Cultureel en culinair genieten in Andalusië!

Zondag 9 oktober is het eindelijk weer zo ver en gaan wij samen weer op pad voor een nieuw avontuur. Het is al weer 7 maanden geleden dat we zijn terug gekomen van onze zomerse winter in het verre Azië, dus echt tijd om weer lekker te gaan genieten van de vrijheid met elkaar. En deze keer gaan we niet heel ver, maar reizen we wel af naar een gebied wat al heel lang op ons verlanglijstje staat; Andalusië, het zuiden van Spanje!
Na een korte nacht en een nog kortere vlucht, staan we zondagochtend om 09.30 uur in een zonnig Malaga. Een hele fijne overgang vanuit een herfstachtig Nederland. Hier worden we niet veel later opgehaald door een vriend van Joep, de man van wie wij een camperbusje hebben gehuurd. Nog even later worden we bij het huis van Joep welkom geheten door 14 honden en Joep, die ons al snel een kopje koffie en thee aanbied. We zitten heerlijk op het terras met een mooi uitzicht over Malaga…terwijl ondertussen twee jonge pups zich te goed doen aan onze veters en broekspijpen;-) Na het bakkie geeft Joep uitleg over ons campertje en voor dat we er erg in hebben zijn we al op weg….de vrijheid te gemoed! We stoppen eerst om de tank vol te gooien en komen tot de ontdekking dat alle grote supermarkten op zondag helaas gesloten zijn in Spanje. Dus de camper volladen met boodschappen zit er even nog niet in. Plank gas gaan we vervolgens op weg naar Grenada en het is heerlijk rustig op de weg. Over heuvels en dalen, langs dorre velden rijden we het Spaanse binnenland in en het is duidelijk dat het sinds mei nog niet geregend heeft hier. Uiteindelijk komen we nog geen 2 uur later aan in La Zubia (een buitenwijk van Grenada), bij Camping Reina Isabella. Hier vinden we een mooi plekje en nog geen kwartier later zitten we op het terras van het restaurant aan een koel drankje en de eerste echte Spaanse tapas….een goed begin…;-) De rest van de dag ruimen we de camper netjes in en maken het ons thuis en verder lopen na een kleine siësta even het plaatselijke dorpje in. Hier is de buurtsuper toch nog open en naast een heerlijk ijsje kopen we nog de hoognodige boodschapjes voordat we weer terug naar huis wandelen. Daar gaat vervolgens al heel snel het licht uit in onze camper, het was uiteindelijk toch een lange reisdag!

Na een fantastische nacht slapen komen we maandagochtend tot de ontdekking dat om 08.30 uur de zon pas opgaat en dat het dus ’s morgens nog lang donker blijft….heel fijn uitslapen is dat! We passen ons gelijk aan, aan het Spaanse ritme en zitten pas laat aan het ontbijt…manana manana…wij zitten al helemaal in het relaxte ritme. Vervolgens nemen we de bus naar de stad waar we heerlijk rondstruinen. Een bakje koffie op dat ene leuke plein, genieten van een borreltje met uitzicht op het Alhambra en een late lunch in de leuke oude Joodse wijk, bestaande uit diverse tapas en drankjes. Een prima begin van deze vakantie!

Dinsdag starten we nog later op en genieten met een goed boek van het heerlijke najaarszonnetje. Fred doet nog even de afwas, maar komt vervolgens helemaal nat teruglopen….de prachtige gekleurde keramieken wasbak waar hij de afwas in aan het doen was…kwam er zomaar opeens uitvallen?! Complete wasbak in duizend mozaïek stukken, Fred nat en de afwas verspreid over de vloer…de chaos is compleet;-) Gelukkig blijft de campingbeheerder heel relaxt als Fred de schade komt melden en hij vraagt aan de schoonmaakster of zij het op wil ruimen! Na de lunch op de camping gaan we pas weer naar Grenada, waar we een lang verwacht bezoek aan het Alhambra brengen. Op een enorme grote rots, verheven boven de stad, staat dit oude paleis wat door de eeuwen heen door diverse volkeren is gebouwd en bewoond. Als eerste wandelen we heerlijk door de mooie tuinen en bezoeken we het zomerpaleis, waarna we in de tuin van een luxe hotel wat zich midden in het Alhambra bevind genieten van een heerlijke verfrissing….en taart;-) Vervolgens struinen we verder door deze bijzondere kleine stad en wanneer de zon aan het dalen is melden wij ons voor een bezoek aan het Nasirpaleis, het hoogtepunt van het Alhambra. Gelukkig lukte het ons nog enkele weken geleden om tickets te bemachtigen voor dit gedeelte van het Alhambra en het is dan ook zeer de moeite waard om hier de pracht en praal uit vroegere tijden te zien. Voor ons is het vooral een herkenning van vele mooie dingen die we gezien hebben in Marokko, Istanbul en India. Het is een prachtige mix waarin je kan zien dat deze culturen ooit zijn samengekomen in he Moorse rijk. Prachtige binnentuinen met vijvers en fonteinen , galerijen met vele pilaren, hoge vertrekken met boogramen en deuren en dit alles uitgewerkt met prachtig verfijnde details van steen en mozaïek. De ene ruimte nog mooier dan de ander en de ondergaande zon zorgt voor een prachtig lichtspel. Uiteindelijk is het al ver in de avond wanneer wij het Alhambra verlaten en door de smalle straatjes terugwandelen naar de drukke pleinen van de stad. Hier begint voor vele Spanjaarden de avond pas en het is dan ook superdruk wanneer wij de bus terug naar de camping nemen. Hier komen we moe, maar zeer voldaan weer aan….we duiken zo ons campertje in om te gaan slapen!

Woensdagochtend gaan we weer op pad en als eerste rijden we naar de grootste buurtsuper om eindelijk eens die camper vol te laden….blijkt het een nationale feestdag te zijn, waarop alle winkels gesloten zijn. We rijden dan ook maar door naar onze volgende stop Iznajar, een groot stuwmeer tussen Grenada en Cordoba. Maar net als we onderweg zijn, begint het flink te regenen en we begrijpen dat de Spanjaarden hier ontzettend blij mee zijn….het heeft sinds mei al niet meer noemenswaardig geregend. Wij doen net alsof we ook blij zijn en als we uiteindelijk het leuke dorpje Iznajar bereiken, trekken we gewoon onze regenjassen aan….die hadden we toch echt meegenomen;-) En onder een paraplu gaan we uiteindelijk op pad. We klimmen omhoog naar het oude dorpje en het zijn vooral kleine steegjes tussen de vele witte huizen die ons echt in een Spaans dorpje doen wandelen. Natuurlijk maken de velgekleurde deuren, raamkozijnen en bloempotten het geheel compleet en we struinen lekker verder. Het is echt uitgestorven in het dorpje en ook hier is alles dicht in verband met de nationale feestdag. Als 2 verzopen katjes besluiten we uiteindelijk maar terug te gaan naar de camper en lunchen in ons rijdende huis maar met een yoghurtje met muesli en maken nieuwe plannen. In plaats van een camping langs het meer hier op te zoeken, besluiten we maar door te rijden naar Cordoba, zodat we daar de volgende dag gelijk de stad in kunnen. Aan het einde van de middag komen we dan ook in een buitenwijk van Cordoba aan, waar we al snel een plekje op de natte camping vinden. Hier blijkt overigens ondanks de nationale feestdag, wel de shoppingmall inclusief Carrefour open te zijn en wanneer het even droog is wandelen we naar de shoppingmall. Hier vermaken we ons prima met wat shoppen en boodschappen doen bij de Carrefour en wanneer we net voor de volgende bui terug zijn in de camper, genieten we daar van wat heerlijke Spaanse hapjes!

De volgende ochtend hebben we een slow start, want het regent inmiddels al meer dan 12 uur non-stop en we horen alle bomen, planten, bloemen en het gras echt zingen van genot;-) Maar gelukkig stopt het in de loop van de ochtend en al snel komt het zonnetje er weer bij…nu kunnen wij weer zingen van blijdschap;-) Wij gaan met de bus dan ook de stad in en wandelen hier heerlijk door het centrum. Hier bezoeken we onder andere het Mezquita, een oude moskee/kerk waaraan door de eeuwen heen door diverse volkeren met verschillende geloven is gebouwd. Het is goed te zien in de diversiteit van het enorme gebouw en we struinen ook hier lekker rond en vergapen ons aan alle bijzondere details van dit uitzonderlijke complex. Weer buiten lopen we richting de rivier en steken via de oude brug de rivier over, zodat we een mooi uitzicht hebben over de stad. Vervolgens wandelen we door de vele kleine en gezellige straatjes, lunchen op een zonnig terrasje en scoren een lekker toetje bij een leuke foodmarket in een prachtig oud pand. Uiteindelijk lopen we al shoppend weer terug naar de bushalte en komen we net voor het donker weer aan op de camping. Hier komt even later de familie de Jong uit Katwijk aan, met hun enorme camper. Het is ontzettend leuk om elkaar zo te treffen in het zuiden van Spanje, terwijl we beide onze eigen route reizen. Deze avond kletsen we even bij onder het genot van een drankje!

Vrijdagochtend rijden wij vervolgens door naar Sevilla en zwaaien we Peter, Krijna en de kids uit die op avontuur gaan in Cordoba. De rit naar Sevilla gaat voortvarend, vooral ook om dat we nu eindelijk de camper kunnen volladen bij de Carrefour! Rond de middag komen we in een buitenwijk van Sevilla aan, waar we weer een hele leuke camping vinden in een tropische omgeving en met een mooi zwembad. Wij relaxen de rest van de middag heerlijk op de camping en ’s avonds genieten we van een vers gebakken zalm en wat salade. Een mooie afwisseling op alle Spaanse tapas.

Zaterdagochtend gaat voor het eerst deze vakantie de wekker en het is even schakelen om zo snel op te staan…..zo’n slow start elke ochtend wend toch echt ontzettend snel! Maar vandaag staat een culturele dag in Sevilla op het programma en aangezien de bus op zaterdag maar elk 1,5 uur gaat besluiten we toch de bus van 09.30 uur maar te nemen. Om 10 uur zijn we dan ook al in de stad en we gaan als eerste maar richting het Real Alcazar, het hoogtepunt van Sevilla. Er staat een behoorlijke rij voor de entree, maar we besluiten toch aan t sluiten. Uiteindelijk zijn we 20 minuten later al binnen in dit grote paleis met diverse prachtige vertrekken, groene tuinen en kleurrijke galerijen. We struinen ook hier lekker rond en genieten in de tuin van een kopje koffie met een lekker taartje….een prima culturele start in Sevilla;-) Vervolgens wandelen we verder door de stad en zien op de diverse pleinen bij de kerken heel wat bruiloften plaatsvinden. Het is superleuk om te zien hoe alle gasten er prachtig gekleed uitzien. De vrouwen dragen de hoogste hakken en de grootste hoeden en zien er zeer kleurrijk uit. Het is heerlijk rondwandelen zo en naast een bezoek aan de enorme moderne paddenstoel midden in de stad en de eeuwenoude kathedraal, belanden we uiteindelijk na even zoeken bij Vinero San Telmo. En dit restaurant blijkt een ware ontdekking te zijn met de meeste geweldige wijnen, uitzonderlijk goede tapas en de meest fantastische zelf gemaakte taarten voor desserts. De rest van deze zonnige zaterdagmiddag genieten we dan ook van een zeer lange en smakelijke lunch. Rollend gaan we terug naar de bus, maar niet voordat we ook nog het zeer indrukwekkende Plaza de Espana bezocht hebben. Dit enorme half ronde plein, met fonteinen, bruggen en vele prachtige mozaïeken zijn echt een sprookje. Uiteindelijk komen we rond 18.30 uur aan op de camping, waar inmiddels ook de familie de Jong weer gearriveerd is en net uit het zwembad komt. We drinken wederom gezellig een borreltje met elkaar, waarna wij al snel weer ons heerlijke bedje induiken. Het was weer een prachtige culturele en culinaire dag;-)

De volgende ochtend gaat de familie de Jong op avontuur in Sevilla en wij rijden verder naar El Puerto de Santa Maria, een klein dorpje aan de overkant van de baai van Cadiz. Hier vinden we weer een heerlijke camping aan het strand….met palmbomen. Dat de verdere omgeving bestaat uit havengebied met vele grote kranen en schepen negeren we gewoon;-) Na een heerlijk siësta lopen we langs de boulevard naar het centrum van El Puerto de Santa Maria en hier ontdekken we de meest fantastische ijscoboer. Al genietende van ons enorme ijs, struinen we verder door het dorpje en zien vooral vele ooit prachtige gebouwen die nu vreselijk vervallen zijn. Het is duidelijk dat de economische malaise hier veel invloed heeft gehad. Terug op de camping trekken we nog maar eens een heerlijk flesje Spaanse Rioja open om de Spaanse tapas mee weg te spoelen! En terwijl de zon ondergaat genieten we nog maar eens extra van dit vrije Spaanse leven.

Maandagochtend wordt ik al vroeg toegezongen door manlief, aangezien ik vandaag mijn 42e verjaardag vier. En deze dag begint met een heerlijk ontbijtje in de zon en ondertussen komen er al vele berichtjes met felicitaties binnen. Uiteindelijk vertrekken we rond het middaguur met de boot naar Cadiz om hier lekker rond te kijken, maar helaas zijn we niet de enige….er ligt een enorm cruiseschip in de haven; de Britania. Wanneer wij even later het grootste plein van de oude stad van Cadiz betreden….worden we letter overreden door duizenden Britse toeristen, veelal in rolstoelen, scootmobielen of met rollators. Toch weten we een plekje te bemachtigen bij een van de leukste bakkerijen waar we genieten van 2 heerlijke verjaardagstaartjes. We besluiten daarna het kleine centrum van Cadiz achter ons te laten en te wandelen naar het uiterste puntje van Cadiz, waar zich in zee een enorm fort bevind. We wandelen lekker in het zonnetje en genieten vooral van de rust en de geur van de zee….dat blijft toch altijd thuiskomen! Halverwege de middag vinden we in een leuk straatje een gezellig restaurantje waar we genieten van een simpele Spaanse lunch met salade en vis. Natuurlijk weggespoeld met een heerlijk glaasje;-) Na de lunch wandelen we verder door de inmiddels rustige straatjes en winkelen hier en daar nog een beetje. Rond 5 uur nemen we de boot terug naar El Puerto de Santa Maria, waar we bij aankomst ons nogmaals laten verleiden tot een zalig ijsje. Terug op de camping lezen we nog wat en genieten tijdens de ondergaande zon nog van wat hapjes. Een hele fijne relaxte verjaardag in het zonnige zuiden van Spanje.

De volgende dag doen we het weer eens rustig aan en in de ochtend lopen we naar de grote supermarkt voor boodschappen, want vanavond komt de familie de Jong bij ons eten. We kiezen voor wat heerlijke Spaanse hapjes, salade en gegrilde hapjes. Wanneer we terug zijn op de camping lezen we lekker wat in het zonnetje, doe ik even de was en na de lunch komt de grote bak van de familie de Jong weer het terrein op rijden. De rest van de middag genieten we met elkaar van een heerlijke luie middag op het strand en wanneer de zon bijna ondergaat gaan we met elkaar bij onze camper aan tafel. Het is een zeer gezellige avond, waar de kids allerlei Spaanse hapjes uitproberen….de een wat meer favoriet dan de ander….maar ze proberen toch wel heel veel! Na een zalige dessertaart rollen we allemaal weer moe en voldaan ons campertje in!

Woensdag rijden we toch nog een keer terug naar Sevilla, gewoon omdat je daar geweldig kan lunchen;-) Maar ook omdat een collega van Fred daar op de fiets is aangekomen, nadat hij 2 maanden geleden uit Nederland vertrokken is. We hebben per app wat contact gehouden en vandaag met Jarmo afgesproken in de stad. In een uurtje rijden we terug naar de vertrouwde camping in Sevilla, pakken de bus naar de stad en rond 14 uur zitten we weer aan ons zelfde tafeltje bij Vinerio San Telmo. Good to be back! Even later komt Jarmo op de fiets aanrijden en we hebben een zeer gezellige middag met elkaar, waar we belevenissen uitwisselen en vooral onder de indruk zijn van Jarmo zijn enorme reis op de fiets. Nog steeds geweldige wijn, zalige tapas en te goddelijke taarten, deze keer met zeer goed gezelschap….het is een topmiddag in Sevilla en de avond valt dan ook al als we Jarmo gedag zeggen. Zeer de moeite waard om even voor terug naar Sevilla te rijden!

De volgende dag vervolgen we onze route weer en rijden door naar het meest zuidelijke puntje van Spanje en Europa; Tarifa. Hier komen we rond de middag aan op camping Torre de la Pena. En we hebben geluk want er zijn wat plaatsen vrij gekomen op de eerste rij aan het strand. Al snel ontdekken we dat wij op een van de mooiste kampeerplekken ooit in Europa terecht zijn gekomen. We staan letterlijk aan de Atlantische Ocean, met een paar meter onder ons het strand wat zich uitstrekt tot Tarifa aan het einde van de baai. De zon schijnt zalig, er is geen wind en al snel zitten we aan de koffie. Even later komt de familie de Jong aan scheuren in hun enorme camper. We hadden al even telefonisch contact gehad om te laten weten dat wij een plek voor hun naast ons gereserveerd hadden op dit unieke plekje. Het duurt geen 5 minuten dat de koffie heeft plaatsgemaakt voor een koud pilsje en beide broers onder een parasol van het fenomenale uitzicht zitten te genieten. Na de lunch gaan we met z’n allen zwemmen in zee en dat wordt een groot avontuur. Er is dan wel geen wind, maar de golfslag is best behoorlijk en de temperatuur van het water niet heel hoog. Verder blijkt dat er veel rotsen in het water liggen, dus meezwemmen met de golven zit er helaas niet in. De grootste uitdaging is vooral niet op de rotsen te stappen of vallen. Wanneer het mij te koud wordt, ga ik met Krijna en Isa terug naar het strand om wat op te warmen. Maar het valt niet mee om aan land te komen tussen alle stenen door. Uiteindelijk hang ik aan een rots vast, vlak bij het strand, als er een grote golf aankomt. Ik hou me stevig vast en roep ondertussen; help….help! Schijnbaar ziet het geheel er erg grappig uit, want in plaats dat Krijna en Isa me helpen, staan ze allebei heel hard te lachen. Gelukkig kan ik even later toch zonder kleerscheuren aan strand stappen;-) Fred komt er helaas niet zonder verwondingen af, want wanneer hij het laatste stukje naar het strand dobbert, klapt hij door een golf op een scherpe rots en haalt zijn ellenboog en rug open;-( Hilariteit alom natuurlijk als alle kinderen zonder snijwonden de zwempartij overleefd hebben, maar dat het grootste kind onder het bloed zit! Na dit leuke avontuur gaan we bij de beachbar wat drinken en genieten we op deze idyllische plek van sangria en tapas. En dat terwijl de golven op de rotsen beuken en de avondzon zijn zilveren gloed op het water laat schijnen….een top einde van een top dag!

Vrijdagochtend is het fantastisch wakker worden aan het strand. Vanuit bed, met de deuren van de camper open genieten we van de opkomende zon en de suppers die al druk bezig zijn op het water. We ontbijten dan even later ook buiten in het zonnetje en vertrekken vervolgens met de hele familie lopend naar Tarifa. Een wandeling van 7 km over het brede strand en het is een heerlijke tocht, met de zee op rechts en de duinen en heuvels van het achterland van Tarifa op links. En voor ons in de verte de witte huizen van Tarifa en het grote fort in zee. Het is al lunchtijd als we Tarifa bereiken en bij het Marokkaanse Café Azul genieten we van een heerlijke lunch. De crepe met Nutella en banaan van Isa ziet er zo geweldig uit, dat we allemaal bijna de pannenkoek van haar bord afkijken. Maar ze laat zich niet afleiden en geniet met volle teugen van de overdosis chocolade. Uiteindelijk besluiten we nog maar 2 crepes met Nutella en banaan te bestellen en deze als dessert met elkaar te delen. Even later zitten we allemaal met een mond vol vloeibare Nutella;-) Na de lunch blijken helaas alle leuke winkeltjes, waar we eerder zijn langs gelopen, dicht te zijn en we lopen dan ook over het strand weer terug naar de camping. Halverwege gaan we allemaal nog een keer lekker zwemmen, maar deze keer bij een stuk strand waar geen rotsen zijn…dat gaat veel beter met Fred;-) Uiteindelijk komen we aan het einde van de middag weer aan bij de beachbar op de camping en ook deze heerlijke dag eindigen we met sangria en tapas!

Ook zaterdagochtend genieten we van rustig wakker worden en ontbijten aan het strand en vervolgens gaan we met de hele clan in onze camperbus naar Tarifa. Hier gaat de familie de Jong golfsurfen en Fred en ik genieten eerst even van een kopje koffie aan het strand. Als we even later bij de surfdudes gaan kijken, zijn we jaloers op de surfkwaliteiten van allemaal. Ze zijn niet bang voor de hoogste golven en regelmatig lukt het iemand om juichend op de plank te gaan staan. Wanneer de sportievelingen nog even doorgaan, shoppen Fred en ik nog even lekker in Tarifa en uiteindelijk vinden we weer een juweeltje voor de lunch; Misiana. Een superleuke tapasbar met een hele hippe sfeer. Een soort van Marakech meets surfdudes….zeer relaxte sfeer, oude houten elementen en prachtige kleurrijke tegels. Om over het eten nog maar te zwijgen, want de tapas zijn zalig. Een van gerookte zalm gerolde tortilla met roomkaas en rozijnen, salade met kreeft en avocado, in soja gemarineerde rauwe tonijn met sesamzaad en avocadoroom….we eten onze vingers er bij op. En dan blijken ze ook nog cheesecake en carrotcake als dessert te hebben….het is weer feest vandaag;-) Aan het einde van de middag pikken we onze surfvrienden weer op en rijden we met de camper volgeladen terug naar de camping, waar we nog een keer genieten van happy hour in de beachbar!

Als we zondag wakker worden is het weer totaal anders en de zeewind waait om onze oren. We vertrekken dan na het ontbijt ook snel en gaan op weg naar Gibraltar. Niet omdat we daar nu heel veel van verwachten….maar we zijn er toch in de buurt en het is wat Engels druilerig weer….en wie weet worden we toch nog verrast. En verrast worden we zeker als we nog maar net lopend de grens over zijn. Want daar staat opeens een stoplicht op rood…..voor de landingsbaan van het vliegveld van Gibraltar. We geloven niet wat we zien, maar er staan wat verkeerregelaars bij en even later zien we inderdaad een vliegtuig van British Airways aankomen om te landen….zo voor onze neus….op een paar meter afstand. Helaas blijkt de wind rond de rots van Gibraltar wat onvoorspelbaar en net wanneer het vliegtuig de grond lijkt te raken, maakt de piloot een doorstart en gaat het vliegtuig weer omhoog…en wij staan er met onze neus boven op;-) Na een paar minuten krijgen de verkeerregelaars het sein groen, gaan de slagbomen omhoog en schieten ook de verkeerslichten weer op groen. En daar gaan we….we steken zo de landingsbaan over…het is echt te grappig voor woorden en voor mij is Gibraltar al geslaagd. En dat is maar goed ook, want verder zijn we totaal niet onder de indruk en het oversteken van de landingsbaan blijft dan ook het hoogtepunt van dit bezoek. Al werkte dat regenachtige Engelse weer natuurlijk ook niet mee. Vervolgens rijden we verder richting Marbella, waar we op Camping Cabopino de familie de Jong weer treffen en met elkaar halen we de gemiddelde leeftijd op deze camping flink omlaag. Fred merkt even later in het campingcafe op dat er wel veel ‘oude lijken’ hier zitten. Dat deze ‘lijken’ vooral ook Nederlanders zijn die hem prima kunnen verstaan gaat even aan hem voorbij;-)

Maandag start nog wat bewolkt, maar al snel doet de zon heel hard haar best om de wolken weg te branden. Wij besluiten met z’n allen naar Marbella te gaan en rond de middag vertrekken we met de bus naar de stad. Het is een verlengde bus, maar zelfs deze zit tot het laatste stoeltje gevuld (met wederom veel oudjes;-) Het duurt even eer we in het centrum van de stad zijn, maar daar worden we keurig voor een cafe-panadaria afgezet…tijd om met de hele familie nu eindelijk eens taart te gaan eten. De keuze is te moeilijk en er gaan dan ook veel vorkjes met hapjes over en weer, zodat we zoveel mogelijk kunnen proeven. Vervolgens wandelen we verder naar de boulevard, waar mening terras al gevuld is met borrelende oudjes. Zo’n gek leven hebben zo nog niet hier in het zonnige Marbella. De mannen vinden al snel een fijne biergarten aan de boulevard en wij vrouwen gaan lekker winkelen. Het duurt even dat we wat leuke winkels vinden, maar uiteindelijk weten we toch nog wat leuke dingen te scoren. Terug op de boulevard pikken we de mannen uit de biergarten…..waar ze nog lekker zitten te bomen…Fred en Peter met een pul bier en Stan aan de Cola! Op de weg terug naar de bushalte kopen we nog wat hartige en zoete broodjes bij dezelfde panadaria waar we eerder taart hebben gegeten en vervolgens bussen we weer terug naar Cabopino. Hier genieten we van een laatste maaltijd met elkaar en naast allerlei hapjes laten we ook nog 3 pizza’s komen….het is weer een feest. Vooral ook het dessert wat Krijna deze morgen bij opa heeft gekocht die met zijn zelf gebakken waar de camping op kwam rijden. Het zijn beste taartjes en opnieuw wordt er van alle kanten geproefd;-)

Dinsdagochtend nemen we na het ontbijt afscheid van de familie de Jong en we hebben echt genoten van een aantal heerlijke dagen met elkaar. Zo nu en dan kwamen we elkaar tegen, gingen vervolgens weer ons eigen weg, om later weer gezellig een dag met elkaar te spenderen. Het was echt super gezellig om zo wat tijd met elkaar door te brengen en te genieten van elkaars gezelschap. Wat ons betreft voor herhaling vatbaar en wie weet waar de campers van Joep ons nog verder gaan brengen;-) Na het afscheid rijden wij verder naar Puerto Banus, waar we in de haven nog even kijken naar de grote jachten die daar liggen….geen Feadship materiaal volgens Fred, maar wel leuk om even gezien te hebben. Het dorp heeft een hele andere sfeer dan Marbella, hier gaat het echt om zien en gezien worden. We drinken uiteraard een te duur kopje koffie en wandelen via Gucci, Dior en Dolce terug naar onze flink beschadigde, oude, grijze werkbus die nu als camper door gaat…hier durven wij best mee gezien te worden;-) De reis gaat vervolgens via een bochtige weg richting Ronda, opnieuw het binnenland van Andalusië in. Het landschap is rauw, ruw, bergachtig en buitengewoon mooi. En ruim een uur later staan we op de mooie camping El Sur, net buiten Ronda. Een heerlijk plekje in de zon, waar al onze vochtige spullen lekker kunnen drogen. De afgelopen dagen waren wat vochtig en het werd tijd dat de zon weer goed ging schijnen. Dat doet deze nu gelukkig ook en de rest van de middag zitten we dan ook nog lekker in het zonnetje en wanneer de avond valt genieten we nog maar eens van wat tapas en een wijntje!

De volgende ochtend ontbijten we heerlijk buiten in het zonnetje, terwijl we ondertussen gezelschap krijgen van 2 campingkatten. Moeder en dochter, die we al snel omdopen tot Blanco (omdat ze helemaal wit is;-) en dochter Iberico…aangezien zij de ham in 1 seconden verslind! Ook wat ei en melk gaat er in als zoete koek. Vervolgens gaan ze moe en voldaan op ons opstapje van de camper liggen, heerlijk in het zonnetje…we hebben er weer een paar vakantie-huisdieren bij! Na het ontbijt gaan we lopend naar Ronda en het is een ontzettend leuk stadje om lekker door heen te dwalen. Kleine, smalle straatjes, gezellige pleintjes en in het midden van de stad een eeuwenoude brug die de kloof overbrugt die dwars door de stad loopt. We genieten van het prachtige uitzicht en ontdekken aan het einde van de kloof, hoog op een klif een restaurant. We gaan op zoek en door een labyrint van steegjes vinden we uiteindelijk het restaurant met terras boven op dit hoge klif. Het gebouw is een zeer oude stadsvilla met een prachtige tuin, veel Moorse invloeden en van binnen nog met vele mooie oude details. Wij vinden een heerlijk plekje op het terras en genieten de rest van de middag van het prachtige uitzicht op Ronda, het heerlijke Marokkaanse eten van de chef en de zon is dan ook al weer aardig aan het dalen als we dit kleine paradijsje verlaten. We wandelen nog een klein stukje de kloof in om daar de 100 meter hoge oude brug over de kloof te bewonderen in het prachtige zonlicht en Ronda is absoluut een waardige afsluiting van onze reis door Andalusië.

Donderdag hebben we nog een laatste lekkere luie dag en we ontbijten dan ook pas weer laat, heerlijk in het zonnetje. De katten verwennen we met een blikje tonijn en de rest van de dag luieren we lekker rondom de camper….beetje lezen, in het zonnetje, uit het zonnetje, lunchen, bakkie, borrel, hapje eten….heel fijn om zo nog even een dagje niets te moeten;-)

En vrijdag is helaas ons alweer onze laatste dag van onze vakantie…wij kunnen toch nooit genoeg krijgen van dit reizende leven. Zeker als we tijdens het opruimen nog wat kletsen met onze buren. Op rechts een echtpaar uit Nederland, onderweg van Marokko terug naar Nederland…om dan echt naar huis te vliegen, in Nieuw Zeeland, waar ze al hun halve leven wonen. We zijn niet jaloers;-( En ook niet op onze buren op links; een echtpaar uit Duitsland, net over de grens bij Groningen. Zij reizen 3 maanden op en 3 maanden af met hun prachtige nieuwe camper….waar Fred 3 minuten later zich al naar binnen heeft gekletst voor een rondleiding;-) We zouden bijna wensen dat we al met pensioen kunnen! Wanneer we uiteindelijk alles opgeruimd hebben, parkeren we camper bij de receptie en wandelen vervolgens nog een keer naar Ronda, waar we uiteindelijk bij weer een fantastisch restaurantje terecht komen. Vier tafeltjes, ma en dochter in de keuken, pa in de bediening en zich overal mee bemoeiend. Er is geen menukaart, je kan aanschuiven voor een 4-gangen lunchmenu met van alles wat; groente, vis, vlees, kaas en top wijnen….en het dessert niet te vergeten…cheesecake gemaakt van een zachte geitenkaas! Het is echt een waardig einde van deze heerlijke vakantie waar cultuur en culinaire hoogstandjes samen kwamen, om de gezellige en leuke ontmoetingen met vrienden en familie niet te vergeten. We hebben met volle teugen weer genoten van het vrije leven met elkaar hier in Andalusië!

Liefs,

Fred & Petra