De laatste avonturen in Myanmar

Woensdag staan we al weer vroeg klaar voor onze volgende busrit, want we worden tussen 6.00 en 6.30 uur opgehaald voor de reis naar Kalaw. Maar de eigenaresse van ons hotel heeft al gezegd dat het wel rond 7.00 uur zal zijn aangezien wij het laatste hotel op de route zijn. Een breed begrip allemaal, toch zorgen we er voor dat we om 6.15 uur klaar staan. En ondanks dat het ontbijt pas vanaf 7.00 uur geserveerd wordt, staat er heel lief een uitgebreid ontbijt voor ons klaar. Wat we natuurlijk in alle rust kunnen opeten….want inderdaad…een busje komt ons om 7.10 uur ophalen. Vervolgens worden we naar het busstation gebracht waar de grote bus staat te wachten die ons naar Kalaw moet brengen. Alleen als we met onze tassen langs de achterkant van de bus lopen, horen we een sissend geluid en zien we de chauffeur en zijn hulpje al bij de achterbanden zitten. We zoeken een plekje in de schaduw op en wachten rustig op het moment dat we echt gaan vertrekken. Ondertussen kijken we hoe de heren de band van de bus verwisselen…..en welke reserveband, zonder profiel natuurlijk, er onder gaat. De lekke band gaat overigens gewoon weer mee als reserveband;-) We duimen nog maar wat extra als we uiteindelijk om 8.00 uur op pad gaan. De reis gaat verder voortvarend, vooral omdat we beide lekker wat weg doezelen. Na een plaspauze en een lunchpauze komen we om 15.00 uur aan in een heuvelachtig Kalaw. Was het rondom Bagan nog vlak, droog en zonnig. Nu is het groen, heuvelachtig en licht bewolkt. Een hele andere sfeer en ook gelijk een heel ander klimaat, het is er toch wel wat koeler….maar nog steeds zeer aangenaam voor Nederlandse begrippen. We slapen in Kalaw in de B&B van de Belg Marc. Het is een heerlijke B&B net buiten Kalaw, boven op een berg. De B&B bestaat uit 2 huizen, een huis met luxe kamers en een huis met een basic kamers. Wij hebben een basic kamer, maar wel voorzien van een heerlijk bed met zeer fijn matras en een dik dekbed. Tevens een douche met super heet water en alles is zeer schoon… daar zijn wij al ontzettend blij mee. Marc geeft ons wat tips en uitleg over de omgeving en wenst ons een prettig verblijf. Nadat wij ons even hebben thuis gemaakt en opgefrist, wandelen we de berg weer af richting het dorp. Er hangt een gemoedelijke sfeer in het dorp en de kinderen die net uit school komen oefenen wat Engels met ons. Uiteindelijk komen we een aantal tentjes tegen met een soort van terrasje….langs de drukke doorgaande weg, dat dan wel weer….maar we besluiten lekker wat te gaan drinken. Dat smaakt heerlijk na toch wel weer lange reisdag! We genieten rustig langs de snelweg van een drankje, waarna we in een lokaal restaurantje al vroeg eten. Een echt Birmees maal met een curry van kip, een curry van groente, allerlei ondefinieerbare dipjes van chili, gedroogde vis en andere kruiden en verse groente. Na de lunch van een kleffe witte boterham met pindakaas gaat dat er best wel weer in;-) Als het donker wordt wandelen we terug naar huis, waar we na een geweldige douche heerlijk onder ons dikke dekbedje duiken….om 20.00 uur gaat het licht weer uit;-)

En onder die dikke dekbedjes slapen we aardig de klok rond en dat is echt zalig. We starten vervolgens rustig op met een heerlijk ontbijt in de woonkamer van de B&B en hier brand knus de openhaard. Geen overbodige luxe nu het nog wat mistig is in de heuvels. Het ontbijt is echt het beste tot nu toe, met vers gebakken bruin brood, zelf gemaakte jam, vers fruit en zelfs eigen gebakken bananenbrood…dat is weer eens wat anders dan de gebruikelijke gebakken rijst met ei;-) Na het ontbijt lezen we eerst nog wat, voordat we rond lunchtijd weer richting het dorp lopen. Hier boeken we een 2-daagse trekking door de heuvels van Kalaw naar Inle Lake en vervolgens lunchen we in het beste restaurant van de stad. Diverse groente en kip gerechten met rijst, het is weer smullen. ’s Middags pak ik de tassen voor de komende dagen in en de grote rugzakken sluit ik af aangezien die direct naar ons hotel in Inle Lake gebracht zullen worden. Aan het einde van de middag wandelen we wederom naar het dorp om kennis te maken met de groep met wie wij de twee daagse trekking gaan maken. Het blijkt een leuke gemêleerde groep te zijn, met Helena en Leo uit Duitsland en Zwitserland. Courtney en Rian uit Nieuw Zeeland en Engeland, Eric uit Zweden en Esther, Fred en ik uit Nederland. We kletsen wat met elkaar, krijgen nog wat laatste informatie en wensen elkaar vervolgens nog een goede nacht slaap, voordat we het avontuur aan gaan.

Maar wanneer wij midden in de nacht wakker worden, horen we de regen echt werkelijk met bakken uit de hemel komen. En een paar uur later, wanneer om 6.00 uur de wekker gaat is er nog niet veel veranderd. De vooruitzichten waren al niet best en als we op internet nog even het weer checken lijkt het echt de gehele dag zo te blijven regenen. In ons warme bedje bespreken we wat we gaan doen en vanuit deze positie hebben we natuurlijk niet veel zin om de hele dag in de stromende regen te gaan lopen. We besluiten dan ook om naar het kantoor te gaan vanwaar we zullen vertrekken, maar als het dan nog zo regent te vragen of we kunnen annuleren of het een dag kunnen uitstellen. Voordat het zo ver is genieten we eerst nog van het heerlijke ontbijt met vers brood en bedanken Marc voor het gastvrije verblijf in zijn ontzettend leuke B&B. In de stromende regen gaan we vervolgens naar het kantoor van Sam’s Travel en hier komen we gelijk Esther tegen die enthousiast naar buiten komt rennen….ze gaat nog even een goede regenjas kopen voor vandaag. Binnen is de rest van de groep ook al aanwezig en we polsen voorzichtig wat de andere gaan doen. Niemand blijkt af te haken en inmiddels willen Fred en ik onszelf natuurlijk ook niet laten kennen. We besluiten gewoon maar het avontuur en de regen aan te gaan met deze bijzondere groep. Even later staan onze gidsen Kiki en Quiwi klaar om met ons op pad te gaan. Met een busje vertrekken we eerst naar een ander dorpje op 45 minuten rijden van Kalaw. Onderweg hier naar toe, lijkt de regen iets minder te worden en de lucht iets op te klaren. Wanneer we even later op pad gaan, allen met onze regenjassen aan, valt het uiteindelijk best wel mee. Het regent nog steeds, maar niet zo hard en de temperatuur is nog steeds wel aangenaam, zo rond de 18 graden. Het landschap is ook bijzonder mooi. Heuvelachtig, groen, veel velden met diverse soorten groenten en kruiden. Het is echt een plaatje om door heen te wandelen. Zo nu en dan wanen we ons even in Ierland….waarop Fred opmerkt dat er dan hopelijk ook een pub is aan het einde van de dag voor een biertje en een goed maal;-) Terwijl we zo lekker door de natuur lopen, maken we ondertussen kennis met onze nieuwe wandelvrienden. Over en weer wordt er gezellig gekletst, reisverhalen uitgewisseld en goed doorgewandeld. Wanneer we een klein dorpje bereiken, wat bestaat uit een aantal rieten huisjes van diverse boeren, zitten er bij een overkapping 2 vrouwen klaar met een grote kan met thee en een soort chippies. We trekken onze regenkleding uit en genieten in dit kleine dorpje van een lekker warm bakkie. De vrouwen brabbelen wat met onze gidsen, de kindertjes in het dorp hangen uit het raam en trekken wat gekke bekken naar ons en overal horen we in de huizen gepraat en gelach. Het is duidelijk dat deze dag met regen er voor zorgt dat de boeren een vrije dag hebben en deze gezellig met hun familie doorbrengen. Na de pauze lopen we verder door het glooiende landschap, maar door de regen wordt het pad steeds modderiger. Onze schoenen zijn al bijna niet meer herkenbaar en het vraagt wat extra beenkracht om de zware schoenen steeds uit de modder te trekken. Ondertussen begint het ook weer harder te regenen en we zijn dan ook allemaal blij als we het volgende dorp bereiken voor de lunchpauze. Bij een boerenfamilie worden we in huis uitgenodigd en Kiki en Quiwi mogen de ‘keuken’ gebruiken om eten voor ons klaar te maken. Op een houtvuur met 1 pan weten ze een heerlijke lunch voor ons klaar te maken van gebakken noedels met groente, een salade van tomaat, ui en avocado en een goed gevulde bonensoep. De meiden weten er echt wat van de maken onder deze primitieve omstandigheden. Wij rusten in de ‘woonkamer’ uit en zitten met elkaar op een rietenmat rond een lage tafel, meer meubilair staat er niet in huis. Buiten komt het water echt met bakken uit de hemel en we zijn blij dat wij lekker binnen zitten. Na de lunch heeft niemand echt zin om weer op pad te gaan, maar we trekken allemaal onze regenkleding en modderige schoenen weer aan en gaan verder op pad. Door de vele regen zijn de paden alleen nog maar gladder geworden en het valt niet mee om gewoon te lopen. Op een ongelukkig moment glijd ik dan ook uit en val vol op mijn rechter dij. Daarmee kom ik vervolgens op een stuk steen terecht en dat voelt echt niet fijn. Ondertussen roept Fred dat ik even moet blijven liggen voor een foto…de grapjas! Ik weet niet hoe snel ik op moet staan en natuurlijk zit ik helemaal onder de modder. Maar de tocht gaat verder en we ploeteren voort. Uiteindelijk komen we net voor het donker aan bij het laatste dorp en hier weet Kiki bij een lokale familie onderkomen voor ons te regelen. Het is een boerenhuis van hout en riet en beneden is de stal van de buffel en de ossen. Boven zijn er 2 ruimtes….de ‘woonkamer’ en de ‘slaapkamer’. Achter het huis staan 2 kleine rieten hokjes…het hurktoilet en de ‘douche’….een grote emmer met water en een klein bakje om het water over je heen te gooien. Na alle regen van vandaag geloofd iedereen het wel en nadat we onze modderschoenen hebben uitgedaan, wassen we alleen onze handen en voeten. Fred vindt nog een dikke vette bloedzuiger op zijn enkel en deze heeft zich al flink te goed gedaan aan Fred zijn lekkere bloedje. De wond die achterblijft gaat gelukkig wel snel dicht en we trekken lekker droge en warme kleren aan. Vervolgens verzamelen we ons rond het vuur in de woonkamer. Ondertussen is het gelukkig wel droog geworden, maar het zorgt er voor dat de temperatuur ook snel zakt. Toch eten we buiten, waar Kiki en Quiwi alweer een heerlijke maaltijd met rijst en diverse groentegerechten hebben klaar gemaakt. De vrouw des huizes verdient wat bij door bier en cola aan te bieden….na zo’n dag maken we daar gretig gebruik van. Na het eten poetsen we buiten bij de waterput onze tanden, terwijl we ondertussen een prachtige sterrenhemel boven ons zien verschijnen. De wolken zijn ondertussen helemaal opgelost en het lijkt wel of we de sterren vanaf hier zo kunnen aanraken. Toch zorgt de kou er voor dat we snel naar binnen gaan en boven in de ‘slaapkamer’ onze matjes opzoeken. We slapen met elkaar in een ruimte, allemaal op een rieten matje met een dikke deken, 8 rieten matjes naast elkaar….dat wordt een gezellige nacht! We houden onze kleren lekker aan en duiken in onze eigen lakenzakken, zodat we hopelijk wat meer beschermt blijven tegen het ongedierte wat hier zeker rondkruipt. En om maar niet te denken aan wie er allemaal onder deze dikke dekens heeft gelegen;-(

De lange nacht gaat uiteindelijk toch nog wel snel voorbij. Niet dat we heel goed geslapen hebben, maar we hebben slechtere nachten gehad. Zo nu en dan horen we iemand snurken, staan de buffels onder ons te snuiven en smakken, draaien we wat naar links…..vervolgens naar rechts, om dan toch maar weer op de rug verder te doezelen. Maar al met al lagen we lekker warm tegen elkaar aan en we moeten dan ook moed verzamelen om uit ons warme bedje te komen. Wanneer Quiwi komt zeggen dat het ontbijt klaar staat, is het toch echt tijd om er uit te komen. Buiten is het nog mistig, maar het leven in het dorp is om 6.30 uur al in volle gang. De vrouwen zijn al aan het koken, de dieren worden verzorgt en de kinderen warmen zich wat op rondom diverse kookvuren. Voor ons staat er een ontbijtje klaar met pannenkoeken en bananen. Een prima energie-boost om weer verder te wandelen. Na het ontbijt trekken we allemaal met ontzettende tegenzin onze natte en zeer vieze schoenen weer aan en niet veel later nemen we afscheid van onze gastfamilie. Vol goede moed gaan we weer op pad. Het is gelukkig droog en we zien dat de zon al ontzettend haar best doet om door de wolken heen te komen. Het landschap is wederom prachtig en inmiddels zijn de boeren weer aan het werk op het land. Ook de paden zijn niet meer zo modderig als gisteren en we kunnen lekker doorlopen. Hier een daar stoppen we even voor een drinkpauze en om te genieten van de glooiend groene heuvels. Rond de lunch komen we uiteindelijk aan bij Inle Lake en hier staat al weer een heerlijke noedelsoep op ons te wachten. Met elkaar genieten we nog een laatste keer van de gezamenlijke lunch en daarna nemen we afscheid van Kiki en Quiwi en we bedanken de meiden voor hun hele goede zorgen. Zij brengen ons naar de longtailboot, die al op ons ligt te wachten en hier zwaaien ze ons uit. Zij gaan weer terug naar Kalaw voor hun volgende groep op te halen en wij steken met elkaar Inle Lake over naar het eindpunt van onze trekking. Iedereen zit vies, uitgeput maar zeer voldaan in de boot en het is heerlijk om over het water te scheren in deze snelle houten boot. Onderweg passeren we vele andere boten met lokale mensen en iedereen zwaait vrolijk naar ons. Ook zien we vele vissers die hier op een zeer kenmerkende manier vissen. Zij staan op de punt van hun kleine houten boot en met een been zijn zij verbonden aan een lange peddel waarmee zij zich voortbewegen. Hierdoor hebben zij beide handen vrij om hun net uit te gooien wat bestaat uit een soort grote mand in de vorm van een trechter, met een visnet daar om heen. Onze chauffeur mindert zo nu en dan even vaart, zodat we van dit bijzondere schouwspel kunnen genieten. De balans van deze vissers is echt fenomenaal. Uiteindelijk worden we halverwege de middag in het dorpje Nyuang Shwe aan de oever van Inle Lake afgezet en hier nemen we afscheid van de groep. Het waren 2 hele leuke dagen en ondanks de stromende regen van de eerste dag hebben we allemaal genoten van deze bijzondere trekking langs verlaten dorpjes in de bergen. Moe maar voldaan lopen we naar ons hotel en ondanks dat we er uit zien als twee moddermonsters, worden we ook hier weer allerhartelijkst ontvangen. Als eerste nemen we een lang verdiende douche. Onder de douche zie ik een enorme blauwe plek op mijn dij, maar dat verbaast mij niets na de klapper die ik gemaakt heb, boven op juist die ene steen die daar lag;-) Later brengen we al onze vieze kleren naar de wasserette. Daarna zijn we wel een uur bezig om de schoenen schoon te maken, maar dan zijn ze ook wel weer redelijk herkenbaar. Ondertussen is het al avond geworden en we hebben geen zin meer om nog op pad te gaan voor een maaltijd en we bestellen een bord spaghetti bij het restaurant van het hotel….en juist als je het niet verwacht worden we verrast met een zalige zelfgemaakte pasta met saus….een heerlijke einde van een leuk avontuur. Maar wat zijn we blij als we s ’avonds in een echt bed, met een dik matras en heerlijke frisse lakens kunnen duiken!

Zondag genieten we van een heerlijke rustdag en dat is hier prima te doen. We ontdekken al snel een klein Frans restaurantje waar ze fantastische cappuccino hebben en een nog betere chocolate mud cake. Vervolgens struinen we lekker rond door het dorp, kijken nog even bij het meer en alle boten die daar rondvaren. Fred boomt met een plaatselijke visser nog even over het Europese voetbal en Sneijder en vervolgens vinden we ook nog eens een allerleukst westers restaurantje met de meest heerlijke tapas uit het Midden-Oosten. Naast dat het er leuk, hip en gezellig uitziet, draaien ze geweldige jaren 80-muziek en is het eten echt waanzinnig….een klein pareltje tussen allerlei lokale eettentjes. We blijven dan ook de gehele middag hangen en genieten van dit onverwachte cadeautje. Wanneer we ’s avonds terugkomen bij het hotel staan hier twee grote tassen met schone kleding voor ons klaar….alles keurig gewassen en gestreken….tot aan de onderbroeken en sokken aan toe….het leven van een backpacker is zwaar;-))

En na de heerlijk rustdag van zondag, gaan we maandag toch weer op pad. Maar wel op een hele relaxte manier, want met de mountainbike gaan we wat fietsen langs het meer. We peddelen rustig langs de vele rieten huisjes die langs het meer staan en genieten ondertussen van het heerlijke weer. Wanneer we even onderweg zijn komen we aan bij Red Mountain Estate, een heuse wijngaard tegen de heuvels aan langs Inle Lake. We hadden er al wat over gelezen en we besluiten een van deze weinige wijngaarden in Myanmar te bezoeken. Het landgoed ligt prachtig gelegen tegen de heuvels op en we fietsen rustig naar boven. Daar komen we bij een soort restaurant/proeflokaal aan met een heerlijk terras, vanwaar je uitkijkt over het landgoed, de wijnranken tegen de heuvels aan en het meer in de verte. We besluiten eerst maar een proeverij te doen van vier wijnen en daarna misschien nog wat te lunchen. We krijgen vier keurige proefglaasjes en de een is lekkerder dan de ander en we besluiten te blijven lunchen, zodat we op deze plek ook kunnen genieten van een goed glas wijn. We gaan eerst voor een heerlijke rode Shiraz die goed combineert bij de salade Caprese en een lekker kaasplateau met een geweldig schimmelkaas. Het is bijna onwerkelijk om hier in Myanmar op zo’n plek te kunnen genieten van dit zo niet-Aziatische eten. Ook het glas Pinot Noir bij de verse pasta is zalig en ik vraag me ondertussen af hoe ik zo dadelijk weer veilig met de fiets thuis ga komen. Maar na wat extra water en een kopje thee, stappen we halverwege de middag toch weer op de fiets. Van onze lange fietstocht komt niet meer zo veel terecht, aangezien we natuurlijk veel te lang bij de wijnboer zijn blijven hangen. Niets moet en alles mag….dus wie zegt dat we de hele dag moeten fietsen;-) Terug in het dorp leveren we onze mountainbikes weer in en wandelen terug richting het hotel. Hier komen we weer langs het restaurant waar we gisteren zo heerlijk hebben zitten lunchen. En aangezien het onze laatste dag in Myanmar is en het inmiddels wel weer tijd voor een kopje thee is, gaan we hier lekker nog op het terrasje zitten. Natuurlijk had ik gisteren mijn ook al laten vallen op de chocolademousse die ze hier op de kaart hebben staan en aangezien we na de lunch geen dessert ophebben, is Fred snel overgehaald om hier nog een klein toetje te nemen als afsluiter van deze heerlijke dag. We gaan voor de chocolademousse met een saus van whisky en karamel en net als de lunch van gisteren is ook dit dessert weer hemels. Een heerlijk einde van een mooie en afwisselende reis door dit zo bijzondere land.

Vandaag, dinsdag reizen we dan ook verder richting het noorden van Thailand, naar Chiang Rai. Als alles meezit bij de grensovergang, hopen we daar vanavond aan te komen. Vervolgens blijven we dan een paar dagen in Thailand, waarna we vrijdag de grens weer overgaan, richting Laos. Hier gaan we dan via een twee daagse boottocht over de Mekong richting Luang Prabang, een mooie kennismaking met weer een nieuw land!

Veel liefs,

Fred & Petra