Reis met ons mee 2005/2006 - Wat vooraf ging

In dit hoofdstuk willen we een kijkje achter de schermen geven van waar wij de afgelopen jaren mee bezig zijn geweest. Als een soort "dagboek" hebben we de laatste twee jaar bijgehouden over wat we allemaal gedaan hebben. Het "dagboek" is uiteindelijk een soort "maandboek" geworden. Leuk is ook om te zien dat tijdens de voorbereiding ook een soort psychisch proces plaats vond waarin we echt naar bepaalde keuzes zijn toegegroeid.

Het "maandboek"

De voorpret, een reis op zich...?!
April 2003

De afgelopen maanden hebben we druk gebrainstormd over welke landen we willen bezoeken. Beide hebben we een lijstje gemaakt en al snel werd duidelijk dat onze voorkeur met name toch uitging naar landen in Azië en Oceanië. Fred had ook Alaska nog hoog op z'n lijstje staan maar met één blik op de wereldkaart begreep hij wel dat dit toch enigzins uit de route lag. Gelukkig had hij wel een passende oplossing voor dit probleem; "Dan gaan we toch over een paar jaar weer een reis maken en dan beginnen we in Alaska en reizen dan helemaal door naar Zuid-Amerika". Jullie begrijpen dat ik het daar natuurlijk snel mee eens was!
Nadat we hadden uitgezocht wanneer voor elk land de beste reistijd is, werd ook al snel duidelijk dat we het beste in het voorjaar kunnen vertrekken. Mede ook omdat het ons wel leuk lijkt om met de Trans Mongolië Express van Moskou naar Beijing te reizen. Na Beijing willen we dan verder reizen door China en misschien nog een uitstapje maken naar Japan (mits het budget dit toelaat!). Vanuit Japan gaan we terug naar China waar we over land naar Nepal reizen. Vanuit Nepal gaat de reis verder naar Thailand om een aantal weken te relaxen. En vanuit Bangkok maken we de grote oversteek naar Nieuw-Zeeland. Na Nieuw-Zeeland hopen we dan in Australië te belanden. En als de tijd het toelaat willen we via Indonesië en Maleisië terug reizen naar Nederland. Waarschijnlijk zijn het wel veel landen om in een jaar te bezoeken, maar de komende tijd zal er best nog wel het een en ander wijzigen.
Aan de hand van de route die we uitgestippeld hadden, begon ook de zoektocht naar zo veel mogelijk informatie over deze landen. Er werd een heel archief aangelegd, met voor elk land een map waarin allerlei knipsels uit reisgidsen werden verzameld. Tevens hebben we tweedehands boekenwinkels afgestruind om leuke en informatieve reisboekn te vinden. Daarnaast is het internet natuurlijk een onmisbaar medium wat het vergaren van informatie betreft. Dus ook achter de computer werden heel wat uurtjes doorgebracht. Alles kreeg langzamerhand steeds meer body en het begon ook echt te "leven".
Ook moesten we natuurlijk nadenken over de vraag; "wat doen we met ons huis en met ons werk?". Voor Fred was het wat werk betrekt niet zo heel moeilijk. Als hij terugkomt kan hij weer verder met z'n timmerbedrijfje. Voor mij was het eigenlijk ook niet zo'n hele moeilijke beslissing. Ondanks dat ik echt niet mag klagen over de secundaire arbeidsvoorwaarden (veel vrijheid, lange vakanties en een autootje van de zaak), doe ik mijn werk op pure routine en zit er in deze functie niet veel uitdaging meer. Natuurlijk zou er op een andere manier wel weer uitdaging te creeren zijn, maar met mijn plannen in het vooruitzicht ga ik daar nu geen energie meer ingesteken. Dus mijn baan opzeggen, daar had ik niet zoveel moeite mee, maar om dan ook nog eens het huis weg te doen dat vond ik wel ver gaan. Dan heb je echt helemaal geen basis meer als je thuis komt. Dus besloten we het huis te proberen onder te verhuren.
In al deze voorbereidingen kwamen we ook voor de vraag; "Wat nemen we allemaal mee en hoe?". Via reisverslagen van andere globetrotters op het internet kwamen we allerlei lijsten tegen over wat handig, praktisch en onmisbaar is om mee te nemen. Aan de hand van deze lijsten hebben wij zelf een lijst samengesteld van wat wij willen meenemen en wat we daarvan al hebben en wat we nog moeten aanschaffen. Een goede rugzak stond natuurlijk met stip op één!


De eerste grote investering!
Mei 2003

Aangezien we naast het sparen voor onze wereldreis nog wel gewoon op vakantie wilde, hebben we deze zomer kamperend in Frankrijk en Spanje doorgebracht. Om op deze manier wat extra budget over te houden voor onze wereldreis. In de voorbereiding van deze kampeervakantie kwamen wij bij één van de grote kampeerzaken om nog wat laatste kampeerspullen aan te schaffen. Terwijl wij door de winkel liepen te snuffelen, belandde we op de afdeling rugzakken, en natuurlijk waren wij direct verkocht! Na een uitgebreide pas- en testsessie verlieten we de winkel niet alleen met de benodigde kampeerspullen, maar ook met twee fantastische rugzakken. Een raar idee dat dit straks voor een jaar ons "huis" zal zijn, want echt heel groot is hij niet (snik!). Maar de eerste grote investering voor onze wereldreis was een feit!


Change of plans,...nu al?!
September 2003

Maar in dit geval wel een hele leuke verandering van de plannen. Nee, we gaan niet eerder weg.....maar we gaan nog wel een hele mooie reis maken voordat we daadwerkelijk op wereldreis gaan. Aangezien we beide nog nooit met een rugzak op de wijde wereld zijn ingetrokken, vonden we het toch wel een goed idee om voordat we echt weg gaan, een proefreisje te maken. Zodat we kunnen ervaren hoe het is, wat er allemaal bij komt kijken en of we het wel echt leuk vinden. Dat laatste is natuurlijk een rot excuus maar je moet toch wat bedenken!!! De bestemming van deze reis was al snel bedacht want Nepal stond al een aantal jaar boven aan het lijstje. Daarnaast valt in de route zoals we die in eerste instantie hebben bedacht Nepal een beetje buiten de boot. Nu is dit natuurlijk heel subjectief want we hebben tijd genoeg maar naast Nepal zouden we ook nog graag Vietnam bezoeken. In eerste instantie hebben we daarom voor Nepal gekozen en Vietnam even in de "ijskast" gezet (ooit geschaatst op de Mekong Delta???)! Maar met deze proefreis in het vooruitzicht hebben we direct het schema weer omgegooit en Nepal vervangen door Vietnam. Toch hebben we Nepal nog niet helemaal afgedaan voor de wereldreis want als het echt goed bevalt dan kunnen we dat aan het eind van onze reis nog bezoeken. Nu is het zo dat wij niet snel voor een tweede keer naar een land zouden gaan maar omdat we helemaal gek zijn van lange wandelingen in de bergen kunnen wij ons voorstellen dat Nepal daar een uitzondering op gaat worden. Ook omdat we in december maar 3,5 week in Nepal zullen hebben, wat natuurlijk heel kort is voor zo'n imponerend land.


Inspiratie opdoen....!!!
November 2003

Met de proefreis in het vooruitzicht kwamen we tot de conclusie dat we toch nog het één en ander nodig hebben voordat we kunnen vertrekken. Nu zijn dit natuurlijk leuke dingen om te kopen, dus met een boodschappenlijst op zak, zijn we lekker op pad gegaan. Handdoeken, moneybelt, extra bindbanden, thermo-ondergoed en nog veel meer werd ingeslagen om tijdens de reis maar niets te kort te komen. Opnieuw dus weer hele goede investeringen gedaan!
Na mijn jaarlijks telefoongesprek met Inge werd ons nog een nieuwe inspiratiebron aangeboden, en wel een hele leuke. Haar dochter Ellis en schoonzoon Jeroen waren een aantal weken geleden teruggekeerd van hun wereldreis en zouden ons wel heel veel nuttige tips kunnen geven. Na via de telefoon al heel wat info te hebben uitgewisseld, brachten we tevens een zeer inspirerende en gezellig avond bij hen door. We kregen de primeur te zien van al de prachtige dia's die zij gemaakt hebben. En daarnaast kregen we natuurlijk ook alle verhalen te horen over wat ze allemaal beleefd hebben. Na deze fantastische avond waren we zo enthousiast, dat we beide niet kunnen wachten dat het zo ver is. Maar we moeten toch nog even geduld hebben, want het duurt toch echt nog wel ruim een jaar!
Na deze avond hebben we ook ons reisschema maar weer eens aangepast. Nu hadden we al wat twijfels over een aantal landen. Maar na het zien van de dia's over Cambodja waren we toch echt verkocht. Indonesië en Maleisië hebben we maar geschrapt, zodat we vanuit Vietnam naar Cambodja kunnen reizen en waarna we over land doorreizen naar Thailand. Ons reisschema hebben we nu voor tien maanden ingedeeld, waardoor we nog twee maanden over hebben om ergens langer te blijven. Of om eventueel Nepal nogmaals te bezoeken. We wachten af hoe lang dit reisschema stand houdt.


Proefreis proeft naar meer...!!!
Januari 2004

Na bijna vier weken Nepal zijn we weer terug in ons kleine kikkerlandje. En alle twijfels, voor zover die er waren, zijn allemaal weggenomen!. Wat een fantastische manier om te reizen. Elke dag was weer een nieuwe ontdekkingsreis. Ondanks dat we veel gezien en gedaan hebben in die weken was het toch een hele relaxte manier van reizen omdat je met niemand rekening hoeft te houden. Verder hadden we alles natuurlijk toch wel een beetje voorbereid. Voor ons zelf bepaald wat we absoluut wilde zien en doen en aan de hand hiervan een klein reischema gemaakt.

De eerste dagen hebben we een beetje relaxt doorgebracht in Kathmandu om een beetje bij te komen van de lange reis en te aclimatiseren. Lekker rondgedwaald en maar zien wat er op ons pad kwam. Verder ons leven gewaagd met een twee-daagse raft-trip op de Bhote Kosi rivier. Echt een bloedstollende ervaring waar met name mijn zenuwen behoorlijk op de proef werden gesteld. De tweede dag was zeer zwaar en heftig omdat er geraft moest worden over een gedeelte van de vijfde categorie. Dit is bij raften de meest moeilijkse categorie. Mijn grootste zorg was om in de boot te blijven zitten en gelukkig hebben we het er zonder al te veel kleerscheuren van afgebracht. Achteraf natuurlijk een enorme kick. Verder hebben we door de bergen getrokken op de grens van Tibet. Onder begeleiding van een gids, een kok, en vier dragers zijn we in vijf dagen tijd door een zeer afgelegen en dun bevolkt gebied getrokken. Ook dit was een fantastische ervaring. Vooral om te zien hoe mensen hier onder zeer zware omstandigheden toch een bestaan proberen op te bouwen. En de gastvrijheid die we hier ervaren hebben was indrukwekkend. Mensen hebben zo weinig, maar wat ze hebben dat delen ze met je. Daar kunnen wij hier in deze Westerse maatschappij nog heel wat van leren. Na een paar fantastische dagen waarbij we op de meest mooie plekjes gekampeerd hebben kwamen we terug op het Borderland Resort (lees; tentenkamp) om hier nog een paar dagen bij te komen. Omdat we de enige twee gasten waren werden we enorm verwend. Na een hartelijk afscheid zijn we via Kathmandu verder gereisd naar Chitwan. Hier hebben we een paar heerlijke dagen doorgebracht. Aangezien Chitwan tegen de grens van India aan ligt, is hier in het laagland het klimaat een stuk warmer. Ook hier was de sfeer weer zeer relaxt en na een rondleiding door het dorp hebben we genoten van een prachtige zonsondergang op het strandje aan de oever van de rivier. Verder zijn we op de rug van een olifant op safari geweest. Op zoek naar de Bengaalse tijger, maar het enige wat we gevonden hebben waren de neushoorns. Ook leuk! Tijdens de lunch kreeg ik een uitnodiging om een olifant te wassen in de rivier. Het duurde geen tien seconden of het beest had me al in het water gegooid met kleren aan en al. Het feit dat er ook krokodillen zwommen kon de pret niet drukken, vooral bij Fred die veilig met de camera aan de kant stond. Verder hebben we ook nog een boottochtje in een gammele boomstam over de rivier gemaakt en een wandeling door de jungle. Gelukkig geen wild tegengekomen, want we kregen vooraf allerlei goed bedoelde adviezen. Maar als je in een boom moet klimmen als er een neushoorn op je af komt of op de grond gaan liggen als er een tijger in de buurd is dan sla ik liever even over! Uiteindelijk hebben we de laatste week in Pokhara de kerstdagen door gebracht. En ook daar weer genoten van de prachtige natuur, de vriendelijk mensen en het lekkere eten. De laaste dagen in Kathmandu hebben we als klap op de vuurpijl nog een rondvlucht over de Mount Everest gemaakt. Kortom het was een reis om nog eens een keertje over te doen....dus voor de zoveelste keer werd het reisschema weer onder handen genomen.


Laatste echte zomervakantie...!!!
Juli 2004

De laatste maanden hebben we in de praktijk niet veel voorbereidingen getroffen voor de wereldreis. Wel veel tijd en energie gestoken in een eventuele nieuwe toekomst na de wereldreis...want ik heb inmiddels mijn SEPR1 diploma behaald. Dit houdt in dat ik na terugkomst eventueel een baan in de reisbranch kan gaan zoeken. Dit natuurlijk onder het mom "van je passie je werk maken". Hoe, wat en waar weet ik absoluut nog niet maar dit basisdiploma is alvast een stap in de goede richting.
Verder hebben we inmiddels ook besloten het huis niet aan te houden maar weg te doen. Na enige navraag kwamen we tot de conclusie dat het onderverhuren van het huis ook wel enige risico's met zich meebracht. We kunnen wel heel leuk een contractje afsluiten met de nieuwe huurders maar als zij besluiten om er naar zes maanden uit tegaan hebben wij juridisch gezien geen poot om op te staan. En aangezien de kosten dan voor onze eigen rekening komen, gaat het met ons reisbudget dan wel erg hard. Ook hebben we niet echt een idee wanneer we terug zullen komen dus dat geeft dan ook nog wel enige onzekerheid. Verder zouden we het leuk vinden om onderweg ergens iets van vrijwilligerswerk te doen. En om echt open te staan voor alles wat er op ons pad komt, kwamen we tot de conclusie dat het maar beter is om ook het huis op te zeggen. En als we weer terug komen dan zien we wel weer verder. Wie dan leeft, wie dan zorgt! Uiteindelijk geeft het ons wel een enorm gevoel van vrijheid. We hebben het gevoel dat de wereld aan onze voeten ligt. We moeten niets, we mogen alles!
Natuurlijk hebben we verder ook veel gepraat over onze onderneming en verder nog een paar goede investeringen gedaan. Nieuwe bergschoenen gekocht en uiteraard ook Teva sandalen want die mogen echt niet ontbreken in de rugzak. Hiermee zijn tevens de laatste echte grote aankopen gedaan dus wat dat betreft zijn we er helemaal klaar voor.

Maar eerst hebben we onze laatste "echte" zomervakantie doorgebracht in de bergen van Oostenrijk, in de omgeving van Zell am See. Verder hebben we Salzburg en Wenen, de hoofdstad van Oostenrijk bezocht. In Hongarije hebben we een aantal dagen in het prachtige Boedapest doorgebracht. Verder zijn we in Kroatië naar de Plitvice meren geweest en hebben we vele leuke plaatsjes langs de kust van Istrië bekeken. En in Slovenië hebben we nog heerlijk genoten van de prachtige natuur in de omgeving van Bled. Tijdens deze vakantie hebben we gelijk onze nieuwe schoenen ingelopen en alweer geproefd van het vrije leven! Dat viel echt niet mee!!!


Nog negen maanden...en dan...?!
September 2004

.....wordt er geen klein Fredje of Pietje geboren, maar gaan we eindelijk weg. De afgelopen weken hebben we een "negen-maanden-boek" gemaakt waarin we per maand hebben aangegeven wat er allemaal moet gebeuren. Op deze manier hebben we een goed overzicht en komt alles niet op het laatste moment aan. En we kunnen jullie verzekeren; die lijst is best wel lang! Wat huisvesting betreft zijn we inmiddels tot de conclusie gekomen, dat als we echt zekerheid willen, dan moeten we nu een huis kopen en dat dan verhuren voor de periode dat we weg zijn. Het is de enige manier om er zeker van te zijn dat je dan weer woonruimte hebt als je terug komt. En jullie begrijpen; daar zitten we niet echt op te wachten. Al met al was het uitzoeken hiervan een frusterende onderneming waar we uiteindelijk overal bot vingen. Verhuurbedrijven en banken willen natuurlijk ook zekerheid, en als je een jaar niet hebt gewerkt, dan hoef je hier echt niet aan te kloppen. En als ze dan ook nog horen dat je zelfstandig ondernemer bent, dan gooien ze bijna direct de telefoon erop. Toch gaan we ons huidige stekkie echt vaarwel zeggen want daar zitten voor ons toch te veel nadelen aan. Dus tegen de tijd dat we terug komen zullen we iedereen vragen uit te zien naar een leuk plekkie voor ons. Tom en Linda hebben al aangeboden dat we eventueel ook bij hun kunnen aankloppen en dat is altijd erg fijn om te weten.
Verder zijn we bezig met het opruimen van ons huis en daarmee spullen te verzamelen voor de rommelmarkt. Elke euro is natuurlijk welkom en wie weet wat we eruit kunnen slepen! Verder hoeven deze misbare dingen natuurlijk niet opgeslagen te worden en dat zijn dan twee vliegen in één klap. Inmiddels hebben we al zes dozen met allerlei overbodige spullen en vooral boeken bij elkaar verzameld. Eind van dit jaar zullen we naar de rommelmarkt in Roelfarendsveen gaan en dan zien we wel wat we kunnen slijten!
Verder zijn er weer wijzigingen in de reisplannen aangebracht. Het meest opvallende is wel dat we in Nieuw-Zeeland fietsen willen kopen om dan vervolgens op de fiets met een tentje achterop door Nieuw-Zeeland te gaan fietsen. Natuurlijk een lekkere actieve manier van reizen en het geeft ons nog meer vrijheid om te gaan en te staan waar we willen. Op deze manier overbruggen we per dag toch aardig wat kilometers en kunnen ondertussen toch intens van het land genieten. Verder zouden we voor de eventuele langere afstanden toch de bus eens kunnen nemen, maar dat zien we daar te plaatsen wel. Als deze manier van reizen ons echt bevalt willen we de fietsen meenemen naar Australië en daar dan op dezelfde manier verder reizen. Ik geef toe....het zijn wilde plannen voor mensen die thuis niet eens een fiets hebben...maar jullie weten ook dat wij wel van een uitdaging houden! Dit verhaal wordt dus zeker vervolgt....!!!!
Omdat we voor deze manier van reizen hebben gekozen, hebben we inmiddels ook meer tijd uitgetrokken voor deze landen. Minimaal drie a vier maanden per land en voor Australië geldt; wanneer ons geld op is komen we naar huis. Al met al heeft het reisschema inmiddels al wat vaste vormen gekregen. Toch zal het onderweg nog wel duizend keer veranderen maar dat houdt het spannend.


De "jungle" van opzeggingen....?!
Oktober 2004

Deze maand hebben we een lijst gemaakt van alle namen van bedrijven waar we abonnementen hebben lopen of waar we diensten van gebruiken. Daarnaast hebben we overal geinformeerd wanneer wat opgezegd moet worden en op welke manier. Dit hebben we ook allemaal vast gelegd in het negen-maanden-boek zodat we ook hiervan een duidelijk overzicht hebben, want anders zie je door de bomen de "jungle" niet meer. Zelfs nu, acht maanden voor vertrek zijn we soms al te laat met het opzeggen van sommige abonnementen. Maar goed, er kan weer gestreept worden op de "things to do list".
Verder zijn ook alle voorbereidingen voor ons verjaardag- en afscheidsfeestje in volle gang gezet. Eindelijk hebben we een leuk zaaltje gevonden, bediening geregeld, plannen voor het eten en drinken uitgewerkt, gastenlijst gemaakt, uitnodigingen ontworpen, en nog wat leuke dingen voor die avond bedacht. Verder hebben we samen een soort sfeerbord gemaakt met daarop per land een sfeerbeeld van wat dit land te bieden heeft en welke route wij willen volgen. Fred heeft hiervoor een grote plaat geschilderd en daar alles opgeplakt zodat we tijdens ons feestje iedereen een idee kunnen geven van wat wij onderweg kunnen tegenkomen. Natuurlijk willen we ook laten zien wat we allemaal wel (en dus niet) meenemen!


Grote "schoonmaak"....?!
November 2004

De laatste weken hebben we weer wat kasten en de zolder opgeruimd. Wederom spullen voor de rommelmarkt verzameld. En op een regenachtige zondag hebben we alles geprijsd voor de verkoop! Natuurlijk hilarische discussies over wat we voor bepaalde dingen zoudenen "vragen". Uiteindelijk alles met kleine prijsjes geprijsd, want we willen er echt vanaf, anders verdwijnt het echt in de kliko. In mijn enthousiasme wilde ik nu echt van alles af. Zelfs schilderijen werden van de muur afgeplukt. Het gaf in ieder geval een heerlijk bevrijdend gevoel om zo eens grote "schoonmaak" te houden. Dat kunnen we iedereen echt eens aanbevelen. Alles eens goed bekijken of je het uberhaupt nog wel gebruikt en of je het in de toekomst echt nog wel gaat gebruiken? Uiteindelijk hadden we zes volle dozen met handel, diverse lampen, krukjes en het oude tuinstel verzameld. Na een telefoontje met de veiling in Roelofarendsveen konden we op 6 november een plekje krijgen.
Op zaterdagochtend in alle vroegte opgestaan om rond zes uur in de veiling te zijn. Nadat we ons gemeld hadden, kregen we een nummertje wat overeen kwam met de nummers op de marktkramen. Bij het uitladen van de auto werden we al belaagd door handelaren die de spullen gewoon uit de auto stonden te plukken. We wisten niet wat ons overkwam! We hadden nu al de grootste lol en de dag moest nog beginnen! Rond half acht hadden we alle spulletjes neer gezet en ook de eerste dingen al verkocht. Voordat de markt om tien uur open ging waren we al van heel wat dingen af en tegen het middaguur was er niet heel veel bijzonders meer over. 's Middags was het ronduit stil op de markt maar we hadden geen zin om de overgebleven spullen weer mee naar huis te nemen. Dus tegen het einde van de markt ben ik op zoek gegaan naar een handelaar die de laatste spullen voor een habbekrats wilde hebben. Uiteindelijk hebben we de laatste spullen voor een klein prijsje kunnen slijten aan een stel wat regelmatig rommelmarkten bezoekt. We hebben het netjes voor ze ingepakt en keurig bij hun auto afgeleverd. Zelf gingen we met een lege koelbox maar een volle beurs naar huis. We hebben echt een supergezellige dag gehad. Vreemde mensen die hele gesprekken met je aanknoopte en er met de meest bijzondere dingen vandoor gingen. Kortom, een dag met een grote lach!


Wereldreizigers op bezoek...!
December 2004

Via mijn vader kregen wij een krantenknipsel uit "De Katwijkse Post" over twee Katwijkers die al een aantal jaren met de fiets de wereld over reizen. Inmiddels zijn ze na heel wat omzwervingen weer terug in Nederland. Maar niet zo maar. Tijdens hun reizen hebben ze vaak kunnenzien hoe ongelijk het verdeeld is in de wereld. Dat er nog steeds veel kinderen zijn die geen keuze hebben in het leven en dus vaak ook geen kans. Uiteindelijk hebben Els en Dick besloten om een jaar lang door Nederland te gaan fietsen zoals ze dat al ruim vier jaar over de hele wereld hebben gedaan. Op deze manier willen zij via lezingen en diapresentaties geld inzamelen voor een aantal kleine maar kansrijke projecten. Samen hebben zij de stichting "Klein Verzet" opgericht, die er voor zorgt dat kleine projecten met een beetje meer middelen nog meer succesvol kunnen zijn. En zoals zij zelf zeggen; "Met een klein verzet is geen berg te hoog!" Na hun internetsite www.stichtingkleinverzet.nl te hebben bezocht, hebben we besloten om "verzetsheld" te worden. Hiermee sponsor je de stichting bij de vele kleine projecten. Verder hebben wij met veel plezier de verhalen op hun DVD gelezen over alle avonturen die zij onderweg hebben beleefd. Deze DVD is echt een aanrader om te kopen want het is eigenlijk een heel leuk "boek" maar dan op DVD en met schitterende foto's. Bij het lezen van deze DVD kwamen er voor ons ook een aantal herkenbare dingen naar voren, die ook wij tijdens onze reizen hebben ervaren. Zoals de enorme gastvrijheid van mensen die in onze ogen niets hebben. En met hoe weing materialistische dingen je toch enorm gelukkig kunt zijn. Verder sprak mij het volgende ook erg aan. Vaak worden Els en Dick geconfronteerd met mensen die zeggen dat zij ook graag zouden willen reizen, maar dat ze niet kunnen omdat het werk, de hypotheek, de kinderen, de familie...enz. hen tegenhoudt. Hun antwoord daarop, dat het een kwestie van kiezen is, verwoorde precies datgene hoe wij hier over denken. Jullie kiezen voor het ene, en wij voor het andere! Daar wil ik nog aan toevoegen dat als het je niet lukt, of als je het niet doet, dan wil je het (nog) niet graag genoeg! Uiteindelijk hebben zij via de e-mail contact met ons opgenomen om bij ons langs te komen en nog meer te vertellen over wat ze allemaal hebben meegemaakt. Als wereldreizigers in spe zijn wij zeer benieuwd naar al hun verhalen.

Het jaar 2005.....!!!
Januari 2005

.....is aangebroken en het aftellen is nu echt begonnen. Tijdens de december vakantie nog enkele voorbereidingen gedaan en lekker nog een weekje genoten van de Egyptische zon. Kortom we gaan dit jaar alvast goed van start. Verder zijn Els en Dick nog een paar dagen bij ons op bezoek geweest en we hebben echt genoten van hun aanwezigheid en verhalen. Alsof we elkaar al jaren kennen. En natuurlijk hebben we enorm veel bewondering over hun manier van reizen. Het is eigenlijk een soort levensstijl. Kortom, opnieuw weer wat informatie vergaard over het leven als globetrotter en jullie begrijpen.....dat spreekt ons wel aan.

Verder hebben we via onze buren nieuwe huurders gevonden voor ons huis. Echt een heel leuk jong stel, die erg enthousiast waren over het huis en de tuin. Vooral over de tuin waren ze te spreken en dat begrijpen we helemaal....want die zullen wij nog het meeste missen! Gelukkig willen zij ook veel van onze spullen overnemen en daar zijn wij natuurlijk erg blij mee. Want wij hoeven het er nu niet uit te halen en dus niet op te slaan. Al met al weer een aantal grote zorgen minder.....dus buurtjes...BEDANKT!
Verder inmiddels ook op het werk aangegeven dat dit mijn laatste seizoen wordt. Gelukkig werd het allemaal positief opgevat en heb ik zelfs een aanbod gekregen om eventueel terug te keren bij Setter House, en dat is altijd fijn. Voor mij een teken van enorme waardering en dat is natuurlijk altijd fijn om te horen. Alleen jammer voor mijn collega's want die dachten eindelijk van mij af te zijn!!!
Alle puzzelstukjes van de voorbereiding beginnen nu allemaal behoorlijk op hun plek te vallen en omdat we de laatste maanden alles goed hebben bijgehouden is het grootste gedeelte nu bijna klaar.
Verder zijn we nog naar een hele leuke en informatieve bijeenkomst van Tiara Tours geweest. Hier werd in grote lijnen verteld hoe de reis met de Trans Mongolië Express in elkaar zit. Na deze bijeenkomst hebben we gelijk maar geboekt en dus onze definitieve vertrekdatum vast gesteld: zaterdag 11 juni 2005! s' Morgens om 7.45 uur vliegen we via Wenen naar Moskou. Dus voor de "uitzwaaiers" wordt het heel vroeg opstaan! He he, nu gaat het echt gebeuren!
Dit was het laatste stukje uit het "maandboek". Inmiddels (zoals duidelijk is) is het mij ook gelukt om een website in de lucht te krijgen. Dus vanaf nu (februari) kunnen jullie via de weblog, onder het kopje "Beleef 't mee" volgen wat wij de komende maanden nog aan voorbereidngen hebben. En verder hopen wij tijdens onze reis ongeveer eens per week een reisverslag door te geven zodat jullie op deze manier met ons mee kunnen reizen!
Dus....REIS MET ONS MEE, WIJ LATEN JULLIE GRAAG DE WERELD ZIEN!