Leuk uitstapje naar Lesotho

Aangezien ons een lange reisdag van Swaziland, terug naar Zuid Afrika en verder naar Lesotho te wachten staat, gaan we om 7 uur al op pad. Het is nog uitgestorven op de weg en in no-time rijden we naar de grens van Swaziland en Zuid Afrika. Daar zijn we een van de weinige en in 12 minuten gaan we door de douane van Swaziland en die van Zuid Afrika. Echt een record tijd en het zorgt er voor dat we alle tijd hebben om de 600 km richting Lesotho te rijden. Het weer is nog steeds niet best en in de bergen rijden we door zulke dikke wolken dat we af en toe minder dan 10 meter zicht hebben. En dat is best lastig, aangezien de wegen hier en daar nog wat gaten hebben en ook gebruikt worden door lokaal verkeer. Maar wanneer we na bijna 2 uur rijden de bergen achter ons laten, laten we ook de wolken achter ons en wordt het steeds zonniger en warmer. We rijden weer langs bekende plaatsten…van Ermelo, langs Amsterdam, richting Bethlehem en Bloemfontein. Het landschap doet ook steeds meer Afrikaans aan en naast uitgestrekte, glooiende heuvels zien we hier en daar een boerderij met vele koeien en schapen in het veld. Uiteindelijk na 7 uur rijden zien we in de verte de bergen van Lesotho opdoemen en het geeft het landschap direct weer een ander uiterlijk. Ruwe rotspartijen en droog en dor landschap wisselen elkaar af. Bij de grens aangekomen volgen we weer de procedure van stempels, briefjes, lange wachtrijen maar al met al gaat het best weer snel…voor Afrikaanse begrippen dan! Nadat we ons door het zondagmiddag verkeer van Maseru hebben getoeterd, komen we rond 16.00 uur aan in weer een klein paradijsje. Op 15 km van de hoofdstad Maseru, aan de rand van een klein dorpje ligt Botleng Guest House. In een hele grote, prachtig onderhouden tuin vol met rozen en met een fantastisch uitzicht op de omringende bergen, staan een aantal mooie bungalows welke van alle gemakken zijn voorzien. Hier gaan we het de komende dagen wel weer uithouden. We zijn nog maar net binnen wanneer ons gevraagd wordt of we vanavond mee willen eten….er staat biefstuk op het menu. Dat laten we ons na zo’n lange reisdag geen 2 keer vragen. Niet heel veel later zitten we op de veranda te genieten van het fenomenale uitzicht met een ondergaande zon en een goed glas wijn!


Ondanks dat de temperatuur overdag naar hele zomers waarden stijgt, zijn de nachten heerlijk koel. We slapen dan ook weer de klok rond onder ons dikke dekbed. We starten de dag met een heerlijk uitgebreid en vers ontbijt op de veranda van de lodge en ondertussen genieten we van de zon die opkomt en de wereld weer verwarmt. Na het zalige ontbijt gaan we op aanraden van de eigenaar van het guesthouse de bergen in richting Semonkong. Nog niet zo lang geleden is de nieuwe weg naar dit bergdorp geopend en tegenwoordig is het mogelijk om hier met een gewone auto te komen. Hier en daar is de weg erg stijl, maar al met al wel te doen dus met onze Hyundai I20. We gaan op pad en genieten vooral van het bijzondere landschap wanneer we berg naar berg passeren en steeds hoger stijgen naar een soort plateau. Het lokale en landelijke leven van Lesotho trekt aan ons voorbij en hier en daar zien we kleine dorpjes met traditionele ronde huisjes met rieten daken. De herders dwalen met hun vee door de velden en de vrouwen zien we rond het huis bezig met de dagelijks taken. Na 2 uur langs schakelen, draaien, soms bij steppen en stenen ontwijken komen we aan in Semonkong. Hier ligt in een kleine vallei Semonkong Lodge en vanuit hier kunnen we een mooie wandeling maken. Maar om de auto bij de lodge te parkeren, moeten we afdalen over een steile en onverharde weg. Nu hebben we niet zo veel moeite met het afdalen, straks omhoog rijden geeft ons meer buikpijn. We besluiten dan ook de auto maar boven te laten staan en lopend richting de lodge te gaan. Een van de werknemers komt ons te gemoed en verzekert ons dat we gewoon met de auto naar beneden kunnen. Wij glimlachen wat lief naar elkaar en besluiten de auto lekker te laten waar deze staat. Wanneer we aankomen bij de lodge komen we opnieuw echt in een klein paradijsje terecht en het is ongelofelijk dat iemand hier deze bijzonder plek heeft kunnen creëren. Tussen een aantal hoge rotswanden, aan een klein riviertje staan tegen de bergwand aan een aantal ronde stenen huisjes met rieten daken en een kleine veranda, waarvan een prachtig uitzicht over de smalle vallei. Centraal staat een taverne met een leuk terras en voor het terras langs loopt de doorgaande weg naar diverse bergdorpjes boven deze vallei. De weg is niet meer dan een wandelpad en wordt alleen gebruikt door dorpelingen die lopend of op hun ezel naar boven gaan (of beneden komen). Meestal zwaar beladen met voedsel. Wij volgen het pad even later richting een van de hoger gelegen dorpjes, vanwaar wij een uitstapje gaan maken naar een prachtig uitzichtpunt over een kloof met een hele hoge waterval. Echter zijn er zoveel paden die de mensen en dieren volgen, dat we af en toe het spoor bijster zijn. Gelukkig zien we in de verte wel het punt waar we naar toe moeten en we besluiten recht toe, recht aan daar naar toe te lopen. Deze d-tour zorgt er voor dat we na een flink stuk afdalen voor een klein riviertje staan en als we deze even later met droge voeten over gekomen zijn, volgt een steile klim omhoog die ons bij een kleine boerderij doet uitkomen. Daar worden we de stuipen op het lijf gejaagd door 2 grote woeste honden die ons willen aanvallen. Gelukkig zitten ze vast aan een stevige ketting en gaan we er met een grote boog omheen. De boer die inmiddels gealarmeerd is door de honden komt even polshoogte nemen en vraagt heel schattig of we verdwaald zijn. Ja en nee….we weten waar we naar toe moeten en we begrijpen dat onze short cut niet echt korter is. Maar na dit avontuur staan we even later toch op een hoog klif met een fenomenaal uitzicht over een enorm canyon. En midden in dit natuurgeweld stort een grote waterval meer dan 200 meter naar beneden. We zoeken een mooie rots uit om even te zitten en deze uitzonderlijke omgeving in ons op te nemen. Naar beneden kijken doet af en toe mijn maag omdraaien, zeker als Fred natuurlijk op die ene uitstekende rots een foto wil maken. Het blijft af een toe een kleine jongen! Wanneer we genoten hebben van het uitzicht, wandelen we via de ‘normale’ route weer terug en deze keer komen we door een klein dorpje heen. De kinderen zwaaien ons uitbundig toe en de volwassen roepen verlegen ‘morning’. Nu is het inmiddels al 14.00 uur in de middag, maar dat mag de pret niet drukken….het gaat om het gebaar! Wanneer we even later terugkomen bij de lodge besluiten we op het terras lekker te lunchen voordat we terugrijden naar huis. We laten ons verleiden door een hamburger met kaas en gezien de plek waar we ons bevinden is het ongelofelijk wat we krijgen voorgeschoteld…zelden zo een heerlijke burger gegeten. Fred verslind het ding echt alsof hij dagen niet gegeten heeft. Ondertussen zien we een ezel langslopen met een doodskist op zijn rug en wanneer even later op een andere ezel de deksel van de kist volgt staan we weer met beide benen in het bijzondere leven hier. Na de late lunch rijden we weer terug naar ons guesthouse waar we aan het einde van de middag aankomen. Op ons terras genieten we met een kopje thee wederom van het uitzicht en de ondergaande zon…een gouden einde van een dag met een gouden randje.


Maandagochtend gaat al vroeg de wekker, want we hebben met de eigenaar van het guesthouse afgesproken om mee te gaan op zijn dagelijkse ochtend wandeling. Net voor zonsopgang vertrekt hij, dus om 5 uur zijn we al paraat. Hond Kay gaat ook mee en even later wandelen we door het dorp wat langzaam ontwaakt. Wanneer we de velden buiten het dorp oplopen, komt net de zon boven de bergen uit en zet de wereld in vuur en vlam. De rode aarde, de gele rotsten en de blauwe heldere lucht vormen een prachtig contrast. Een aantal boeren zijn al aan het werk op het land en wij lopen ondertussen al pratend verder. We bespreken het dagelijkse leven in Lesotho, de impact van HIV in dit land en de economische ontwikkelingen. Uiteindelijk komen we op een bijzondere plek aan en zien we ergens op een grote rotspartij tekeningen van enkele eeuwen geleden. Het is een dagelijks tafereel van een herder met wat dieren en het is raar om te bedenken dat hier enkele honderden jaren geleden een herder heeft zitten schuilen en ondertussen een tekening op de rotswand heeft gemaakt. Maar even later wordt er een nog groter beroep gedaan op ons inlevingsvermogen wanneer we een aantal voetafdrukken van verschillende dinosaurussen zien. Denkend aan 200 miljoen jaar geleden toen hier in dit gebied vele soorten voorkwamen…en hoe wij hier nu staan, kijkend naar de voetafdrukken naast onze voeten. Het gaat onze fantasie ver te boven en we zijn er een beetje stil van. Uiteindelijk komen we net voor het ontbijt weer terug in het guesthouse, waar we na 3 uur lopen hongerig aanschuiven. De rest van de dag luieren we een beetje in de tuin, lezen wat, doen nog even een middagdutje en genieten van dit kleine stukje paradijs in Lesotho.


Na deze korte stop in Lesotho zijn we inmiddels verder naar Zuid Afrika gereden waar we de komende weken langs de kust van East London naar Kaapstad gaan reizen…en wat we daar gaan beleven horen jullie volgende keer weer!


Liefs,
Fred & Petra