Off we are!

Niet met elkaar op reis gaan, stelt ons voor nieuwe uitdagingen en een daarvan is dat het schrijven van een reisverslag nu ook voor een gedeelte op de brede schouders van Fred terecht komt. De moderne technieken zorgen er voor dat veel informatie tussen Tanzania en Thailand uitgewisseld kan worden zodat ik stukken op de website kan zetten. Maar het opschrijven van ervaringen, belevenissen en bevindingen blijft toch echt een eigen proces. En het blijkt inmiddels al dat Fred zo zijn eigen mooie en bijzondere talenten heeft wat betreft het omschrijven van zijn eigen reis. Zo heeft hij al aardig wat weg geschreven in zijn eigen dagboek.....gewoon met pen en papier, maar dit zegt niets over de inhoud!

Dinsdag 24 december 2013 - Fred

Een droom die al jaren hoog op mijn verlanglijstje staat, gaat sneller dan verwacht in vervulling.

Doordat wij, mijn vrouw en ik, erg verslaafd zijn aan het reisvirus hebben we de afgelopen jaren al heel wat van de wereld gezien. Al die mooie reizen en vakanties hebben we altijd samen beleefd. Daar gaat voor het eerst in 20 jaar verandering in komen.

Afgelopen zomer hebben wij tijdens onze reis door Peru en Bolivia, de Inca Trail gelopen richting 1 van de 7 wereldwonderen; Machu Picchu. De wandeltocht was weer een fantastisch avontuur, maar het eerste wat Petra zei toen we thuis kwamen van de reis; nou, als je echt die Kilimanjaro wil beklimmen, vraag dan maar aan je broers of die ook zin hebben, voor mij hoeft het niet. En toen kwam alles in een stroomversnelling.

Mijn jongste broer Peter werkt sinds ruim 2 jaar voor zichzelf als fotograaf en afgelopen jaar hadden we al gesproken over samen naar Nepal te gaan om te wandelen en te fotograferen. Maar omdat de gletsjers wereldwijd in rap tempo aan het terugtrekken zijn, is de Kilimanjaro wat mij betreft een uitdaging die niet langer op zich laat wachten. Broer Peter was gelukkig ook snel overgehaald en erg enthousiast om naar Tanzania te gaan en de Kilimanjaro te beklimmen.

Petra en ik hebben alle 7 continenten bereisd, met af en toe prachtige bergwandelingen of trekkingen. Voor mij is Nepal altijd thuiskomen wat wandelen en bergen betreft. De puurheid van de mensen, de historische hoofdstad Kathmandu, relaxt Pokhara en natuurlijk de imposante bergen van de Himalaya. Wandelen in de bergen van Nepal is te vergelijken met het kijken naar een levend schilderij, wat veranderd bij elke bocht en van zo'n ongekende schoonheid is. Hier is mijn passie voor het bergwandelen ontstaan. Het geeft mij een machtig gevoel om in de bergen te zijn en ik vind het leuk om mijn broer kennis te laten maken met een voor hem nieuwe wereld. Het is namelijk voor het eerst dat Peter in de bergen gaat wandelen en dan gelijk de Kilimanjaro beklimmen; ik vind het stoer van je broer, maar ik weet dat je het kan en ik heb alle vertrouwen in een goede afloop. Het enige wat roet in het eten kan gooien is het weer. Op papier is januari de beste tijd van het jaar voor een beklimming naar de top van de Kilianjaro, maar soms is de wereld in de war en dan kan het weer een extra opstakel zijn. Net als een ander fenomeen; hoogteziekte. Iedereen kan hoogteziekte krijgen en het staat niet in verband met goed getraind zijn. We zullen er alles aan doen om het niet te krijgen, zoals rustig aan lopen, veel water drinken en luisteren naar ons lichaam. Bergwandelen is vooral ook een mentaal spel. De geest zal eerder opgeven dan het lijf en als je denkt dat je niet meer kan, dan kan je lijf nog 10 x zo veel. Mensen zijn tot veel meer in staat dan dat ze denken. Peter en ik hebben al heel veel ervaring in het lange afstandswandelen, dus op papier hebben we genoeg inhoud en mentale veerkracht.

Met nog een aantal trainingsritjes voor de boeg, zijn we er helemaal klaar voor en we hebben er allebei heel erg veel zin. Op naar de top van de hoogste berg van Afrika, Kilimanjaro op 5895 meter....de eerste van de Seven Summits!

Maar eerst gaan we het jaar 2013 afsluiten met 2 weken vakantie, waarin ik lekker kan uitslapen en nagenieten van wat het jaar 2013 ons weer allemaal gebracht heeft. Het was weer een topjaar voor Petra en mij. Alleen het verlies van mijn vader gaf 2013 een zwart randje. Hij is 83 jaar geworden en we hebben mooi afscheid van hem kunnen nemen. In mijn hart zal hij altijd bij me zijn!

Donderdag 2 januari 2014 - Fred

Welkom 2014, hopelijk een fantastisch sport- en reisjaar. Het begin is goed, want op sportgebied heeft Nederland de eerste grote prijs al binnen aangezien Michel van Gerwen wereldkampioen darten is geworden. Hopelijk zet deze trend zich door voor de Olympische Spelen en het WK-voetbal. Maar ook op reisgebied gaan we goed van start, want over 2 weken vertrek ik met mijn broer Peter naar Tanzania om de Kilimanjaro te gaan beklimmen. Eindelijk is het zo ver dat we deze grote uitdaging aangaan. De trainingskilometers zijn gemaakt, nog wat mentale voorbereiding en we kunnen van start.

Wat ook nog spannend is, is dat na 20 jaar mooie reizen en vakanties met Petra, we nu voor het eerst niet samen op vakantie gaan. Zij gaat met 5 vriendinnen naar Thailand, waar ze cultuur gaat snuiven in Bangkok en yoga-en en relaxen op Koh Samui in een hele luxe villa met eigen zwembad. Lieverd, ga genieten, dat ga ik ook doen!

Donderdag 16 januari 2014 - Fred

De laatste uurtjes van januari zijn gewerkt...vakantie! Dit is voor het eerst in mijn leven dat ik zo vroeg in het jaar zo snel op vakantie ga, en Petra natuurlijk ook. Een goed begin van wat hopelijk weer een mooi reisjaar gaat worden. De inhoud van de handbagage is gecheckt, de I-pod geupdate, nog even scheren en douchen en dan op tijd onder de wol, want vanacht gaat om 1.30 uur gaat de wekker. Om 2.30 uur start dan de reis naar Brussel, met de Thalys naar Schiphol en vervolgens via Nairobi naar Kilimanjaro, waar we hopelijk om 23.30 uur aankomen. Dan volgt nog een uurtje met de taxi naar Moshi....waar we waarschijnlijk moe in ons warme bedje zullen neerstorten!

Zaterdag 18 januari 214 - Petra

En vandaag is het ook voor mij eindelijk zo ver dat de reis gaat beginnen. Ook mijn tas is gepakt, het huis is schoongemaakt, de was is weggewerkt en Fred zit inmiddels in het warme Tanzania.

Gisterochtend begon al heel vroeg de reis naar Brussel en ik was wel heel enthousiast om ze weg te brengen, aangezien ik een uur te vroeg al onder de douche stond;-( Het was namelijk pas 0.45 uur ipv 1.45 uur dat ik onder de douche stond en dacht; goh, ik ben eigenlijk wel lekker wakker na maar 4 uurtjes slapen! Totdat Fred even later slaperig liet weten dat het nog veel te vroeg is en dat ik niet 1 minuut voor dat de wekker ging ben opgestaan....maar 1 uur en 1 minuut;-) Maar goed, in ieder geval op tijd dus.

De reis naar Brussel verloopt zeer spoedig en om even over 6 zitten de mannen in de Thalys op weg naar Schiphol. En ze zien er even uit als 2 kleine jongetjes die voor het eerst op schoolreis gaan. Het is een prachtig gezicht en ik vind het geweldig dat ze dit avontuur samen gaan beleven. Terwijl ik voor de ochtendspits uit terugrij naar Katwijk besef ik wanneer ik bij Rotterdam rij, de mannen al op Schiphol zijn. Het was even een omweg via Brussel, maar deze reisconstructie scheelde zoveel geld met een rechtstreeks ticket vanaf Schiphol, dat het zeer de moeite waard was om op de heenreis vanaf Brussel te reizen. En midden in de nacht naar Brussel rijden is ook best gezellig;-)

De reis voor de jongens is verder voortvarend verlopen, zo bleek vanmorgen toen we even contact hadden via Skype. Peter en Fred in hun zwembroek aan het zwembad in een tropische tuin en ik nog thuis bij de kachel in mn ochtendjasje;-) Twee stralende gezichten aan de andere kant van de camera, genietend van de stralende zon en het grote avontuur wat gaat komen.....ik kan niet wachtend dat ik ook zo in de zon zit!

Maar het duurt niet lang meer, over 2 uurtje wordt ik opgehaald en vertrekken we richting Bangkok en gaat ook ons avontuur beginnen...anders en niet zo intensief...al kan elke dag naar de yoga en vervolgens door naar de masseur ook heel pittig zijn;-) Vast meer daar over de komende weken!

Liefs,

Fred & Petra....en de rest!