Reis met ons mee 2005/2006 - Nieuw Zeeland 1

Zaterdag , 3 December 2005

Na een "zware" werkweek volgt weer de volgende update. En aangezien wij reizigers zijn verstaan wij onder een zware werkweek.....reizen! En dat hebben we echt gedaan de afgelopen week. Want inmiddels zijn we van Thailand naar Nieuw Zeeland gevlogen en zitten we nu echt aan de andere kant van de wereld. Wanneer jullie gaan ontbijten zitten wij aan de warme hap, wanneer jullie lunchen liggen wij op een oor en wanneer jullie de gekookte aardappels naar binnen werken, beginnen wij weer fris aan een nieuwe dag.....kortom 12 uur tijdsverschil tussen jullie en ons! Maar voordat we hier aankwamen hebben wij nog het een en ander meegemaakt in Thailand dus we gaan weer even terug naar vorige week zaterdag, toen wij nog (en weer!) op het tropische Koh Chang zaten.
En die laatste dag op Koh Chang hadden we een beetje pech, want de dag begon bewolkt. Maar aangezien we al weer enige weken stralend weer hebben gehad, zullen we daar niet over klagen. 's Morgens vroeg werden we gewekt door een enorme herrie. Eerst dachten we nog dat het vallende kokosnoten op het dak waren. Maar toen ik even later de was buiten stond op te hangen, kwamen er even een paar bavianen van het dak afrennen om te kijken wat ik daar nou aan het doen was. Echt kans om mij te bekijken hebben ze niet gekregen want binnen 1 seconde stond ik natuurlijk weer binnen. Van een muis ben ik al bang en van zulke grote apen moet ik echt helemaal niets hebben. Fred stond daarin tegen gelijk weer buiten met het fototoestel in de aanslag om onze nieuwe huisdieren vast te leggen. Na al deze komotie zijn we gaan ontbijten en na het ontbijt zijn we alvast even de tassen gaan inpakken voor onze reis naar NZ. Alle spullen waren inmiddels lekker gewassen. Overbodige spullen hebben we weg gegeven en persoonlijke spullen hebben we in een aparte tas gedaan zodat Tom en Linda deze mee naar Nederland kunnen nemen. Zo kunnen we weer met een schone lei aan een nieuw land beginnen! Na deze rommelochtend gaan we nog even internetten en tegen lunchtijd gaan we naar het strand waar Tom en Linda al lekker liggen te genieten. Het zonnetje doet ook goede pogingen om er door heen te komen en we hopen dat we na de lunch nog even lekker kunnen bakken. Maar helaas, in plaats van zon krijgen we regen. Fred gaat toch nog even zwemmen en ik ga lekker lezen. Tegen het einde van de middag gaan we een borrel drinken op het strand en van de laatste zonsondergang genieten. Want de zon is uiteindelijk toch weer te voorschijn gekomen. En terwijl we zitten te borrelen wordt Linda ziek. Ze heeft waarschijnlijk een verkeerde bacterie te pakken gekregen en leegt nu dus haar hele maag- en darminhoud. Zij vertrekt dus maar naar de kamer en wij blijven met z'n drieen op het strand achter om nog lekker te eten. Tijdens het eten komt het schurfie wat wij al eerder met een roze verfpoot hebben zien lopen, opnieuw met een beschilderde vacht aanlopen. Deze keer heeft ze met haar rug tegen een net geschilderde muur aangelegen en ze heeft nu dan ook een hele witte streep over haar zwarte vacht lopen. Vervolgens komt ze onder onze tafel in het zand liggen en natuurlijk blijft al het zand aan de verf plakken...ze zal wel weer een keer zee inlopen en dan zal het er allemaal wel weer van afspoelen, zullen we maar denken!
Zondagochtend gaan we nog een keer ontbijten bij een Zweeds restaurant. Hier hebben we de afgelopen week al een aantal keer Zweedse pannenkoeken gegeten en deze zijn echt fantastisch. 4 dunne pannenkoeken, met aarbeien, jam, ijs en fruit....een goed ontbijt is het halve werk!!! Dus vanmorgen genieten we hier nog even van, voordat we aan onze reis naar Bangkok beginnen. Linda is inmiddels helemaal leeg en durft met de komende reis in het vooruitzicht nog niet te eten. Na het eten halen we onze tassen op en gaan we klaar staan voor de taxi. Met wat horten en stoten kunnen we ons weer allemaal in een overvolle taxi-truck proppen. Deze brengt ons naar de pier waar de boot vertrekt. Alleen is er wat onduidelijkheid over waar we zijn moeten, want er zijn wel 3 pieren. Maar na ruim 5 maanden Azie hebben we wel geleerd dat ja vaak nee betekend en andersom. Dus nadat we even een aantal keer goed navraag hebben gedaan komen we uiteindelijk bij de goede pier uit. Alleen blijken hier onze tickets niet goed te zijn...ook dit truckje hebben we al een keer mee gemaakt en we laten de dame van de boot bellen met de man die onze tickets heeft geregeld...ook dit lost zich gelukkig weer allemaal op en we hoeven niet opnieuw een ticket te kopen. De boot brengt ons uiteindelijk weer naar het vaste land. En nu zou hier een luxe VIP-bus op ons staan te wachten, maar deze is in geen velden of wegen te bekennen. We worden opnieuw in een taxi-truck gezet en deze zet ons 2 minuten later weer af bij een kantoortje....wel even betalen natuurlijk! Ook hier is geen VIP-bus in velden of wegen te bekennen maar wel staat er een taxi. En wat blijkt; de bus is al vertrokken en wij mogen/moeten met de taxi terug naar Bangkok. Het voordeel is dat deze taxi wel veel sneller rijdt dan de bus. Maar elk voordeel heeft een nadeel.....en het nadeel is dat wij ons met 4 volwassenen, 4 grote rugzakken en 4 kleine rugzakken in deze taxi moeten proppen....gelukkig duurd het ritje maar 5 uur!!! We overleven het allemaal weer en eind van de middag komen we in Bangkok aan. Hier hadden we al een kamer gereserveerd in het hotel waar we al eerder geslapen hebben en na het inchecken gaan we naar de kamer om onze tassen even weg te zetten. Nou liep het inchecken al niet helemaal vlotjes, maar als we de deur van onze kamer opendoen, blijken hier gewoon nog andere mensen te zitten. Dus met volle bepakking gaan we weer terug naar beneden (5e etage!!!) om daar weer 15 minuten te moeten wachten op de sleutel van de kamer ernaast. Vervolgens gaan we dus weer naar boven om opnieuw onze tassen weg te zetten. Gelukkig is deze kamer wel vrij en droppen wij hier eindelijk onze bagage. Boven bij het zwembad, op het dakterras, gaan we met z'n vieren nog even lekker een borrel drinken want het is alweer de laatste avond met elkaar....alweer 3 weken voorbij!? De tijd gaat echt veel te snel. We besluiten nog een keer te gaan eten bij een klein Thais restaurant waar een "brandweervrouwtje" iedereen naar binnen staat te roepen. Dit doet zij met de tekst "welcome-welcome" en dan op de toon van "lel-lu lel-lu"! Natuurlijk worden daar weer de nodige geintjes over gemaakt. Na het overheerlijke laatste Thaise avondmaal gaan we allemaal naar bed want het was toch wel weer een lange reisdag....en morgen volgt er nog een!
En om in stijl onze reis door Azie af te sluiten, eindig ik deze zoals ik die begonnen ben.....met dunne race poep! Gisteravond toch weer te veel zitten smullen van de Thaise noedels! Dus voor ontbijt besluit ik alleen maar even een kopje thee en een toastje te nemen.....ik heb inmiddels wel geleerd dat dit de beste remedie is! Na het ontbijt gaan Fred en ik nog even naar het postkantoor toe om onze kerstkaartjes te posten en om wat navraag te doen over een pakketje wat we 2 maanden geleden verstuurd hebben maar wat nog steeds niet is aangekomen. Na deze laatste boodschappen gaan we terug naar het hotel waar we ons nog even lekker laten verwennen. Fred gaat eerst even naar de kapper en ik laat m'n wenkbrauwen nog even bijwerken. En dit leverd voor ons beide weer een bijzondere ervaring op. Fred vond namelijk dat het de vorige keer niet kort genoeg geknipt was en dit legt hij heel duidelijk uit....bovenop moet het op een vingerdikte geknipt worden. Alleen hebben Thaise kapsters veel dunnere vingers dan westerse mannen...kortom; de volgende 2 maanden hoeft hij niet meer naar de kapper! En het grappige is, dat ze bij zijn "inhammen" de haren wat langer hebben gelaten zodat hij deze haren over de inhammen kan kammen!!!! Wat zijn ze grappig he, die Thaise kapsters? De Thaise schoonheidsspecialistes kunnen er trouwens ook wat van. Na 2 maanden vond ik het wel weer tijd om m'n wengbrauwen even bij te laten werken...ik blijf tenslotte toch wel een beetje "vrouw"! Maar in plaats van dat ze het keurig epileren, gaan ze het waxen/harsen!!!! En ik kan jullie vertellen.....dat doet HEEEEEL EEERG zeer! Om nog maar te zwijgen over de bijverschijnselen....een week lang heb ik met dikke pukkels rond en op m'n wenkbrauwen gelopen. Maar ja, ik weet het, wie mooi wil zijn moet pijn lijden! Na deze ervaring laten we ons nog een keer verwennen met een complete Thaise massage en dat was echt weer 2 uur lang genieten. We zijn weer 10 cm langer allebei en alle spiertjes zijn weer even onder handen genomen.....laat die Nieuw Zeelandse bergen maar komen! Tom en Linda hebben de ochtend door gebracht met souvenier-shoppen en zijn zeer goed geslaagd. Met z'n vieren lunchen we nog even op het dakterras. Tom verteld tussen twee happen door, dat ze vanmorgen bij de tearoom koffie hebben gedronken......jullie weten wel; die tearoom met al die overheerlijke gebakjes waar ik op de foto kwijlend voor sta!? Na de lunch gaan Fred en ik nog even douchen voordat we naar het vliegveld vertrekken. Uiteindelijk nemen we na 3 weken afscheid van Tom en Lin en we hebben echt een geweldige tijd gehad samen. We hebben weer veel gelachen, lekker gegeten en ontzettend van alles genoten. Dus met pijn in ons hart nemen we afscheid en gelukkig kan ik het nog net een beetje droog houden....afscheid nemen blijft moeilijk! In een knal oranje taxi rijden we naar het vliegveld, Fred weer helemaal gelukkig natuurlijk!
En op het vliegveld beginnen wij aan een lange reis naar Nieuw Zeeland. Maar wat zijn wij weer een stel bofkonten zeg. Bij het inchecken worden we naar de 1e klas balie geroepen....nou, dat laten we ons geen twee keer zeggen. Alleen krijgen we helaas geen 1e klas stoelen. Ik maak er nog een grapje over maar de stewardes lacht alleen vriendelijk en checkt ons in. Vervolgens gaan we door de douane en wachten we totdat we aan boord kunnen. Maar hier wacht ons alsnog een aangename verrassing. Want we vliegen namelijk met Emiraten Air, en in het land van al die olie-sjeiks weten ze wel wat luxe betekend. We zitten dan wel niet in de 1e klas, maar de economy klas bij Emiraten Air staat gelijk aan de 1e klas bij elke willekeurige andere maatschappij! Enorme beenruimte, hele grote en fijne stoelen, prive tv's en als klap op de vuurpijl hebben we met ons tweeen, drie stoelen tot onze beschikking. Nou, zo houden we het wel even uit. Precies op tijd gaat het enome vliegtuig de lucht in en niet veel later komen de stewardessen echte menukaartjes uitdelen! Daarin wordt echt op een hele smakelijke manier verteld wat we te eten krijgen en tegen alle regels in smaakt dit "vliegtuig-eten" ook nog eens heel smakelijk. Na het eten gaan wij ons eens bezig houden met onze prive tv's. En deze zijn echt geweldig. We hebben de keuze uit 100 films, 100 tv progamma's varierend van comedy tot sport, 200 cd's met de meest uiteenlopende muziek, 50 verschillende computer spelletjes en als klap op de vuurpijl kunnen we ook nog eens internetten....alleen voor dat laatste moet je dan wel betalen! Dus dat laten we dan maar.....en dat is nou net het verschil tussen een zakenman en een backpacker!!! Toch genieten we van alle andere "gratis" diensten en zijn weer een paar uur zoet. Ook slapen doen ze bij Emiraten Air in stijl. Je krijgt namelijk een etui met een kam, tandenborstel, tandpasta en een paar warme sokken. Echt geweldig!!! En verder zit er in de etui ook nog een papiertje met stickers. Deze kun je op je stoel plakken als je gewekt wilt worden voor het ontbijt of de tax-free verkoop. Kortom, echt aan alles is gedacht. Maar al zijn we omgeven door al deze luxe....slapen in een vliegtuig kunnen we nog steeds niet. Zelfs niet als de lichten uit gaan en er aan het plafond van het vliegtuig een heuse sterrenhemel verschijnt met duizende kleine lichtjes! Na een paar uur doezelen is het gelukkig al snel weer ochtend, het voordeel van vliegen door een tijdszone. Als we de luikjes opendoen vliegen we al boven Australie en het uitzicht is echt enorm. Twee uur lang zien we niets anders dan grote, dorre zandvlaktes. Van bovenaf ziet het er al overweldigend uit en we zijn dan ook benieuwd hoe het er over een aantal maanden in het echt uit zal zien als we er zelf doorheen rijden. Na het overheerlijke ontbijt met verse croissants en muffins landen we na 9 uur vliegen in Sydney waar we even een tussenstop maken. Heerlijk, nu kunnen we even plassen in Sydney en daarna onze reis weer vervolgen....al die decadentie went heel snel hoor!!!! Na een uurtje gaan we dan ook de lucht weer in en hier maken we nog even een rondje over de Harbour Bridge en de Opera House (dat gebouw met die witte punten!). Na bijna 3 uur vliegen zien we ons einddoel eindelijk in zicht komen. Het laatste stuk hebben we vrij veel turbulentie gehad en we zijn dan ook blij als we weer veilig aan de vloer staan. En wat is het welkom op Auckland Airport geweldig. Alles en iedereen is ontzettend vriendelijk en rustig en dat is wel even anders dan alle chaotische drukte die we de laatste maanden in Azie gewend zijn. We worden overal keurig geholpen en een half uur na de landing staan we al buiten op de shuttle-bus te wachten. Het weer is ook super. Wel 20 graden minder dan dat we gewend zijn, maar de zon schijnt uitbundig en het is echt heerlijk zomerweer (zeg maar dat weer dat jullie deze zomer ook zo graag hadden willen hebben!). In de bus worden we ook weer heel vriendelijk geholpen en na 3 kwartier rijden krijgen we een seintje van de chauffeur dat we bij ons hostel zijn. Hier volgt wederom dezelfde rust en vriendelijkheid en keurig krijgen we 2 bedden toe gewezen. Op de kamer, die wij delen met 2 andere, zetten we onze tassen neer. We besluiten gelijk maar op pad te gaan voor een avond hap want het is inmiddels al 6 uur s' avonds. Wij slapen in het International Youth Hostel en deze zit in een zijstraat van Queenstreet, het centrum van de stad. We lopen dus zo de stad in, maar waar we wel even aan moeten wennen is dat hier de winkels op tijd dicht gaan. In Azie konden we echt op elk uur van de dag boodschappen doen, maar hier sluiten de meeste winkels wel op tijd. Bij een klein supermarktje kopen we wat bruin brood, kaas en yoghurt en lopen vervolgens weer terug naar het hostel. Hier instaleren wij ons in de grote woonkamer waar vele luie banken, tafels en stoelen staan. Ook is er een enorme keuken met alle faciliteiten die je je maar kan wensen. Hier maken we ons eten klaar en na het eten gaan we lekker even lang uit op de bank hangen...ook dat hebben we al heel wat maanden niet gedaan....net als de afwas die we nu ook weer zelf moeten doen! Inmiddels beginnen we ook het tijdsverschil wel te voelen en na een heerlijke douche duiken we ons bedje in.
Om daar vervolgens woensdagochtend om 10 uur pas weer uit te komen. Klokje rond geslapen dus, maar dat mag ook wel weer na zo'n lange reis. En het is dat ik echt moest plassen...want anders had het waarschijnlijk nog wel wat later geworden. Over plassen gesproken....dat is weer heel erg wennen! De laatste maanden ben ik gewend om mijn wc papier keurig in de prullenbak te gooien.....en dat hoeft hier niet!!! Het mag gewoon doorgetrokken worden!!! Toch zit ik elke keer nog steeds met het papier in m'n handen te zoeken naar de prullenbak, om dan vervolgens blij te bedenken dat ik het gewoon door kan trekken. Na het ontbijt besluiten we eerst eens boodschappen te gaan doen, we moeten tenslotte weer zelf koken. Na een kleine wandeling komen we bij een enorme supermarkt, en ook dat is weer erg wennen. We weten gewoon niet wat we allemaal nemen moeten en eigenlijk willen we alles wel meenemen. Wat een enorm aanbod in groente, fruit, vlees, kaas en brood. En over alle koeken en taarten wil ik het niets eens meer hebben! Uiteindelijk hebben we ruim 2 uur lang door de supermarkt gedwaald als een stel dolle kinderen, om er vervolgens maar met twee plastic zakjes uit te lopen. Terug in het hostel nestelen we ons weer lekker op de bank en met een pot thee en een pak choco-koekjes gaan we 's middags een plan voor de komende maanden maken. s' Avonds ga ik lekker de keuken in en maak een geweldige salade met feta kaas en dadels voor ons klaar met als klapstuk twee overheerlijke malse biefstukken met gebakken champignons. Wat kan dat toch weer heerlijk smaken na een half jaar rijst en noedels! Na het eten doen we samen gezellig de afwas om daarna toch nog even op de bank te plompen met een bakje thee. Maar helaas slapen we deze nacht niet zo lekker als de nacht ervoor. Onze kamergenoten zijn helaas een beetje druk en het valt niet mee om in slaap te komen. En als we niet slapen gaat de eerste er al weer uit om verder te reizen. Wel super gezellig zo'n hostel, maar met z'n vieren op een kamer is toch echt weer even wennen. Maar even geduld want volgende week gaan we kamperen en dan hebben we ons eigen "huisje" weer!
Donderdagochtend gaan we eerst op pad voor kampeerspullen. We struinen wat winkels af en al snel hebben we alles een beetje gevonden wat we zoeken. We kopen alleen nog niks want we willen zondag eerst een auto kopen. Elke zondag is er in Auckland een automarkt, waar iedereen die z'n auto wil verkopen naar toe kan gaan. Mensen die een auto zoeken kunnen hier ook weer terecht, zodat vraag en aanbod elkaar treffen. Dus maandag als we onze auto hebben gaan we alle kampeer spullen kopen, maar we weten in ieder geval waar we zijn moeten. Na dit uitstapje wordt het weer tijd voor leuke dingen en we besluiten de boot naar Devonport te nemen. Dit is een schiereiland aan de overkant van Auckland City en hier hebben zich in 1800 de eerste Engelse gevestigd. In deze wijk zijn dan ook nog veel oude Engelse huizen te zien en de sfeer is er erg aangenaam. Als we met de boot er naar toe varen hebben we een prachtig uitzicht op de skyline van Auckland. En met de zon op onze bol en de wind in onze haren genieten we van alles wat we weer mogen beleven. Na een kwartiertje varen worden we afgezet en we stappen gelijk een andere wereld binnen. We besluiten eerst aan het strand even te picknicken met de lunch die we mee genomen hebben. Heerlijke zoete, verse aardbeien en wat broodjes.....wat leven we toch weer slecht! Na de lunch maken we een wandeling over het eiland en beklimmen ook nog twee heuvels. Dit waren ooit twee vulkanen, maar nu werken ze niet meer. Vanaf de top hebben we een prachtig uitzicht over de hele baai waar Auckland in ligt. Wat wonen de mensen hier toch geweldig. Allemaal vrijstaande, prachtige houten huizen met mooie rozentuintjes. De meeste huizen liggen echt aan zee en met zoveel water om je heen mag een zeilboot voor de deur natuurlijk niet missen! En dan is Devonport echt geen uitzondering, want er zijn vele van deze wijken in Auckland en van rijtjes huizen hebben ze hier nog nooit gehoord! Na onze wandeling strijken we nog even neer bij een gezellig cafeetje waar ze allemaal zelfgemaakte taarten verkopen....en met een bakje thee smaakt dat echt geweldig. Het is toch opvallend hoeveel taart- en koek winkels er hier in Auckland zijn.....maar het zou ook kunnen dat het mij nu heel erg opvalt omdat je het in Azie bijna niet ziet! Eind van de middag nemen we de boot terug naar de stad en bij het hostel ga ik weer lekker kokkerellen. Pasta met veel groeten en een tomaten sausje. We smullen weer. Na het eten nemen we nog een douche en de rest van de avond brengen we lekker lezend op de bank door. Weer een top dagje!
Vrijdagochtend besluiten we na het ontbijt alvast toch voor een auto te gaan kijken. We komen uiteindelijk bij een bedrijf terecht dat naast auto's verkoopt, ook auto's verhuurd. En hier wordt ons een prima aanbod gedaan. We hebben de keuze uit een auto kopen voor $2500 (1500 euro) en deze na 3 maanden weer terug te verkopen voor $1000 (daarnaast moeten we ons dan nog wel verzekerenen en zijn evt. reperaties voor ons zelf!). Of we kunnen een auto voor 14 weken huren voor $1500 inclusief verzekering en ANWB lidmaatschap. En daarbij is de eerste auto 11 jaar oud en de laatste 2 jaar oud.....tien keer raden waar wij luxe-backpackers voor gegaan zijn! De komende maanden zijn we dus de trotste bezitters van een mooie, luxe en grote Japanse Nissan Sunny Bluebird. Na al het papierwerk kunnen wij komende maandag ons karretje dus ophalen! Zo hebben we zondag dus een extra vrije dag. Terug in het hostel lunchen we wat en we besluiten na de lunch de stad in te gaan om toch alvast wat kampeerspullen te gaan kopen. Maandagochtend worden we door het verhuurbedrijf opgehaald, dus nu kunnen we alles alvast kopen zodat we maandag gelijk op pad kunnen. Iemand van het hostel geeft ons nog een geweldige tip voor een goedkoop warenhuis en hier gaan we dan ook helemaal los. Het warenhuis is een soort combi van Kwantum/Bristol/Xenos. Hier kopen we dan ook alles wat we nodig hebben van pannen, kussen, stoeltjes tot een koelbox. Alleen dan sta je met twee volle karren bij de kassa en is het hostel toch nog wel een half uur lopen?! We pakken alles zo economisch mogelijk in en met behulp van een paar "turken-tassen" gaat het prima. Morgen hoeven we alleen de tent nog maar te kopen en dan zijn we er helemaal klaar voor! Op onze kamer pakken we alles uit en besluiten gelijk alles over de turken-tassen te verdelen zodat die maandag gelijk achter in de auto kunnen. Zelfs onze rugzakken halen we leeg en onze kleren verdwijnen in zo'n grote geruite tas! De rugzakken stoppen we in elkaar want die hebben we voorlopig niet meer nodig. Na het avondeten besluiten we vanavond eens lekker naar de bioscoop te gaan. Het is tenslotte weekend en we hebben een zware werkweek achter de rug! Hier om de hoek zit een bioscoop met Mega-Screen en hier kijken we de nieuwste film van Harry Potter. En het beeld is echt mega groot, soms heb je echt het gevoel dat je helemaal in de film zit. Ik vind het een erg leuke film maar Fred moet ik op het einde toch een paar keer wakker porren....maar hij heeft de boeken niet gelezen, dus misschien is het dan wat lastiger te volgen! Na dit heerlijk uitje duiken we weer lekker ons bedje in en knorren weer heel wat uurtjes er op los.
Zaterdagochtend gaan we gelijk op pad naar de camping zaak en kopen daar een heel leuk tentje...ons nieuwe huis voor de volgende maanden. Verder kopen we ook nog een klein gaspitje en wat extra haringen. Met een tent van 10 kilo tussen ons in lopen we vervolgens in 20 minuutjes weer terug naar het hostel...zo kunnen we alvast een beetje trainen voor als we de bergen in gaan. Verder kopen we nog een goede wegenkaart en nu zijn we eht helemaal klaar voor het nieuwe avontuur! Na de lunch ben ik weer aan het werk gegaan....en dat op m'n vrije zaterdag...want de site moest nodig weer bijgewerkt worden!!!
En jullie hebben bij deze kunnen lezen dat ik daar m'n werk weer aan gehad heb. Kort en bondig lukt mij nog steeds niet! Maar jullie zijn nu weer helemaal op de hoogte van wat we allemaal weer beleefd hebben. Verder hebben jullie kunnen lezen dat wij afgelopen maandag wat kerstkaartjes op de post hebben gedaan. Maar nu blijkt de Thaise post sneller te werken dan de Nederlandse post, want we hebben begrepen dat donderdag de eerste kaartjes al afgeleverd zijn?! Wij hadden bedacht dat het wel na Sinterklaas zou zijn...maar niet dus! Ach, nu kunnen jullie wel zien waar wij ons die drie weken op Koh Chang mee hebben bezig gehouden....daarmee dus! Nou, de komende week gaan we echt op pad. Maandag gaan we eerst richting Hamilton waar we de omgeving gaan verkennen en een tante van Fred gaan bezoeken. En aan het eind van de week komen we weer terug naar Auckland waar we Edwin en Sandy weer zullen ontmoeten....onze reis-vrienden uit de TME en China. Samen met hun zullen we volgende week zaterdag Christmis in the Park gaan vieren. Dit is eigenlijk een hele grote picknick, hier in het grootste park van Auckland. Jullie zien, Sinterklaas hebben wij 4 weken geleden al gevierd toen de Boeing 747 met kadootjes vanuit Nederland arriveerde in Bangkok! We hopen dat jullie ook allemaal verwent worden door Sinterklaas....en niet teveel choxo-letters achter elkaar opeten want daar wordt je ziek van....ik spreek uit ervaring!!!

Liefs,
Fred en Petra



Vrijdag , 9 December 2005

Hier volgt weer een nieuwe aflevering van Jut en Jul in Nieuw Zeeland. Wederom vanuit Auckland, want na een uitstapje naar het hoge noorden van NZ zijn we vanmorgen weer terug gekeerd naar Auckland. Hier verwachten wij morgen namelijk Edwin en Sandy weer te treffen, om met hun een voorproefje op de Kerst te nemen. Maar zoals gewoonlijk gaan we eerst weer even terug naar vorige week zondag toen wij ook nog in Auckland zaten.
Zondagochtend hebben we lekker uitgeslapen en dat ging deze keer buitengewoon goed, aangezien onze onbekende kamergenoten in het hostel flink hadden door gezakt. Dus ook zij lagen nog diep in dromenland. Maar om 9 uur begon mijn maag toch wat te knorren dus heb ik Fred maar even wakker gemaakt. Beneden in de keuken maken we een lekker ontbijtje klaar en nadat we rustig wakker zijn geworden gaan we op pad. Alle regel-dingen zijn klaar en vandaag hebben we lekker nog een dagje voor wat cultuur. Dus we nemen de Link-bus (rijd rondjes door de stad) naar het Auckland Museum om daar wat van de geschiedenis van NZ mee te krijgen. Het Auckland Museum ligt op een grote heuvel in de Auckland Domain, een heel groot park midden in de stad. Het Museum is een enorm gebouw met een grote zuilen galerij en het is een aantal jaar geleden volledig gerenoveerd. Het bestaat uit 3 etage's en elk etage heeft zijn eigen onderwerp. Op de begane grond is vooral veel te zien over de Maori-cultuur. De Maori zijn de eerste bewoners van NZ en zij zijn zo'n 800 jaar geleden vanuit de Pacific richting NZ gekomen. Er is veel over hun levensstijl en geschiedenis te zien. Ook over de komst van de Engelse in de 19e eeuw en wat voor gevolgen dit heeft gehad voor de Maori cultuur wordt van alles verteld. We kijken hier rustig rond en ook genieten we van een culturele dans- en muziek show, uitgevoerd door een paar prachtige Maori mannen.....en deze dragen alleen een soort lenden-doek!!! Dubbel genieten dus. De expressie op de gezichten is echt enorm en het is prachtig om te zien. Na deze cultuur-lawine gaan we naar de 1e etage waar alles te zien is over de flora en fauna van NZ. Vooral het gedeelte over de dinosaurussen die hier ooit geleefd hebben is bijzonder om te zien. Er zijn verschillende geraamtes te zien en het is raar om te bedenken dat deze beesten echt geleefd hebben. Het blijft toch altijd iets vanuit de film. Nadat we ons ervan verzekerd hebben dat er geen enge en gevaarlijke beesten in NZ leven gaan we weer een etage hoger. Hier is de hele geschiedenis te zien van al de oorlogen die NZ gevoerd heeft. Niet zo zeer om het eigen land te verdedigen, maar vooral