Niets veranderd
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Fred
13 Maart 2011 | Nepal, Kathmandu
Na wekenlang aftellen gaan we eindelijk weer op weg naar Schiphol, een van onze meest geliefde plekken in Nederland. Het bloed gaat altijd net even wat harder stromen als we daar zijn, zeker als dat is omdat we zelf weer op reis gaan. Na een warm afscheid van pa en ma Hoek maken wij ons weer klaar voor de lange vliegreis naar Nepal. En hoe kan dan beter met een Hollands bakkie en een stuk appeltaart (nr 1 deze vakantie;-))
De controle op Schiphol is erg streng deze keer en alle bergschoenen moeten uit, wat echt een grap is wanneer er een vliegtuig vol met 180 vakantiegangers vertrekt, richting Nepal, die allemaal gaan wandelen....een langdurige en vooral niet fijn geurende procedure. Maar we mopperen niet en volgen braaf alle aanwijzingen op. Niet omdat we dat graag willen, maar omdat we als handbagage een enorme 'turkentas' hebben met daarin 3 enorme canvasdoeken voor in het nieuwe kantoor van Bhuwan. En dan hebben we het nog niet over de extra laptop, bergschoenen en andere presentjes die we bij ons hebben. Maar gelukkig wordt er niet lastig gedaan en kunnen we uiteindelijk gewoon het vliegtuig in. Hier ontdekken we dat wij 3 stoelen voor ons tweeen hebben en wanneer het vliegtuig nog maar net de lucht in is, nestelen wij ons heerlijk voor een lange nacht vol slaap...dat eerste lukt zeker, dat tweede helaas niet. Maar uiteindelijk landen we na 6 uur vliegen in het zonnige Baghein voor een bakje thee en een plasstop en niet veel later vertrekken we voor de laatste etappe richting Kathmandu. Het laatste gedeelte van de vlucht is weer prachtig wanneer we parallel aan de Himalaya vliegen. Inmiddels herkennen we al vele bergtoppen en vlak voorat we gaan dalen zien we Annapurna South, Annapurna 1 en 3 en Machhapuchhare (ook wel beter bekent als the Fishtail). Dit zijn de bergen die wij de komende weken verder zullen bewonderen, maar dan van veel dichter bij. De landing is wat hobbelig, maar uiteindelijk staat het grote vliegtuig weer keurig in het knolleveld;-)) Ook hier volgt weer een lange procedue van visums ophalen, door de douane heen, tassen opzoeken en een taxi vinden. Dat laatste gaat niet helemaal zoals gepland, want onze gereserveerde taxi staat nog niet klaar. Wat niet heel vreemd is, aangezien we ruim anderhalf uur voor op schema zijn geland. Uiteindelijk nemen we zelf een taxi naar het guesthouse, waar we natuurlijk net de eigenaar missen die ons aan het ophalen is van het vliegveld. Maar zijn zoons heten ons weer van harte welkom en zijn enthousiast dat we er weer zijn. We krijgen een fijne kamer bij het dakterras en nadat we de tassen hebben gedumpt lopen we gelijk de stad in om wat te gaan eten. Wanneer we beneden komen, komt net de eigenaar terug van het vliegveld en alsnog heet hij ons ook van harte welkom. We kletsen nog even en heel beleefd vraagt hij wat we de komende weken gaan doen en of hij nog ergens mee kan helpen....er is nog niets veranderd.
Ook wanneer we even later de stad in lopen ontdekken we dat ook hier nog niets veranderd is....het is nog steeds druk, chaotisch, vuil, kleur- en geurrijk...en nog steeds is er niets wat af is. Wat is het weer fijn om hier te zijn en het lijkt net of we hier vorige week nog waren. We besluiten lekker te gaan eten bij het restaurant waar we vorig jaar geeindigd zijn; het Indiaase Third Eye restaurant. Vorig jaar hebben wij hier de laatste avond in Nepal met Connie en Hennie heerlijk liggen eten en loungen....en wat een fijne manier om daar deze reis weer mee te beginnen. De Indiaase curries smaken weer geweldig, om over de Kashmiri Naan nog maar te zwijgen. Moe maar zeer voldaan rollen we om half negen ons bedje in, waarna Fred uiteraard in coma gaat na een grote fles Everest bier. Ik blijf nog maar even liggen lezen, al moet is wel mijn hoofdlamp gebruiken, aangezien er maar weer beperkt stroom is in Kathmandu. Dit betekend dat er 's avonds alleen tussen 18 en 22 uur stroom is, maar gelukkig zijn we er op voorbereid.
Zondagochtend worden we om 9 uur uit ons bedje gebeld. Redelijk verwart neem ik de telefoon op, maar wanneer ik hoor dat het Bhuwan is zijn we natuurlijk gelijk klaarwakker. Hij belt even om door te geven welke bus we maandag moeten hebben en hij beloofd ons op te halen bij het busstation in Pokhara. Het is heerlijk om hem weer even gesproken te hebben.
Aangezien we gelijk klaar wakker zijn, tossen we om de eerste douche. Dat is altijd spannend, want deze kan of koud blijven en daar kom jij dan als eerste achter. Of hij is warm en heb je geluk en dus weer pech als je als tweede mag, want dan kan het warme water op zijn. Maar dan heb je wel weer voordeel dat jij niet als de eerste tot de ontdekking komt dat er geen warm water is. Sta jij tenminste niet in je nakie in een koude douche te wachten tot er warm water komt, waarvan je hoopt dat het komt, maar waarvan je eigenlijk wel weet dat het niet gaat komen. Maar vanmorgen hebben we beide geluk, aangezien het de afgelopen dagen heel zonnig en warm is geweest (24 graden;-)), hebben we beide een heerlijke warme douche....lang leven zonnenenergie!
Voor het ontbijt verhuizen we richting de tuin van the Pumpernickel Bakery Shop, waar de kaneelbroodjes en omeletsandwiches ook nog net zo lekker smaken als in onze gedachten. In het zonnetje genieten we van een heerlijk ontbijt, alleen de verse manderijnensap laat even op zich wachten. Na een half uurtje vragen we toch maar waar onze verse sapjes blijven. Deze blijken op de tafel van onze buren te zijn beland, maar geen nood. De ober haalt ze met een vriendelijk glimlach weg, loopt naar binnen, komt 10 seconde later weer naar buiten...met 2 glazen 'verse sap' en zet ze met een nog grotere glimlach bij ons neer...dit is Nepal op zijn best!!! Na het ontbijt struinen we nog even door de stad, kopen nog een lelijke wollen muts voor Fred en warme wollen sokken voor mij, een kaart van de Annapurna Sanctury Trek en belanden uiteindelijk in een heerlijke rustige tuin voor een bakkie thee en koffie...al wordt de rust wreed verstoord door de generator die net wordt aangezet. Maar we zitten in het zonnetje...dus wie zeurt er over de herrie?!
's Middags brengen we nog een ontspannen bezoekje aan de Garden of Dreams, een prachtige ommuurde tuin, midden in het drukke en luidruchtige Kathmandu. Als je niet beter zou weten zou je denken dat je in een prachtige tuin van een groot landhuis in Engeland ben beland, maar het geluid van de duizende toeterende auto's en brommers op de achtergrond zorgen er voor dat we weten dat niets minder waar is. Op de patio van het restaurant in de tuinen genieten we van een heerlijk drankje en de zon....af en toe moet ik Fred wel even wakker tikken als hij naast mij bijna van de bank af valt.....maar volgens hem is hij gewoon volledig ontspannen! Een goed begin van hopelijk weer een fantastische reis.
Morgen vertrekken we voor een lange busrit naar Pokhara, waar we ons de komende dagen gaan klaarmaken voor de volgende trekking en natuurlijk kijken we al uit naar het weerzien met Bhuwan en zijn familie en natuurlijk de altijd vrolijk lachende Amrit, die ons ook deze keer weer gaat vergezellen tijdens de trekking. Maar volgende keer meer daarover!
Liefs,
Fred & Petra
Ps. Draadloos internet is hier helemaal ingeburgerd, maar de GSM kan maar geen geschikte provider vinden, dus even nog geen telefoon en sms contact mogelijk.....maar pa...gelukkig hebben we skype nog....ik heb een berichtje voor je achtergelaten!
De controle op Schiphol is erg streng deze keer en alle bergschoenen moeten uit, wat echt een grap is wanneer er een vliegtuig vol met 180 vakantiegangers vertrekt, richting Nepal, die allemaal gaan wandelen....een langdurige en vooral niet fijn geurende procedure. Maar we mopperen niet en volgen braaf alle aanwijzingen op. Niet omdat we dat graag willen, maar omdat we als handbagage een enorme 'turkentas' hebben met daarin 3 enorme canvasdoeken voor in het nieuwe kantoor van Bhuwan. En dan hebben we het nog niet over de extra laptop, bergschoenen en andere presentjes die we bij ons hebben. Maar gelukkig wordt er niet lastig gedaan en kunnen we uiteindelijk gewoon het vliegtuig in. Hier ontdekken we dat wij 3 stoelen voor ons tweeen hebben en wanneer het vliegtuig nog maar net de lucht in is, nestelen wij ons heerlijk voor een lange nacht vol slaap...dat eerste lukt zeker, dat tweede helaas niet. Maar uiteindelijk landen we na 6 uur vliegen in het zonnige Baghein voor een bakje thee en een plasstop en niet veel later vertrekken we voor de laatste etappe richting Kathmandu. Het laatste gedeelte van de vlucht is weer prachtig wanneer we parallel aan de Himalaya vliegen. Inmiddels herkennen we al vele bergtoppen en vlak voorat we gaan dalen zien we Annapurna South, Annapurna 1 en 3 en Machhapuchhare (ook wel beter bekent als the Fishtail). Dit zijn de bergen die wij de komende weken verder zullen bewonderen, maar dan van veel dichter bij. De landing is wat hobbelig, maar uiteindelijk staat het grote vliegtuig weer keurig in het knolleveld;-)) Ook hier volgt weer een lange procedue van visums ophalen, door de douane heen, tassen opzoeken en een taxi vinden. Dat laatste gaat niet helemaal zoals gepland, want onze gereserveerde taxi staat nog niet klaar. Wat niet heel vreemd is, aangezien we ruim anderhalf uur voor op schema zijn geland. Uiteindelijk nemen we zelf een taxi naar het guesthouse, waar we natuurlijk net de eigenaar missen die ons aan het ophalen is van het vliegveld. Maar zijn zoons heten ons weer van harte welkom en zijn enthousiast dat we er weer zijn. We krijgen een fijne kamer bij het dakterras en nadat we de tassen hebben gedumpt lopen we gelijk de stad in om wat te gaan eten. Wanneer we beneden komen, komt net de eigenaar terug van het vliegveld en alsnog heet hij ons ook van harte welkom. We kletsen nog even en heel beleefd vraagt hij wat we de komende weken gaan doen en of hij nog ergens mee kan helpen....er is nog niets veranderd.
Ook wanneer we even later de stad in lopen ontdekken we dat ook hier nog niets veranderd is....het is nog steeds druk, chaotisch, vuil, kleur- en geurrijk...en nog steeds is er niets wat af is. Wat is het weer fijn om hier te zijn en het lijkt net of we hier vorige week nog waren. We besluiten lekker te gaan eten bij het restaurant waar we vorig jaar geeindigd zijn; het Indiaase Third Eye restaurant. Vorig jaar hebben wij hier de laatste avond in Nepal met Connie en Hennie heerlijk liggen eten en loungen....en wat een fijne manier om daar deze reis weer mee te beginnen. De Indiaase curries smaken weer geweldig, om over de Kashmiri Naan nog maar te zwijgen. Moe maar zeer voldaan rollen we om half negen ons bedje in, waarna Fred uiteraard in coma gaat na een grote fles Everest bier. Ik blijf nog maar even liggen lezen, al moet is wel mijn hoofdlamp gebruiken, aangezien er maar weer beperkt stroom is in Kathmandu. Dit betekend dat er 's avonds alleen tussen 18 en 22 uur stroom is, maar gelukkig zijn we er op voorbereid.
Zondagochtend worden we om 9 uur uit ons bedje gebeld. Redelijk verwart neem ik de telefoon op, maar wanneer ik hoor dat het Bhuwan is zijn we natuurlijk gelijk klaarwakker. Hij belt even om door te geven welke bus we maandag moeten hebben en hij beloofd ons op te halen bij het busstation in Pokhara. Het is heerlijk om hem weer even gesproken te hebben.
Aangezien we gelijk klaar wakker zijn, tossen we om de eerste douche. Dat is altijd spannend, want deze kan of koud blijven en daar kom jij dan als eerste achter. Of hij is warm en heb je geluk en dus weer pech als je als tweede mag, want dan kan het warme water op zijn. Maar dan heb je wel weer voordeel dat jij niet als de eerste tot de ontdekking komt dat er geen warm water is. Sta jij tenminste niet in je nakie in een koude douche te wachten tot er warm water komt, waarvan je hoopt dat het komt, maar waarvan je eigenlijk wel weet dat het niet gaat komen. Maar vanmorgen hebben we beide geluk, aangezien het de afgelopen dagen heel zonnig en warm is geweest (24 graden;-)), hebben we beide een heerlijke warme douche....lang leven zonnenenergie!
Voor het ontbijt verhuizen we richting de tuin van the Pumpernickel Bakery Shop, waar de kaneelbroodjes en omeletsandwiches ook nog net zo lekker smaken als in onze gedachten. In het zonnetje genieten we van een heerlijk ontbijt, alleen de verse manderijnensap laat even op zich wachten. Na een half uurtje vragen we toch maar waar onze verse sapjes blijven. Deze blijken op de tafel van onze buren te zijn beland, maar geen nood. De ober haalt ze met een vriendelijk glimlach weg, loopt naar binnen, komt 10 seconde later weer naar buiten...met 2 glazen 'verse sap' en zet ze met een nog grotere glimlach bij ons neer...dit is Nepal op zijn best!!! Na het ontbijt struinen we nog even door de stad, kopen nog een lelijke wollen muts voor Fred en warme wollen sokken voor mij, een kaart van de Annapurna Sanctury Trek en belanden uiteindelijk in een heerlijke rustige tuin voor een bakkie thee en koffie...al wordt de rust wreed verstoord door de generator die net wordt aangezet. Maar we zitten in het zonnetje...dus wie zeurt er over de herrie?!
's Middags brengen we nog een ontspannen bezoekje aan de Garden of Dreams, een prachtige ommuurde tuin, midden in het drukke en luidruchtige Kathmandu. Als je niet beter zou weten zou je denken dat je in een prachtige tuin van een groot landhuis in Engeland ben beland, maar het geluid van de duizende toeterende auto's en brommers op de achtergrond zorgen er voor dat we weten dat niets minder waar is. Op de patio van het restaurant in de tuinen genieten we van een heerlijk drankje en de zon....af en toe moet ik Fred wel even wakker tikken als hij naast mij bijna van de bank af valt.....maar volgens hem is hij gewoon volledig ontspannen! Een goed begin van hopelijk weer een fantastische reis.
Morgen vertrekken we voor een lange busrit naar Pokhara, waar we ons de komende dagen gaan klaarmaken voor de volgende trekking en natuurlijk kijken we al uit naar het weerzien met Bhuwan en zijn familie en natuurlijk de altijd vrolijk lachende Amrit, die ons ook deze keer weer gaat vergezellen tijdens de trekking. Maar volgende keer meer daarover!
Liefs,
Fred & Petra
Ps. Draadloos internet is hier helemaal ingeburgerd, maar de GSM kan maar geen geschikte provider vinden, dus even nog geen telefoon en sms contact mogelijk.....maar pa...gelukkig hebben we skype nog....ik heb een berichtje voor je achtergelaten!
-
13 Maart 2011 - 14:56
Peter En Krijna :
Hopelijk is onze sms nog net op tijd aangekomen.
Veel plezier daar, geniet ervan.
Groetjes Peter en Krijna -
13 Maart 2011 - 15:16
Nancy:
Hoi lieve schatten, had je een sms gestuurd, maar niks meer van jullie vernomen, begrijp nu waarom. Geniet weer van alle vertrouwde en nieuwe indrukken. Ga jullie verhalen weer lezen en grinniken om alle gekke avonturen die op jullie pad gaan komen. Veel plezier, als we een keer kunnen Skypen, doen we dat vast wel even en anders tot over een week of 4 bij KW106! Dikke kus uit K'nie van mij voor jullie... X -
13 Maart 2011 - 15:49
Riek:
Het kan wel allemaal zo zijn Peet, maar ons weekendje weg van vorige week is hier natuurlijk helemaal niks bij hahaha?!
XXX Riek en co
-
13 Maart 2011 - 17:57
Sjaak En Margreet.:
Ha, jullie zijn weer op pad!! We wensen jullie een geweldige tijd daar, veel fijne dingen meemaken!! Uiteraard lezen we alle verhalen, en zien we vóór ons hoe jullie genieten..... Veel groetjes !
Sjaak en Margreet. -
13 Maart 2011 - 19:34
Rijk:
nogmaals heel veel plezier daar -
14 Maart 2011 - 09:07
Bart En Annemieke:
He levensgenieters,
Heel veel plezier de komende tijd daar! Geniet ervan en als jullie terug zijn wordt het tijd voor een bakkie langs het strand van Katwijk!
Groetjes, Bart, Annemieke & Kim -
14 Maart 2011 - 20:23
Mennie:
Hallo lieverds,
Geniet maar weer van jullie volgende avontuur, en op deze manier genieten wij wel mee!!
Dikke kus, Mennie en de rest van de fam. -
15 Maart 2011 - 09:37
Dominique & Mariëlle:
Geniet lekker van jullie vakantie!
Dan genieten wij hier wel weer mee met jullie verhalen.
Ben blij voor je dat de cavasdoeken toch nog op tijd binnen waren en ben wel nieuwsgierig wat Bhuwan er van vond.
Nou levensgenieters, veel plezier en de groetjes van Dominique en Mariëlle -
15 Maart 2011 - 13:27
Martine:
HOi reizend koppel,
Ohh, wat weer leuk dat ik jullie kan en mag volgen.
Ik kijk nu al uit naar het volgend bericht.
wow...trekking......en wat leuk de oude bekenden weer te zien!
Ik zit nu nog even in de rapporten maar volgende week trek ik naar Papua met een collega.
Dus ......we blijven heerlijk jong en avontuurlijk..
dikke kus en ga jullie goed
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
