In stilte en kracht 'zijn'

Niet dat ik nu de smaak te pakken heb om alleen op reis te gaan, maar soms ontstaan mogelijkheden die je niet voorbij kan laten gaan. En zo kwam het dat ik afgelopen donderdag opnieuw zonder Fred in het vliegtuig zat. Niet helemaal alien, maar met 11 andere yoga liefhebbers en leraar...opweg naar Portugal!

Net terug uit Thailand, waar ik 2 weken lang genoten had van elke dag yoga en Thaise yogamassages, was daar opeens de opmerking tijdens de yogales dat er nog een aantal plaatsen beschikbaar waren bij de jaarlijkse yogareis van Azzurro naar Portugal. Waarom zou ik niet mee gaan? Alle yoga en Thaise yogamassages hadden me zo goed gedaan de afgelopen weken, dat smaakte echt naar meer. Maar ja....werk, al geplande andere vakanties dit jaar, opnieuw zonder Fred op reis, alleen en toch met 12 relatief onbekende? Wil ik dit echt en kan dat zo maar weer? Ja, dit wil ik echt...en als ik dit wil, dan kan dat ook. Het leven gaat tenslotte over keuzes maken. En was ik de laatste tijd niet heel erg bezig met keuzes maken? Na er met Fred over gesproken te hebben, was zijn enthousiaste reactie eigenlijk nog het enige wat ik nodig had om definitief ja te zeggen en na wat telefoontje en mailtjes met leraar (en nu ook reisleider;-) Matthias was alles snel geregeld. Sterker nog....ik hoef alleen maar mee te gaan, niets te regelen en doen...is dat gelijk even een prachtige oefening in leren loslaten;-) Regelen, organiseren en vooral overal controle overhouden is toch mijn werk, mijn passie en mijn ding! En zo kwam het dat ik afgelopen donderdag met 11 andere yogi's en een enthousiaste en gedreven leraar op weg ben gegaan naar Batalha in het noorden van Portugal.

En die donderdagochtend begon al in alle vroegte op Schiphol. Na een verfrissende douche om 02.30 uur en nog een laatste kopje thee met manlief, rijd om 03.30 uur de taxi voor om op weg te gaan naar Schiphol.
Daar vertrekken we, na nog een klein ontbijtje bij Starbucks keurig op tijd met het vliegtuig richting Lissabon. Een korte vlucht van 3 uur, had voor mij een peulenschil moeten zijn....maar op een of andere manier voelde het gewoon als de ellenlange vluchten die wij standaard maken. Maar zo als mijn wijze moeder wel eens heeft gezegd....ook als iets niet zo leuk is...er komt altijd een einde aan! En zo ook aan deze vlucht;-) Die ik al weer heel snel vergeten ben, als we even later in de bus door een zonnig en groen Portugees landschap rijden. Groene heuvels en dorpjes met witte huizen en oranje daken trekken aan mij voorbij en het is onwerkelijk om hier nu zo te zijn. Nog onwerkelijker wordt het als we na 1,5 uur rijden bij de prachtige moderne B&B van Cees en Dini worden afgezet. Hun Casa Ceedina (www.bedandbreakfast-casaceedina.com) ligt vlak bij het prachtige dorpje Batalha en hier zullen wij de komende dagen tot rust komen en genieten van stilte en kracht. Maar eerst worden we op het zonnige terras warm en hartelijk welkom geheten door Kees en Dinie met koffie, thee en smakelijke verse broodjes. Het is heerlijk landen zo, terwijl iedereen ondertussen geniet van het prachtige weidse uitzicht en de kleine vogeltjes die rond het zwembad rondvliegen en een hele show opvoeren. Wat een andere wereld in een paar uur tijd. Na de lunch zoekt iedereen een plekje rond het zwembad en komen we allemaal bij van de vroege reis. Lekker zonnen, een boekje lezen, gezellig even wat nader kennis maken met elkaar, een drankje hier en een drankje daar....het zorgt ervoor dat we allemaal al snel in een zeer ontspannen sfeer komen. Aan het einde van de middag komt Matthias ons ophalen bij de Casa. Hij heeft een heerlijke fles port meegenomen om te toosten op het begin van een mooie reis. Wanneer de avond valt gaan we met elkaar naar een lokaal restaurant, waar we onder begeleiding van een zeer enthousiaste gastheer en 2 koks met elkaar een zeer Portugese maaltijd klaarmaken. We snijden brood, grillen vis, maken met elkaar gevulde rollade van varkenshaas en Portugese worstjes, snijden nog meer uien en groenten en genieten ondertussen van goed gevulde glazen met heerlijke Portugese wijnen. We hebben nog geen yoga gedaan, maar de ontspanning druipt er al bij iedereen vanaf. Na al het harde werken (toch voornamelijk door de koks;-), gaan we met elkaar aan tafel om te genieten van dit uitgebreide maal. Gegrilde kabeljauw met gebakken uien, langzaam gegaard in de oven, weggespoeld met frisse witte wijn. Gevolgd door een gevulde rollade van malse varkenshaas met een vulling van uien, knoflook en gekruide Portugese worst op een bedje van roergebakte groente in tomatensaus....ook weer vergezeld van een soepele rode Portugese wijn....het is echt een waar feestmaal! Wanneer er dan ook nog een enorm bord met crème brulee volgt, ploffen we bijna uit elkaar;-) En op z'n Portugees volgt er tenslotte ook nog een stevig lokaal likeurtje....het zal dan ook niemand verbazen dat rond middernacht iedereen uitgeput in bed stort!

Vrijdagochtend beginnen we de dag met een heerlijk yinyoga sessie buiten op het terras van de Casa. We starten rustig op met een meditatie, waarna we daarna rustig verder mediteren in diverse en soms confronterende houdingen. Het is echt heerlijk om de dag op deze manier op te starten, het lijf rustig te laten rekken en de geest leeg te houden. Dat laatste valt natuurlijk niet altijd mee....zeker niet als vogeltjes kwetterend over het terras scheren en zo nu en dan in het zwembad dippen. In gedachten weet je dat het een te grappig gezicht is, maar te gelijkertijd ben ik bezig mij te focussen op m'n eigen ademhaling en vooral niet te denken....maar stiekem zie ik met een glimlach op mijn gezicht gewoon de vogeltjes spelen;-) Na 1,5 uur is de sessie afgelopen en wat voelt dat heerlijk. Mijn lichaam is totaal ontspannen en ik voel echt de stilte van de natuur om mij heen in mezelf...dat smaakt naar meer...maar inmiddels smaakt het ook naar ontbijt, het is tenslotte al 10.30 uur!
En dat ontbijt is zeer overvloedig met yoghurt, vers fruit, heerlijke verse broodjes, beleg, gekookte eitjes en zelfgemaakte jam...terwijl we heerlijk op het terras zitten en de zon zich inmiddels weer van z'n beste kant laat zien. Na het ontbijt (wat inmiddels eigenlijk gewoon lunch is) hebben we wat tijd voor ons zelf en ik besluit lekker even bij het zwembad te gaan liggen en een baantje te trekken in het zeer frisse zwembad. De rest van de groep verdeeld zich een beetje, een aantal wandelen naar het dorp voor een kort bezoek en een kopje koffie, een aantal laten zich bij Dini verwennen met een massage en een aantal genieten net als ik van het uitzicht en de zon. Aan het einde van de middag volgt n heerlijke vinyasa yogales, waarbij het hard werken is in het zonnetje. Maar mijn lichaam geniet van de warmte en het stretchen. Wanneer aan het einde van de les nog een rustmoment volgt, begeleid door prachtige muziek ervaar ik weer het overweldigende gevoel van echt in het hier en nu zijn. De combinatie van de muziek en het bewuste gevoel van 'zijn' zorgen voor een enorme emotie. Blijdschap om het weer ervaren van dit gevoel, maar even later ook een stukje frustratie van het waarom dit zo moeilijk is om in het dagelijkse leven thuis te creëren. Het afgelopen jaar ben ik veel bezig geweest met de vraag waarom ik me altijd zo dicht bij mezelf voel als wij op reis zijn en waarom ik daar, waar we ook zijn, zo bewust het hier en nu ervaar. En hoe kan ik er voor zorgen dat ik dat thuis in het dagelijkse leven ook meer ga ervaren. Inmiddels ben ik er wel achter dat hoe simpeler mijn leven is, hoe makkelijker het lukt om in het hier en nu te leven. Niet te veel prikkels, niet te veel keuzes, ruimte en rust, tijd met Fred, tijd voor me zelf....zo simpel kan geluk zijn. Maar het blijft lastig om dit thuis in het dagelijkse leven na te streven. Nu zo liggend in de zon ervaar ik in alle hevigheid het hier en nu, de enorme blijdschap om de bewustheid hiervan, maar even later ook een stukje frustratie over het waarom dit in het dagelijkse leven zo snel weer verloren dreigt te gaan. Ik voel de tranen van geluk, de tranen van frustratie en de tranen om de schoonheid van de muziek over mijn wangen lopen...het is fijn om hier te 'zijn'! Na deze ervaring geniet ik na de les nog even in stilte na, bewonder het prachtige uitzicht en voel me een gelukkig mens. Maar ook een gelukkig mens met weer lekkere trek en ik kijk dan ook uit naar het avondeten:-) Na een heerlijke douche vertrekken we met de taxi naar het centrum van Batalha, waar we in een leuk lokaal restaurant weer de meest heerlijke gerechten geserveerd krijgen. Kleine hapjes van olijven, tonijn, kruidige worst en knoflook garnalen om mee te beginnen. Gevolgd met een kruidige, goed gevulde Portugese soep met vis en rijst. Dan volgt nog een volgende gang met vlees, salade, gezuurde groenten en rijst....alles begeleid met weer heerlijke Portugese wijnen. En als we denken dat we klaar zijn komen er ook nog schaaltjes met zeer zoete en romige mousses op tafel....het is wederom rond middernacht als we zeer moe, maar ook zeer voldaan ons bed weer opzoeken.

Zaterdag staat vooral in het teken van stilte en we beginnen de dag dan ook met een meditatie en yinyoga. De meditatie gaat me vandaag al wat beter af...ook om dat de vogeltjes wat rustiger houden:-) De yinyoga start vervolgens met een aantal zeer confronterende houding, waarbij vooral mijn hamstrings het zwaar te verduren krijgen. Matthias praat ons door deze momenten heen, waarbij de focus ligt op je ademhaling en niet op de gedachten in je hoofd. Waar is jou adem? Adem in, adem out! Gedachten in je hoofd komen....en gedachten gaan. Als er een gedachten is, pak deze in als een cadeautje...en doe het weg! Ja ja, denk ik ondertussen...het doet alleen maar pijn....pijn...pijn. En dan schiet de kramp in mijn hamstring....had ik die gedachten nu maar ingepakt in een mooi papiertje en weg gegooid:-) Maar aan alles komt een einde, zo ook aan deze heftige les. Gelukkig kunnen we vervolgens in het zonnetje in alle rust nog even bijkomen, terwijl ondertussen voor ons de ontbijttafel op het terras weer wordt klaargemaakt. Cees en Dini zorgen goed voor ons...en hun buurvrouw ook met haar zelfgemaakte jam! Na het ontbijt maken we ons op voor een stilte wandeling en Cees neemt ons mee op pad door de heuvelachtige omgeving rond Batalha. Van Matthias hebben we de opdracht gekregen om tijdens de gehele wandeling niet te praten en vooral te ervaren wat er gebeurd. We gaan op pad en wanneer we de wat drukkere weg achter ons hebben gelaten ben ik al snel in mijn element. Ik loop op mijn vertrouwde plekje achter in de groep...dan heb ik tenslotte zicht (en dus controle denk ik dan;-) op wat er voor mij gebeurd. Het is vooral een feest van herkenning...een feest om weer lekker te wandelen in de natuur. Een feest om weer de zon op mijn lijf te voelen en de wind door mijn haren. Een feest om weer de vele rozen te ruiken en de red bottle brush bomen te zien die mij doen herinneren aan onze fantastische tijd in Nieuw Zeeland. Een feest om weer onderdeel te zijn van het landschap en het dagelijkse leven hier. En vooral weer een feest om te bewust te kunnen 'zijn'. Bijna aan het einde van de wandeling volgt nog een mooi moment van meditatie midden in de natuur. Ik voel mij alweer een gelukkig mens! Wanneer we terug komen in de Casa duurt de stilte nog even voort en vraagt Matthias ons op te schrijven hoe wij deze wandeling ervaren hebben. Vervolgens delen een aantal hun prachtige, mooie, droevige en emotionele ervaringen en gevoelens en het voelt bijzonder om hier in te mogen delen.
Na deze ook weer mooie ervaring serveren Cees en Dini ons een heerlijke salade met vers brood en frisse wijn en tijdens de lunch praten we nog wat na over de bijzondere ochtend. Na de lunch hebben we weer wat tijd voor ons zelf en terwijl Dini weer wat ontspannen massages verzorgt, luisteren we met een aantal wat muziek bij het zwembad. Met Matthias zijn Duitse achtergrond, maken we er een Duits fout half uurtje van waarbij Jeanny van Falco toch wel de topper is. Na de middagpauze moeten we hard aan het werk tijdens de ashtanga yogales, maar het blijft mijn favoriete les...ik weet wat ik kan verwachten en daar houd deze controlefreak natuurlijk wel van! Na de yoga maken we ons op voor het avondprogramma en vanavond gaan we in een chique wijnbar eten. De basis zijn de diverse Portugese wijnen, die ondersteund worden door vele kleine gerechtjes....een soort chorizo, gesmolten zachte kaas, garnalen in knoflook, schimmelkaas met bessen in filodeeg, gebakken levertjes, aardappeltjes met ei en rosé gegaard rundvlees....het kan niet op, even als de wijn. Ook hier volgt nog een zalig dessert....maar de dessertwijnen zijn voor mij net de druppel die de emmer kunnen vullen...dus die laat ik maar netjes staan ;-) En terwijl we met elkaar genieten van deze geweldige avond zijn er weer vele mooie gesprekken. Maar er gebeuren ook mooie dingen elders op de wereld....begrijpen we later, als we horen dat Nederland 2e is geworden bij het Eurovisie songfestival. Wanneer we de uitslag horen, barst er gejuich los aan tafel en de ober komt ons verschrikt tot kalmte manen. Als hij hoort waarom we juichen, begrijpt hij er niets van...we hebben niet eens gewonnen?! Toch kan het de pret niet drukken en even later klinkt uit volle borst...riding on a highway, eating a banana;-)))

Zondagochtend begint de dag weer met een heerlijke rustige yogales en iedereen ligt nog een beetje bij te komen van de te gezellige avond daarvoor. De stijfheid van de vele yoga en de wandeling verdwijnt gelukkig al snel uit mijn lijf en als we even later met elkaar in de zon aan het ontbijt zitten ben ik weer helemaal fris en fruitig. Na het ontbijt blijven we nog even lekker zitten en rond de middag vertrekken we lopend met elkaar naar het dorp, waar we het klooster van Batalha bezoeken. Dini gaat met ons mee als gids en verteld ons over het ontstaan van het klooster. We struinen verder rond door het klooster, de kerk en de binnentuinen en zijn ook nog getuigen van de wisseling van de wacht bij een bijzonder gedeelte in de kerk. Het is eigenlijk een naar gezicht....militairen die marcheren door de gangen van een klooster. Maar ze maken er een beetje een show van met hier en daar een hupje. Na het bezoek aan het klooster gaan we met elkaar op het centrale plein in het dorp lekker een kopje koffie drinken. Het geeft weer een uniek vakantiegevoel...een oud plein met wat cafeetje, kleine straatjes er om heen, een strak blauwe lucht en hier en daar een palmboom. Ik wil hier niet meer weg. Vervolgens gaan we allemaal lekker zelf rondstruinen en in een leuk winkeltje koop ik een mooie sjaal, een lekker fles port en twee leuke zonnehoeden voor de volgende trip naar Italie;-) Vervolgens wandel ik rustig terug naar de Casa waar ik gezellig met de andere nog geniet van de middagzon op het terras. De middagles van de yoga wordt geskipt, waardoor we nog wat langer genieten en wanneer de zon ondergaat serveren Dini en Cees ons een heerlijk diner met een romige courgette soep, verse pasta met tomatensaus en als toetje een heerlijke romige panna cotta...uiteraard weer begeleid door heerlijke wijn...zo fijn...zo'n yogareis;-)) Na het eten wordt het terras omgebouwd tot een buiten bioscoop en we kijken met elkaar naar een documentaire over een experiment van gevangen in Amerika die een 10-daags meditatie programma volgen. Het is bijzonder om te zien hoe het deze mannen helpt om de rust in zichzelf te vinden. Zo uitbundig de vorige avond was, zo ingetogen eindigt deze avond.

Maandagochtend vangt al vroeg de laatste yoga les aan, aangezien we een drukke dag voor de boeg hebben. We doen een fijne combinatie van yin & yang yoga, waarbij we ondertussen nog voor de laatste keer genieten van het uitzicht en de zon die door de wolken heen breekt. Het is jammer dat we straks afscheid moeten nemen van deze mooie plek. Na de yoga pakken we onze tassen en genieten nog 1 keer van het ontbijt op het terras in de zon. Vervolgens worden we opgehaald met de bus om verderop in de bergen een mooie grot te bezoeken. De sfeer in de bus is uitgelaten en we hebben het gevoel dat we op schoolreisje gaan. We zingen diverse liedjes....buschauffeur, we gaan je bussie slopen...hij glimlacht ons vriendelijk toe in zijn achteruitkijkspiegel:-)) De steenformaties in de grot zijn mooi verlicht en we krijgen uitleg over het ontstaan van de steenformaties. Maar het vooral het Italiaanse echtpaar wat de show steelt tijdens de rondleiding, want ze praten overal dwars door heen en maken uitgebreid een fotoreportage met hun Ipad. Het is mooi maar we zijn ook weer blij als we even later de grot verlaten en de zon weer te gemoed gaan. Elke zonnestraal die we nog kunnen absorberen pakken we mee.....de rest van de middag brengen we dan ook door op het terras van de Casa Ceedina, waar Cees en Dini nog heerlijke broodjes voor ons hebben klaargemaakt. Maar om half 5 wordt het echt tijd om de tas te pakken en afscheid te nemen van Kees en Dinie en hun bijzonder mooie plekje in Batalha. En de liefde en het enthousiasme waarmee zij hun B&B runnen, maakt het een nog mooiere plek. De bus brengt ons terug naar het vliegveld van Lissabon en daar wordt het opnieuw tijd om afscheid te nemen. Matthias blijft nog een aantal weken in Portugal en op het vliegveld zeggen wij elkaar gedag. Maar ik neem mee de vele wijze woorden die hij deze dagen gedeeld heeft en de handreikingen die hij gedaan heeft om mij verder op weg te helpen in mij verder zoektocht naar mijn 'zijn'. Deze dagen waren een cadeautje...wat ik heb uitgepakt, waar ik van heb genoten...en die ik mee neem in mijn mooiste herinneringen!

Op het vliegveld neemt Matthias zijn assistent het over en hij vervuld zijn rol met verve....hij weet 11 vrouwen langs alle winkels te loodsen en op tijd in het vliegtuig te krijgen:-)

Ook aan leuke dingen komt een eind, maar wat was het weer genieten om op pad te zijn, te ontdekken en te verwonderen. En wat was het nog meer genieten om in zo'n korte tijd zoveel bijzondere mensen te ontmoeten, ze te leren kennen en samen zo een mooie herinnering te maken. Ik neem geen afscheid, ik zeg tot ziens!

Veel liefs,

Mijn naam is Petra:-)