Lekker luieren in Laos

Na een paar heerlijke relaxte dagen in Chiang Rai, in het noorden van Thailand reizen we vrijdag 11 december verder naar onze volgende bestemming; Laos. Deze keer nemen de lokale bus richting de grens en dat is weer een hele belevenis. Echt een bus uit het jaar nul, waarin we niet rechtop kunnen staan en al helemaal niet met onze benen tussen de banken passen. Maar het is maar voor 2 uurtjes en onderweg gebeurt er van alles in de bus. Oude omaatjes stappen in met tassen vol boodschappen, monniken in oranje gekleurde gewaden rijden een stukje mee, enorme zakken met rijst worden ingeladen en even later weer uitgeladen….voordat we het weten zijn we op de plaats van bestemming. Sinds kort is er een enorme brug over de Mekong gebouwd en rond deze brug bevinden zich de grensposten van Thailand en Laos. Zoals overal is het weer de gebruikelijke papierwinkel, maar deze keer wel heel strak geregeld. We checken uit bij de grenspost van Thailand. Vervolgens staat er een bus klaar die ons over de enorme brug naar de grenspost van Laos brengt, niet voor niets natuurlijk. Vervolgens kopen we voor $70,-- onze visa voor Laos en even later worden we welkom geheten in Laos. Nu ligt deze brug met de grensposten zo’n 15 km buiten Huay Xai en we zoeken een tuktuk die ons naar de stad wil brengen. Nu staat er wel geteld 1 tuktuk, maar die vraagt echt een enorm bedrag voor het ritje. Als we willen wachten op andere mensen zal de prijs halveren. Men kent hier inmiddels het ongeduld van een gemiddelde westerling;-) Nu is er niemand in velden of wegen te bekennen, maar wij hebben de tijd en we wachten rustig achter in de tuktuk opdat de chauffeur gaat rijden. Het wordt een beetje een stille strijd wie er als eerste gaat opgeven. Maar wij zitten lekker, hebben zalige kaneelbroodjes van de bakker uit Chiang Rai en geen verdere plannen voor vandaag;-) Uiteindelijk na een half uur vindt de chauffeur het welletjes en rijd ons naar ons guesthouse in Huay Xai. Na onze heerlijke, schone en fijne guesthouse in Chiang Rai is het even schakelen als we in een klein, beetje schimmelachtig en smoezelig guesthouse terecht komen, maar het is maar voor een nachtje en buiten onze kamer zit een heerlijk groot balkon met uitzicht over de Mekong…dus we maken er het beste van. Aan het einde van middag gaan we bij een terrasje aan de Mekong nog even een borrel drinken, terwijl de zon langzaam ondergaat. Bij een klein winkeltje weten we nog wat kaas en een pot Nutella te scoren…het kost een paar centen (7,-- euro voor de pot pasta;-) maar dan heb je wel wat. En met het bruine brood wat we ook nog hebben meegenomen bij de bakker uit Chiang Rai hebben we alvast een top ontbijt voor de volgende ochtend.

En genieten doen we zaterdagochtend dan ook als we ons te goed doen aan het heerlijke brood met kaas en pasta….een aangename afwisseling op smaakloze toast met jam en gebakken eieren. Wanneer de zon weer door de dikke ochtend mist heen komt worden we opgehaald voor onze 2-daagse cruise over de Mekong van Huay Xai naar het 300 km verderop gelegen Luang Prabang. Na een kort ritje worden we bij de rivier afgezet en deze keer hebben we de meest luxe boot die er ligt…ook wel eens fijn;-) We worden warm welkom geheten aan boord en we zoeken een mooi plekje op een van de vele loungebanken...zo houden we het wel 2 dagen uit. Er komen nog wat andere gasten aan boord en als we een gezin met 3 kleine kinderen aan zien komen, weten we alweer hoe laat het is. Natuurlijk gaan die in de loungehoek tegenover ons zitten en het is gelijk gedaan met de rust. Maar wanneer we wegvaren concentreren wij ons lekker op de prachtige natuur om ons heen en doen net alsof het Franse gezin er niet is;-) We varen langs vele stroomversnellingen en hier en daar zien we een slaperig dorpje aan de kant, bestaande uit een aantal rieten hutjes. De buffels baden in de rivier, de mensen zijn aan het werk op het land en wij laten het rustig aan ons voorbij gaan. Shan, onze gids verteld het een en ander over Laos en over de verschillende culturen en gebruiken van dit land. Ondertussen worden we verwend met vers fruit, koffie en thee en rond lunchtijd staat er ook nog een heerlijke lunch voor ons klaar met gestoomde vis in bananenblad, groente en rijst. Het is echt zeer relaxt reizen op deze manier. Na de lunch maken we een stop bij een klein dorpje om te zien hoe de mensen hier leven. Het is een klein wereldje, waarin ongeveer 25 families een bestaan hebben, gericht op overleven met en in de natuur. De vrouwen staan meel te stampen, overal scharrelen kippen, eenden en varkentjes, de kinderen spelen op het strand langs de rivier en de mannen werken op het land en verbouwen hun eigen groente. Dit alles ver weg van een wereld vol auto’s, internet en mobiele telefoons. En ondanks dat het vrede en heel veel rust uitstraalt, zien we ook dat de kinderen niet veel kleding om het lijf hebben en er smoezelig uit zien. We worden wederom even met beide benen op de grond gezet. Shan verteld ons dat de bootmaatschappij waar wij mee varen 10% van hun omzet schenken aan een aantal dorpen hier om er voor te zorgen dat er scholing is voor de kinderen. Wanneer we wegvaren worden we hartelijk uitgezwaaid door alle kinderen. Aan het einde van de middag arriveren we in Pakbeng, het dorp waar we vannacht slapen. Dit dorpje ligt halverwege de route en bestaat vooral uit een aantal guesthouses en restaurantjes. We verblijven in een heerlijk guesthouse, genieten van een hete douche en doen ons te goed aan een geweldig Indiaas maal bij het restaurantje tegenover ons guesthouse. Na deze lange dag, vol indrukken gaat om 20.30 uur het licht weer uit;-)

Zondagochtend begint het leven al weer vroeg in Pakbeng, aangezien de meeste mensen die hier verblijven om 7.30 uur al weer vertrekken met de boot. De meeste winkeltjes en restaurantjes zijn dan om 6.00 uur dan ook al open om er voor te zorgen dat iedereen nog even kan ontbijten en wat lekkers kan kopen voor onder weg. Wij genieten in het guesthouse van een heerlijk ontbijt met zelf gemaakte yoghurt met muesli en vers fruit, een aangename verrassing. Wanneer we naar de boot lopen, kunnen we toch de verleiding niet weerstaan om bij een klein bakkertje een verse muffin en een stuk bananenbrood te kopen. Altijd handig om bij je te hebben;-) Bij de boot worden we al weer opgewacht door Shan en de bemanning en nadat iedereen z’n plekje weer gevonden heeft, gaan we op pad. De eerste uren van de tocht is het vrij koud, aangezien er nog een dikke mist over de rivier hangt en iedereen zit dan ook dik ingepakt in dekens. Maar zoals inmiddels gebruikelijk komt rond 10.00 uur de zon weer door de wolken heen en loopt de temperatuur snel op. Het is weer heerlijk genieten aan boord en de natuur om ons heen wordt nog groener en bergachtiger. Er zijn hier weinig dorpjes te zien en pas na de wederom heerlijke lunch komen we weer wat dorpjes tegen. We komen dan ook steeds dichter bij onze eind bestemming Luang Prabang. Maar eerst bezoeken we nog een aantal grotten waar wel 4000 Boeddha’s staan opgesteld en daarna stoppen we ook nog even bij een dorpje waar ze zelf whisky stoken. De mannen aan boord laten zich alle proefjes goed smaken…natuurlijk! Uiteindelijk bereiken we aan het einde van de middag Luang Prabang en hier nemen we weer afscheid van onze reisgenoten. Het waren 2 heerlijk relaxte dagen en ondanks de drukte aan boord hebben we genoten van deze boottocht. Een mooi begin van een weekje ‘vakantie’ in Luang Prabang. In ons guesthouse worden we ook allerhartelijkst ontvangen en omdat we zo lang blijven, krijgen we de mooiste kamer in huis. Een grote kamer met balkon aan de voorkant van het huis, met eigen douche, koelkast en tv….en dan ook nog alles lekker schoon….een prima thuis voor de komende week!

En afgelopen week hebben we dan ook echt vakantie gevierd….met veel slapen, lekker eten, nu en dan een massage….de een wat slechter dan de andere….maar we hebben elke dag toch ook steeds wel wat gedaan. Naast een aantal prachtige tempels en een buitengewoon mooie waterval, hebben we onder andere ook een bezoek gebracht aan een klein museum, het UXO Laos Information Centre. Het verteld veel over de gevolgen van de Vietnam oorlog voor Laos. Laos was neutraal in deze oorlog, maar grenzend aan Vietnam zijn hier in deze periode meer dan 270 miljoen bommen gedropt. Bommen die bedoeld waren voor Vietnam, maar daar niet zijn gelost, zijn alsnog boven Laos losgelaten, zodat de bommenwerpers zonder bommen terug konden vliegen naar hus basis. Een praktijk die nooit veel aandacht heeft gekregen, maar tot op de dag van vandaag nog dagelijks slachtoffers maakt in Laos. Met name boeren en spelende kinderen stuiten nog wel eens op een bom die niet is afgegaan, met alle gevolgen van dien. We zien een aantal boeren en kinderen aan het woord tijdens een film en allen missen ledematen, hebben enorme brandwonden, zijn blind en/of doof en getekend voor het leven. UXO is een organisatie die gebieden in Laos in kaart brengen, waar veel bommen gedropt zijn. Deze sporen zij op en laten zij alsnog laten ontploffen. De schatting is dat er ongeveer 78 miljoen bommen niet zijn afgegaan, er is dus nog voor decennia werk om alle bommen die niet zijn afgegaan onschadelijk te maken. Daarom verzorgt de organisatie dan ook veel voorlichting in afgelegen dorpen en worden mensen en kinderen verteld wat ze moeten doen als ze een bom tegen komen en dat kinderen bijvoorbeeld niet zomaar ergens een vuurtje mogen maken of gaan graven om bijvoorbeeld wormen te zoeken voor te vissen. Ondanks het primitieve museum laat het een grote indruk op ons achter.

Maar verder maken we gelukkig ook een aantal leuke dingen mee. Tijdens een van onze wandelingen langs de rivier, komen we langs de tuin van het meest luxe hotel van Luang Prabang en hier krijgen juist 3 heren een kookcursus van een gerenommeerde chef. Naast een prachtig gedekte tafel staat er een blinkende open keuken met vele, soms onherkenbare, ingrediënten. De heren hebben net het voorgerecht klaar, wat bestaat uit 3 verschillende soepen en zij vragen of wij even willen voorproeven. Dat laat ik me natuurlijk geen 2 keer vragen en als we even verder praten, komen we er achter dat het Belgische heren zijn. Het is een heerlijke proeverij, alleen de soep met heel veel pepers zorgt er voor dat de vlammen mijn oren uitslaan. Een leuk oponthoud en de Belgen grappen, dat als we over een uurtje weer langs komen lopen, dat zij dan het hoofdgerecht klaar zullen hebben;-) Wat verder opvalt is dat naast Thailand ook Laos op het moment overspoeld wordt door Chinese toeristen. Enorme groepen verplaatsen zich in glimmende mini-van’s van de ene bezienswaardigheid naar de volgende en dat alles in een zeer rap tempo. Op elke voorruit van het busje staat het bord van de reisorganisatie, welke nummer bus het is en welke tour zij doen. Het allerleukste vinden wij toch wel de organisatie die de Gland Toul aanbied….daar moet iemand werken met een ontzettend gevoel voor humor;-)

Vandaag is onze laatste dag in Luang Prabang en morgen reizen we (jippie…weer 7 uur met de bus;-) verder naar het zuiden, richting Vang Vieng. Een klein dorpje aan het water, midden in het Karst gebergte en we kijken er naar uit om daar weer lekker actief te gaan worden. Daarna reizen we door naar de hoofdstad van Laos, Vientiane, waar we de kerstdagen zullen doorbrengen….al is er hier nog weinig te zien van kerst….dus we zijn benieuwd!

Veel liefs,

Fred & Petra