Thailand was weer top!

Zondag 2 februari - Petra

Het mooie avontuur is helaas weer voorbij, als ik hoog ergens boven het Midden Oosten dit laatste verslag schrijf. En dat wanneer Fred inmiddels thuis druk bezig is om een mooi verslag te schrijven van zijn grote reis

Maar voordat dat verhaal komt, in het kort nog even de hoogtepunten van onze 2e week in Thailand.

Waar ik op maandagochtend vroeg alleen aan de yogales begin, maar niet helemaal alleen want Marielle zit naast mij in het zonnetje te mediteren, terwijl El in rap tempo haar ochtendbaantjes in het zwembad trekt. Het is heerlijk ontspannen wakker worden zo. En na het ontbijt volgt er nog meer ontspanning als wij afdalen naar het strand. Dat kost overigens wel enige inspanning want onze villa ligt hoog op een groene heuvel, midden in de natuur.....maar de heuvel is enorm steil waarvan wij op en af moeten lopen. En dan hebben we ook nog eens te maken met de grote waakhonden van de buren die steeds hun scherpe tanden laten zien. Maar we denken aan Ceasar....negeren en kalm doorlopen. Het werkt...al zijn we zeer opgelucht als we er weer voorbij zijn;-) Op het prachtig verlaten strandje nestelen wij ons voor nog meer ontspanning...dit is waar we voor gekomen zijn....en de heerlijke massage die even later volgt, in een klein rieten hutje aan het strand. Met het geluid van de omslaande golven en de ruisende palmen...we komen zo tot rust. Maar aan het einde van de middag moet er toch gewerkt worden, want we hebben afgespoken om samen met Dee te koken zodat we wat Thaise gerechten kunnen leren maken. Maar eerst moeten we weer terug naar huis lopen. Even later beweert dat Marielle dat ze een olifant heeft gezien, aangezien ik 1 seconde achter haar loop en niets zie, geloof ik er niets van....t is niet dat zo'n groot beest zich zomaar even verstopt. Al doen de grote flatsen weer anders denken....uiteindelijk blijkt het een grote buffel te zijn...volgens mij heeft Marielle nog wat meer ontspannen massages nodig;-) Wat later nog maar eens bevestigd wordt, als ze verteld dat ze nog steeds geen skypegesprek met Dominique heeft kunnen voeren....terwijl ze een uur later moet ontdekken dat hij de afgelopen dagen wel minstens 10 keer per dag geprobeerd heeft contact te maken! Terug in de villa is er grote bedrijvigheid in de keuken en Dee is met 2 meisjes al druk bezig om alles voor te bereiden voor onze kooksessie. Ellen, Marielle en ik helpen mee in de keuken, terwijl Petra, Danielle en Claudia later aansluiten om vooral te helpen met opeten. Het is leuk om te zien hoe alle gerechten in elkaar zitten en een paar uur later staat er een tafel vol met de meest heerlijke curries, gebakken rijst en loempia's...het is weer smullen geblazen. Na het eten gaan Petra en Ellen nog even naar Fisherman Village voor wat shoppen en een borrel terwijl de andere er eens vroeg induikken....een week lang te korten nachten gaat zn tol eisen....ondanks dat we overdag zo relaxen;-)

Dinsdagochtend sta ik samen met Daan weer vroeg op de yogamat, en terwijl het zonnetje rustig opkomt sluit ook Claudia aan. Maar we zijn niet de eerste die zo aktief zijn, want Petra, Marielle en Ellen gaan vandaag een dagje snorkelen en eilandhoppen en zijn al heel vroeg op pad gegaan. En terwijl zij met een grote en supersnelle speedboot over een ruwe zee scheuren, dalen Daan, Claudia en ik weer af naar ons idyllische strandje. Hier wandelen we wat, draaien links en rechts om voor een gelijkmatige kleur, lunchen bij een super leuk en hip resort en doen daarna bij een ander super-de-luxe resort alsof we gasten zijn...nemen heerlijk plaatst op 3 grote ligbedden aan het strand....en niemand die ons wegstuurd. Maar na zoveel decadent nietsdoen, zien we het niet zitten om helemaal de heuvel weer op te klimmen en we houden een taxi aan. Nu is het laatste stuk van die heuvel echt heel stijl en de rijkunsten van onze chauffeur laten wat de wensen over. Als ik mijn zorg uitspreek beweert Claudia dat ze nog nooit een auto achteruit een berg af heeft zien rollen....maar niet veel later zit zij zelf (en wij;-() in een auto die het stijle stuk niet opkomt en langzaam aan weer terug naar beneden rolt. In paniek trapt de chauffeur bijna dwars door zijn rem heen en doet Daan een poging om de handrem aan te trekken. Wanneer er binnen in de auto de lucht van verbrand rubber doorkomt en de chauffeur piept...get out, get out....staan wij alle 3 in een tiende van een seconde buiten de auto. We kunnen het geld nog net door het raam naar binnen gooien, als de taxi achteruit rollend de berg verlaat. Gierend van de lach door de opluchting, klimmen we uiteindelijk de laatste 200 meter zelf omhoog. Hier zijn El, Marielle en Petra al terug van een geweldige dag op zee. De zee was heel ruw, maar El heeft zichzelf overtroffen en heeft geen enkele last van zeeziekte gehad. Ze hebben genoten van de prachtige onderwaterwereld, parelwitte strandjes met azuurblauw water en wuivende palmen. En hebben ze ook heel actief nog een uitzichtpunt beklommen zodat zij een mooi uitzicht hadden over de diverse eilandjes. Een topdag voor de dames en het is meegenieten met hun enthousiasme. Terwijl iedereen even gaat douche duik ik de keuken in voor het avondmaal...het opwarmen van de leftovers van gisteren. We hadden zoveel gekookt, dat we er met gemak 2 dagen van kunnen eten. Na het eten vertrekken we nog even naar Fisherman Village voor een massage en een cocktail op het strand. Ik besluit voor een voetmassage te gaan...maar vraag me even later af of de masseuse daar wel zo blij mee is....als zij haar mondkapje op doet als ze aan mn voeten begint. Wanneer Marielle het even later ziet, kan zij het niet laten daar natuurlijk wat van te zeggen. Al verteld ze even later dat de masseuse weer een bijzonder techniek had...deze keer meer aan de achterkant;-) We eindigen de avond ontspannen op het strand, waar we allemaal heerlijk onderuit liggen op riante kussens en genieten van grote cocktails!

Woensdag is alweer de laatste dag in ons paradijs en we genieten allemaal nog een keer van onze favoriete plekjes. El en Petra zijn verliefd op het kleine dorpje Fishermans Village, wat bestaat uit een aantal kleine straatjes met winkeltjes, terrasjes, massagesalonnen en leuke strandtenten. Zij brengen hier de dag door met nog meer shoppen, goddelijke massages en relaxen op het strand. Ondertussen dalen Daan, Claudia, Marielle en ik nog 1 keer de berg af en na ruim een week zijn de waakhonden zo aan ons gewend dat ze niet eens hun ogen meer open doen....ontspannen komen we aan op ons verlaten strandje. We beginnen de ochtend met een zonsessie op het strand, lunchen uitgebreid bij het super-de-luxe resort en bemachtigen daarna weer heerlijke zonnenbedjes...alsof we er thuis horen. Marielle en ik genieten ook voor de laatste keer van een uitgebreide massage op het strand. We worden weer in de meest onmogelijke standjes geduwd en getrokken....maar ik ben zo soepel door de yoga;-) En Marielle ervaart het vooral als een studiereis...met de belofte dat ze mij thuis nog wel als leerling zal gebruiken.....ik weet niet of ik daar heel blij mee moet zijn, als de masseuse even later op mijn enkel en bil staat! Wanneer we aan het einde van de middag terug naar huis gaan, zoeken we deze keer een grote, sterke, jeeptaxi uit die ons keurig voor de deur afzet. 's Avonds vertrekken we voor ons laatste avondmaal naar het strand van Fishermans Village. Claudia en ik hebben besloten het er vanavond eens goed van te nemen en gaan voor n grote kreeft van de BBQ. Ook de andere genieten van heerlijke gerechten en het is een mooie afsluiter van deze heerlijke week op Koh Samui. We zijn weer helemaal uitgerust, bijgetankt, gezond gekleurd....maar nog helemaal niet klaar voor het koude Nederland.

Toch is het donderdagochtend afscheid nemen van Ellen en Petra, want zij vliegen via Singapore terug naar het koude Nederland en er staat hun een lange reis voor de boeg. Maar ook wij, Daan, Claudia, Marielle en ik gaan weer op pad voor een gevarieerde taxi-boot-bus-vlieg-taxi reis. Deze verloopt gelukkig voorspoedig, aangezien de zee deze keer een stuk kalmer is en alles netjes op elkaar aansluit. Uiteindelijk komen wij om 20.30 uur uitgehongerd in Bangkok aan, want de lunch van cola, ships, suikerpinda's en Magnums is allang verteerd. En wanneer we ons superhippe, over de top hotel binnenkomen, stormen we gelijk door naar het te luxe restaurant....waar we met champagne en kleine hapjes worden ontvangen. Het is heerlijk even bijkomen, al is de rest van de maaltijd niet van hoog niveau...en dat terwijl dit by far het duurste restaurant is waar we gegeten hebben. Maar het vult onze lege magen en we komen weer een beetje bij. Na het diner nemen we de lift naar de 37e etage van ons hotel n hier bevind zich een geweldig dakterras waar een hele hippe club is gevestigd. We worden verrast door het geweldige uitzicht over Bangkok (en de badkamer van de overbuurman, die net in bad stapt;-) en even later liggen we onderuit in de loungebanken met een heerlijke cocktail, terwijl de DJ lekkere loungemuziek draaid....ik geloof dat ik inmiddels mijn backpacker status ontgroeid ben...vooral als we eindelijk op de kamer aankomen: donker grijze muren, zwart houten strakke meubelen, enorme ramen met prachtig uitzicht over de stad, automatisch sluitende gordijnen en schermen, een badkamer met ligbad voor het grote raam, alle technische snufjes die je maar kan bedenken en twee zeer uitnodigende bedden....mijn dag kan niet meer stuk wanneer ik uitgeput in bed neerplof!

En het is maar goed dat we goddelijk geslapen hebben in onze riante suite, want vrijdag wacht ons nog een drukke dag met laatste dingen die we allemaal nog graag willen doen. We starten met een bezoekje aan een grote shoppingmall, waarna we met de taxi doorrijden naar China Town. We hebben het geluk dat wij hier in Bangkok zijn tijdens het Chinese Nieuwjaar en wanneer we in China Town uitstappen lijkt het een beetje op Koninginnendag in Nederland. Overal staan kraampjes, is er muziek van trommels, kronkelen er draken door de menigte en loopt iedereen met gekleurde draken op een stok te zwaaien. We doen gelijk mee, en kopen ook wat draken. Daarna genieten we van de hectiek, het kleurenspel en de mensenmenigte. Maar na zoveel indrukken, zijn we inmiddels wel toe aan lunch. Het duurt even eer we iets vinden, maar uiteindelijk lopen we een klein Chinees restaurantje binnen. We worden naar boven doorgestuurd en daar komen we vervolgens in een enorm restaurant te recht. Grote tafels worden bezet door nog grotere families en de tafels staan afgeladen met de meest uiteenlopende gerechten. Wij storten ons ook in het avontuur en willen graag dimsum. Het duurt even totdat het duidelijk is wat we willen, maar dan komen de meest heerlijke hapjes langs....inclusief een soort puddingbolletje als dessert. Gevuld en opgefrist gaan we verder! Op weg naar de ferry die ons naar de Wat Po moet brengen lopen we langs een meisje wat lekker staat te zingen langs de kant van de weg. Het klinkt nergens naar, is zo vals als wat, maar ze heeft het grootste plezier....en wij ook als we mee swingen! Met de boot varen we vervolgens naar de Wat Po, de tempel met de enorme liggende Bouddha. Claudia is hier al eerder geweest en gaat even heerlijk op een bankje mensen zitten kijken, terwijl de tempel bezoeken. Daan is, zoals verwacht te bloot gekeed met haar korte spijkerbroek en moet een vel groene badjas aan....het staat fantastisch bij haar bruine kleurtje;-) Terwijl wij in de tempel rondkijken, klinken er buiten enorme klappen...we kijken elkaar even aan...met de huidige situatie in Bangkok weet je maar nooit.....maar het blijkt een duizendklapper te zijn. Ook in deze tempel wordt uitgebreid het Chinese Nieuwjaar gevierd. Als we zijn uitgekeken, wacht ons nog een echte Thaise attractie...een ritje met de tuktuk! Het is even onderhandelen, maar als we zeggen dat we Chinezen zijn en dat het vandaag een bijzondere dag is, is de deal met een grote lach snel gemaakt. We proppen ons vervolgens met zn vieren in een kleine tuktuk en de chauffeur besluit ons waar voor ons geld te geven....hij crosst als een idioot door de straten van Bangkok, terwijl wij het uitgieren van de lach en van de zenuwen....aangezien het steeds maar net goed gaat. Maar veilig bereiken we Khao San Road waar we nog even verder shoppen en een terrasje pakken. En na zo veel lopen, besluiten Marielle en ik nog even een voetmassage te nemen, terwijl Daan en Claudia nog wat laatste souveniers scoren. Maar zoals het de hele week al gaat bij Marielle, is het ook deze keer weer een bijzondere ervaring. De masseur die haar voeten masseert is een jonge jongen die haar steeds hee verliefd en met zijn ogen knipperend aankijkt. Ik zit naast Marielle en zie het ook gebeuren, maar kan bijna mn lachen niet meer inhouden. Marielle is zelf zeer ervaren masseur en ziet gelijk dat de jongen vooral de plekken op haar voeten aandacht geeft die verbonden zijn met de erogene zones...heeft zij weer;-) Als ze even later op een krukje zit, zodat hij haar rug kan rekken en strekken, zegt ze heel droog....ik voel een Thaise loempia. Je kan me echt wegdragen! Na deze bijzondere ervaring gaan we eten in een klein Thais familie restaurantje waar ik al meerdere keren geweest ben. Geen idee hoe het heet, wij noemen het al jaren ' De Brandweer', aangezien oma altijd op de stoep bij de BBQ zit en het geluid van een brandweersirene maakt. Oma is er niet, maar de rest van de familie wel en we tanken weer even bij. Na het eten zijn we echt te moe om terug te lopen naar de ferry en we nemen een taxi voor het korte stukje. De meiden op de achterbank zien een grote sticker zitten dat het verboden is om scheten te laten in de taxi....hilariteit alom en de chauffeur verteld een heel verhaal, waar we maar weinig van begrijpen...gelukkig zijn we snel bij de ferry....en een half uurtje later in de serene rust van onze hotelkamer. Wat een dag en wat hebben we weer gehad.....daar moeten we even van bijkomen in een heerlijk bad....met uitzicht over de skyline van Bangkok. Maar eerst spreek ik na een week eindelijk mn mannetje weer via skype, mijn dag kan echt niet meer stuk. Het is heerlijk om hem weer te zien, te spreken, maar raar dat hij nu thuis zit en ik in Bangkok. Met een grote glimlach stap ik even later in bad en onder de douche. Wat een enerverende dag! Na het douche smeer ik me even lekker in met bodylotion, maar op een of andere manier neemt me huid het niet op. Ik roep naar Marielle, dat ik niet weet wat er aan de hand is met mn huid.....waarop ze vraagt of ik me niet met iets anders sta in te smeren...het blijkt de haarconditioner te zijn..ik stap nog maar eens een keer onder de douche! Hoe ontspannen kan je zijn;-)

De laatste dag van onze vakantie doen we het voor de verandering echt heel rustig aan. We genieten van een zeer uitgebreid ontbijt met pannenkoeken en bruin brood met kaas. Daarna nestelen wij ons op een aantal ligbedden in het strakke design zwembad, terwijl we vanaf de 11e etage uitkijken over de stad. Het is rustig in de stad en het is duidelijk dat toeristen de stad links laten liggen. Toch gaat het leven van alle dag door en wij voelen ons nog steeds veilig in Bangkok, zeker op dit heerlijke plekje. De DJ draait weer fijne loungemuziek en de verse fruitcoacktails smaken ons best. Na de lunch gaan Marielle vervolgens echt in stijl afsluiten en gaan we naar de super-de-luxe spa van het hotel o nog een keer onze lijven te laten verwennen met een combi van Thaise en Zweedse massage. De enthourage is echt buitengewoon en met recht...we saved the best for last! En geen gekke dingen hier, keurg discreet, worden wij beide weer behandeld....alleen jammer dat mijn masseuse weer een mondkapje op doet....ik tegen Marielle dat ik denk dat ze verkouden is;-)

Als herboren komen we uit de spa vandaan en gaan we voor de laatste keer met elkaar dineren in een leuk restaurant in een prachtig authentiek houten huis. Ook dit is in stijl afsluiten, net als de laatste cocktail op het dakterras bij de loungeclub. Moe, maar voldoen stappen we niet ons bedje in.....maar de taxi in naar het vliegveld.

Wat hebben we ontzettend veel plezier met elkaar gehad! Ik heb genoten van de leuke dingen doen in Bangkok, afgewisseld met yoga, massages, strand en lekker eten op Koh Samui en vooral het niets moeten en het alleen maar 'zijn'!

Tot zo ver mijn 'korte' verslag...Fred volgt spoedig;-)

Liefs,

De Meiden