It's all about the money!

Het is al ruim 10 maanden geleden dat we deze reis gepland hebben en het is bijna onwerkelijk dat we nu eindelijk op weg gaan naar een van mijn droombestemmingen, de Malediven. Maar voordat we daar aankomen, bezoeken we eerst nog een paar dagen Dubai en Abu Dhabi.

Bijna net zo onwerkelijk is het donderdagochtend als om 2.30 uur de wekker gaat om op weg te gaan naar Schiphol. Maar na een frisse douche rijd pa Hoek weer voor, voor zijn vaste rit naar de luchthaven. We nemen afscheid, beloven te genieten en gaan vervolgens naar de balie om in t checken. Alles loopt zeer voortvarend en even later zitten we bij Dutch Kitchen voor een lekker bakkie DE. De appeltaart, gevulde koeken en poffertjes laten we nog maar even aan ons voorbij gaan, het is tenslotte pas 4.30 uur. Wanneer het tijd is lopen we richting de gate en hier passeren we 2 vrouwen die 6 zeer energieke jongentjes in het gareel proberen te houden...met de nadruk op proberen! Fred en ik kijken elkaar aan en we weten genoeg....dit is wat ons de komende 7 uur te wachten staat:-( En inderdaad, als we even later onze stoelen opzoeken zien we achter ons de hele clan al zitten. De jongentjes (tussen de 1 en de 5 jaar) verkennen hun omgeving (lees: slopen de boel), terwijl ma & ma gezellig zitten te keuvelen....dit gaat n lange, lange dag worden. Wanneer we klaar zijn om te vertrekken, komen de jongste 2 pas echt op dreef, want zij protesteren zeer luid dat ze niet in de riemen willen. Het geluid wat de 2 produceren overstijgt zelfs het geluid van het opstijgende vliegtuig...need I say more! Gelukkig is de rij voor ons leeg en als het teken van riemen los volgt, zit Fred in 1 seconde op de rij voor ons....en ook ik heb niet lang nodig om me te verplaatsen. We instaleren ons lekker over 3 stoelen en proberen een beetje te lezen. Maar dit valt niet mee, aangezien de 2 kleinste nog steeds zitten te brullen....en de andere 4 een soort verstoppertje spelen onder, tussen en achter de rijen stoelen. Maar na een uur of 2 gebeurt er een wonder en vallen ze een voor een in slaap.....een diepe zucht gaat door het gehele vliegtuig en iedereen durft even te ontspannen. Wij kijken ondertussen een film, genieten van onze eigen meegebrachte ontbijtje en staren naar buiten, naar het droge en bergachtige landschap van Turkije, onder ons....tot dat de clan achterons weer wakker wordt en met frisse energie weer verder gaat met waar ze gebleven zijn. Het is te hysterisch voor woorden en we zijn vooral onder de indruk van beide moeders die dit geheel lijkt te ontgaan en niet te deren. Maar aan alles komt n eind, zo ook aan deze bijzondere vlucht en om 15 uur lokale tijd landen we op het vliegvled van Dubai....we worden verwelkomt door een warme deken van 38 graden die over ons heen daalt. Dat doet deze reis zeer snel vergeten! Al snel zijn we door alle procedures heen en nog geen uurtje later zitten we in de metro van Dubai op weg naar ons hotel, naast de Mall of Emirates. Wanneer we uit de metro stappen, staan we dan ook midden in de pracht en praal van deze shoppingmall. Alle grote modemerken zijn goed vertegenwoordigd en we kijken onze ogen uit....terwijl mijn shophart slagen te gelijk overslaat:-)) Maar first things first....eerst de tassen naar het hotel brengen. Het kleine stukje wat we buiten lopen doet ons de adem benemen van de warmte en we begrijpen waarom de mensen hier niet veel buiten komen. Wanneer we ons hotel binnenkomen, valt er een weldadige rust en koelte over ons heen. Het ontvangst is allerhartelijkst en even later liggen we uitgestrekt op onze luxe kamer....heerlijk. Nadat we even zijn geacclimatiseerd en opgefrist wandelen we terug naar de Mall of Emirates, waar we ons eerst te goed doen aan een zalige Indiaase maaltijd. Wat al opgevallen is, is de multi culturele samenleving hier en de daarbij behorende eetculturen. Gesluierde vrouwen, Arabisch geklede mannen, verschillende Aziatische mensen en veel Indiaase, starende mannen....alles beweegt zich hier door elkaar heen, vermengt met Europeese en Russische toeristen. Het is een bijzondere wereld, waarin Fred opmerkt dat hij opeens een groep vrouwelijke Ninja's ziet. Wanneer ik zijn blik volg, zie ik groep geheel gesluierde vrouwen waarbij alleen de ogen zichtbaar zijn....maar met de tassen van Louis Vuiton en Chanel, begrijp ik dat er onder die zwarte gewaden veel moois gedragen wordt. Wanneer we ons vergaapt hebben aan alle luxe en weelde lopen we nog even langs de Carrefour voor wat boodschapjes....waarna we aangekomen in onze kamer in coma vallen na een lange lange dag!

En na ook een lange, lange nacht slapen worden we de volgende ochtend wakker in een al weer warm en zonovergoten Dubai. Aangezien vrijdag hier eigenlijk zondag is, is bijna alles gesloten tot 14.00 uur die middag, behalve de shoppingmalls. We besluiten dan ook het programma een beetje aan te passen en Fred gaat eerst eens lekker zweten in de sportschool. Daar is niet veel voor nodig, want zelfs rustig zitten doet het zweet al van je lijf afdruipen. Ik bereid ondertussen nog het een en ander voor, voor de komende dagen en rond de middag gaan we op pad. Als we buiten komen wordt de adem ons al weer ontnomen door de hitte en we beseffen dat de mensen hier echt bijna alleen maar binnen leven in geairconditioneerde ruimtes. Wij doen daar deze keer gretig aan mee en zijn blij als we de koele Mall of Emirates weer binnenkomen. En wat doe je als het buiten 38 graden is...dan ga je skieen...zo gek is het hier in Dubai. Nu vinden wij de helling wel wat heel erg hoog voor ons niet-skieers en met onze reis naar de Malediven nog in het verschiet, nemen we toch maar geen risico. Daarnaast ontdekken we naast de skihelling een groot filiaal van The Cheesecake Factory....die keuze is niet zo heel moeilijk. En aangezien het inmiddels bijna lunchtijd is, komt het ook perfect uit. Net als in San Francisco krijgen we ook deze keer de taartjes niet op, ze zijn gewoon te machtig en te groot. Maar wat zijn we zeer goddelijk....Red Velvet Signature Cheesecake, iets met frambozencake met een romige, witte chocolade cheesecake en een Caramel-macadamian-white-choclate-cheesecake....dat behoeft geen uitleg. Terwijl we zitten te genieten van de taart, kijken we ondertussen naar het winterwonderland wat naast ons in de Skihal plaatsvindt. Even vergeten we dat we in een droge en hete woestijn zitten. Na de lunch wordt het tijd om verder te shoppen en wanneer Fred mij even later mee trekt naar de vitrine van een grote juwelier, gaat mijn hart wat harder kloppen...totdat hij mij wijst op een grote voetbal bezet met honderden diamanten. Zo jammer dit;-( Maar even later trekt hij mij mee naar binnen bij een van mijn favoriete winkels, Victoria Secrets...de lieverd;-)) Na de kleine shopsessie nemen we de metro naar Deira, het oude gedeelte van Dubai. Hier wandelen we door diverse souks, langs heel veel prullaria, goud, kruiden, parfum, sjaals en alles wat je je bij het Midden-Oosten voor kunt stellen. Maar dan wel toeristisch...en daarom lopen wij hier ook! Ondertussen steken we met een kleine abra (kleine houten bootje) de Dubai Creek over. Hier zien we ook vele oude, houten dohws liggen die nog steeds gebruikt worden om vracht te vervoeren. Op de kade zien we dan ook vele grote dozen met wasmachines, koelkasten en afwasmachines staan. Na al het rondgeslenter besluiten we op een klein terrasje eventjes bij te tanken met een groot glas vers sap. Fred laat zich ook nog verleiden door een heerlijk broodjes shoarma....ik kan de knoflook op een kilometer afstand nog steeds ruiken;-) Wanneer de avond valt en de zon ondergaat, zoeken we langs de Creek een plekje om van het drukke schouwspel op de rivier te genieten, terwijl wij ondertussen genieten van een warm briesje wat enige verkoeling brengt en een koud flesje met cola....alcohol is hier lastig te verkrijgen (zeg maar niet;-). Rond half 7 nemen we de Dubai ferry die ons langs de kust van Dubai, en dus de prachtig verlichte skyline, naar de Dubai Marina brengt. Onderweg zien we uiteraard de Burj Khalifa, de hoogste toren ter wereld en het Burj Al Arab, beter bekent als het zeilschip, het 7-sterren hotel van Dubai. Wanneer we aankomen in de Dubai Marina komen we opeens weer in een hele andere wereld terecht. Een wijk vol hoge woontorens, rond een haven met de meest luxe jachten, dure restaurants en weer vele mooie winkels. Onze ogen kunnen het bijna allemaal niet meer opnemen. Voordat we de metro terug naar huis nemen, genieten we eerst nog van een Italiaanse maaltijd bij een hele leuke traitteur. Om ons heen weer een multiculturele samenleving van Europeaanse expats en toeristen en Aziatisch personeel. We vragen ons af of er uberhaubt nog wel echte, orginele inwoners van Dubai zijn?

Ook zaterdagochtend gaan we wat later op pad en deze keer nemen we de metro terug naar de Dubai Marina, waar we gisteravond geeindigd zijn. Overdag ziet het er niet zo sprookjesachtig uit als s'avonds, maar de hoge woontorens en luxe jachten stralen nog steeds heel veel rijkdom uit. We lopen door een soort winkelpromenade achters het strand en wat luxe resorthotels door en ook hier zien we weer alle grote modemerken vertegenwoordig. Verder moeten we ontzettend lachen om een winkel waar ze alleen maar bondjassen verkopen....die heb je hier echt nodig als je binnen bij de airo zit;-) Langs het strand vinden we leuk Italiaans restaurant en in de koelte van de airco komen we een beetje bij...je loopt hier echt niet voor je lol over straat! Na onze pitstop wandelen we weer verder langs de haven, waar we nog 2 hele grote jachten zien liggen. Geen Feadships, maar des al niet te min zijn ze zeer indrukwekkend. Aan de haven in de schaduw houden we weer even een korte stop en nemen contact op met onze gastheer van AirBnB, waar we in eerste instantie zouden gaan slapen. Door familieomstandigheden ging deze logeerpartij niet door en vandaag hebben we afgesproken, zodat hij onze betaling kan teruggeven. Hij komt ons in een dikke vette auto ophalen bij de haven en geeft ons gelijk een rondrit door Internet City en Dubai Marina. Het is een zeer gastvrije man, verteld er enthousiast op los en neemt ons toch nog even mee naar zijn appartement voor een kopje thee. Vanaf de 30ste etage van de woontoren, hebben we vanuit zijn appartement prachtig uitzicht over de haven, het palmblad en het zeilschip. Even later brengt hij ons weer weg naar de metro, maar voordat hij ons afzet krijgen we ook nog even een tour over de beroemste golfbaan van Dubai. De heer Woods is hier een graag geziene gast....we missen hem net vandaag;-) Na deze korte ontmoeting vervolgen wij onze reis, opnieuw met de metro naar de Dubai Mall en de Burj Khalifa. Dachten we in de Mall of Emirates al heel veel pracht en praal te hebben gezien, bij de Dubai Mall doen ze er nog even een schepje boven op. Voor zo ver het kan zijn de winkels nog luxer, nog grootser en het winkelende publiek wat hier rondloopt nog rijker. Opvallend is dat hier meer Arabisch mensen (lees gesluierde vrouwen met streng kijken mannen) rondlopen....bepakt en bezakt met tassen van de meest luxe winkels. Alleen mensen kijken is hier al entertainment op zich! Wanneer we richting de Burj Khalifa lopen, komen we langs een enorm aquarium met haaien, roggen en de meest mooi gekleurde vissen...wij hoeven volgende week niet te snorkelen op de Malediven;-)) Wanneer we uitgekeken zijn bij het aquarium gaan we richting de Burj Khalifa en melden ons voor de lift omhoog. De Burj Khalifa is de hoogste toren ter wereld met 868 meter en de lift brengt ons in 1 minuut naar de 124ste etage. Het enige wat we voelen is dat onze oren dichtklappen, maar verder hebben we niet het idee dat we zo snel zo hoog gaan. Wanneer we uit de lift stappen komen we op een panoramadek en het uitzicht over de stad is fenomenaal. Zeker nu de avond gevallen is en er een zee van lichtjes aan onze voeten ligt. Wanneer we bij de rand van het dek komen, voelen we onze magen wat omhoog trekken en we focussen ons maar even op de grote fontijnen aan de voet van de Burj Khalifa. Hier begint net een show, waarop de fontijnen op de maat van prachtige muziek een hele show geven. De muziek is boven op het panoramadek ook te horen en we kunnen vanaf deze hoogte ook heel goed de figuren in het water zien. Daar is echt over nagedacht! Nadat we van alle kanten van het uitzicht hebben genoten, nemen we de lift weer naar beneden en daar kijken we nogmaals naar een show bij de fontijnen, deze keer vanaf de grond. Ook hier is het weer een mooi spektakel. Vervolgens struinen we door de Dubai Mall weer richting de metro, waarna we na wederom een lange dag moe, maar zeer voldaan weer in ons stille en koele hotel terugkomen!

Zondagochtend starten we rustig op en na het ontbijt gaat Fred nog even sporten, terwijl ik ondertussen de tas weer inpak. Rond een uur of 11 gaan we richting het busstation, waar we de bus naar Abu Dhabi nemen. Dit is een ander emiraat en ligt op ruim 1,5 uur rijden van Dubai. Een dor en verlaten landschap trekt aan ons voorbij, maar uiteindelijk komen we in een andere megastad terecht. Het is opvallend hoe uitgestrekt het hier is en dat de sfeer relaxter aanvoelt dan Dubai. Wat het zelfde aanvoelt is de temperatuur buiten en het blijft lastig om zelfs maar adem te halen. Wanneer we het busstation uitstappen, duiken we dan ook snel een koele taxi in die ons naar ons hotel even buiten het centrum brengt. Hier komen we weer in een oase van rust en koelte terecht en de zeer grote en luxe kamer mag er ook weer zijn. In het restaurant gebruiken we nog een snelle lunch waarna we ons omkleden om de Grote Moskee van Abu Dhabi te bezoeken. De zon is al aan het dalen als we daar aankomen en de naam Grote Moskee doet het alle eer aan. Zo'n grote moskee hebben we nog nooit gezien en in de stijl van de Taj Mahal is het weer een en al marmer wat ons te gemoed blinkt. We worden er stil van en kijken rustig rond, terwijl ik worstel met mijn zwarte, synthetische jurk met hoofddoek....het zweet loopt echt in straaltjes van mijn lijf af! Accepteren is het sleutelwoord en af en toe even het zwoele briesje (lees; hete fohn wind) onder mijn jurk laten gaan helpt een heel klein beetje;-) Maar de ondergaande zon geeft de moskee een prachtige rood/oranje kleur en we kijken onze ogen uit. Ook Fred is weer onder de indruk van al het marmer wat gebruikt is en welke technieken er voor nodig zijn geweest om dit te maken. Uiteindelijk komen we door enorme schuifdeuren de moskee in en vonden we het buiten al overdadig, binnen wordt er nog een schepje boven op gedaan. Overal marmer waar je kijkt, vele grote kroonluchters met kristallen in alle kleuren van de regenboog en een tapijt wat de vloer van de gehele moskee bedekt....en om een idee te geven hoe groot dat is...er kunnen 40.000 mensen in deze moskee! We zijn blij dat we besloten hebben om toch ook nog even naar Abu Dhabi te gaan, want alleen voor het bezichtigen van deze moskee is dat al meer dan de moeite waard. Als we de moskee verlaten ben ik blij dat ik mijn jurk met hoofddoek uit mag doen....maar aan de andere kant was het ook wel prima om het te dragen....je hoeft je in ieder geval niet druk te maken over hoe je haar zit;-) En nadat ik in Dubai geheel gesluierde vrouwen met grote tassen van Victoria Secrets heb zien lopen....kijk ik toch anders naar gesluierde vrouwen! Na de moskee vertrekken we naar de souk bij het ShangriLa hotel, waar we met Orla hebben afgesproken. Orla hebben we vorig jaar tijdens de Inca Trail in Peru ontmoet, waar zij samen met 4 vriendinnen bij ons in de groep zat. We hebben toen een aantal te gezellige dagen met deze 5 Ierse meiden beleefd en daarna via Facebook altijd contact gehouden. Orla werkt al 3 jaar als onderwijzeres in Abu Dhabi en geniet van het bijzondere leven in deze zo andere wereld. Bij een prachtig restaurant aan het water met uitzicht op de Grote Moskee ontmoeten we elkaar weer en aan de ene kant lijkt het alsof we elkaar gisteren nog zagen en aan de andere kant lijkt de reis naar Peru en Bolivia al weer veel langer geleden dan een jaar. We hebben een superleuke avond met elkaar, genieten van heerlijk eten (het restaurant heet Meat & Co....dus Fred is in zijn nopjes;-) en dan hebben ze ook nog bier! Dat was er nog niet van gekomen deze vakantie! Aan het einde van de avond spreken we af om elkaar volgende keer in Amsterdam te ontmoeten, wanneer Orla op weg naar Ierland daar altijd een tussenlanding maakt. Ook deze avond duiken we weer moe en voldaan ons bedje in!

En wat een leuke dagen hebben we gehad in Dubai en Abu Dhabi. Het is een rare wereld, waar mensen binnen leven, waar alles kan en alles mogelijk is, waar het een smeltkroes is van vele nationaliteiten en waar je je van afvraagt...waarom zijn al die mensen hier eigenlijk? Een ding is zeker.....it's all about the money....heel veel money! Maar wat was het leuk om hier even van te proeven en af en toe even mee te gaan in de gekte.

Nu is het bijna tijd om verder te gaan en maken we ons op voor deel 2 van deze reis. Er wacht ons een lange reis, maar als het goed is zitten we morgen rond deze tijd in het paradijs....op ons Kuredu Resort op de Malediven (www.kuredu.com). Een volgende droom die uit gaat komen en waar ik aankomende vrijdag samen met Fred mijn 40ste verjaardag hoop te vieren....dat gaat geweldig worden...dat kan niet missen!!!

Veel liefs,

Fred & Petra