We liellie lielly love Thailand
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Fred
26 Januari 2014 | Thailand, Ko Samui
Eindelijk bericht vanuit Thailand! We zijn al ruim een week onderweg en voor het eerst heb ik tijd om op papier te zetten wat we allemaal beleefd en meegemaakt hebben....je kan het maar druk hebben met vakantie vieren;-)
Terug naar vorige week zaterdag, waar we elkaar 's avond op Schiphol treffen voor ons gezamelijk avontuur. Het is leuk elkaar weer te zien, want het is al even geleden dat we de laatste keer met elkaar gegeten hebben in Rotterdam. Maar met een heerlijke vakantie in het vooruitzicht, zit de stemming er natuurlijk gelijk goed in. We shoppen wat, drinken een bakkie bij de Starbucks en maken de eerste foto's, van vele die nog gaan volgen. Wanneer we voor de douane staan te wachten, vertel ik de meiden dat het kan helpen om altijd even lach te lieven naar de mannen van de douane. Drie paar ogen kijken mij verward aan....waarna een enorm lachsalvo klinkt. Even later lachen we alle vier heel lief naar de mannen in kwestie, maar helaas kan ik het excuus van jetlag nog niet gebruiken voor mijn spraakverwarring. De reis verloopt vervolgens voorspoedig en we genieten van de luxe van Emirates Airlines; enorme beenruimte, heerlijk eten, een eigen tv ter beschikking....in no-time zitten we in Dubai aan de thee en rabarbertaart. Na een uitgebreide geurentest in de luxe parfumeries op Dubai Airport, vervolgen we onze reis naar Bangkok, waar we om 18.30 uur landen. Niet veel later zitten we in de taxi op weg naar ons hotel. Op het laatste moment hebben we gekozen voor een ander hotel, iets buiten het oude centrum van Bangkok en we worden bij het super-de-luxe Chatrium hotel afgezet. Maar al snel blijkt dat wij in het zusterhotel van deze 5-sterren gigant zitten en de reis is nog niet ten einde. Een kwartiertje en wat files later, worden we bij het juiste hotel afgezet. Even later lopen we al door de straten van Bangkok op zoek naar een restaurantje voor nog een verlaat diner, waarna we moe en uitgeput in slaap vallen....Marielle althans...want ik lig nog te stuiteren in bed. Gelukkig lukt het nog even om te skypen met Fred in Tanzania, zodat we nog even gedag kunnen zeggen, voordat hij morgen aan zijn grote avontuur daar begint. Uiteindlijk gaat ergens om 3 uur ook bij mij het licht uit...onder het muzikale geluid van Marielle haar gesnurk...home sweet home;-) (Ik denk dat ze gerookt heeft Dominique... ;-)...)
Maandagochtend doen we lekker rustig aan en genieten van een overdadig ontbijt, een goede basis om de stad in te gaan. Bij de receptie vragen we naar de laatste stand van zaken mbt de demonstraties en het blijkt dat het geen probleem is om richting de Grand Palace te gaan en de omgeving van Khao San Road en Rambruttri te gaan. We nemen de taxiboot naar het centrum, waardoor we de wegafzettingen en de demonstraties mijden. Het is heerlijk op het water en we zien de stad langs ons heen gaan. Na een half uurtje varen stappen we uit bij de Grand Palace. Wanneer we naar binnen willen lopen, worden we aangehouden door een bewaker. Van achter zijn tafeltje bekijkt hij ons eens goed en roept vervolgens door zijn mobilefoon met monotonen stem; No...to sholt.....you bollow, terwijl hij naar onze korte broeken wijst. I can't let you go inside, I'm solly....don't angly my....it's my job...I liellie love you... Het is te hilarisch voor woorden en we komen tot de conclusie dat deze jonge man cariere op tv of op de radio is misgelopen. Even later lopen we allemaal in kleurige sarongs richting de Grand Palace en Claudia heeft zelfs nog een schattig lichtblauw zwaar syntetisch vormloos blousje aan moeten trekken, omdat haar t-shirt een v-hals heeft. Ze laat de blouse modisch verantwoord blousen over haar sarong....het ziet er niet uit;-) We wandelen rustig rond bij de Grand Palace en vergapen ons aan de gouden tempels, de smaragden Bouddha en alle kleurijke beelden. Na het culturele uitstapje, wandelen we door de straten van Bangkok richting Khao San Road en Rambuttri, waar we op een koel terras lekker genieten van een warme lunch. Als we weer op kracht zijn, struinen we verder door de kleine straatjes en scoren wat leuke broekjes, slippers en zonnenbrillen. Na het shoppen genieten Marielle en ik op het dak van een hotel van een heerlijke massage en ik slaap en snurk ondertussen een beetje bij....voor zover dat gaat met de zeer stevige rek- en strekmassage. Daan en Claudia belanden op een terras voor een borrel en knoflook brood....waar wij later ook van mogen mee genieten;-) Aan het einde van de middag neem ik de meiden mee naar mijn favoriete taartjeswinkel in Bangkok...en er is nog steeds niets veranderd...jammie jammie. Wanneer de avond valt besluiten we in Rambuttri te blijven en daar ook lekker te eten. Even later zitten we in mijn favoriete Indiase restaurant hier en genieten we van heerlijke curries en heel veel knoflook naan. Terwijl we vanaf de eerste etage van het restaurant uitkijken over de straat en de tempel onder ons, zegt Daan; Kijk, de nonnen zitten ook te eten. Wanneer wij kijken in de door haar aangewezen richting zien we 20 monikken in oranje gewaden aan de maaltijd zitten. 'Monikken' zeg ik. Daan verstaat mij niet goed en zegt nog eens heel hard: 'NONNEN'. Ik denk bij mezelf...het zal wel....als ondertussen Marielle en Claudia helemaal in een deuk liggen...de jetlag begint zijn tol te eisen en we zijn niet helemaal helder meer zullen we maar zeggen. Na het eten nemen we de boot terug naar de Sathorn Pier en hier proberen we een taxi te scoren die ons naar het hotel kan brengen. Even later stopt er een lege taxi voor het stoplicht en voordat de chauffeur er erg in heeft stormen er 4 grote, blonde en gillende vrouwen bij hem in de taxi....net wanneer het licht weer op groen sprint. De man weet niet wat hem overkomt en kijkt ons heel verschrikt aan. We laten hem het kaartje zien van waar we naar toe moeten, maar hij is nog steeds zo verschrikt dat hij geen flauw idee heeft van waar we naar toe moeten. Hij gokt op de dichtbijzijnste shoppingmall.....maar gokt verkeerd. Uiteindelijk stopt hij bij een hotel om daar aan de bewaker te vragen, waar hij in hemelsnaam met zijn lading naar toe moet. De bewaker verteld de chauffeur dat wij bij het Chatrium moeten zijn en opgelucht zet hij ons even later af bij dat hotel.....het blijkt weer het verkeerde Chatrium te zijn....en inmiddels volgt het vertrouwde ritje van het Chatrium Riverside naar het Chatrium Residence. Moe en voldaan storten we even later weer ons bed in en terwijl Marielle lekker in dromenland ligt, worstel ik nog even verder met de jetlag.....om 01.00 uur gaat het licht uit....dat is al 2 uur winst.
Ondanks dat ik 2 uur eerder in slaap val, blijft het toch een kort nachtje, aangezien om 6 uur de wekker al weer gaat. Vandaag gaan we fietsen door onbekend Bangkok en na het ontbijt vertrekken we naar het kantoor van Andre Breuer. Een Nederlander die al heel wat jaren in Bangkok woont en die inmiddels in diverse plaatsen in Thailand fietstochten organiseert door authentieke buurten en/of landschappen. Mas neemt ons vandaag mee op pad en nadat we allemaal de juiste fiets hebben uitgezocht, rijden we de drukke straten van in. Het is echt geweldig zo op het fietsje onderdeel te zijn van het chaotische verkeer, maar het is ook fijn om even later de rustige buurten van Bangkok te verkennen. Eerst rijden we langs luxe woontorens met moderne appartementen en het contrast kan niet groter zijn wanneer we daarna de sloppenwijken van Bangkok doorkruisen. Deze wijken zijn ontstaan doordat arme boeren het platteland hebben verlaten om een beter bestaan in de grote stad op te bouwen. Vele jaren geleden hebben deze mensen helpen meebouwen aan de vele tolwegen door de stad. In die tijd woonden ze op de bouwplaatsen van daar waar ze toen aan het werk waren. Maar nadat de wegen klaarwaren, zijn de arbeiders er niet meer weggegaan en zijn er complete dorpen onder de grote viaducten ontstaan. Het is een wirwar van straatjes waar we doorheen fietsen en Mas verteld ondertussen dat de wijken niet gevaarlijk zijn en dat er een grote sociale controle is. Het zijn bijna kleine dorpjes op zich en onderweg stoppen we een aantal keer en nemen even een kijkje bij een kleuterschool, een zout fabriek en een tempel. Wanneer Mas over de tempel verteld, wijst ze ons op de details van het dak....maar inmiddes kunnen wij niet meer luisteren naar haar, zonder te horen dat ze van elke r een l maakt. Wanneer tot drie keer toe het woord 'loof' voorbij komt, kan ik mijn lachen niet meer inhouden en verlaat de groep even om ergens anders foto's te maken....en uit te lachen. Uiteindelijk eindigen we bij een klein huisje aan de rivier waar we een lekker drankje krijgen. Na de verfrissing gaan we met een kleine longtailboot de rivier over naar het groene gedeelte van Bangkok. Wanneer de fietsen op de boot worden geladen, krijgen wij een zwemvest om, maar wanneer ik even later op de bodem van de boot ga zitten, schiet mijn zwemvest omhoog. Ik kan nog net met mijn hoofd door de armsgaten kijken en lijk wel een gedrocht in een zwemvest. We plassen in onze broek van het lachen, maar het valt gelukkig niet op aangezien het water ook aardig over de rand van de boot klotst. Uiteindelijk bereiken we veilig de overkant, waar de fietstocht weer verder gaat. We rijden over betonnen steigers door de mangrove bossen en uiteindelijk komen we aan in een groot park, waar we in de vijver de grote kooikarpers gaan voeren. Ondertussen verteld Mas dat we hierna verder fietsen naar het restaurant, maar dit klinkt als lestaulan. Daan kijkt ons met een wazig gezicht aan en vraagt ons wat een lestaulan is......kansloos om het droog te houden vandaag;-))) Na de lunch fietsen en varen we terug naar het kantoor van Andre en hier frissen we ons even op voor het middagprogramma...een bezoek aan een spa! Een over de top luxe taxibus, met spiegelplafond en kanten gordijnen brengt ons naar de spa, maar onderweg zijn we getuigen van een vreselijk ongeluk. Een man is onder een vrachtwagen terecht gekomen en wordt net voor onze ogen onder de vrachtwagen uit getrokken. Het ziet eruit alsof zijn arm overreden is, aangezien dit een bloedige massa spieren en pezen is. We denken allemaal aan de onzekere toekomst van deze man. En zo hard het leven is, even later worden wij afgezet bij een prachtige spa, waar we in alle rust met een verfrissing ontvangen worden. Wel 2 uur lang laten we ons verwennen, masseren, insmeren, rekken en strekken. Wanneer we met een kopje thee zitten na te genieten, vragen Marielle en Claudia hoe bijzonder onze massage was. Daan was in ieder geval bijzonder verrast met haar borstmassage en Marielle en Claudia werden nog happier verrast op andere plaatsen.....we moeten er uiteindelijk weer heel hard om lachen en zien het maar als een bijzondere ervaring.....waarvan Marielle aangeeft dat ze dit toch niet gaat toepassen in haar praktijk voor Thaise yoga massage;-)) Voor het avondeten belanden we op een fijn terras midden in de stad en terwijl we daar lekker zitten te genieten van een zalige Thaise maaltijd, lezen we op internet dat inmiddels de noodtoestand in Bangkok is afgeroepen....het is een rare ervaring aangezien we midden in de stad zitten en het leven van alle dag doorgaat. Na het eten nemen we weer een taxi terug naar het hotel....waar we inmiddels gewend zijn aan de omweg via het Chatrium Riverside....dus ook vanavond. Terug op de kamer skyped Marielle nog even met het thuisfront en vanaf het balkon laat zij de skyline van de stad aan haar nichtje en neefje zien. Vervolgens probeert ze door het raam van de grote glazen schuifdeur terug de kamer in te lopen....het is voor haar geen groot succes, maar het beeld wat ik heb binnen in de kamer is een klassieker.....iemand platgedrukt tegen het raam. Een enorm lachsalvo volgt, maar de familie in Nederland, aan de andere kant van de camera snapt er niets van en kijkt vooral heel verbaasd....het doet ons nog harder lachen. Ik kan echt niet meer en ben kapot van al het lachen, al de indrukken en maar 10 uur slaap in 3 nachten....gelukkig verzekerd Marielle mij dat ik nog steeds gezellig ben;-)
Woensdag volgt een reisdag van Bangkok naar Koh Samui, de gebruikelijke taxi-vliegtuig-bus-boot-taxi rit volgt, waarin de boottocht een klein diepte punt is. Al een aantal dagen stormt het behoorlijk rond Koh Samui en de catamaranboot trotseert met enorme snelheid de grote golven. Er gebeurd van alles om ons heen aan boord....er komen sloten water uit de airco , bagage valt om en de een na de ander wordt zeeziek. Wij proberen onze blik gefocust te houden op de horizon rechts van ons, maar wanneer daar even later een man zijn darmen uitkotst, draaien wij in recordtempo om naar links. Gelukkig duurt de tocht maar een uurtje en de reispilletjes behoeden ons voor zeeziekte. Wanneer we aankomen in de haven, staat Bo, onze taxichauffeur al te wachten en snel brengt hij ons naar de villa, waar we ontzettend warm onthaald worden door Ellen en Petra, die vanmorgen uit het koude Nederland hier al zijn aangekomen. De tafel staat prachtig gedekt en Dee, onze huishoudster/kok heeft alle registers voor ons open getrokken met de meest heerlijke gerechten. Maar eerst krijgen we een grand tour door de enorme villa en het is nog mooier en grootser dan in onze stoutste dromen. De ohhhssss en ahhhhsss zijn niet van de lucht en het is niet te geloven dat dit ons thuis gaat worden de komende week. Vervolgens gaan we gezellig met elkaar aan tafel, waar we genieten van het goddelijke maal en het goede gezelschap....een perfect begin van ons verblijf op Koh Samui!
Maar uitslapen zit er nog niet in, want Danielle en ik zijn hier gekomen om ook aan onszelf te werken en om 9 uur wacht onze eerste yogales. Marielle en Ellen besluiten mee te gaan naar het dorpje waar de yogaschool zit en wanneer wij ons in het zweet werken, verkennen zij Fisherman Village en genieten van een kopje thee in een van de vele gezellige restaurantjes. Na de yogales belanden we met zn vieren in een beautysalon waar we genieten van een uitgebreide pedicure en manicure...we zien er weer spik en span uit. En wanneer wij teruggaan naar de villa krijgen we bericht van Petra en Claudia, dat zij zich hebben laten opnemen in een van de meeste luxe spa's van Koh Samui voor een uitgebreid middagprogramma....we zijn allemaal zo goed bezig!!! Wanneer het avond wordt laten we ons door Bo naar een klein dorpje brengen waar markt is. Hier struinen we lekker de markt af naar nog meer zonnenbrillen, slippers, zeepjes en prullaria, waarna we in een klein lokaal restaurantje genieten van wederom een perfect Thais maal. Aan het einde van de avond komt Bo ons weer ophalen en brengt ons weer veilig naar ons paradijs op de berg....waar we moe en voldaan in slaap vallen!
Vrijdagochtend besluiten Danielle en ik in de tuin onze yogasessie te doen en het is echt heerlijk om zo in alle rust wakker te worden. En terwijl wij aan het rekken en het strekken zijn, trekt Ellen haar baantjes in het zwembad..dit is toch het echte leven!!! Tijdens het ontbijt besluiten we met elkaar een kleine tour rond het eiland te maken en chauffeur Bo gaat met ons op pad. En het fijne is dat we zo de ontbijttafel kunnen verlaten en dat Dee er niets van wil weten dat wij haar helpen met opruimen....het is even wennen....maar het went wel echt ontzettend snel, al dat behulpzame personeel;-))) Bo neemt ons in een paar uurtjes mee naar een enorm Bouddhabeeld, kleurijke tempels, een aantal mooie uitzichtpunten langs de kust en een grote waterval midden in de bossen. Uiteindelijk dropt hij ons bij een kleine en prachtige baai, waar we hoog op de rotsen in het zonnetje genieten van een lekkere lunch. Na de lunch is het siestatijd....Daan en Claudia gaan heerlijk op het strand liggen zonnen en El, Marielle, Petra en ik genieten weer van een zalige massage....life is to good to be true! Aan het einde van de middag gaan we terug naar de villa en deze keer gaan we voor avontuur.....niet met de taxi, maar met een grote open jeep...het is lekker uitwaaien en worden onder aan de voet van de heuvel waar onze villa op staat afgezet....even beklim ik mijn eigen Kilimanjaro! Dat gezegd hebbende komt er een berichtje uit Tanzania, dat alles heel erg goed gaat en dat de mannen vannacht al op pad gaan voor de topbeklimming van de Kilimanjaro....een dag voor op schema....de bikkels!! Voor het avondeten brengt Bo ons deze keer naar Fishermans Village waar vanavond ook een markt is. We struinen weer wat rond, doen nog wat aankomen en belanden uiteindelijk in een mooi restaurant aan het strand. Na het eten lopen we de rest van de markt af en uiteindelijk komen we aan bij een openlucht bar waar een Thaise band staat te spelen....het altijd en eeuwige Hotel California! Maar de zanger heeft een volledig eigen Engelse interpretatie van de tekst en we liggen weer op de grond van het lachen....als hij klaar is vragen we massaal om 'mole'!
Daan en ik besluiten zaterdagochtend de yogales even over te slaan en deze te verplaatsen naar de middag...de lijven moeten even een beetje bijkomen van 2 zware sessies achter elkaar. En waar kan dat beter dan op het strand! Na het uitgebreide ontbijt van Dee, brengt Bo ons naar het strand van Chaweng. Hier vinden we allemaal ons plekje en vullen de dag met zonnen, massages, lunchen, shoppen en wandelen. Wanneer ik op het strand zit, krijg ik op eens telefoon van mijn lieve schat....vanmorgen om 6.30 uur hebben ze de top van de Kilimanjaro bereikt. Het is een heel kort en bijna onwerkelijk gesprek....ik op het strand van Koh Samui en Fred op de Kilimanjaro in Tanzania! Maar Fred verteld dat het echt een groot en mooi avontuur is, dat ze wel hebben moeten bikkelen en dat het wat koud was....en als ik Fred dat hoor zeggen...dan weet ik dat het echt heeeeel zwaar en heeeeel koud geweest moet zijn....hij blijft altijd zo positief! Na afloop kijk ik uit naar de dag van morgen, om weer even uitgebreid met hem te kunnen skypen.....maar het was fijn om hem nu al zo even te horen.
Aan het einde van de dag gaan we terug naar de villa, waar Daan en ik gezelschap krijgen van Claudia bij onze rustig yin yoga les. Het is heerlijk om in alle rust van de natuur zo even met onszelf bezig te zijn.....totdat we aan het einde van de les zitten te mediteren en onze Indiase buren besluiten dat het tijd is voor wat pittige muziek van Rammstein.....een uitdaging om zen te blijven;-) 's Avonds eten we op het strand wat met elkaar en in de villa doen we op het grote balkon nog even een afzakkertje met thee en chocolade....terwijl de zwoele wind ons koelte brengt!
En vandaag hebben we allemaal eigen plannen. Na de yoga-sessie en het ontbijt van vanmorgen zijn Petra en Ellen zijn met de boot naar Koh Phanang vertrokken om te snorkelen, Danielle en Claudia zijn naar het strand gewandeld om te relaxen en Marielle en ik liggen lekker lui aan het zwembad van de villa waar Dee ons verwend met sapjes en vers fruit.....en waar vanmiddag 2 masseuses naar ons toe komen voor een 2 uur durende massage....wij willen niet meer weg uit t paradijs....we liellie liellie love Thailand;-)))
Liefs,
De meiden
-
26 Januari 2014 - 09:42
Marijk:
Heel vervelend allemaal ; ) ........ Geniet ervan meiden,jullie verdienen het!! -
26 Januari 2014 - 10:20
Nance:
Oooohhhhhh, al die massages...en dan nog wel 2 uur achter elkaar...wat een zaligheid allemaal! Geniet er maar lekker van. Groetjes aan alle meiden en aan de mannen. Bikkels! X -
26 Januari 2014 - 10:22
Peer:
Ik heb in mijn bloek geplast van het lachen!! Liellie liellie love jullie schlijfwijze!
En zo leuk om via jullie levendige verslag mijn herinneringen aan Thailand her te beleven!
Geniet nog lieve ladies! -
26 Januari 2014 - 10:44
Rianne:
Zo te lezen hebben jullie het heel erg zwaar!!!
Erg leuk om te lezen wat jullie allemaal meemaken!
Geniet er nog lekker van.....
Liefs Roy & Rianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley