Laatste avonturen in Laos alweer

Maandag vertrekken we na een weekje ‘vakantie vieren’ fris en fruitig vanuit Luang Prabang en we beginnen gelijk met een lange reisdag. Gelukkig niet op een onmogelijk tijdstip, want om 08.30 uur rijd de tuktuk voor om ons naar het busstation buiten de stad te brengen. Aangezien we een lange rit van 7 uur voor de boeg hebben en de wegen hier niet heel goed zijn, hebben we besloten wat extra geld uit te geven voor een VIP-bus. Altijd fijn als je wat ruimer kan zitten bij zo’n reis, zeker gezien het feit dat een gemiddelde bus hier is ingericht op basis van de lengte van de gemiddelde Laotiaan….zo’n 1.60 m….en daar doen wij het niet voor;-) Maar als we bij het guesthouse vertrekken, weet de receptionist ons nog net te vertellen, dat hij gisteren door de busmaatschappij gebeld is en dat er vandaag geen VIP-bus rijd, maar een soort van mini bus. Een vaag verhaal en er gaan al wat bellen rinkelen, maar we hebben niet veel keus en vertrekken naar het busstation. Daar aangekomen staat er inderdaad een minibus voor ons en 20 andere passagiers klaar en naast dat het een minibus is, zijn het ook minizitplaatsen met minibeenruimte. We overleggen even, maar zien wel in dat we niet veel keus hebben als we vandaag nog naar Vang Vieng willen vertrekken en dat willen we. Wanneer we tijdens het wachten nog even het gebruikelijke rondje rondom de bus doen om de banden te checken…..zien we ook dat er ‘mini-profiel’ op de banden zit….zeg maar gerust geen profiel;-( Sterker nog, in de linker achterband zitten zelfs een paar scheuren waardoor er diverse bulten op de band zitten. We bereiden ons voor op een lange dag en spreken af dat als de chauffeur als een idioot rijd, dat we daar dan wel wat van gaan zeggen. Wanneer het tijd is om te vertrekken vouwen wij ons dubbel tussen de stoelen, waar zelfs ik met mijn benen niet tussen kan. Nu zitten er allemaal westerlingen in de bus….dus we hebben vooral gedeelde smart. Gelukkig rijd de chauffeur echt heel keurig en lijkt hij zich zeer bewust van de staat van zijn banden. Dat neemt niet weg dat hij zich verder ook keurig houd aan de ongeschreven regels van busreizen in het buitenland……na 500 meter stopt hij nog even om te tanken (wat hij natuurlijk best had kunnen doen in het uur dat we hebben staan wachten voor vertrek;-) en voordat we Luang Prabang verlaten hebben, hebben we ook nog wat lokale passagiers opgepikt voor een extra bijdrage voor de chauffeur. We laten het gebeuren en accepteren het, zoals het hier gaat! Aangezien we midden in de bergen zitten, rijden we vooral heel veel bochten, stijgen veel, dalen nog meer en zien zo nu en dan wat rieten huisjes langs de kant van de weg staan. Een weg die overigens best nog wel aardig is van kwaliteit en waar verder niet veel ander verkeer is. Maar het neemt niet weg dat we over de eerste 50 km wel 3 uur doen. Toch verloopt de dag verder zonder bijzondere incidenten en rond 17 uur rijden we Vang Vieng binnen. Een dorp midden tussen de grote karstbergen en het landschap is echt sprookjesachtig. Ons guesthouse bevind zich net iets buiten het centrum en vanaf ons balkon hebben we dan ook een prachtig uitzicht over deze grillige en bijzondere groene heuvels. Een prima plek om de komende dagen weer te vertoeven! Als we onze tassen hebben neergezet, lopen we richting het centrum om wat te gaan eten en we belanden bij een leuk Mexicaans restaurantje wat gerund wordt door 3 Australische meiden…..het eten is echt zalig en het is ook heerlijk om even weer wat anders te eten dan rijst of noedelsoep. Met volle buikjes wandelen we weer terug naar ons fantastische kingsizebed. Een functionele reisdag met een culinaire afsluiter!

Dinsdag worden we verrast met een heerlijk ontbijt van warme stokbrood met gebakken ei en bananenpannenkoeken…..weer eens wat anders dan toast en jam. Na het ontbijt worden we opgehaald voor onze actieve tour door de omgeving van Vang Vieng. We maken direct kennis met onze groep, die verder bestaat uit 8 Koreaanse meiden en 2 Chinese jongens….en wij als een soort papa en mama van de groep…uit Hollandse klei;-) We vertrekken met de jeep voor een ritje van een half uur en we worden afgezet bij een grote hangbrug over de rivier. Vanaf hier lopen we richting de karstbergen en aan de voet van een grote kalkstenen karstheuvel komt een rivier de grot uit. Wij kleden ons om en krijgen een grote binnenband van een auto waarmee we over de rivier door de grot kunnen dobberen. Om de grot in te komen moeten we ons even heel plat maken, maar daarna dobberen we met onze hoofdlampen op door de grot. Zo af en toe hangen er touwen waarmee we ons verder de grot in kunnen trekken. De rivier loopt bijna een kilometer lang de grot in en we dobberen heerlijk relaxt rond, waarbij we af en toe de lamp uit doen om totale duisternis te kunnen ervaren. Echt een superleuke manier om eens een door een gangenstelsel van een grot te gaan. Als we na een uur weer uit de grot en het koude water komen, kunnen we lekker in de zon opwarmen, terwijl Tous, onze gids de lunch op de BBQ klaarmaakt. Gebakken rijst in een bananenblad en spiesjes met kip en groente, het smaakt weer heerlijk. Na de lunch wandelen we terug naar de rivier, terwijl we ondertussen nog een tempelgrot en een klein dorpje bezoeken. Nadat we de rivier weer over gestoken zijn, brengt de jeep ons naar een volgend punt, vanwaar wij met de kajaks het water in gaan. We varen met de stroom mee en het is heel relaxt peddelen tussen de karstbergen door. We genieten dan ook van het sprookjesachtige uitzicht. Langs de rivier zitten hier en daar een aantal bars en we stoppen dan ook voor een pauze. De bar is een heuse beachbar, met allemaal loungebanken en hangmatten, een volleybalnet, een basketbal veldje, een jeu de boule baan, een duikplank boven de rivier en natuurlijk een grote bar waarachter een dj voor bijpassende muziek zorgt. Een prima plek om een feestje te vieren, en dat is wat heel veel jongeren hier dan ook doen…..uiteraard met de bijpassende hoeveelheid drank;-) Wij genieten vanaf een van de loungebanken van de sfeer hier en hebben daarna niet veel zin om weer verder te kajakken. Maar Tous is onverbiddelijk….we moeten door, want we hebben nog een andere activiteit op het programma staan. We peddelen verder, maar wanneer we door een grote stroomversnelling moeten, zitten we niet goed op te letten en Fred probeert de kajak in de juiste koers te krijgen. Alleen gaat dit niet helemaal goed en hij valt dan ook van de kajak af…..gelukkig komt hij met pet en zonnebril op en teenslippers aan gewoon weer boven drijven;-) Het lukt mij om tegen de stroom in weer bij Fred te komen en uiteindelijk zit hij als een verzopen kat weer achter in de kajak. Daarna kunnen wij ons vol op de watergevechten met de andere kajaks storten….want nat zijn we nu toch al! Na een uurtje peddelen gaan we weer aan land voor onze volgende activiteit en hier gaan we over een parcours van ziplijnen en hangbruggen over het water en door de jungle vliegen, zweven, tokkelen en lopen. We worden eerst in een harnas gehesen…..echt heel charmant in bikini en zwembroek;-)) Zeker met een helm op en handschoenen aan! We krijgen nog een veiligheidsinstructie en moeten uiteraard nog het een en ander ondertekenen, maar dan gaan we op pad de jungle in. De eerste ziplijn is gelijk bijna 300 meter lang en gaat over de boomtoppen heen….wat betekend dat we toch zo’n beetje 30 meter boven de grond zweven. De eerste meters ben ik dan ook wat gespannen, maar daarna kan ik toch ontzettend genieten van het gevoel van vliegen door de lucht en het enorme uitzicht om me heen. Na diverse ziplijnen, komen we aan bij een hangbrug met bewegende houten treden er tussen. Beneden ons een gapende diepte en bij elke stap die we doen, schuiven de treden van de brug uit elkaar. De truc is dan ook om zo laag mogelijk bij de treden over de ‘brug’ heen te lopen en natuurlijk vooral niet steeds in de gapende diepte kijken. Wanneer ik eindelijk de overkant bereik, besef ik dat ik tijdens het lopen geen adem heb gehaald…..ik moet ff op adem komen;-) Maar echt veel tijd krijg ik niet want de volgende ziplijn hangt al weer voor me…….bijna 400 meter lang en 50 meter boven grond vanaf de berg….zo richting de rivier. En alsof het nog niet genoeg is, worden we deze keer op onze rug vast gebonden, zodat we niet zitten, maar echt vliegend als superman door de lucht vliegen. Nu ben ik zeker geen supervrouw en zo ga ik dan ook niet door de lucht…sterker nog….van het plateau zo hoog boven de grond afrennen vraagt wat durf en ik laat me dan ook meer als een zak aardappels naar beneden storten en pas halverwege de ziplijn begin ik het een beetje leuk te vinden…al snijd het harnas wat ik aan heb op diverse, niet zo fijne plaatsen. Maar uiteindelijk arriveer ik vol adrenaline op het laatste plateau aan de rand van de rivier. Dit was echt superleuk en heel bijzonder om zo over en door de natuur te kunnen vliegen. Iedereen stapt dan ook helemaal opgepept weer in de kajak om het laatste stuk naar Vang Vieng te peddelen. Hier komen we net voordat de zon ondergaat aan en we nemen afscheid van onze nieuwe vrienden en vriendinnen uit China en Korea en bedanken Tous en zijn team voor de goede zorgen. Moe en voldaan wandelen we terug naar huis waar we een welverdiende douche nemen. Voor het avondeten hebben we niet zo veel zin meer om weer terug naar het dorp te lopen en een straat verderop zit een klein restaurantje van een Thais-Duitse man. Hij runt het restaurantje en de keuken geheel bij zichzelf en op het menu staan gerechten uit beide landen. Groene curry en schnitzel gaan hier hand in hand;-) We besluiten lekker voor de schnitzel te gaan, aangezien we over een paar dagen terug naar Thailand gaan en daar nog wel aan onze trekken zullen komen wat curry betreft. En we worden niet teleur gesteld en genieten met volle teugen van een heerlijk, zelf gepaneerde schnitzel die in een goed Duits restaurant niet zou misstaan. Een mooi einde van een leuke en sportieve dag.


Woensdagochtend worden we door het zonnetje ons bed uitgeschenen, wat betekend dat we echt hebben uitgeslapen….6.45 uur! En dat terwijl om 21.30 uur toch echt het licht uit ging. Buiten worden de karstbergen prachtig opgelicht door de zon en op het balkon worden we even rustig wakker met een bakkie. Na het ontbijt rommelen we wat op de kamer, doen een wasje, internetten wat en zitten gewoon lekker op het balkon. Wanneer het lunchtijd is, lopen we naar het dorpje waar de meeste restaurantjes zitten en we vinden een leuk plekje langs het water. Het eten is niet heel bijzonder, maar het uitzicht en het verse sapje maken een hoop goed. Na de lunch lopen we nog iets verder, naar een klein strandje aan de rivier. Hier bevind zich de Happybar en deze maakt zijn naam volledig waar. Kleine rieten tentjes met hangmatten, grote 2-persoons zonnenbedden op het strand aan de rivier, een bar in het midden, heerlijke rustige muziek en vooral…..prachtig uitzicht over de rivier en het karstgebergte. We nestelen ons in 2 heerlijke hangmatjes, bestellen een drankje en kijken elkaar eens lachend aan…..we hebben weer eens een mooi, klein paradijsje ontdekt;-) De gehele middag hangen we dan ook lekker te chillen en ondertussen genieten we vooral van het geweldige uitzicht….al vallen zo nu en dan ook de ogen even dicht…die kunnen al die schoonheid niet verwerken;-) Wanneer de zon ondergaat wandelen we terug naar huis en halen nog even wat boodschapjes voor het avondeten, yoghurt met muesli en banaan, lekker makkelijk en niet veel afwas!!

Donderdagochtend zitten we al weer vroeg aan het ontbijt want om 9.00 uur rijd er een minibusje voor wat ons naar Vientiane zal brengen. Als het busje vol zit vertrekken we richting de hoofdstad, maar al snel begrijpen we waarom er 3 tot 4 uur wordt uitgetrokken voor deze reis van 158 km. De weg (en dit is zeg maar de A2 van Laos) is echt in erbarmelijke staat. Overal diepe kuilen, afgewisseld met stukken grind, vele bochten en nog meer gaten in de weg….we worden flink door elkaar geschut. We zijn dan ook blij als we na 2 uur even stoppen voor een plaspauze, zodat we een beetje kunnen bijkomen. Gelukkig is het laatste stuk richting de stad ietsjepietsje beter en na 4 uur hobbelen komen we in Vientiane aan. Ons hotel ligt midden in het centrum, maar heeft wel een heerlijke tuin met zwembadje….we hebben uitgepakt voor de kerst;-) Nadat we de tassen op de kamer hebben gedropt, gaan we bij een klein Indiaas restaurantje om de hoek eten en het is weer zalig. Nu zijn mijn darmen al weer een paar dagen weer eens flink van slag….maar dit heerlijke eten kan ik niet weerstaan. Hopelijk brand het wat bacteriën weg;-) We besluiten kerstavond gewoon lekker thuis te vieren en weten bij een westerse delicatessenwinkel een fles wijn, een stukje kaas, wat salami, paté en een stokbrood te scoren….kost een paar centen….een kwart miljoen Kip (munteenheid van Laos;-)….maar dat is ons kerstdiner wel waard besluiten we uiteindelijk! Terug bij het hotel modderen we nog even wat bij het zwembad, nemen een heerlijke douche en bereiden ons voor op het kerstdiner. We maken het gezellig en zetten ons enige kerstversiering neer….een kaart met Rudolf en Santa op de slee. Daarnaast pakken we alvast de kerstkaart die wij in oktober van Tom & Linda hebben gekregen en al die weken met ons meereist. Wanneer we alles hebben klaargemaakt, een kerstmuziekje hebben opgezet en een wijntje hebben ingeschonken gaan we lekker op bed zitten en maken de kaart van Tom en Linda open. Als eerste vallen er honderden rode glittersterren vanuit de kaart op bed….het zorgt voor nog meer sfeer, al zal de schoonmaakster daar morgen vast anders over denken;-) Dan zien we een klein zakje met een kerstslinger voor backpackers……een slinger met 16 kleine, gouden kerstboompjes. Echt te leuk! Vervolgens vinden we een prachtige handgemaakte kaart door Linda met een hele mooie kerstboodschap en wens daarin. Wat een lief cadeau en wat een werk moet dat geweest zijn om te maken. Het zorgt er voor dat we echt helemaal in de kerststemming zijn. Dan vinden we ook nog een gouden envelop met een hele lieve bijdrage voor een kerstdiner….en het is ongelofelijk maar waar….er zit 250.000 Kip in de envelop;-) We moeten allebei ontzettend hard lachen, aangezien we vanmiddag nog een beetje stonden te dubben of we wel zoveel geld voor een paar kerstboodschappen uit moesten geven….nou…dit was het meer dan waard….vonden ook Tom en Lin in oktober al;-))) We appen dan ook met de ‘kerstmannen’ in Nederland en hebben met elkaar de grootste lol…zo vieren we toch een beetje kerst samen! Wat een te leuk cadeau en wat een aandacht hebben ze aan alles besteed. Een hele fijne kerstavond, die na de fles wijn toch om 21.30 uur eindigt aangezien we alle twee omvallen van de slaap!

Kerstochtend slapen we lekker uit en het is dan ook al 9.00 uur als we op weg gaan naar het kerstontbijt. We verwachten eigenlijk niets en zijn dan ook zeer verrast als er een enorme kersttaart op het ontbijtbuffet staat. Daarnaast zijn er warme croissantjes, stokbrood, omelet, pannenkoekjes, vers fruit en noedelsoep….meer dan genoeg voor een uitgebreid kerstontbijt. Na het ontbijt luieren we lekker wat in het zonnetje bij het zwembad en rond de middag gaan we de stad in. Kerst is het hier niet echt en de winkels zijn dan ook gewoon open. Na een uurtje rondstruinen besluiten we bij een goed Italiaans restaurant te gaan eten en de pizza met groente, gorgonzola en gerookte parmaham is echt goddelijk. Na de lunch wandelen we verder en bij de traiteur waar we gisteren allerlei lekkere hapjes hebben gehaald, halen we nu 2 heerlijke taartjes voor later vanmiddag bij de thee. Cheesecake en een caramel brownie en deze zijn nog lekkerder dan de kaas en salami van gisteren. De rest van middag zitten we lekker buiten in de tuin en later kijken we de finale uitzending van The Voice of America…heerlijk vermaak voor deze fijne en rustige kerstdag!

Tweede kerstdag is echt een Nederlands begrip en hier in Laos is het gewoon back to business. Wij gaan na het ontbijt dan ook op stap om een aantal bijzonderheden in de stad te bekijken. We besluiten dit lekker lopend te gaan doen, aangezien het wat bewolkt en niet te warm is en wij zo gelijk aan onze dagelijkse beweging komen. Vientiane is niet een hele drukke en chaotische stad en er is veel laagbouw zodat het mee een dorps karakter heeft. Dit wordt nog eens versterkt door de brede straten met veel bomen daarin. We wandelen langs wat tempels, een katholieke kerk, brengen een bezoek aan de lokale markt en nemen ook nog een kijkje bij het COPE centre. In Luang Prabang brachten we een bezoek aan een museum waar men veel aandacht heeft voor bommen die in de Vietnam oorlog niet zijn afgegaan nadat ze gedropt zijn in Laos. En in het COPE centre laat men zien hoe men via deze organisatie slachtoffers verder helpt nadat zij ledematen zijn verloren door bomontploffingen, die nog steeds plaatsvinden. Er worden protheses gemaakt en slachtoffers wordt geleerd hoe zij opnieuw kunnen functioneren met de prothese die zij hebben gekregen. Het zijn weer indrukwekkende beelden en foto’s en net als het museum in Luang Prabang, laat het een grote indruk achter. Inmiddels is het al lunchtijd geworden en bij een klein restaurantje genieten we van een heerlijk vers fruitsapje en een stokbrood met kaas en tonijn. De rest van de middag brengen we weer door in de tuin van het hotel en genieten zo van de laatste momenten in Laos.

En vandaag maken wij ons op voor een volgende reis, want vanmiddag gaan we de grens weer over naar Thailand, waar we vanavond op de nachttrein naar Bangkok stappen. Lekker boemelen en hopelijk ook nog wat slapen. De komende dagen zullen wij ons in Bangkok voorbereiden op de reis naar Japan. De grootste uitdaging zal worden om nog wat winterkleding te kopen voor in Japan…..en in Thailand waar het altijd 30 graden is en de gemiddelde maat XXS is lijkt dat bijna een onmogelijke missie. Maar we gaan in ieder geval lekker een dagje shoppen en daarnaast natuurlijk nog meer genieten van stevige Thaise massages en lekkere Thaise curries….kortom, we kijken er naar uit om weer even naar ‘huis’ te gaan in Bangkok;-)


Veel liefs,

Fred & Petra