakteren we onszelf op een heerlijke BBQ met kreeft...we zijn vandaag namelijk 4 maanden onderweg! En eigenlijk voelt het meer als 4 jaar als we bedenken wat we allemaal al hebben gezien, beleefd en ervaren. Als we de komende maanden nog zoveel gaan beleven dan komen we echt heel "rijk" terug!
Woensdag, donderdag en vrijdag doen we niet veel meer dan lekker uitslapen, naar het strand gaan, een beetje winkelen, pannenkoeken eten, lezen, een kaartje liggen en 's avonds lekker genieten van de zonsondergang en bbq-en op het strand. Jullie begrijpen dat dit niet snel verveeld. En Tom en Linda, nog even vol houden want over een paar weken liggen jullie hier ook!!!
De komende week zullen we hier dus nog wel blijven en daarna zien we wel weer. In ieder geval vier ik mijn verjaardag op een tropisch eiland, dus als jullie maandag zin hebben in een heerlijke cocktail bij een prachtige zonsondergang dan zijn jullie allemaal uitgenodigd op Koh Chang. En rond een uur of 7 gaat de kreeft op de BBQ bij 15 Palms op White Sand Beach....dus wij zouden zeggen...kom snel!

Liefs,
Fred en Petra

Donderdag , 20 October 2005
Alweer een week voorbij....wat gaat de tijd toch ongelovelijk hard. Zo hard zelfs, dat ik inmiddels 31 jaar ben geworden. En ondanks dat we aan de andere kant van de wereld zitten, heb ik me nog nooit zo jarig gevoeld. Naast dat Fred zich enorm had uitgesloofd, kwamen er vanuit Nederland ontzettend veel berichtjes, kaartjes en telefoontjes om mij te feliciteren. En dat deed mij heel erg goed. Het is fantastisch om te weten dat er toch heel veel mensen zijn, die aan ons denken. Dus bij deze wil ik iedereen heel erg bedanken voor de fijne verjaardag.....al hebben wij al die kreeft op de BBQ toch echt allemaal zelf moeten opeten!!! Maar jullie begrijpen dat we dat niet zo heel erg vonden.
Verder valt er over de afgelopen week niet zo heel veel spannends te vertellen. We zitten namelijk nog steeds op Koh Chang, dat heerlijke tropische eilandje in de Golf van Thailand. En dat zijn we nog steeds niet zat. Het is gewoon heerlijk om na 4 maanden reizen even een poosje te relaxen en alle indrukken van de laatste maanden door te laten dringen. Als we namelijk terug denken aan bijvoorbeeld onze reis met de TME en onze reis door China, dan lijkt het alsof we dat echt in een vorig leven beleefd hebben. Maar toch is het pas 4 maanden geleden. Verder is het gewoon heerlijk om even een poosje in hetzelfde bed te slapen en al je kleren (2 broeken en 4 t-shirts!) eens in een kast te leggen en niet vanuit je rugzak te leven. Kortom we blijven hier nog wel even en we zien wel wat de komende weken gaat brengen. En zeg nou zelf.....parel witte stranden, azuur blauwe zee, elke dag zo tussen de 35 en 40 graden, fantastische restaurantjes op het strand met de meest goddelijke gerechten en een geweldige man die me gezelschap houd, dat wordt je natuurlijk niet snel zat! Verder komen Tom en Linda over 3 weken ons bezoeken en samen gaan we nog 3 weken door Thailand reizen...dus die Thaise cultuur komt straks vanzelf weer! Voorlopig dus even "vakantie". Het leuke is dat wij inmiddels allebei een oude hobby weer hebben opgepakt. Creatieve "linkspoten" als we zijn, hebben we beide het schetsboek en de potlood weer opgepakt om zo nu en dan weer eens lekker te schetsen en te tekenen. Daar hebben we nu alle tijd en rust voor en het is weer erg leuk om te doen. Kortom, jullie begrijpen dat we ons echt nog niet vervelen. Toch willen wij jullie even laten weten hoe wij hier de afgelopen week hebben doorgebracht.
Vrijdag; ontbijten, strand, lunchen, relaxen op de kamer en 's avonds eten op het strand!
Zaterdag; uitslapen (dit gaat echt steeds beter en inmiddels, tussen 7 en 8 worden we pas wakker!), ontbijten, wandelen, lunchen, strand, en 's avonds weer dineren op het strand!
Zondag; uitslapen, ontbijten, ....oeps geen strand want het regent, dus ik kruip even achter de computer en Fred gaat op kadootjes-jacht....! Gelukkig klaart het weer in de loop van de ochtend op en 's middags liggen we alweer te bakken op het strand. Eind van de middag hobbieen we nog wat en 's avonds eten we een keer sandwiches op de kamer terwijl we onder tussen Harry Potter op tv kijken.
En dan is het maandag 17 oktober...mijn 31-ste verjaardag. Wat een rot getal is het eigenlijk toch, ik vind 30 echt veel leuker. Als ik tegen Fred zeg dat ik gewoon 30 ben geworden, antwoord hij heel leuk; "Ja, en ik wordt 18!" Dan ben je snel uitgekletst. Fred is gisteravond nog tot laat bezig geweest met van alles en nog wat en ik moest gaan slapen en mocht niet kijken.....en zeg dan maar eens dat je niet nieuwschierig bent! Terwijl hij gisteren ook al twee keer langs het internetcafe was gelopen met tassen vol met spullen. Maar de verrassing is super. Als ik wakker wordt heeft hij al allemaal kaarsjes aangestoken en de kamer versiert. Het ziet er super romantisch uit. Hij heeft zelfs een kaars weten te vinden met de tekst "congratulations". Na deze bijzondere wake-up-call gaan we naar het strand om daar te genieten van een heerlijk ontbijt. Verse jus, thee, pannenkoeken, gebakken eieren, toast en yoghurt met vers fruit...niets ontbreekt! Als we onze buikjes vol hebben gegeten nestelen we ons heerlijk op het strand en genieten van het prachtige weer. Al heb ik mijn verjaardag al heel wat keren op vakantie gevierd....nog nooit op zo'n heerlijk tropisch strand. En dat is echt super. Als we koffie gaan drinken loop ik snel even naar het supermarktje hier, om een taartje te halen....zijn deze uitverkocht?! Nou, dat moeten we morgen dan nog maar inhalen, vier ik gewoon twee keer m'n verjaardag. 's Middags duiken we nog even achter de computer en er zijn echt heel veel kaartjes en berichtjes. Heerlijk om alles te lezen. Verder bellen Tom en Linda nog even om te feliciteren en om te horen hoe "vervelend" het hier is op Koh Chang. Maar Tom en Lin...nog een paar nachtjes slapen en dan kunnen jullie het hier met eigen ogen gaan bekijken! Aan het eind van de middag gaan we terug naar het strand, waar we ons heerlijk nestelen op een paar kussen en genieten van een prachtige zonsondergang. En alsof het nog niet genoeg is krijgen we ook nog een heerlijk BBQ voorgeschoteld met kreeft, mosselen, schelpen en vis! Jullie begrijpen nu wel waarom ik me zo vreselijk jarig heb gevoeld. Eind van de avond bellen we nog heel eventjes naar huis om met pa en ma te kletsen en zij hebben na 2 maanden zojuist het pakketje uit China ontvangen. Er zaten geen kadootjes in, maar met de cd-roms met foto's waren zij net zo blij. Kortom het was een superdag!!!!
Dinsdag halen we uiteraard nog even het taartje, dat we gisteren gemist hebben...maar eigenlijk hebben we daar niks aan gemist want het was zoet, mierzoet! En de rest van de dag kunnen jullie inmiddels wel bedenken wat we gedaan hebben.
Woensdag is weer niet veel anders, alleen eindigen we deze dag zeer laat want het is volle maan. En als je in Thailand volle maan zegt, dan zeggen ze hier; Full Moon Party's! Na het avondeten (bij een geweldig Italiaans restaurant met zelfgemaakte Panna Cotta en Tiramisu!) gaan we dan ook naar het strand. Voor het Sabbay Cafe liggen allemaal grote rieten matten op het strand met lekkere zachte kussens. Hier strijken we neer en genieten van de live band die staat te spelen. En deze is echt geweldig...slecht. Iedereen weet dat ik echt niet kan zingen, maar deze mevrouw maakt het echt wel heel erg bont. Toch is de sfeer er niet minder om, maar dat kan ook liggen aan de enorme hoeveelheden alcohol die er hier doorheen gaan. Je kan hier namelijk emmers kopen, gevuld met ijs, een fles wodka, een fles rum en een fles cola. Verder zitten er ook nog rietjes bij en het is de bedoeling dat je zelf de drank mixed in de emmer en hier gezamelijk met de rietjes uit drinkt. Dus iedereen zit gezellig met elkaar uit emmers drank te slurpen....dus ja, die muziek daar luistert niemand naar! Als we aan het eind van de avond echt lek gestoken worden door de muggen gaan we naar huis om weer eens lekker te knorren.
En zo zijn jullie weer helemaal op de hoogte van wat we hier uitvoeren! Jaloers? Nog niet? Nou voorlopig blijven we hier nog een week....nu wel al jaloers? De volgende update zal dus wel niet veel meer nieuws brengen, maar als er nog iets spannends gebeurd dan melden wij dat uiteraard wel weer!

Liefs,
Fred en Petra


Vrijdag , 28 October 2005

We durven het bijna niet meer te schrijven....maar we liggen nog steeds op ons luie kont op het strand van Koh Chang. En daar kunnen we allerlei zwakke excuses voor aanvoeren, zoals bijvoorbeeld; In de zomervakantie gaan we ook wel eens een paar weken naar het strand! Of; We hebben dit wel verdiend na 4 maanden "afzien"! En dit is onze favoriet; Dit maakt ons weer gretig, om straks verder te gaan! Het komt er op neer dat we het hier "gewoon" geweldig naar onze zin hebben en even genieten van de luxe keuze die we hebben om te doen en laten wat we willen. Alleen gebeuren er hier niet zo heel veel spectaculaire dingen om te vertellen, dus het wordt weer een kort verslag deze week....maar dan kunnen jullie na het lezen weer snel aan het werk!!!!! (Was dat even een valse opmerking?!)
Als we vrijdag wakker worden is het weer prachtig weer, maar dat is hier eerder regelmaat dan uitzondering. En bij prachtig weer bedoelen we hier zo'n 38 graden, een strak blauwe lucht met hier en daar een grote schaapjes wolk en een zacht briesje vanuit zee. En de kleur en de temperatuur van de zee zijn ook niet mis. Helder en azuur blauw en zo'n 25 graden. We willen jullie een beetje duidelijk maken waarom we ons hier nog niet vervelen! Na het ontbijt verhuizen we dan ook naar onze ligstoelen op het strand en gaan hier lekker liggen lezen. Voor de lunch bestellen we een heerlijk pannenkoekje met banaan, en daarna modderen we nog even verder in het zonnetje. Rond een uur of drie gaan we terug naar huis waar we lekker even een kopje thee drinken en een heerlijke warme douche nemen. En aan het eind van de middag gaan we terug naar het strand waar we onder het genot van een cocktailtje genieten van een prachtige zonsondergang. Wat misschien wel leuk is om te vertellen is dat wij voor het eerst tijdens onze reis de zon weer in de zee zien zakken. In Vietnam kwam de zon namelijk op uit zee en dat is toch even wennen als je op het Katwijkse strand bent opgegroeid. 's Avonds hebben we weer genoten van een heerlijk Thais maal en zo is er weer een dag voorbij.
Zaterdagochtend besluiten we weer eens buiten de deur te gaan ontbijten en daar hebben we een heel leuk stekkie voor. Even verderop het strand is een restaurantje, gebouwd op wat rotsen in zee. Voor het restaurant ligt een groot terras wat eigenlijk boven zee hangt. En zo 's morgens vroeg ligt het nog heerlijk in de schaduw. Daarbij is het met een windje vanaf zee erg aangenaam vertoeven daar. We verwennen onszelf weer met een heerlijk ontbijt....pannenkoeken, gebakken eieren, yoghurt met muesli....een goed begin is het halve werk! Na het ontbijt besluiten we om nog even lekker een kopje koffie en een bakkie thee te nemen. Dit bestellen we dan ook bij de ober...of serverster...daar zijn we nog niet achter?! Het wemelt hier namelijk van de jongens die een meisje willen zijn. En het is elke keer weer goed kijken...zien we een ademsappel, heeft hij of zij grote handen en kunnen we in die strakke broek nog iets van een bobbel ontdekken? Ach, het maakt ons niet zo veel uit, als wij onze bestelling maar krijgen. Maar daar ging het nou net even mis. Want inplaats van de koffie en de thee die we besteld hadden, kwam hij, of zij, aan met een cola en een bier. Maar wij zijn niet de moeilijkste klanten en om 10.15 uur had Fred, zo net na het ontbijt, best wel trek in een biertje.....nu begrijpen jullie weer een beetje beter waarom we hier nog steeds zijn!
Zondag is weer net zo'n dag als alle voorgaande. Alleen aan het eind van de middag begint het te regenen en aangezien we even geen zin hebben om uiteten te gaan, ren ik even naar de supermarkt voor wat broodjes en een blikje tonijn. En waar denken jullie (lees;mannen) aan als je om zondagavond rond een uur of zeven met het bord op schoot voor de tv zit....Studio Sport ja!!!! (We weten niet hoe het nu heet, maar toen wij Nederland verlieten was het nog Studio Sport). En geloof het of niet, maar terwijl wij met een bord vol tonijn-sandwiches voor de tv zaten, werd hier in het verre Thailand live-verslag van de wedstrijd PSV-Ajax uitgezonden. Jullie begrijpen dat Fred met een glimlach van oor tot oor voor de tv zat!!!! Alleen een kleine domper op de feestvreugde.....Ajax verloor.....maar je kan niet alles hebben. Later kunnen we via de Chineese zender ook de F1 Grand Prix van China volgen....en die Chineese Olav Mol is nog veel enthousiaster. We konden er wel niets van verstaan, maar het klonk allemaal geweldig....zo ga ik zels de F1 nog leuk vinden!
En zo kan ik van elke dag nog wel een verslag schrijven, maar onze "werkweek" bestond verder uit zonnen, lezen, zwemmen, lunchen, filmpje kijken, een hapje eten en een beetje tekenen. Dus terwijl jullie door weer en wind op weg waren naar het werk of andere vreplichtingen, draaide wij ons nog even om op het strand of namen nog een cocktailtje. Het enige "vervelende" deze week was, dat wij nieuwe buren kregen. En deze keer een Europeese kerel met een Thaise "gezelschapsdame". Nu zijn deze Europeese mannen over het algemeen niet de meest assertieve types en de Thaise "gezelschapsdames" zijn behoorlijk door de wol geverfd. Zeg maar gerust; tot op het bot toe verwend! En als ze het even niet zint, dan laten ze dat duidelijk merken of horen. En onze nieuwe buurvrouw had daar geen moeite mee om dat midden in de nacht te doen. Maar na 2 uur (?) naar dit gezeur te hebben geluisterd, werd het mij echt te gortig. Mij een beetje midden in de nacht uit m'n slaap halen en houden.....daar kan ik echt heel slecht tegen. Nadat ik meerdere malen op de deur heb geklopt (gebonkt dus!) wordt er uiteindelijk open gedaan door een heel onschuldig kijkende dame, met een handdoek omgeknoopt. Een en al berouw werd er getoont na mijn vraag of het wat rustiger kon....en het werd stil. Wat een rust! Maar val dan maar weer eens in slaap....dat valt niet mee, zeker niet als manlief ook nog eens naast je gaat liggen snurken als of er niets gebeurd is. En om even duidelijk te maken hoe verwend deze dames zijn....een nacht later begint het verhaal weer van voor af aan. Toch vallen we tussen de herrie door nog wel wat in slaap. Dus het nachtelijke bezoekje heb ik deze keer overgeslagen. Maar als ik de volgende morgen op het strand onze "buurvrouw" weer tegen kom, laat ik toch wel even weten dat ik ook graag mijn zin krijg. Ik maak haar heel vriendelijk, maar toch een beetje drijgend, duidelijk dat het nu echt genoeg is geweest.....en die boodschap is prima overgekomen!!! Wat een heerlijke rustige nachten hebben we weer.
Nou, dit was het weer voor deze week. Maandag vertrekken we echt naar Bangkok, want we moeten voor 3 november nog even een dagje naar Cambodja in verband met onze visumverlenging. Verder hebben we nog wat dingen te regelen in Bangkok voordat Tom en Linda komen (9 november). En 3 november viert Reinier zijn verjaardag in Bangkok en daar willen we graag bij zijn. Het is alweer ruim 3 maanden geleden dat wij afscheid van hem namen in Xi'an en het wordt wel weer tijd voor een reunie.....bier drinken dus. Reinier reist namelijk niet de wereld rond, maar biert de wereld rond.....zijn verhalen kunnen jullie lezen op www.reinieropreis.nl Bij zijn foto's op de website kunnen jullie ook nog wat foto's zien die tijdens onze gezamelijke reis met de Trans Mongolie Expres zijn genomen. Nu we toch wat aandacht vragen voor andere wereldreizigers....Mark en Bianca, vrienden van ons, zijn in augustus begonnen met hun wereldreis en wij hopen elkaar straks in Nieuw Zeeland te ontmoeten. Zij zijn te volgen via www.inmundusveritas.nl

Liefs,
Fred en Petra


Zaterdag , 5 November 2005

En daar zijn we weer, deze keer vanuit het Benidorm van Thailand; Pattaya. Even later dan dat jullie van ons gewend zijn maar we hebben een "drukke werkweek" achter de rug. Zaten we vorig week nog rustig op Koh Chang.....de afgelopen week hebben we Bangkok, Cambodja en Pattaya alweer aan onze "reislijst" toegevoegt! Maar we nemen jullie eerst weer even mee terug naar vorige week zaterdag....
En die zaterdag begon voor mij niet al te best want al heel vroeg werd ik wakker met een flinke buikgriep. Kortom, in een paar uur tijd ben ik wel 20 keer naar de wc geweest en heb daar even mijn hele darm-inhoud weg gebracht. En daar baalde ik hevig van want de laatste twee weken ging het juist zo goed met mijn darmflora. Sinds wij weg zijn ben ik eigenlijk altijd wel aan de diaree geweest en de laatste twee weken produceerde ik eigenlijk voor het eerst sinds ons vertrek weer harde drollen.....dat jullie dat even weten!!! Maar zo rond de middag begon ik mij wel een beetje zorgen te maken, want zelfs het water wat ik dronk kwam er met dezelfde vaart weer uit. Uiteindelijk heb ik maar wat pillen genomen en een "heerlijk" glas water met zoutoplossing om de darmen een beetje tot rust te brengen. Gelukkig hielp dit prima en na een paar uur voelde ik me al wat beter. Aan het eind van de middag gaan we dan ook nog even naar het strand om te genieten van een strandwandeling tijdens de zonsondergang. Maar aangezien ik nog niet veel trek in eten heb besluiten we op de kamer wat te eten. Fred geniet van wat tonijnsandwiches en ik hou het maar bij wat crackers. De rest van de avond lezen we wat en kijken tv.....gewoon lekker luieren dus!
Zondagochtend worden we weer door een uitbundig zonnetje wakker gemaakt. De laatste dagen is het echt superwarm op Koh Chang en het ziet er naar uit dat het vandaag ook weer een hele mooie dag gaat worden. Alleen voel ik mij na de buikgriep van gisteren toch nog niet helemaal top en dat komt toch door wat vocht- en zout-te-korten. Na het drinken van een zoutoplossing en de nodige thee kom ik langzaam weer wat bij. Na het ontbijt gaan we lekker nog even naar het strand want het is de laatste dag hier, en daar willen we natuurlijk nog wel even van genieten. Dus om 10 uur nestelen we ons in onze strandstoelen onder de bomen en genieten nog even van de warmte, het strand en de azuur blauwe zee! Het is vandaag erg gezellig op het strand want er is een groep gasten die op het terras lekker zitten te bieren en onder tussen de aandacht van wat dames proberen te trekken. En dat proberen ze op diverse manieren maar ze zijn niet erg succesvol! Nadat Fred zijn dagelijkse uurtje heeft gezwommen (hij moet ook aan zijn conditie en rug denken nu hij 40 is!) gaan we nog even lunchen en in de loop van de middag gaan we terug naar de kamer. Hier pakken we de tassen alvast in en nemen we langzaam afscheid van ons "thuisje" waar we de afgelopen 3 weken hebben vertoefd.En dat valt niet mee, want we hebben het hier ontzettend naar ons zin gehad en we hebben hier echt heerlijk even kunnen bijtanken. Het voelt net alsof je na drie weken vakantie weer aan het werk moet.....maar dat klinkt waarschijnlijk heel raar als wij dat zeggen!!! Eind van de middag gaan we nog een keer naar het strand om te genieten van wederom een prachtige zonsondergang. Op het strand ligt een van de jongens zijn roes uit te slapen. Het blijkt dat hij al twee dagen niet geslapen heeft maar wel gedronken, en dat houdt natuurlijk een keer op. Iemand heeft maar wel even een parasol bij hem neer gezet zodat hij niet levend verbrand. En "punkschurfie", de huis-zwerf-hond, heeft zich heerlijk tegen hem aangenesteld. Het is echt een geweldig gezicht om te zien, ook omdat de jongen zijn arm om de hond heeft heengeslagen! We nemen wat foto's van hem en later als zijn vrienden terug komen laten we deze zien. Ze liggen allemaal in een deuk! Na het eten nemen we afscheid van iedereen, maar niet voor lang want over 3 weken zijn we hier weer met Tom en Linda. En deze jongens zijn er nog een aantal maanden, dus dan zien we elkaar weer. Al vroeg gaan we knorren, want morgen gaat voor het eerst in 3 weken de wekker weer!
En inderdaad gaat maandagochtend om 7 uur de wekker. We nemen nog even een lekkere douche en ontbijten wat. Om een uur of 9 gaan we op pad naar Bangkok. Al valt het niet mee om eerst een taxi te krijgen naar de ferry. Ze hebben op Koh Chang een soort bus/taxi systeem waarbij grote jeeps steeds een bepaalde route rijden. Je kan zo'n taxi aanhouden en deze brengt de je dan daar waar jij naar toe wilt. Maar deze taxi deel je eventueel met andere passagiers die ook dezelfde kant op moeten. Het is tenslotte een eiland en er is maar een weg rondom het eiland....dus je gaat of naar de ene kant of naar de andere kant! Het is natuurlijk de truc voor zo'n taxi om zoveel mogelijk mensen op hetzelfde ritje mee te krijgen, want dat leverd hem het meeste op. Alleen staan wij net op een heel ongelukkig punt want het is de laatste "halte", en een lege taxi wil ons niet meenemen want dan krijgt hij maar 2 x 40 bath (2 x 0,80 euro) voor het ritje naar het veerpond. En de volle taxi's zitten zo vol dat we daar niet meer bij kunnen. Maar na een half uur wachten, wringen we ons toch in een overvolle taxi want de boot vertrekt om 10 uur en die willen wij wel graag halen. Onze tassen verdwijnen boven op dak en wij staan beide achter op de bumper van de taxi en kunnen ons aan twee haken vasthouden. Uiteindelijk is het wel heerlijk zo achterop met de wind in onze haren! Om 1 minuut voor 10 komen we bij de boot aan en nadat de taxi is uitgeladen en iedereen een plekje op de boot heeft gevonden varen we uit. 40 minuten later staan we weer op vaste wal. Wederom proppen wij ons met al onze reisgenoten in een taxi-jeep voor een kort ritje naar de bus. Maar voordat de taxi wil wegrijden ontstaat er een hele discussie of dit ritje nu bij de prijs van het busticket zit inbegrepen of niet. En er zijn een paar mensen die niet willen betalen. Het maakt de chauffeur niet uit en hij doet de motor van de jeep uit en wacht rustig af. Nadat wij onze mede-passagiers er van overtuigd hebben dat wij niet armer worden van 10 bath (0,20 euro) gaan ze overstag en betalen. De chauffeur haald zijn schouders op en start de motor. Uiteindelijk vertrekken we om 12 uur met een grote bus richting Bangkok waar we om 6 uur aankomen. Hier zoeken we een hotel op Khao San Road en al snel hebben we weer een hok gevonden. Geen airco, geen tv, geen koelkast, maar wel een bed om te slapen...hetzij alleen met onderlaken, en een KOUDE douche! En die hadden we al heel lang niet meer gehad. Sterker nog, tot nu toe pas 3 keer. En waarvan 2 keer onze eigen schuld omdat we de boiler niet hadden aangezet. Maar goed, het is zo enorm warm op de kamer dus zo'n koude douche is eigenlijk wel lekker. We besluiten eerst maar wat te gaan eten want het was weer een lange reisdag vandaag en na mijn buikgriep ben ik nog steeds niet helemaal fit. Buiten op straat is het een drukte van belang want het is Halloween vandaag en dit wordt grootst gevierd op Khao San Road. Overal is het versierd en iedereen is verkleed. Verder spelen er overal bandjes op straat en is er van alles te zien en te beleven. Zo komen we ook twee lopende "spermacellen" tegen. Het is echt een heel komisch gezicht. In twee enorme pakken zitten twee kleine Thaise mannetjes met wit gesminckte gezichten en zij delen gratis condooms uit. Even verderop staan 3 Amerikaanse jongens het evangelie te verkondigen en het is echt een bond gezelschap zo. Nadat we een hapje hebben gegeten gaan we terug naar ons hok en na een koude douche duiken we ons bedje in.....lekker slapen!?
Maar van dat slapen kwam niet veel. Tot ver na middernacht was het een enorme herrie op straat en op elk uur van de nacht kwamen er zeer dronken hotelgasten thuis. En Engelse gasten en bier staan garant voor heel veel herrie. Dus om 7.30 uur gaan we maar ontbijten want we hebben toch veel te doen vandaag. En na het ontbijt en een koude douche gaan we dan ook met een lange boodschappenlijst op pad. Als eerste boeken we een busretourtje naar Cambodja voor morgen want ons visum moet verlengt worden. Verder kopen we alvast twee Lonely Planet reisgidsen voor Nieuw Zeeland, want dan kunnen we ons de komende weken daar een beetje op voorbereiden. Fred scoort ook nog twee leuke t-shirts en verder vinden we ook nog een supermarkt voor de nodige boodschappen. Rond een uur of 11 besluiten we Reinier op te gaan zoeken want die moet nu toch wel wakker zijn. Voor de mensen die dit nog niet weten; Reinier hebben we ontmoet in de Trans Mongolie Express, en later nog in Beijing en Xi'an. Verder hebben wij per email contact gehouden en nu zijn we beide in Bangkok. Dus we gaan op weg naar zijn guesthouse en daar aangekomen weten ze precies wie wij zoeken. Ook in Bangkok is Reinier dus al bekent.....of berucht?! Maar als wij aankloppen wordt er niet open gedaan en we belsuiten nog even boven op het dakterras te kijken. Maar ook daar is hij niet. We besluiten nog een keer even op de deur van zijn kamer te kloppen, en ja hoor er wordt open gedaan. Hij lag dus nog lekker in bed....?! Terwijl hij even snel een douche neemt wachten wij boven op het dakterras. En als hij boven komt duurt het niet lang voordat het bier alweer rijkelijk stroomt. We kletsen heel wat af en vertellen elkaar wat we de afgelopen maanden allemaal hebben beleefd. Het is erg gezellig en het is dan ook zo laat. Eind van de middag nemen we afscheid, maar niet nadat we hebben afgesproken voor zijn verjaardag donderdag. De rest van de dag doen we niet veel bijzonders meer en 's avonds gaan we weer vroeg naar bed want morgen moeten we wel heel vroeg opstaan.....!?
Maar een wekker hadden we daar niet voor nodig want vanmorgen werden we wel op een hele bijzondere manier gewekt. Rond een uur of 5 werd ik wakker omdat ik voor onze deur wat geschuivel hoorde. Al snel had ik in de gaten dat er een stelletje stond te zoenen voor onze deur. Maar na een poosje beginnen de geluiden toch wel ernstig toe te nemen en het duurt niet lang voordat mij duidelijk is wat er nu echt gebeurd voor onze deur. Wij zitten namelijk aan het einde van de gang en de deur van onze kamer komt uit bij de brandtrap. En op die brandtrap liggen (of zitten?) er nu twee te krikken. En de dame maakt haar partner wel heel erg duidelijk dat hij nog even moet wachten....en aan haar geschreeuw te horen doet hij dat uiteindelijk ook wel....maar toch heb ik mijn twijfels over de "echtheid" van haar climax want volgens mij heeft ze teveel naar foute films gekeken! Maar goed, wij zijn wakker en we nemen allebei nog even een koude douche voordat we op pad gaan. En vandaag wordt echt de stomste dag tot nu toe. Wij kregen bij aankomt in Thailand namelijk maar een visum voor 30 dagen en aangezien wij hier langer willen blijven moeten we nu dus even Thailand verlaten en als we dan opnieuw aankomen krijgen we weer een visum van 30 dagen. Vandaar dat wij vandaag met de bus naar Cambodja gaan om daar even de grens over te "wippen" en om daarna weer terug te gaan naar Thailand. En om een hele lange reisdag even kort samen te vatten. Om 7 uur vertrekken we met de bus naar de grens, waar we om 12 uur aankomen, Hier worden we bij een restaurantje afgezet waar we onze paspoorten moeten inleveren. Na twee uur wachten krijgen we onze paspoorten inclusief visum voor Cambodja weer terug. Vervolgens gaan we naar de douane, waar we uitchecken in Thailand, inchecken in Cambodja en daarna weer uitchecken in Cambodja en inchecken in Thailand. Dit hele grapje kost ons 70 euro en het nodige smeergeld hier en daar maar na nog eens 3 uur zijn we klaar. Vervolgens gaan we weer met de bus terug naar Bangkok waar we 's avonds om 22.00 uur weer aankomen. Soms zijn er van die dagen die je gewoon maar weer heel snel moet vergeten. Maar uiteindelijk waren er wel twee kleine hoogte puntjes want tijdens het wachten op onze visums ontmoette wij twee hele leuke Nederlandse meiden waar wij al die tijd mee hebben zitten kletsen. Zij zijn net begonnen aan hun reis door Azie en zijn nu op weg naar Cambodja. We wisselen heel wat informatie uit. Dit zorgde ervoor dat de tijd wel heel snel voor bij ging. En het allerleukste was wel dat deze meiden nog een zak Nederlandse drop bij zich hadden.....en die hebben wij heerlijk buit gemaakt! Het water loopt nu nog door m'n mond als ik er weer aan denk. Maar verder was het een hele lange zit, en we waren dan ook blij dat we 's avonds laat weer in onze bedje lagen.
Donderdagochtend worden we heerlijk rustig wakker....met dank aan onze oordoppen. Na een paar onrustige nachten hadden we gisteravond onze oordoppen maar in gedaan en dat heeft er voor gezorgt dat we heerlijk geslapen hebben. Na het ontbijt en de inmiddels geweldige koude douche gaan we weer op pad want we hebben nog steeds een hele boodschapenlijst die afgewerkt moet worden. We besluiten weer naar Siam Square tegaan waar alle grote shoppingmalls zitten. Heel decadent stappen we in een taxi naar het centrum van de stad. Maar het is enorm druk op de weg dus we doen er wel 50 minuten over om er te komen. En de airco staat echt op -10 in de taxi, dus helemaal onderkoeld komen we aan. We besluiten eerst maar een lekker warm bakkie te gaan doen bij Starbucks en daarna gaan we eindelijk aan de slag. Na een paar uur shoppen hebben we weer een geweldige verzameling met tasjes en is ons boodschappenlijstje afgewerkt. Kadootjes voor Reinier, 3 nieuwe broeken en een t-shirt voor Petra, pasta-choca, muesli, pindakaas en nog allerlei andere kleine dingetjes hebben we weer verzameld. Uitgeput stappen we dan ook weer in de taxi naar Khao San Road. Maar ik ben wel blij met mijn nieuwe kleren, want m'n broeken waren inmiddels zo groot dat ik ze zonder de rits open te doen over m'n kont kon laten zakken. En de shirtjes zagen er na al het handwassen ook niet echt meer uit dus die waren ook wel aan vervanging toe. Maar we kunnen nu weer even vooruit! En we hebben ook echt hele leuke kadootjes voor Reinier gevonden. Een t-shirt met het Thaise biermerk erop gedrukt, een Heineken-koeltasje voor 6 blikjes en een hoofddoek waar Fred nog even een feestmuts van maakt. Nadat we ons opgefrist hebben gaan we dan ook met de kadootjes op weg naar Reinier. Hij zit samen met zijn vriendinnetje al aan de bar op het dakterras en met z'n 4-en verhuizen we naar een grote tafel. En natuurlijk begint het bier weer rijkelijk te stromen. Ondertussen wordt er ook van alles te eten op tafel gezet en even later schuift ook Gunhar aan. Reinier heeft hem ontmoet op Phuket en zo nu en dan reizen ze samen. Ondertussen viert de familie van het guesthouse ook een verjaardag en zij zitten met z'n allen aan een enorme tafel waar ook ontzettend veel eten op staat. Het is erg gezellig en we krijgen ook wat eten en drankjes aangeboden van de eigenaar. Inmiddels hebben we Reinier versierd met een feestmuts, slingers en balonnen. Even was hij niet echt blij maar uiteindlijk vond hij het volgens ons toch wel heel erg leuk. Met z'n kadootjes was hij ook heel erg blij....maar wij hadden ook niet anders verwacht! Het draaid tenslotte toch om bier tijdens Reinier z'n reis. En terwijl wij zo met z'n allen gezellig zitten te drinken gaat de karaoke van start. En wat hebben wij gelachen zeg. Het is hier echt doodnomaal en terwijl iedereen lekker zit te kletsen zit er ondertussen iemand heel serieus, maar wel heel erg vals te zingen. En niemand die daar om lacht of van op kijkt...behalve wij dan! Maar als de familie is uitgezongen gaan Reinier en Fred ook een poging wagen en dat valt natuurlijk wel gelijk op. Dus iedereen wacht gespannen op wat er komen gaat.....maar het klinkt nog valser dan hoe ze zelf zingen. En na twee liedjes wordt er dan ook gezegd dat ze gaan stoppen met de karaoke....een grotere hint kan je niet krijgen. Maar Reinier en Fred vinden dat ze heel goed gezongen hebben en zijn erg blij met zichzelf. Als ze van het podium af zijn gaat de familie vrolijk verder met zingen en het is dus wel echt duidelijk dat ze gewoon wilde dat die twee rare Hollanders zouden stoppen....hahaha!!!! Aan het eind van de avond komt er een grote taart met kaarsjes voor de Thaise vrouw die jarig is, maar zij laat Reinier ook meedelen in de feestvreugde en samen blazen ze de kaarsjes uit. We krijgen ook allemaal nog een stukje taart en het verjaardagsfeest is zo wel helemaal compleet. Rond middernacht houden we het voor gezien. We nemen afscheid van Reinier en beloven elkaar ergens onderweg weer op te zoeken. Verder nemen we ook afscheid van de Thaise familie met wie wij uiteindelijk een hele gezelligen en"kneuterige" Thaise verjaardag hebben gevierd. Met een "lamme" Fred ga ik naar huis en met de oordoppen in duiken we uitgeput weer ons bedje in. Het is wel een zwaar leven hoor!!!!
(Op Reinier z'n site zijn de eerste verjaardagfoto's te zien... www.reinieropreis.nl Als je kijkt bij Thailand - Bangkok deel 2 dan kom je ze vanzelf tegen).
En dat blijkt ook wel als we de volgende ochtend wakker worden. Want Fred heeft eerst nog een flink gevecht aan te gaan met een grote kater. Maar na heel wat liters water en koffie en een lekker ontbijtje overwint hij de kater. En dat is maar goed ook want vandaag gaan we weer verhuizen. Volgende week woensdag komen Tom en Linda aan in Bangkok maar wij hebben geen zin om al die tijd in de stad te blijven. Dat winkelen gaat op de duur toch vervelen...!!! Dus we hebben besloten om nog even een paar dagen naar het strand te gaan. Op twee uur rijden van Bangkok ligt de grote badplaats Pattaya. Zeg maar, het Scheveningen van Thailand. Vandaar dat wij dan ook om 11 uur weer bepakt en bezakt in de bus stappen opweg naar het strand. Helaas duurt onze reis de gebruikelijke twee uur langer en zijn we dus pas om 3 uur in Pattaya. En het is inderdaad net als Scheveningen. Een boulevard met allemaal hoogbouw en verder vele bars waar oude heren zich vermaken met jonge damens...maar dat laatste is dan weer echt Thais! Wij besluiten verder te rijden naar Jontiem, een baai verderop. Hier vinden we een prima hotel aan het strand met een heerlijk balkon...en zeezicht! Al moeten we dan wel op onze knieen op het midden van het balkon gaan liggen om zo net tussen twee gebouwen door een glimp van de zee te kunnen zien!!! Maar het mag de pret niet drukken. Als we ons geinstaleerd hebben ploffen we even lekker op bed om uit te rusten. En als we ondertussen liggen te zappen zien we opeens dat er een Nederlandse zender is. Gewoon Nederlandse progamma's dus. En eerlijk is eerlijk....na 5 maanden is het heerlijk om gewoon het Nederlandse nieuws weer eens te zien, ook al is het van een dag daarvoor. Maar als we 's avonds gaan eten krijgen we nog meer Nederlandse verrassingen. Want er blijken gewoon Nederlandse eetcafe's hier te zitten. Compleet met broodje kroket en frikandel, erwtensoep en gekookte aardappels met bloemkool. Nou, en daar hebben wij na al die maanden best trek in. Dus bij Cafe De Windmolen bestellen we allebei een cordon bleu met bloemkool en kaassaus en gekookte aardappels met jus.....wat een feestmaal. En alsof het nog niet genoeg is zijn er ook heel wat Nederlandse mannen die hier gezellig zitten te keuvelen. Als je niet naar buiten kijkt waan je je gewoon in een Nederlandse kroeg. Inmiddels hebben wij Pattaya dus om gedoopt tot Benidorm, aangezien hier gewoon een hele grote Nederlandse enclave overwinterd. Maar voor nu genieten wij daar best wel even van, want na het eten lezen we beide nog even de Telegraaf......gewoon de echte krant van papier en niet op internet!!! En als klap op de vuurpijl draaien ze ook nog even Frans Bauer met "Heb je even voor mij". We verlaten echt met de slappe lach het cafe. 's Avonds genieten we dus nog even van de Nederlandse zender. Het blijkt een soort zender te zijn waar een verzameling van progamma's van Ned1/2/3 worden uitgezonden en wanneer het Sport Journaal met Dione de Graaf wordt uitgezonden is onze "Hollandse dag" echt compleet! Tot woensdag houden wij het best wel even uit hier.
Nou, dit was het weer voor deze week en zoals jullie hebben kunnen lezen hebben we weer genoeg "gewerkt". Vandaar dat we nu dus weer even genieten van een lang weekend strand. Vanaf volgende week gaan we na een maand "rust" ook weer culturele dingen doen. Want als Tom en Linda er zijn gaan we eerst wat tempels bezoeken in Bangkok en daarna gaan we nog een bezoekje brengen aan de River Kwai. Maar dat kunnen jullie volgende week allemaal weer lezen. We kunnen niet wachten dat ze er zijn want het wordt vast weer heel gezellig. En na 5 maanden is het gewoon heerlijk om weer even met vrienden te praten. Maar we moeten nog een paar daagjes geduld hebben. En aangezien het hier inmiddels lunchtijd is gaan we ons opmaken voor een heerlijk broodje kroket!!!!

Liefs,
Fred en Petra


Vrijdag , 11 November 2005

En alweer is er een week voorbij, en zijn wij inmiddels 5 maanden onderweg. Het is niet te geloven hoe hard de tijd gaat, maar dat betekend dat wij het naar ons zin hebben! En Tom en Linda zijn er pas twee dagen maar we hebben nu al zere buikspieren van al het lachen. Dat beloofd nog veel voor de komende weken. De afgelopen twee dagen hebben we samen alle hoogte punten van Bangkok bekeken, maar voor Fred en mij was toch wel het hoogte punt dat Sinterklaas in Bangkok bij ons op bezoek kwam....maar later meer hierover. Eerst gaan we nog even terug naar vorige week zondag toen wij nog in het "criminele" Pattaya zaten.
De reden dat wij naar Pattaya zijn gegaan is simpel en alleen het feit dat wij geen zin hadden om nog 5 dagen in Bangkok te blijven tot Tom en Linda zouden komen. En het dichtbij zijnste strand is dan Pattaya. En aangezien we echt heel goed uitgerust wilde zijn voordat zij zouden aankomen, is een strand op zoeken toch wel de beste optie.....en de afgelopen weken hadden we nog geen strand gezien natuurlijk?! Dus zondag brengen we dan ook al modderend op het strand door. En wat hebben wij hier onze ogen uitgekeken. Niet om de prachtige zee en het strand want dat steld echt helemaal niets voor, maar om de mannen die hier rond lopen. De meeste zijn te oud en gerimpeld, te bruin, dragen een te foute string als zwembroek en zijn ook nog eens te veel versiert met tatoages en gouden sieraden. Naar ons idee zouden het dus allemaal potentiele Nederlandse criminelen kunnen zijn. Vorige week is er hier een Nederlandse crimineel geliquideerd en onze fantasie gaat dan ook volledig met ons op de loop. Vooral ook als er een aantal heren met de armen over elkaar voor de zee gaan staan terwijl er een heer aan het zwemmen is.....zullen dat zijn bodygards zijn? Of zullen ze gewoon daar staan om even lekker van het windje bij de zee genieten? Wij houden het op het eerste want dat klinkt natuurlijk veel spannender! Rond lunchtijd lopen we even naar Cafe Hoek van Holland en hier genieten we van een heerlijk broodje kroket met mosterd. En ook die Nederlandse hap smaakt weer heerlijk zo na een aantal maanden! Ondertussen lezen we ook nog even de zondagse Telegraaf, dus ons Holland-uurtje is weer compleet. 's Avonds na het eten heb ik nog even live-contact met Katwijk en via de mail zijn we even bij de zondagmiddag borrel bij pa en ma. Het is weer erg leuk om zo even te mailen en terwijl ze in Katwijk daarna aan het middageten beginnen gaan wij lekker slapen! Maar als we net liggen te slapen horen we opeens drie knallen. We vragen ons af of er nu weer 3 geliquideerd worden....of dat er een aantal jongens gewoon rotjes aan het afsteken zijn?
Maandagochtend gaan we eerst even een stukje lopen langs de boulevard. Van al dat liggen en zitten worden we natuurlijk wel heel erg lui, dus zo af en toe even een stukje lopen kan geen kwaad! Onderweg vinden we een klein bakkertje waar we wat bolletjes kopen en bij de supermarkt weten we een stuk Edammer te scoren. Tijdens de lunch genieten we hier dan ook met volle teugen van. Deze laatste dagen hebben we echt het gevoel dat we in een soort surrogaat-Nederland zitten! 's Middags gaan we weer lekker naar het strand en 's avonds gaan we pasta happen. De ober in het restaurant is weer een pracht exemplaar. Ziet er uit als een hele stevige, stoere kerel.....maar heeft wel rouge en lippenstift op! Inmiddels kijken we echt niet meer op van deze "lady-boys". Je ziet ze echt in alle soorten en maten. Soms zien we ook Europeese mannen met zo'n lady-boy lopen....en als je bi bent is dat wel makkelijk natuurlijk....twee voor de prijs van een! 's Avonds maakt Fred nog een mooi welkomsbord voor Tom en Linda want dan kunnen ze ons op het vliegveld niet over het hoofd zien. Kortom, we hebben ons wel weer vermaakt vandaag!
De volgende ochtend worden we wakker met regen....en dat terwijl we nog lekker een dagje naar het strand wilde. Maar helaas! Om 10 uur gaat de telefoon, de taxi staat voor....maar deze is wel heel erg vroeg. Normaal komt alles en iedereen hier een uur telaat....maar deze taxi is 24 uur te vroeg! Want morgen vertrekken we pas naar Bangkok en niet vandaag. Toch leuk dat ze hier ook eens goed op tijd zijn. We besluiten deze ochtend al onze foto's nog eens een keertje te gaan bekijken. Binnenkort zullen Tom en Linda al deze cd-roms mee naar huis nemen, dus vandaar dat wij nog even genieten van alle foto's die wij de afgelopen maanden gemaakt hebben. En als we alles weer terug zien, kunnen we nu al zeggen dat onze reis al helemaal geslaagd is en dat niemand dit ons nog afneemt. Wat een fantastische en prachtige dingen hebben wij allemaal al gezien en meegemaakt! Na deze "reis", terug in de tijd, gaan we nog even een Hollandse pannenkoek eten bij Hoek van Holland en 's middags rommelen we nog wat op de kamer. De tassen pakken we alvast even in, Fred maakt het welkomsbord voor Tom en Linda af en ik ga me alvast een betje inlezen voor onze trip naar Nieuw Zeeland.....want ja, wij gaan "gewoon" nog even door met vakantie-vieren! Midden in de nacht stuur ik nog even een sms-je naar m'n vriendinnen, want zij hebben deze avond in Nederland "meiden-avond". En terwijl zij zich ziek eten aan pepernoten en gevulde speculaas, draai ik me nog even om! Later zal ik er achter komen dat zij mij niet vergeten zijn voor Sinterklaas.....?!
En eindelijk is het woensdag 9 november! De laatste weken hebben we toch wel een beetje met spanning naar deze dag uitgekeken want vandaag komen Tom en Linda aan in Thailand, om daar de komende 3 weken met ons mee te reizen. Nou, wij zijn helemaal uitgerust van al die weken strand en dus weer klaar voor een nieuw avontuur! Om 10 uur staat de taxi voor en gaan we op weg naar Bangkok. En dat doen wij lekker op deze decadente manier want het was in totaal maar 1 euro duurder. Dus dan is de keuze tussen een prive taxi en overvolle minibus natuurlijk niet zo moeilijk. En in plaats van de 4,5 uur die wij er op de heenreis over gedaan hebben, rijden wij nu in nog geen 2 uur naar Bangkok. Echt super! Maar als we in ons hotel aankomen moeten we nog een uur wachten totdat we de sleutel van de kamer krijgen....ach ja, je kan niet alles hebben. En terwijl we wachten, checken we via internet even hoe laat het vliegtuig vanuit Amsterdam/Wenen verwacht wordt. We zien dat ze 20 minuten vertraging hebben en dus om 15.40 uur zullen landen. Dat geeft ons mooi even de tijd om nog wat te lunchen en om half drie nemen we een taxi naar het vliegveld. En probeer dan maar eens aan de taxichauffeur duidelijk te maken dat je niet naar de vertrekhal wil maar naar de aankomsthal....dat lukt dus niet. En keurig worden we dan ook bij de vertrekhal afgezet. Maar na even zoeken vinden we de aankomsthal en hier nestelen we ons tussen alle Thaise "gezelschaps-dames" die hier hun Europeese vriend op staan te wachten. Hun vorige "vriend" hebben ze boven in de vertrekhal net uit staan zwaaien, en nadat ze snel hun tranen gedept hebben staan ze nu hun andere vriendje op te wachten. En daar staan we dan met ons welkomsbord en de tropische bloemenkranzen. Ons geduld (lees; Petra's geduld) wordt behoorlijk op de proef gesteld maar uiteindelijk komen ze toch aanlopen. Compleet in backpackers outfit met grote rugzakken op hun rug...geweldig gewoon. We vliegen elkaar om de hals en het is heerlijk om weer bekende gezichten te zien. Buiten proppen we ons in een taxi en terwijl deze ons naar de stad brengt praten we honderd uit. Heerlijk, heerlijk, heerlijk! Nadat we alles op de kamer hebben gebracht gaan we lekker boven op het dakterras wat drinken. Tom en Linda sjouwen twee grote postzakken mee en het is net of Sinterklaas met een Boeing 747 vol kadootjes uit Nederland is gekomen!!!! De tafel waaraan we zitten ligt echt helemaal vol met kadootjes, brieven en spullen van thuis. Het duurd ruim twee uur eer we alles hebben uitgepakt. En iedereen hier maar denken dat een van ons jarig is. Als we uitleggen dat dit allemaal kadootjes van thuis zijn vinden ze dat alleen nog maar mooier. We zullen even vertellen wat we allemaal gehad hebben;
*Gezichtsmaskers, voetenmaskers, massageolie en m'n eigen merk nachtcreme en gezichtlotion.
Zie we er dan zo slecht en oud uit op de foto's?
*ACHT (!) chocolade-letters, pepernoten, chocolade-kikers, chocolade-munten, kruidnootjes, kruidnootjes met chocola, marsepein, rollen rolo, repen caramel, drie zakken drop...en een zakje hagelslag!
Even om een idee te geven......ACHT KILO aan snoepgoed!!!! Ik heb net allemaal nieuwe broeken gekocht omdat m'n oude te groot waren.....had ik dat dus maar niet gedaan!!!!!
*Heel veel kaartjes en brieven met foto's van vrienden en familie.
Er zat een heel bijzonder briefje bij en dat geeft maar weer aan dat de wereld echt heel erg klein is....Mijn vriendin Danielle werkt sinds kort in Voorschoten als styliste. En toen ik haar vertelde dat een oud collega van mij bij Setter (uit Veenendaal) ook naar Voorschoten is verhuisd, kwamen we er al vrij snel achter dat Barbara dus de nieuwe collega van Daan is....dit geloof je toch niet! Dus tussen de brieven zat ook een kaartje van Barbara met een foto van haar en Daan in Parijs....uitje van de zaak, waar ze nu dus samen werken!
*Een fotoboekje met hele leuke familie-foto's, een nieuw dagboek, diverse tijdschriften, sokken, gekke t-shirts, nieuwe mascottes voor aan onze rugzak (dezelfde als Tom en Lin, zodat iedereen kan zien dat deze debielen-groep bij elkaar hoort!), verschillende haarfrutsels (om mijn lange blonde lokken bij elkaar te houden!) en een aantal kadootjes die we pas met kerst mogen openen.
En nu denken jullie dat we er al zijn....maar we hadden zelf ook nog een boodschappenlijstje doorgegeven, dus....
*Extra wandelkleding voor in Nieuw Zeeland, 2 reisgidsen voor Nieuw Zeeland en Australie en extra kabels om onze Ipod (MP3-speler) in de auto te kunnen aansluiten.
Hoe gaan we dit in hemelsnaam allemaal meenemen?
Jullie begrijpen dat wij enorm hebben genoten van alles wat we gehad hebben en dat we daarom ook iedereen van harte willen bedanken voor het meegeven van al deze spullen. Echt helemaal te gek en het koste natuurlijk wel wat moeite om het droog te houden!!!! Tom en Linda zijn inmiddels wel blij dat zij van al die extra kilo's afzijn.....maar wij hebben nu 12 kilo extra mee te slepen! Al gaan de chocolade letters wel erg hard en heb ik me inmiddels ook al een keer ziek gegeten aan chocolade-kruidnootjes. En als we alles hebben op gegeten blijven er nog maar 4 extra kilo's over om mee te slepen....en dat valt dan wel weer mee!!!! Na deze Sinterklaas-avond gaan we nog lekker even ergens wat eten en daarna gaan we allemaal lekker slapen want het is een lange dag geweest, vooral voor Tom en Linda.
En donderdag gaan we 's morgens na het ontbijt gelijk op stap. Het zonnetje schijnt uitbundig terwijl wij naar de Grand Palace lopen. Dit is de nummer 1 attraktie in Bangkok en aangezien wij hier een kwartiertje lopen vandaan zitten, gaan we hier dan ook beginnen. Het is een groot tempelcomplex, met prachtige daken, beelden en ornamenten. En omdat het heel zonnig is, blinkt en glimt alles ons te gemoed. Het is echt overweldigend en de camera's draaien overuren. We slenteren hier lekker rond en genieten van al het moois wat er te zien is. Ondertussen worden onze ogen er nog uitgestoken door een aantal Chinezen die hier met een paraplu's lopen te zwaaien en over de lucht van die stinkende pantykousjes zullen we het ook maar niet hebben (in de tempels moet je je schoenen uit). Maar het kan de pret niet drukken. Tom loopt inmiddels helemaal leeg van de warmte en we lachen ons rot om de "zweet-designs" die op zijn t-shirt verschijnen. Als later ook zijn broek opvallende "designs" begint te vertonen, weten we niet of dit van het zweten is of van het piesen in ons broek van het lachen? Na dit culturele hoogstandje gaan we lekker ergens wat drinken en afkoelen en daarna maken we een leuke boottocht door de kanalen van Bangkok. Vroeger werd Bangkok het Venetie van het Oosten genoemd, door alle kanalen die er waren. Maar inmiddels is daar nog maar een klein stukje van over. Toch is het prachtig om te zien en we wanen ons echt even in een klein, rustig dorpje ipv een grote wereldstad. Het is ook erg leuk om te merken dat Tom en Linda met hele andere ogen naar dingen kijken. Wij zijn inmiddels zo aan Azie gewend dat we bepaalde dingen dus niet meer zien. Maar door hun ogen leren weer even opnieuw kijken. Wat ons overigens wel opvalt is dat de economie niet heeft stil gestaan. Toen wij 7 jaar geleden voor het eerst hier kwamen was het naar ons idee allemaal veel armoediger. Reed iedereen toen nog op brommers, nu rijden ze allemaal in auto's. En de huizen hier in de khlongs (een woonwijk aan en op het water) zien er allemaal veel luxer uit. Onderweg brengen we ook nog een bezoekje aan een orchideen kwekerij en ook daar draaien onze camera's weer overuren. Het varen is overigens heerlijk, want we varen in een hele snelle longtail-boot. En dit zorgt ervoor dat er een heerlijk fris windje ontstaat. Na twee uur varen worden we weer aan land afgezet en gaan we lekker ergens wat eten. Tom en Linda verbazen zich elke keer weer over de rekening. We eten en drinken met z'n vieren ongeveer voor 8 euro, en daar kan je in Nederland tegenwoordig net een kop soep voor krijgen! 's Middags vertoeven we lekker boven op het dakterras bij het zwembad en ondertussen worden er de nodige biertjes genuttigd!!! Wat een slecht leven hebben we toch. 's Avonds gaan we weer lekker eten en na het eten doen we nog even een bakkie op de kamer....met chocolade-letter!
En vrijdag beginnen we weer met een lekker ontbijtje. Fred, Tom en Linda gaan voor het oosterse ontbijt, maar ik geniet met volle teugen van een boterham met hagelslag! Ik zit nu alweer te kwijlen als ik er aan terug denk. Na het ontbijt gaan we met de boot-taxi op weg naar China-town. Voor ons is het echt een reis terug in de tijd, want we wanen ons weer even in China. We kijken onze ogen uit in alle kleine steegjes met overvolle winkeltjes. Vooral de winkels waar kerstbomen worden verkocht