Still incredible India
Door: Petra
Blijf op de hoogte en volg Fred
19 Mei 2017 | India, Coonoor
De eerste dag in India starten we lekker rustig op met een laat ontbijt, waarna we rustig door de stad wandelen. Het is opvallend om te zien hoe India veranderd is in verhouding met 10 jaar geleden toen ik hier voor het laatst was. Veel meer westers, veel meer auto's en nog veel meer grote winkelketens. We struinen lekker rond en het duurt geen uur dat we de eerste aankopen al gedaan hebben. Wel 2 sari's voor Alison en voor mij twee kleurrijke tunieks. Uiteindelijk is het al laat in de middag als we een heel hip restaurant vinden voor de lunch en we moeten echt even lachen als we binnen zitten, want als we niet beter zouden weten zouden we net zo goed in New York kunnen zitten. Gelukkig is de menukaart een combinatie van diverse Aziatische gerechten en natuurlijk gaan we voor een heerlijke Indiase Byrhanni rijstschotel. We kletsen nog veel meer en het is al bijna avond als we teruglopen naar ons hotel. Hier relaxen we nog even bij het zwembad en we besluiten de dag af te sluiten met een heerlijke massage. Maar hier worden we vooraf verrast met een heerlijk stoombad...wat op zich opmerkelijk is, aangezien het buiten bijna 35 graden is. We zien het maar als een manier om al het vuil uit onze porrien te verwijderen;-) Na de massage zijn we zo lekker relaxt dat we besluiten op de kamer maar te genieten van een kopje thee met een stroopwafel...een prima diner om deze heerlijke relaxte vrouwendag mee te eindigen! En wanneer ik 's avond nog even Facebook check, zie ik via Mountain Network dat ook Fred vertrokken is voor zijn expeditie. Het weer in Talkeetna was vrijdag zo goed, dat zij gelukkig gelijk naar de gletsjer gevlogen konden worden. Dat is alvast een goed begin van de expeditie!
Zondagochtend worden we na het ontbijt al opgewacht door onze chauffeur Prasad en hij gaat de komende week met ons op pad. Wat een ontzettende luxe is dat om zo met al je bagage in een auto te kunnen stappen en het landschap aan je voorbij kan laten gaan. Nu is het landschap de eerste 2 uur vooral de megastad Bangalore met te veel auto's en te weinig wegen. Ongelofelijk hoe alles hier doorelkaar beweegt. Naarmate we verder buiten de stad komen wordt het beter en verandert ook het landschap. Groene beboste heuvels en kale velden wisselen elkaar af en het is duidelijk dat het al heel lang niet geregend heeft. Na een korte theestop komen we rond de middag bij het Zomerpaleis van Mysore aan en we strekken even de benen in het park rondom het paleis. Daar zijn we uiteraard niet de enige, aangezien vele Indiase families op deze zonnige zondagmiddag op pad zijn. Daarentegen is er geen westerse toerist te zien en er worden bijna net zo veel foto's van ons genomen dan van het paleis;-) Het is een grappige gewaarwording. Na dit culturele uitstapje rijden we verder en Prasad neemt ons mee naar een heerlijke plek aan de rivier om te lunchen. De rust en eten zijn echt zalig en we komen even bij van alle drukte....en dat terwijl we heerlijke curries en naan brood eten. Na de lunch stappen we weer in bij Prasad en hij brengt ons naar ons hotel in Mysore. Tijdens het voorbereiden van deze reis hebben we voor een leuke variatie van accommodaties gekozen en na het zeer luxe Taj Hotel in Bangelore, slapen we in Mysore in een hostel wat gevestigd is in een out koloniaal pand. Uiteraard hebben we wel een 2-persoons kamer met eigen douche en toilet, maar verder is het toch echt een hostel. We merken aan Prasad dat hij wat onzeker is over onze keuze en wanneer er niemand de poort voor hem open doet zodat hij ons naar binnen kan rijden...en vervolgens ook niemand komt om onze tassen naar boven te brengen...kijkt hij ons smekend aan. We zien aan zijn gezicht dat hij ons het liefst zo snel mogelijk naar een van de grote hotels brengt. Maar we verzekeren hem dat dit voor ons ook echt prima is en sjouwen vervolgens zelf onze tassen naar boven. Het pand van binnen heeft ontzettend veel karakter en onze kamer is prima. Het is zeer schoon er staan 2 prima bedjes en de badkamer lijkt pas gerenoveerd en heeft zelfs een eigen boiler. Kortom, deze 2 prinsesjes gaan zich hier best vermaken. De rest van de middag relaxen we wat en rond 7 uur gaan we met Prasad weer op pad. Het grote paleis in Mysore is elke zondagavond namelijk geheel verlicht met duizenden lichtjes en Prased brengt ons even met de auto zodat we het kunnen bewonderen. Wanneer we aankomen lijkt het net of we Disneyland binnen stappen, zo sprookjesachtig ziet het er uit. Ook hier zijn we niet de enige en het lijkt wel of heel Mysore is uitgelopen om hier op zondagavond in het park rondom het Paleis gezellig met elkaar samen te zijn. Opvallend is dat we ook hier weer de enige buitenlanders zijn en een aantal keer wordt ons vriendelijk gevraagd of we met de familie op de foto willen. We lachen vriendelijk naar alle camera's en beantwoorden beleeft alle vragen....en ondertussen durven Alison en ik elkaar niet aan te kijken, omdat we bang zijn dat we dan in de lach schieten. Als we uitgekeken zijn bij het paleis lopen we terug naar de uitgang waar Prasad ons al weer op staat te wachten. Hij brengt ons vervolgen terug naar het hostel waar we het programma voor de volgende dag nog even doornemen. Ondertussen vraagt hij voorzichtig of we wel airco hebben en of alles goed is. We verzekeren hem nogmaals dat het echt allemaal prima is en dat we zeer tevreden zijn met ons onderkomen. Maar wanneer Alison en ik even later op onze kamer op de grond zitten en bezig zijn met het klaarmaken van een licht diner van vers fruit, noten en een stroopwafel met thee, merk ik op dat de kamer toch meer op een gevangeniscel lijkt. We komen niet meer bij van het lachen, want het is inderdaad een simpele kamer, met 2 bedden en tralies voor de ramen....dat was in 1 dag van de Taj naar achter de tralies...maar we kunnen er alleen maar hartelijk om lachen.
Wanneer we maandagochtend naar beneden gaan merken we toch wel dat we in een hostel verblijven. De keuken is een chaos en in de koele woonkamer liggen een aantal mensen te slapen op de bank. We proberen om 07.55 onze pannenkoeken te bestellen, maar we moeten toch echt keurig wachten tot 08.00 uur. We zoeken een lekker plekje op de veranda en 5 minuten later loop ik naar binnen om 2 pannenkoeken te bestellen. Ondertussen maken wij de mango's schoon, zodat we die lekker op de pannenkoeken kunnen doen. Maar wanneer we even later iemand op de fiets zien stappen...vermoeden we dat het nog wel even gaat duren. En ja hoor, 10 minuten later komt de jongen op de fiets terug met een zakje meel...gelukkig is het wel vers;-) Toch wordt het lange wachten beloont met 2 heerlijke pannenkoeken voor ons beide. Ondertussen komt Prasad vragen of we lekker hebben geslapen en of we geen last hebben gehad van de hond? Wij verzekeren hem opnieuw dat alles prima is. Als chauffeur slaapt hij in aparte ruimtes die de hotels beschikbaar hebben, aangezien het gebruikelijk is dat toeristen hier met een auto met chauffeur reizen. Alleen, hoe beter het hotel hoe beter de accommodatie voor de chauffeur...Prasad heeft dus wat pech met onze keuze op dit moment. Maar hij laat er niets van blijken, hij is meer bezorgt om ons welzijn. Als hij even later langs het Radison rijdt, verteld hij dat zijn vorige gasten hier hebben geslapen....we krijgen steeds meer medelijden met hem;-) En het wordt nog ergers als hij later op de dag informeert of wij eigenlijk wel warm water hebben op de kamer....gelukkig is onze volgende accommodatie van een uitzonderlijk niveau....al moet hij daarvoor nog even 2 nachten doorbijten in dit hostel! Als eerste brengt Prasad ons naar een mooi uitkijkpunt over de stad. We klimmen met de auto een duizend meter omhoog en met de airco aan is dat zeer aangenaam...ondertussen denk ik aan Fred die met -20 graden aan het klimmen is in Alaska...verschil moet er zijn;-) Boven op de heuvel is het een drukte van belang want er staat ook een belangrijke tempel en veel Indiërs komen hier naar toe om te offeren. En vooral in deze periode, waarin het vakantietijd is en veel Indiërs zelf ook op vakantie gaan in eigen land. Prasad probeert ons zo hoog mogelijk op de heuvel af te zetten, maar het is zo druk dat we hem overtuigen dat wij prinsesjes het geen probleem vinden om vandaag een stukje te lopen. We gaan mee in de chaos en genieten van de kleurrijke mensen, de rituelen rondom de tempel, de geuren en het weidse uitzicht over de stad. Aan de andere kant genieten alle Indiase toeristen vooral van onze aanwezigheid en een aantal keer worden we gevraagd of we op de foto willen. Al heel snel krijgen we er handigheid in en lachen en poseren als volleerde modellen. En het levert vooral ook leuke gesprekken op. Na een uurtje rondkijken, stappen we weer in de auto en genieten even van de rust terwijl Prasad ons naar een ander uitkijkpunt brengt. Wanneer we hier uitstappen, wordt Alison direct een kindje in haar handen geduwd met de vraag of we op de foto willen. Ik kom niet meer bij van het lachen....maar gelukkig mag ik ook op de foto Vervolgens gaan we verder richting het grote paleis in Mysore, waar we vandaag nogmaals een bezoek gaan brengen. Het is nog steeds zo sprookjesachtig als de avond er voor en we dwalen door de enorme ruimtes met grote bogen, gekleurde ramen en marmeren vloeren. Ook hier zijn we weer de enige toeristen en het duurt niet lang voordat we weer aan het poseren zijn met diverse families. We krijgen er helemaal schik in en het zorgt er voor dat we ook in gesprek kunnen gaan met de lokale bevolking. Maar uiteindelijk zijn we wel weer even toe aan rust en Prasad brengt ons naar een goed restaurant waar we heerlijk genieten van een uitgebreide Indiase maaltijd. Als we weer een beetje zijn bijgekomen neemt Prasad ons mee naar de lokale markt waar we ontzettend genieten van het dagelijkse leven. Ondertussen kopen we veel vers fruit in en genieten van de geuren op de bloemenmarkt. Dit is echt het India hoe je het zou verwachten, kleurrijk, geurend en vol leven. We laten ons door een 15 jarige jongen verleiden om even naar zijn winkeltje te komen met allerlei soorten olie. Hij weet het ontzettend leuk te vertellen en gooit er ondertussen ook nog wat Nederlandse zinnen tussen door. Van zijn opa, die veel weg heeft van Sean Connery, krijgen we even later ook nog een lekker kopje thee aangeboden. Natuurlijk verlaten we de winkel niet zonder wat olie te hebben gekocht. Uiteindelijk verlaten we de drukte van de markt en stappen weer in de weldadige rust van de auto van Prasad. Na de markt zet Prasad ons af bij een van de grote hotels aan de buitenkant van de stad, zodat we in de tuin kunnen genieten van een heerlijke Engelse afternoon tea. Echt helemaal in stijl want het hotel is een oud Engels landhuis, dus we wanen ons al snel 100 jaar terug in de tijd. De dag is al aardig om wanneer Prasad ons terug brengt naar het hostel en hier genieten we in de rust van onze gevangeniscel van nog wat vers fruit, noten en stroopwafels voordat rond 22.00 uur toch echt het licht uit gaat.
De volgende dag zijn het natuurlijk de eieren die op zijn wanneer we ons ontbijt bestellen en opnieuw duurt het even voordat we kunnen gaan ontbijten. Toch mag het de pret niet drukken en we zitten heerlijk op de veranda in het zonnetje. Tot nu toe valt het met de temperatuur nog steeds reuze mee en overdag is het natuurlijk best warm, maar 's nachts koelt het echt heerlijk af. Na de pannenkoeken met mango stappen we weer in bij Prasad en deze keer neemt hij ons mee naar een bijzondere tempel buiten de stad en we genieten ondertussen van het landelijke leven wat aan ons voorbij gaat. Uiteindelijk komen we aan bij een prachtige tempel, welke gedecoreerd is met prachtige uit steen gehouwen beelden. Er is niemand te bekennen en we kijken lekker op ons gemak rond. Even later volgen er wat Indiase families die hier op vakantie zijn en we maken weer even tijd voor een fotosessie...we hoeven nog net geen handtekeningen uit te delen. Het is al weer lunchtijd als we terug zijn in Mysore en hier besluiten we te gaan lunchen in de tuin van het Metropole hotel. Ook hier is het weer een groene oase van rust en we genieten van een uitgebreid Indiaas buffet. Het contrast kan niet groter zijn dan de wereld daar buiten. Na de lunch vragen we Prasad ons mee te nemen naar een grote supermarkt zodat we daar voor de volgende dagen wat inkopen kunnen doen. Prasad weet inmiddels dat we ook wel zin hebben in wat wijn en hij neemt ons mee naar een wat Westerse supermarkt zodat we kunnen inslaan voor de komende dagen.....inmiddels begint hij te begrijpen dat wij ons geld liever niet uitgeven aan dure hotels, aangezien we daar toch alleen maar slapen. Maar dat we liever ons geld besteden aan lekker eten en leuke dingen doen. Hij is dan ook niet verbaast als wij hem aan het einde van de middag vragen ons naar een spa te brengen zodat we daar lekker kunnen genieten van een massage. Alleen genieten is er niet bij want het is weer een buitengewone ervaring. Terwijl ik vooraf nog even naar het toilet was, heeft Alison laten weten dat wij van stevige massages houden. En wanneer ik lekker ontspannen ga liggen wordt ik onderhanden genomen door een kleine pittige tante....mijn billen worden met puntige vingertjes tot moes geprikt en de spieren in mijn rug worden gemarteld. Gelukkig weet ik met wat ademhalingsoefeningen mij door de ergste pijn heen te worstelen. Maar wanneer even later te gelijker tijd ook nog eens 2 dames aan mijn kuiten en voeten beginnen kan ik mij nergens meer op concentreren. Het is echt een kwestie van overleven. Als 45 minuten later de martelgang voorbij is, kunnen we allebei alleen maar heel hard lachen. Het leek wel of we op de slachtbank bij de slager lagen;-)) Aangezien we echt moeten bijkomen van deze behandeling, vragen we Pradad ons maar terug te rijden naar het hostel waar we in onze 'gevangeniscel' heerlijk genieten van een fles rode wijn uit India en wat kaas en noten. En die wijn is echt de verrassing van de dag, want die proeft echt heerlijk.
Woensdagochtend ontbijten we maar in onze cel, aangezien we zoveel fruit hebben gekocht op de markt. En of we nu een stuk cake nemen of pannenkoeken laten bakken....het is bijna hetzelfde;-) Rond 9 uur stappen we in de auto bij Prasad, nadat we onze voorraad wijn hebben verstopt in de koffers. Vandaag gaan we naar een andere provincie en het kan zijn dat we bij de grens gecontroleerd worden. Dus Prasad staat er op dat we 6 flessen wijn verstoppen in onze bagage...hij lijkt het wel grappig te vinden dat we zo onze eigen voorraad meeslepen! De reis verloopt gelukkig voorspoedig en rond de middag komen we aan in Ooty, een van de bergdorpen in deze omgeven. De heuvels zijn bekleed met theebomen en het lijkt wel een groene deken die zich over de heuvels uitstrekt. Inmiddels heeft Prasad onze voorkeuren aardig in de gaten en hij vraagt of we willen lunchen in het Savoy hotel, wederom een hotel in oud Engelse stijl en daar zeggen wij natuurlijk geen nee tegen;-) In de overdadig ingerichte lounge genieten we van wederom heerlijk curries, om vervolgens buiten in de Engelse rozentuin te genieten van thee en cake....hier kunnen wij zo snel aan wennen. Na de lunch rijden we verder richting Coonoor en we zien nog veel meer heuvels om ons heen bekleed met theeplanten. Via internet hebben wij een adres gevonden van een homestay op een theeplantage en het is even zoeken voor Prasad, maar uiteindelijk komen we in een prachtig groen paradijs terecht. Tegen de heuvel op een grote theeplantage liggen diverse prachtige oude huizen verspreid en wij logeren bij de eigenaar van de theeplantage. We worden zeer warm ontvangen, uiteraard met thee, in de prachtige tuin van het huis. En in dit huis hebben wij de serre op de benedenverdieping tot onze beschikking en een prachtige 2-persoonskamer. Tevens mogen we exclusief gebruik maken van de prachtige tuin rondom de serre en onze kamer. Het is werkelijk een klein paradijsje waar we terecht zijn gekomen. Aan het einde van de middag neemt de zoon van de eigenaar ons mee voor een wandeling over de theeplantage en het uitzicht is echt fenomenaal. Wanneer we terugkomen nestelen we ons heerlijk in de tuin met een fles rode wijn en kaas en genieten van een prachtige zonsondergang....dit is toch wel een ware prinsessen bestemming;-)
De volgende morgen worden we door de kok verwend met een echt Indiaas ontbijt van dosa en curry. Een soort rijstpannenkoek gevuld met een heerlijke kruidige aardappelcurry. Daarnaast zijn er ook nog een soort oliebollen met lente ui en het is echt een perfecte start van de dag. En wanneer we genieten van het heerlijke ontbijt kijken we vanuit de serre uit over prachtige groene heuvels en het stadje Coonoor onder ons. Na het ontbijt neemt Prasad ons mee naar het treinstation van Coonoor zodat we de trein door de bergen naar Ooty kunnen nemen. Alleen is het zo druk met lokale toeristen, dat het ons helaas niet lukt om kaartjes voor de trein te krijgen. We besluiten nog een poging te wagen in Ooty, zodat Prasad ons daar naar toe kan brengen en wij vervolgens met de trein terug kunnen naar Coonoor. Maar wanneer we een uur later in Ooty aankomen, staat ook daar op het station een lange rij voor het loket en we besluiten de trein te laten voor wat het is. Prasad rijd ons vervolgens naar de botanische tuin waar we tussen de Indiase toeristen lekker rondwandelen. Ook hier ontkomen we niet aan diverse foto sessies, maar inmiddels hebben we daar veel handigheid in. Na onze wandeling door de botanische tuin, wandelen we nog even door het centrum van Ooty waar we een winkel ontdekken met lokale kaas en zelfgemaakte chocolade....we kunnen onszelf niet beheersen;-) Bepakt en bezakt stappen we even later weer in de auto en Prasad brengt ons terug naar ons kleine paradijsje in de groene heuvels en in de tuin genieten we van thee en chocolade. Aan het einde van middag krijgen we een fantastische thee proeverij met een uitgebreide uitleg over het hele proces van plukken naar de uiteindelijk thee. Het is zeer informatief en interessant en ondertussen genieten we opnieuw van het uitzicht vanuit de serre over de groene heuvels om ons heen en de ondergaande zon. We proeven 6 verschillende soorten thee en zijn inmiddels meer thuis in de wereld van speciale theeën. Voor het diner genieten we in de tuin nog even van een glaasje heerlijke rode Indiase wijn en kaas uit Coonoor....een prima voorloper van een nog smakelijker Indiase maaltijd. We worden zo ontzettend verwend door de familie hier....het contrast met onze cel in Mysore kon niet groter zijn.
En vandaag hebben we een heerlijke relaxte dag op de theeplantage. Na het ontbijt klimmen (ja....ook ik kan klimmen;-) naar een uitzichtpunt boven de plantage en het is echt even hard werken om boven te komen. Maar het uitzicht is de moeite waard en er waait een heerlijke frisse bries. Overigens is het weer hier toch geweldig, met overdag temperaturen van zo rond de 22 graden en 's nachts koelt het heerlijk af. Wanneer we weer veilig zijn afgedaald dwalen we tussen de theeplanten door over de plantage en mogen meekijken met de vrouwen die de bladeren plukken. Een heerlijke actieve ochtend zo en terug in de tuin genieten we dan ook van wederom een heerlijk kopje thee...met cake. En wanneer het middag wordt, besluiten we deze relaxte dag ook maar ten volle te genieten....diverse lokalen kazen met een fles heerlijk koele Sauvignon Blanc en wat noten en fruit....dit is toch echt een prinsessen vakantie zo;-))
En terwijl ik samen met Alison zo aan het genieten ben in het zuiden van India, is Fred hopelijk aan het genieten van zijn koude avontuur in Alaska. Via de Amerikaanse organisatie krijg ik elke dag een update en inmiddels hebben zij kamp 2 bereikt en lijkt het alsof alles nog steeds volgens plan gaat. Met Fred heb ik afgesproken dat hij alleen belt (via sateliettelefoon) als hij op d top staat of als hij het moeilijk heeft...dus geen bericht is goed bericht in deze.
Tot zo ver onze eerst week in India, de komende dagen gaan wij naar de kust van Kerela reizen omdaar hopelijk nog een aantal leuke avonturen te beleven....maar dat kan bijna niet anders in India;-)
Liefs,
Petra....en Alison
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley