2022 - Arctic deel 2

Donderdag 4 augustus

En dan zit het er toch echt op, om 6 uur gaat de wekker, een uur later zitten we aan het ontbijt en om 8 uur worden we van boord gezet. Er staat een bus klaar om ons naar het centrum van Longyearbyen te rijden, maar aangezien het maar 20 minuten lopen is en wij de hele ochtend nog tijd hebben voordat we in de middag naar Oslo vliegen, besluiten we lekker te gaan lopen. Het is rustig in Longyearbyen, ondanks dat het hoogseizoen is wat betreft toeristen. We struinen wat langs de haven en door het dorp. Uiteindelijk doen we bij Fruene een kopje thee met taart, gaan nog wat souvenir shoppen bij de Coop en kopen alvast wat kaas, parmaham en tomaatjes voor het avondmaal. Dan hebben we alvast wat te eten als we in Oslo aankomen en daar met elkaar nog even een afscheidsborreltje kunnen doen. Voor vertrek had ik nog een kartonnen box wijn gekocht voor aan boord, voor een borreltje in de hut. Echter hebben we daar helemaal geen tijd voor gehad gezien het drukke reisschema elke dag. De box zit dan ook weer in de koffer om mee te nemen naar Oslo;-) Rond de middag lopen we terug naar het Radisson Arctic hotel voor onze pick up naar het vliegveld. Hier aangekomen blijkt onze vlucht naar Oslo met 2 uur vertraagd te zijn. Alison stelt voor om buiten eerst nog even te gaan wandelen, echter het vliegveld van Longyearbyen ligt buiten de veiligheidszone van de stad, dus zonder geweer mag je hier buiten helemaal niet lopen. We maken het ons maar gemakkelijk ergens in een zithoek op het vliegveld en besluiten de kaas, ham en tomaten alvast maar op te eten…met een kopje thee. Het ziet er naar uit dat de box met wijn verder mee reist naar Nederland;-) Uiteindelijk komt het vliegtuig aan en vertrekken we aan het einde van de middag naar Oslo, maar niet voordat we in Tromso nog een tussenlanding hebben. En om de reis nog wat ongemakkelijker te maken, moeten we het vliegtuig uit en wordt ook alle bagage uit het ruim gelost omdat Spitsbergen een aparte staat in en daarmee niet echt tot Noorwegen behoort. We nemen al onze handbagage mee (en dat is best veel met alle extra expeditie parka’s), verlaten het vliegtuig, melden ons bij de douane van Noorwegen, halen onze verdere bagage op, om die vervolgens te laten scannen en weer in te leveren bij een volgend loket. Als laatste gaat ook onze handbagage weer door de scanners, waarna we naar de uitgang lopen, om vervolgens weer aan boord te gaan van het vliegtuig waar we net uitgestapt zijn. Onze ingecheckte bagage wordt vervolgens ook weer ingeladen. En twee uur later vliegen we keurig door naar Oslo…het is een van de meest onzinnige dingen die we in lange tijd gegaan hebben. Al het oponthoud zorgt er voor dat we uiteindelijk pas om 22 uur in ons hotel aankomen en inmiddels zijn we er allemaal klaar mee. We verdelen de laatste kaas, komkommer en tomaten, laten de afscheidsborrel aan ons voorbij gaan en duiken na een douche en een kop thee ons bedje in.

Vrijdag 5 augustus

En na een korte nacht gaat om 6 uur al weer de wekker voor onze laatste etappe naar Nederland. Na alle reisperikelen, willen we dat eerst zien voordat we het geloven, aangezien we oorspronkelijk gisteren al thuis hadden moeten zijn van onze reis naar Spitsbergen, Jan Mayen, Groenland en IJsland. Vandaag is voor mij dan ook gewoon een ‘werkdag’ en aangezien we toch een paar uur op het vliegveld van Oslo zitten te wachten, werk ik alvast een heel groot deel van mijn mail weg…..remote werken, het bevalt mij wel zo! Ook lukt het om nog wat telefoontjes te plegen voordat we instappen voor onze vlucht naar Amsterdam. De dames in KLM-blauw heten ons welkom aan boord en als ik even later het broodje ei teruggeef omdat ik geen ei lust, wordt ik verrast met een overgebleven ontbijtje vanuit de 1e klas met yoghurt en fruit….er gaat toch niets boven KLM;-) Uiteindelijk gaat de vlucht zeer voorspoedig, landen we op tijd in Amsterdam en hebben we binnen 5 minuten onze koffers. Het kan dus ook nog steeds heel goed gaan op Schiphol….soms…als je geluk hebt!

En daarmee komen we aan het einde van een groots avontuur, een geweldige reis met veel waanzinnige natuur, mooie herinneringen, bijzondere ontmoetingen en een ervaring die niemand ons meer afneemt. Toch is daar ook het besef van wat we gezien hebben, daar in het hoge noorden. Welke invloed met name daar de veranderingen van het klimaat hebben en voor welke bijna onmogelijke opdracht wij staan als mensheid op deze aarde om daar nog het tij in te kunnen keren. Iets waar we tijdens de reis met elkaar regelmatig over in gesprek zijn geweest en wat ons nog meer bewust heeft gemaakt van de tegenstrijdigheden die daar elke keer elkaar weer raken. Op alle fronten een reis van uiterste, maar een reis die we nooit hadden willen missen….ondanks dat het heel anders was, dan dat we ruim twee weken geleden nog dachten. Geen Jan Mayen, Groenland en IJsland, maar daarentegen alles wat Spitsbergen te bieden heeft. En dat is uiteindelijk ook wat we zo gemist hebben van het reizen, het steeds maar kijken naar wat er op je pad komt, je flexibel opstellen, je verbazen en je laten verrassen door de wereld om ons, ook…of juist als het even anders loopt!

Liefs,

Fred & Petra