Reis weer met ons mee 2007/2008 - China

Vrijdag , 10 Augustus 2007

Nog 1 nachtje slapen...en dan is het 11 augustus! Tijd voor ons om weer op pad te gaan en te gaan genieten van een lange en welverdiende vakantie. Althans, dat vinden wij dan!!!
Ongelofelijk hoe snel de laatste 3 maanden weer voorbij gegaan zijn. Alle huisraad is weer opgeborgen, de tassen zijn gepakt, de laatste visa's zijn geregeld en alle 25 afscheidsfeestjes, etentjes en borrels zijn weer voorbij. Kortom, tijd om te vertrekken.
Voor Fred begon de vakantie al zo'n 4 weken geleden. En deze vakantie ging gelijk goed van start in het altijd gezellige Nijmegen. Door wat kleine kwaaltjes had hij besloten om dit jaar niet de 4-daagse te gaan lopen, maar om Nijmegen eens van de andere kant te gaan bekijken. Heel blij was ik, dat hij zo verstandig was om niet te gaan lopen. Maar na een week lang feesten van 's morgens vroeg tot 's morgens vroeg, weet ik niet of ik nog steeds blij moet zijn?! Want inmiddels heeft hij bedacht dat het volgend jaar wel leuk zou zijn om en te gaan lopen EN te gaan feesten.....zeg maar dubbel naar de kloten gaan zoals Fred dat noemt. Kortom, hij heeft alweer een nieuwe variant op de 4-daagse bedacht.
Maar voordat Fred aan zijn 4-daagse feesten begon had hij ook thuis al diverse feestjes achter de rug. Gezellig een dagje wandelen en kantelen met al zijn vrienden, een dagje vissen met z'n broers en zwager en dan nog maar te zwijgen over de vele avondjes "nog even een afscheidssapje drinken". Toch zijn het allemaal weer mooie momenten waar hij de komende maanden met veel plezier aan terug kan denken, wanneer hij alleen met een pilsje ergens zit te genieten op een verlaten terras in een ver oord!
Nu lijkt het een beetje dat alleen Fred zijn pleziertjes heeft gehad, maar niets is minder waar. Want ook ik kan terugkijken op een tijd vol gezellige afscheidsetentjes en avondjes! Gezellig met de vriendinnen eten en ijsjes happen. Om verder ook nog maar te zwijgen over de vele avondjes uiteten gaan met vrienden en familie. Kortom, ook voor mij weer mooie herinneringen voor de komende maanden om aan terug te denken.
Verder hebben we afgelopen weekend, met pijn in ons hart, afscheid genomen van onze Hollandse Villa en de familie Kuijt. En na nog even gezamelijk van een heerlijk ontbijtje te hebben genoten met de familie Kuijt zijn we vertrokken naar pa en ma Hoek. Hier genieten we inmiddels de laatste dagen weer van hun enorme gastvrijheid en heerlijke Hollandse potten die we elke avond krijgen voorgeschoteld. Om over de stukken vlees nog maar te zwijgen...Fred zit elke avond met een grote grijns aan tafel!!!
Kortom, vele gezellige avonden met familie, vrienden, eten en drinken hebben ons weer door de laatste maanden heen geholpen!!!
Volgende week melden wij ons weer en dan met de eerste verhalen uit de wereldstad Hongkong.


Veel liefs,
Fred & Petra




Woensdag , 15 Augustus 2007

Hierbij dan de eerste update vanuit verweggistan!!! Na een lange, lange en vermoeiende reis zijn we dan eindelijk in Hongkong aangekomen. Maanden van voorbereiding en mooie plannen maken zijn voorbij en worden opeens werkelijkheid en het nieuwe avontuur gaat beginnen. Toch is het raar om te ervaren hoe "praten over" opeens werkelijkheid wordt. Het klinkt toch allemaal zo lekker makkelijk; we vliegen via Londen naar Qatar en dan verder naar Hongkong en vandaar uit gaan we verder naar... Maar na 28 uur onderweg te zijn geweest komen we toch redelijk verrot aan in Hongkong. Dan wil je nog maar 1 ding....en dat is vakantie vieren! En dat gaan we nu dan ook zeker doen!!!
Na nog een heerlijke week thuis bij pa en ma Hoek valt het afscheid toch weer zwaar. Heerlijk was het om nog even een week intensief met elkaar samen te zijn. Lekker te keuvelen met elkaar, meekijken in elkaars leven en geweldig verwent worden met elke avond een Hollandse pot. Ook dit is weer een prachtige herinnering om te bewaren en om even aan terug te denken wanneer het gemis weer eens toeslaat. Verder hebben we van iedereen op eigen wijze afscheid genomen. Met een borreltje, een etentje, een avondje stappen of met gewoon een gezellig samenzijn. Het heeft de laatste weken voor ons vertrek weer een bijzondere draai gegeven. Zaterdag zijn we al vroeg op Schiphol en hier nemen we onder het genot van een laatst Hollands bakkie afscheid van familie en vrienden. De tranen blijven ook deze keer niet uit, want opeens beseffen we toch weer dat we elkaar heel lang niet gaan zien. Maar wanneer we door de douane zijn, wacht ons weer dat nieuwe avontuur en gaan we genieten van alles wat we weer gaan meemaken....want voordat we het weten staan wij weer op Schiphol. De reis gaat verder redelijk voorspoedig; we lunchen even in Londen, maken gezellig een praatje met een Nieuw Zeelandse kiwiboer en na 3 uur wachten vliegen we in 7 uur verder naar Qatar. Hier rennen we het ene vliegtuig uit en het volgende weer in, om vervolgens in nog eens 8 uur verder te vliegen naar Hongkong. Onderweg krijgen we nog te maken met een flink portie turbulentie, maar uiteindelijk arriveren wij en al onze tassen met 10 minuten vertraging in Hongkong....een regenachtig Hongkong?! Maar als we bepakt en bezakt naar buiten stappen is het toch die warme deken van 30 graden die over ons neerdaalt! Fred presteert het al om na 10 meter met zijn hoofd tegen een uithang bord te lopen...welkom in de wereld van de kleine mens! Vervolgens stappen we in de bus naar Kowloon, waar we na een uurtje aankomen. Hier gaan we opzoek naar ons hostel en na even zoeken vinden we achter in een juwelierszaak de lift omhoog naar de 8e etage waar ons hostel zich bevindt. Hier krijgen we een prachtig kamertje tot onze beschikking...1.60 x 2.50 meter en wanneer wij met 4 rugzakken en twee volwassen mensen binnen staan rond het bed van 1.30 x 2.00 meter.....dan is het hokje toch echt vol! Maar we hebben een bed, en dat is ook het enige waar we momenteel naar verlangen. Toch gaan we eerst even de stad in voor een warme hap en buiten gekomen begeven we ons tussen 7 miljoen Hongkongers die hun vrije zondag met shoppen doorbrengen. Al snel vinden we een leuk, klein restaurantje en hier gaan we genieten van een maaltje dumplings...en ze smaken nog steeds zoals wij ze in gedachten hebben. Terug in ons hostel gaan we vervolgens genieten van een heerlijke douche.....maar hiervoor moeten we wel op de wc gaan zitten.....het is even wennen, maar ondertussen bedenk ik dat de wc zo wel lekker schoon blijft!!! En dan is het toch echt tijd om te gaan slapen....vinden wij dan, maar ons bioritme denkt daar toch anders over en pas rond 2 uur 's nachts vallen we uiteindelijk in slaap.
De volgende ochtend slapen we een gat in de dag en pas rond de middag gaan we op stap. We besluiten eerst maar wat zaken te gaan regelen en gaan op zoek naar treintickets naar Chongqing. Dit gaat helaas niet lukken in Hongkong en we besluiten om donderdag eerst naar Guangzhou te gaan (chineese vasteland) om vandaar uit verder een poging te ondernemen. Nadat we onze tickets naar Guangzhou hebben gekocht gaan we de stad in en lopen we eerst naar de waterkant van Kowloon. Vanaf hier hebben we een geweldig uitzicht over Hongkong Island, waar de ene wolkenkrabber nog hoger is dan de andere. Op een bankje genieten we dan ook van dit enorme bouwgeweld en vervolgens slenteren we lekker verder langs de water kant. Wanneer de zon zo nu en dan begint door te breken besluiten we de Starferry naar Hongkong Island te nemen en hier Victoria Peak te bezoeken....stel dat het de komende dagen gaat regenen....dan hebben we dat alvast maar te pakken!!! Wanneer we met de boot zijn overgestoken lopen we via diverse loopbruggen naar de Peaktram en deze brengt ons in een paar minuten de enorme stijle heuvel op. De tram zet ons af in een mega shoppingmall en vanaf het dak van dit gebouw hebben we een geweldig uitzicht over Kowloon en een aantal andere eilanden waaruit Hongkong bestaat. We zijn nog maar net een paar minuten op het dakterras en de eerste wolken beginnen zich alweer rondom Victoria Peak te sluiten. Nog snel nemen we even wat foto's en vervolgens gaan we bij Starbucks even een lekker bakkie doen. Met de tram gaan we vervolgens weer naar beneden en hier lopen we via St. John's Cathedral en de langste roltrap ter wereld terug naar de pier, vanwaar we de boot weer terug nemen naar Kowloon. Nadat we ons even hebben opgefrist gaan we vervolgens weer terug naar de waterkant van Kowloon, want hier vindt elke avond om 8 uur een uniek schouwspel plaats. Wel 40 wolkenkrabbers op HKI geven elke avond een lichtshow, ondersteunt door muziek. En vanaf de waterkant van Kowloon heb je hier een prachtig uitzicht op. Het is echt bizar en sprookjesachtig te gelijk. Na het spektakel gaan we ergens nog even eenhappie eten.....om daarna weer moe en voldaan ons bed in te duiken. Maar van slapen komt het nog steeds niet en het is weer ver na middernacht als we uiteindelijk in slaap vallen....gelukkig kunnen we uitslapen.
En dat doen we dan ook, want het is al weer halverwege de ochtend als we wakker worden. Buiten is het weer niet echt vrolijk, maar we besluiten toch op pad te gaan naar Lantau Island, het grootste eiland van Hongkong. We besluiten met de speedferry te gaan zodat we onderweg ook een blik kunnen werpen op de haven van Hongkong. Hier liggen allemaal grote mammoettankers voor anker en deze worden op het water gelost door grote pontonboten met enorme hijskranen erop. Tussen al deze boten door varen wij naar Mui Wo, een klein plaatsje op Lantau. Hier aangekomen nemen we vervolgens de bus voor een rit richting Ngong Ping. De bus rijdt steeds verder de bergen in....en dus ook verder de wolken in en wanneer we in NgongPing aankomen kunen we nog net een glimp opvangen van het grote boeddha beeld wat zich hier bevindt. Wanneer we zijn uitgestapt trekken we eerst onze regenponcho's maar aan en gaan vervolgens beginnen aan de klim naar boven. Want bovenop de berg zit hier de grootste, buiten zittende, bronzen boeddha ter wereld.....zo kan je overal wel een record van maken natuurlijk. Maar eerlijk is eerlijk, het is een enorm gevaarte. Nadat we alle 268 treden beklommen hebben zijn we boven en vanaf hier hebben we een prachtig uitzicht over Lantau Island...althans dat moet het zijn als er geen wolken zijn. Maar wij staan volledig in de wolken en kunnen dus genieten van de grijze en natte stilte om ons heen....heeft ook wel iets rustgevens! Wanneer we de boeddha van alle kanten bekeken hebben gaan we terug naar benedenen hier bezoeken we ook nog het Po Lin klooster. Omdat het lunchtijd is mogen we meegenieten van de lunch en de noodles en loempia's laten we ons dan ook prima smaken. Wannneer de buikjes gevuld zijn beginnen we weer aan de rit naar huis en voordat we op de ferry stapen kijken we nog even naar het prachtig verlaten parel witte zandstrand van Mui Wo....jammer dat het nog steeds pijpenstelen regent.....want anders zouden we het wel weten!!! Terug in Kowloon lopen we via Canton Road terug naar huis. Hier passeren we weer de grote shoppingmalls en winkels van alle bekende merken. Het is echt niet te beschrijven hoeveel winkels er hier zijn en je vind bijna op elke hoek van de straat wel een winkel van Gucci, D&G, Dior enz, enz....al dan echt of nep. Zo passeren we ook de echte winkel van Louis Vuitton en hier staat gewoon een rij van mensen buiten tewachten, totdat ze door een bewaker naar binnen worden gelaten. We weten niet wat we zien! Maar het is ons duidelijk dat we hier in een uur ons gehele reisbudget er doorheen zouden kunnen jagen!!! Thuisgekomen gaan we vervolgens eerst even een bakkie doen op ons gezellige kamertje en daarna gaan we weer dumplings happen in ons inmiddels favoriete restaurantje. Na een warme douche op de wc duiken we weer voldaan ons bedje in....en we gaan vooruit....om 12 uur gaan de oogjes dicht. Maar niet voor lang want wanneer Fred zich wil omdraaien valt hij uit bed, wat natuurlijk niet zo vreemd is in een bed van 1.30 meter breed. Gelukkig is de kamer niet veel breder en blijft hij tussen het bed en de muur hangen....toch wel handig zo'n mini kamer!!!!
En vandaag hebben we lekker een relaxt dagje. Vanmiddag gaan we nog even door de stad dwalen en verder hebben we geen bijzondere plannen....we zien wel weer waar we tercht komen. Morgenochtend moeten we wel vroeg ons bed uit want om 10.30 vertrekt onze trein naar Guanzhou...en hopelijk kunnen we daar gelijk een treinticket naar Chongqing bemachtigen. Maar dat kunnen jullie volgende week allemaal weer lezen...wanneer weet ik niet precies, want dat hangt een beetje af van wanneer wij de cruise over de Yangtse rivier gaan maken.....maar ergens volgend weekend melden wij ons weer!!!!


Liefs,
Fred & Petra



Donderdag , 23 Augustus 2007

Hallo allemaal vanuit een nog vroeg, maar al zonnig Shanghai!
Na afgelopen week half China doorkruist te hebben zitten we nu in de wereldstad Shanghai en genieten hier weer even van wat westerse luxe; bakkie drinken bij Starbucks, pizza-happen bij de Pizzahut en internetten vanaf de hotelkamer....heerlijk, heerlijk, heerlijk!!! Afzien is soms best leuk.....maar ik blijf toch ook wel een luxepaardje.
Vorige week donderdag zijn wij al vroeg vanuit Hongkong vertrokken. Om 10.18 uur gaan wij met de sneltrein naar Guangzhou en aangezien je minimaal een uur van te voren aanwezig moet zijn, gaan we om 8.30 uur al op pad. Buiten proberen we een taxi te vinden, maar na 5 minuten hebben we nog geen succes. Uiteindelijk besluiten we onze tassen maar op te doen en even naar een drukkere straat te lopen. Net wanneer we alles opgeladen hebben komt er een lege taxi voorbij.....alle tassen weer af en inladen maar! Het zweet druipt alweer van onze lijven. De taxi brengt ons in sneltreinvaart naar het station en wanneer we hier aankomen is de trein van 9.18 uur nog niet eens weg. Snel kunnen we onze tickets omruilen en voordat we er erg in hebben zitten we in de trein naar Guangzhou. Zo, dat scheelt alvast weer een uurtje. De trein is erg luxe van binnen en we krijgen dezelfde service als in een vliegtuig; kopje thee, flesje water, een nat doekje voor de handjes even schoon te maken....kortom, we gaan lekker zo. Binnen 2 uur worden we dan ook keurig afgezet in Guangzhou en hier gaan we het echte China binnen. De benodigde stempels worden in het paspoort gezet en het visum wordt gecontroleerd. Hongkong is 10 jaar geleden wel door Groot Britanie aan China terug gegeven, maar nog steeds staat het erg los van China. Aangekomen in Guangzhou gaan we op zoek naar treintickets naar Chongqing. De eerste de beste meneer van het CITS (zeg maar het Chineese VVV) begint ijverig te bellen en verteld ons dat de treinen naar Chongqing tot zaterdag vol zitten en dat het 42 uur duurt om daar te komen met de trein. Volgens hem kunnen we beter gaan vliegen. We besluiten eerst nog maar even de taxi naar het hoofdstation te nemen om te kijken of we daar nog wat wijzer worden. Daar aangekomen worden we verwelkomt door wel 10.000 Chinezen die of op de trein zitten te wachten of proberen om een kaartje te kopen. We sluiten dan ook aan in een lange rij bij een van de 50 loketten. Echt opschieten doet het niet want het is inmiddels lunchtijd en zo nu en dan gaat het loket gewoon even een half uurtje dicht. Iedereen blijft gewoon braaf op zijn beurt staan wachten....behalve wij dan, want we blijven toch een beetje "Westers-gehaast". Na 10 minuten besluiten we toch maar naar een reisburo te gaan want wanneer het echt niet lukt om een treinticket te krijgen, zitten we hier straks 2 dagen vast en vervolgens moeten we ook nog eens twee dagen met de trein...en daar hebben we geen zin in. Al snel hebben we een reisburo gevonden en een uurtje later zijn we 2 tickets rijker en 250 euro armer.....maar we kunnen naar Chongqing! Alleen gaat het vliegtuig pas om 22.00 uur 's avonds, dus het wordt nog wel even wachten....en ff wachten en ff wachten?!?! Als eerste gaan we maar even lunchen bij de KFC en dit smeren we over een uurtje of 2 uit. Eerst een lekker kipkluifie, nog even een kipburgertje en dan nog maar eens een kopje thee...de middag draait lekker! Om een uur of 5 nemen we de airportshutle naar het vliegveld en hier wachten we geduldig verder....we lopen een paar rondjes, we lezen wat, we kijken wat tv en wanneer we trek krijgen in een bakkie ga ik even naar een restaurant om te vragen of ze onze thermoskan kunnen vullen met gekookt water....geen enkel probleem!!!! Dat is nu zo leuk aan China, de mensen kijken hier echt nergens van op....je kan gewoon in een restaurant waar ze koffie verkopen, vragen om heet water om je eigen koffie te maken....er gaat toch niets boven een eigen bakkie Nescafe?! Wanneer we uiteindelijk onze tassen hebben ingecheckt, gaan we nog even wat drinken in een klein cafeetje. Fred neemt een heerlijke, koele pils en ik ga voor de black tea with lemon. Maar wanneer ik een slok van mijn thee neem, slaan mijn kaken spontaan vast....volgens mij hebben ze gewoon 2 citroenen uitgeperst en hier wat heet water een een theebuiltje bij gedaan....het is niet te zuipen. En ondanks dat dit bakkie wel 4,50 euro kost, drink ik het toch niet op. Wanneer we even later bij de gate aankomen, blijkt het vliegtuig een uurtje vertraging te hebben....ach, dat uurtje kan er ook nog wel bij! Maar wanneer we eindelijk gaan vliegen gaat alles zeer voortvarend en 's nachts om 00.30 uur landen we in nog steeds zeer warm Chongqing (32 graden, midden in de nacht?!?!). Al snel vinden we een taxi die ons naar de stad brengt en een half uur later worden we ergens in een portiek van een oud gebouw afgezet...hier moet het zijn? We kunnen niets vinden wat ook maar enigzins op een hotel lijkt en in de lift zien we dat er 12 etages zijn...dat wordt zoeken. Even later komt er een jongen aanlopen en ik duw hem meteen de LP onder zijn neus. Hij rent even weg en komt vervolgens terug en gebaard dat we hem moeten volgen. Op de 5e etage zit inderdaad de lobby van het hotel en hier checken we gelijk maar in. Niet veel later komen we op een prachtige "Van der Valk-kamer" zoals wij dat noemen en nemen eerst eens een verfrissende douche....want het was weer erg hard werken vandaag! Wanneer ik de mobiel weer aanzet, zie ik dat pa en ma Hoek gebeld hebben. En aangezien dat we elkaar nog niet gesproken hebben sinds we thuis zijn, bel ik even met Nederland. Gelukkig niets ernstigs.....ma zat even met haar mobiel te oefenen, want ze is aan het sms-en geslagen....en vanavond ging het niet helemaal goed en had ze per ongeluk dus even gebeld! Maar dat vinden wij niet erg want nu kunnen we heel even kletsen met elkaar!
De volgende ochtend slapen we echt een gat in de dag want het was al 02.30 uur eer we gingen slapen. Wanneer we de gordijnen opentrekken is het leven buiten al in volle gang en worden we verrast met een mooi uitzich op de Yangtse rivier....en daar zijn we voor gekomen. Na het ontbijt gaan we dan ook op zoek naar een reisburo waar we een cruise over de Yangtse rivier kunnen boeken voor de komende dagen. Gelukkig vinden we een reisburo waar iemand engels spreekt en na een uurtje is alles geregeld. De cruise, de bus naar Wuhan, de overnachting in Wuhan en zelfs een treinticket naar Shanghai...hopen dat alles ook goed gaat?! Wat opvalt is dat de jeugd steeds meer engels spreekt....althans, ze kunnen het lezen en schrijven....maar uitspreken blijft een groot probleem. Maar met pen en papier komen we echt een heel eind. Zaterdagavond gaat onze cruise van start en tot die tijd relaxen we even in Chongqing. We doen wat boodschappen bij de Carrefour, de Franse supermarkt die inmiddels helemaal is ingeburgerd in China! Heerlijk om weer een potje pasta en Wasa-crackers te kunnen kopen....wij houden nog steeds wel van een gewoon Nederlands ontbijtje! Verder slaan we ook alvast wat boodschappen in voor de cruise, want dat was volgens Cho, onze jongen van het reisburo, wel handig. Bepakt en bezakt gaan we terug naar de kamer waar we de rest van de middag lekker nog even een slapie doen en waar ik de was van afgelopen week eens wegwerk. 's Avonds eten we lekker brood met kaas, tomaten en komkommer....lang leven de Carrefour!!!
Ook op zaterdag slapen we lekker uit want het is weekend...al zijn wij inmiddels weer helemaal het besef van dagen kwijt! Na het ontbijt besluiten we nog even de stad in te gaan en bij het postkantoor een brief naar huis te posten. En dit is makkelijker gezegt dan gedaan. Want aangekomen op het postkantoor, blijkt dat ik vergeten ben om Nederland in Chineese tekens eronder te zetten. Geen nood, even terug naar de kamer, de LP erbij en tekenen maar. Een kwartiertje later staan we weer bij het postkantoor, maar nu dient zich het volgende probleem aan. Het is namelijk nogal een zware envelop met wat folderwerk die we naar huis willen sturen en er moet voor 69RBM aan postzegels op (6,90 euro). Maar ze hebben alleen postzegels van 2RBM....dat wordt dus 35 postzegels en die hebben ze niet....en die passen natuurlijk ook met geen mogelijkheid op deze A5-envelop....aangezien de postzegels twee keer zo groot zijn als de Nederlandse postzegel! Onverrichte zaken staan we na een half uur weer met onze envelop buiten. De meest simpele dingen kunnen hier soms echt een halve dag in belsag nemen! 's Middags pakken we de spullen weer in en aan het begin van de avond lopen we bepakt en bezakt naar de pier waar we op de boot zullen stappen. Aangezien we pas om 8 uur aan boord mogen, zetten we onze tassen nog even bij het reisburo neer en wandelen nog even wat over de kade langs de Yangtse. Heel Chongqing geniet hier van de zwoele zomeravond en her en der zijn er zelfs mensen aan het zwemmen in de rivier....die overigens niet de schoonste ter wereld is?! Langs de kade zien wij ook 3 cruiseschepen liggen...1 hele mooie, grote luxe boot en 2 oude, verrotte Chineese boten.....ik wil, ik wil, ik wil die mooie!!! Maar als we even later inchecken gaat de mooie boot aan onze "backpackers-neus" voorbij en worden wij keurig naar de oudste boot gebracht. Gelukkig hebben wij wel een eerste klas hut gereserveerd....maar nu zegt dit niets over de kwaliteit van de hut, maar dit betekend dat je deze hut met eigen douche en toilet met niemand hoeft te delen. Binnengekomen moeten we echt even slikken, want alles is te vies om aan te raken. Voorzichtig zetten we onze tassen eerst maar neer en gaan op zoek naar de airco. Deze blijkt onder een dikke laag vet en stof te zitten, maar werkt gelukkig nog wel.....al maakt hij net zo veel geluid als de motor van een vliegtuig. Maar goed, dit is ons thuis voor de komende drie dagen, dus we zullen er maar het beste van maken. Wat wel een pluspunt is, is dat we een prachtig groot raam hebben en dat we vanaf onze bedden prima uitzicht hebben op wat er buiten te zien is. En aangezien we nog steeds voor de kade van Chongqing liggen, is dat een meneer die bier verkoopt. Met deze ontzettende warmte en het gesleep met de tassen.....gaat dat er best wel in! Pas rond een uur of 11 gaat de boot varen en niet veel later vallen wij met oordoppen in, in slaap....op lakens waarvan we niet willen weten wat er mee gebeurd is?!
De volgende morgen worden we al om 5.30 uur gewekt, want de boot stopt en de eerste tempel kan bezocht worden. Wij hebben voor de eerste dag aan boord geen excursies gereserveerd, dus wanneer iedereen de boot heeft verlaten vallen wij weer lekker in slaap en genieten even van de serene rust die er heerst. Om 9 uur wordt het echt te warm in de hut en we besluiten eerst de boot maar eens te verkennen. Onze eigen eerste klas hut geeft nog geen goede indruk. Alles is oud en vies en de laminaatvloer die hier ooit gelegen heeft, is veranderd in een golfslagbad en mist hier en daar wat planken door het condenswater van de airco die het water over deze vloer laat weglopen. Het hok wat voor douche en toilet moet doorgaan is best degelijk, maar vooral heel erg vies. Buiten op de gang blijkt ook de vloer een compleet golfslagbad te zijn en de metalen platen van de vloer zijn helemaal krom getrokken door het missen van spanten. Bij elke stap die we zetten klinkt een luide plong. Achter ons loopt een Chinees die even zijn ochtend-roggel wegwerkt.....gewoon op het tapijt wat over de metalen platen in de gang ligt! Ooit zal dit best een hele mooie boot geweest zijn, maar Chinezen nemen het niet zo nauw met het onderhoud en inmiddels is het een troosteloze bende. Boven op het zonnedek, waar je overigens alleen maar kan staan, worden we tegen gehouden want we moeten een pas kopen om hier te mogen staan. Nou, aangezien wij achter op onze boot ook een soort balkon hebben, passen wij hier voor. Na 5 minuten hebben we alles al aardig gezien....en we komen tot de conclusie dat onze kamer toch echt de beste plek is om te vertoeven....2 heerlijke, harde bedjes, een prachtig uitzicht en een verfrissende airco....meer hebben wij niet nodig de komende dagen! En een paar snoetenpoetsers doen een hoop schoonmaken. Bleek gisteravond onze hut toch een beetje een teleurstelling, inmiddels voelt het al weer helemaal als ons "thuis"! De rest van de dag brengen we door met lezen, muziek luisteren, een beetje kletsen en genieten van het prachtige uitzicht....en verder even lekker helemaal niets! Wanneer de zon onder gaat gaan we nog even naar buiten om een frisse neus te halen en wanneer de boot 's avonds aanmeert lopen we lekker even door het dorpje heen en weten nog wat groente en fruit te kopen bij de plaatstelijke boeren....want het eten aan boord....daar beginnen we niet eens aan! Meestal wordt er gezegt dat wanneer je een cruise gaat maken, dat je dan een kilo per dag bijkomt. In ons geval zullen we waarschijnlijk een kilo per dag afvallen aangezien we aardig op crackers, brood, pinda's en bier leven!
Maandagochtend worden we opnieuw vroeg gewekt en deze keer gaan we mee op excursie. We brengen een bezoek aan de tempel van de Witte Koning en deze tempel bevindt zich boven op een berg aan de oever van de Yangtse. Met een kleine boot worden we naar de oever gevaren en vanaf hier brengen vele trappen ons omhoog naar de tempel. Hier kijken we even rustig rond en genieten we van het uitzicht over de rivier. Wanneer we om 10 uur terug komen op de boot gaan we eerst nog even ontbijten en daarna gaan we nog even een slapie doen....het is ook zo vermoeiend dat cruisen! 's Middags worden we weer door een kleine boot opgehaald en deze brengt ons naar de drie kloven waardoor de Yangtse rivier zo bekend is geworden. In dit gebied baant de Yangtse zich door een aantal nauwe kloven heen en de wanden lopen soms wel eens honderden meters recht omhoog. Het levert prachtige plaatjes op, al is dat soms met gemengde gevoelens. Zo'n 15 jaar geleden is er namelijk besloten om in de Yangtse rivier een grote dam te bouwen die er voor moet zorgen dat het land niet zo vaak meer overstroomt en tevens kan deze dam energie opleveren. Inmiddels is de dam bijna klaar (2008), maar dit heeft als gevolg dat het water hier de afgelopen jaren al 145 meter gestegen is. Voor die tijd zijn er 2 miljoen mensen geevacueerd en zijn er diverse nieuwe steden gebouwd. Het komende jaar zal het water nog zo'n 30 meter stijgen en zal het project klaar zijn. Dit betekend wel dat de kloven die wij nu bezoeken, een aantal jaar geleden nog veel indrukwekkender moeten zijn geweest. En erger nog, wanneer het water nog eens 30 meter stijgt, dan zijn deze kloven niet eens meer te bereiken. Maar alles draait om de pegels en een stukje prachtige natuur moet daar dus voor boeten....en dan hebben we het nog niet over de 2 miljoen mensen die hun huis hebben moeten achterlaten en die nu wonen in grote, lelijke Chineese steden?! Maar dit is China, en daar gaan dingen nu eenmaal anders als bij ons. Aan het einde van de middag worden we weer terug gebracht naar onze boot en na een heerlijke koude douche genieten we nog maar eens van crackers met Fred&Ed Smeerkaas! Maar net wanneer we onze eerste hap willen nemen wordt Fred aangevallen door een enorme kakkerlak....die hadden we nog niet gezien! We vangen het beest en gooien hem naar buiten....ga jij maar lekker zwemmen. Wanneer we uiteindelijk gaan slapen, kruipen we helemaal in onze lakenzak....stel je voor dat er nog meer ongedierte rondsluipt....wat niet weet, wat niet deerd!
Dinsdagochtend varen we het laatste stuk van onze cruise over de Yangtse en uiteindelijk zien we in de verte de Drie Kloven Dam opdoemen. Het is een enorm gevaarte van bijna 2 kilometer lang en bijna 200 meter hoog....je moet er niet aan denken wat er gebeurd als deze dam doorbreekt?! Wanneer we uiteindelijk aanmeren, moeten we de boot verlaten en worden we met bussen verder vervoert naar de dam. Maar wanneer we van de boot afgaan, kunnen we nog een keer een blik werpen op de hutten zoals de Chinezen die hebben achter gelaten.....het ziet eruit alsof ze de prullenbakken hebben omgegooid en deze door de hele hut hebben uitgestrooid....roggels, etenswaren en allerlei andere ondefineerbare dingen liggen over de vloer....waar overigens gewoon tapijt ligt in de 2e en 3e klasse....succes met schoonmaken....voor zover dat gebeurd!? De bussen brengen ons vervolgens naar de dam en hier kijken we de hele middag rond bij het enorme project....en het enige waar ik aan kan denken is....als ie het maar houd, zolang wij hier rondlopen! Aan het einde van de middag rijden we met de bus naar het 300 kilometer verderop gelegen Wuhan, waar we pas rond middernacht aankomen.....gelukkig vertoonde ze wel zo'n lekkere Chineese hakfilm in de bus!
Woensdag slapen we wederom een gat in de dag en na het ontbijt gaan we nog even internetten en boodschappen doen. Tijdens het boodschappen doen worden we weer eens geconfronteerd met een nieuw fenomeen. Wanneer ik namelijk een pakje thee in het wagentje gooi komt er een meisje naar mij toe en zegt met een grote glimlach; "Dank u wel dat u voor Lipton thee heeft gekozen en we hopen dat u plezier heeft van uw aankoop." Eerst moeten we er wel erg om lachen, maar als we bedenken dat dit haar werk is en dat zij hier dus dag in dag uit bij het vak met Lipton thee staat....dan worden we spontaan een beetje troosteloos....?!?! Maar het leven gaat door en wij ook, dus 's avonds nemen we de taxi naar het treinstation en melden ons voor de nachttrein naar Shanghai....en deze is weer erg verrassend. Wij reizen graag met de trein en met name dan de softsleepers van een nachttrein....de pantoffeltjes staan klaar als je binnenkomt, een vers bosje bloemen op tafel, een lekker kopje thee en als klap op de vuurpijl in deze nieuwe trein....een eigen tv met filmnet....en jawel, met engelstalige films....dat wordt weer even genieten!
Maar dat genieten duurt niet lang want in 9 uur tijd brengt de trein ons naar Shanghai waar we om stipt 7.12 uur aankomen. Dat is iets wat we wel even moeten melden...tijd is tijd bij de Chinezen en het is zelden een minuut later. Al vlot zijn we de trein uit en zitten we in een taxi naar het centrum van Shanghai. Dit valt niet helemaal mee, want ook Shanghai heeft te kampen met een enorme ochtendspits. Maar na ruim een half uur staan we voor het YMCA hotel in Shanghai. Alleen zijn de kamers duurder dan dat we gedacht hadden en we besluiten naar een ander hostel te gaan. Opnieuw laden we ons hele hebben en houden in een taxi en gaan weer op weg. Uiteindelijk worden we keurig op het opgegeven adres afgezet.....maar geen hostel te bekennen en iedereen die we aanspreken, weet van niets. En daar sta je dan, vol bepakt, 32 graden en het zweet loopt aan alle kanten van je lichaam af. Maar er zit niets anders op om weer een taxi te nemen en we besluiten om uiteindelijk maar naar het VVV te gaan....dus weer terug het centrum in. Gelukkig dat de taxi's hier bijna niets kosten, want we zitten in totaal wel 5 kwartier in diverse taxi's voor maar 8 euro. In het centrum aangekomen heeft het VVV gelukkig op loopafstand een prima hotel en een niet veel later liggen we even bij te komen op ons nieuwe bedjes.....het komt uiteindelijk altijd goed....en eerlijk is eerlijk; deze keer is het prima goed gekomen want voor weinig hebben we een prima hotel op 10 minuten lopen van de Bund (de Boulevard van Shanghai) en met zelfs een eigen computer op de kamer....en daar wordt dit meisje weer erg blij van!!! Aan het einde van de middag gaan we lekker de stad in en waaien we even uit over de Bund, vanwaar we ook een prachtig uitzicht hebben over de skyline van Shanghai. Vervolgens gaan we lekker een pizza happen en een biertje drinken en slenteren we weer terug naar ons hotel.
De komende dagen zullen we Shanghai verder gaan verkennen en ergens volgende week zullen we de trein naar Beijing nemen...alweer het eindstation van onze reis door China. Maar wat we tot die tijd allemaal weer meemaken kunnen jullie volgende week weer lezen!


Liefs,
Fred & Petra



Vrijdag , 31 Augustus 2007

Inmiddels zijn we weer "thuis"....in Beijing in dit geval...en dat is toch weer heerlijk! Even weer lekker eten in de super gezellige restaurantjes....met kindermeubulair en veel tl-verlichting. En om verder weer te genieten van de huiselijke sfeer in de hutongs, de oude chineese volkswijken. Kortom, we vermaken ons weer prima in Beijing, maar eerst gaan we terug naar vorige week vrijdag toen we nog in de wereldstad Shanghai waren.
Na het schrijven van de vorige update, zijn we vrijdagmiddag nog even de stad in gaan om Shanghai wat beter te verkennen. En we besluiten om via de Bund naar het oude gedeelte van Shanghai te wandelen. Onderweg lopen we nog even bij een bank naar binnen om geld te pinnen....want dit vliegt momenteel echt onze knip uit. Maar wanneer we met ons beste Chinees geld uit de muur willen krijgen....slikt het apparaat onze pas in en wil deze er met geen mogelijkheid meer uitkomen. Gelukkig staan we bij een bank en niet zomaar bij een apparaat in de "muur", dus loop ik even naar binnen. Gelijk grote paniek bij het personeel en wordt er iemand opgetrommeld die Engels spreekt. Wanneer ik uitleg dat onze pas niet meer uit de muur komt, loopt hij even mee om te kijken. Maar ook hij krijgt de pas er met geen mogelijkheid uit. Vervolgens kijkt hij even op zijn klokje en zegt dat we over een uurtje maar terug moeten komen, want dan is de meneer van de sleutel terug van lunchpauze. Maar wij durven met geen mogelijkheid het apparaat te verlaten, want stel je voor dat de pas er opeens wel uit komt rollen....en iemand anders gaat er mee vandoor?! We besluiten dus maar braaf te wachten en Fred nesteld zich voor het apparaat zodat niemand er meer bij kan en ik zoek in het zonnetje een plekje op. Wanneer het uur voorbij is meld ik mij weer in de bank en niet veel later komt de meneer met de sleutel....en hebben wij uiteindelijk onze pas weer terug. Gelukkig maar, want dit scheelt een hele hoop gedoe....en dat is een uurtje wachten meer dan waard! Uiteindelijk vervolgen we onze wandeling naar het oude gedeelte van Shanghai, en wat blijkt....dit is helemaal opgeknapt. Weliswaar in de oude stijl, dus vele mooie Chineese gebouwen, maar toch mist het de chaotische en oude charme. We wandelen even rond en duiken vervolgens de Starbucks in voor een heerlijk bakkie...en een goddelijk taartje, want mijn oma wordt vandaag 90 jaar....dus dat mag gevierd worden!!! Na het bezoek aan Old Shanghai, lopen we verder naar de Franse Wijk, waar nog een aantal huizen staan in geheel Franse stijl en met veel Art Deco elementen. Ook hier struinen we even rond en vervolgens strijken we neer bij een Italiaans restaurantje voor een borreltje en een heerlijk bord spagetti....een internationale dag zo! 's Avonds lopen we door de uitbundig verlichten straten terug naar ons hotel en genieten nog even van de heerlijke warmte en gezellige drukte van de stad. Op straat worden we overigens steeds aangesproken met...watch or bag. Maar de Chinezen zeggen dit zo snel dat het lijkt alsof ze zeggen watch your bag....wat wij dan al snel vertalen naar "kijk uit voor je tas". Waarop Fred de opmerking maakt dat het toch wel heel netjes van al die mensen is dat zij ons steeds waarschuwen dat we op onze tas moeten letten!?!?!
Zaterdagochtend gaan we al op tijd op pad en vandaag gaan we naar de andere kant het water, daar waar de beroemde Orient Pearl Tower (grote tv-mast) staat. Maar eerst lopen we nog even langs een ticketcentrum waar we in een recordtijd twee treintickets naar Beijing kopen...maandagavond gaan we verder! Op de Bund aangekomen gaan we via de toeristen-tunnel naar de overkant van de rivier. Ook hier hebben de Chinezen weer een leuk spektakel van weten te maken. We moeten plaatsnemen in een soort gondeltreintje en deze rijd vervolgens door een spektaculair verlichte tunnel, ondersteunt door space-achtige muziek. Uiteindelijk staan we na 5 minuten onder aan de voet van de Orient Pearl Tower, de grote zendmast van Shanghai. En wat de IJffeltoren van Parijs is, is de Tower van Shangai. Er staan dan ook lange rijen voor het loket om naar boven te mogen. Maar wij hebben een veel leuker alternatief en we gaan op zoek naar het Grand Hyatt hotel. Deze vinden we uiteindelijk in een van de hoogste gebouwen van Shanghai en via de met marmer beklede entree gaan we met de lift naar de 54e etage waar zich de lobby van het hotel bevindt. Ook hier is het weer een en al marmer en grote, verse bloemstukken wat de klok slaat...en wij struinen hier in ons backpackers-kloffie lekker rond. Via een aantal andere liften komen we op de 87e verdieping van het hotel en hier bevindt zich de bar; Cloud Nine. En vanuit deze bar hebben wij ook een prachtig zicht over Shanghai...en de entree is gratis....wat je van de Orient Pearl Tower niet kan zeggen. We nemen plaats voor een van de vele ramen en genieten onder het genot van een drankje van het grandioze uitzicht...wat een stad is dit toch! Na een half uur is ons glas echt leeg en komt de ober vragen of we nog wat willen drinken, maar dit aanbod slaan we helaas af....dat gaat ons budget echt te boven, want voor deze twee drankjes moeten we al 15 euro betalen!? Maar eerlijk is eerlijk....het was het meer dan waard en we hebben er heel erg van genoten....stiekem blijf ik toch gewoon een luxe paardje, en zou ik me prima thuisvoelen in dit hotel!!! Uiteindelijk gaan we met een aantal liften weer naar beneden en wandelen terug naar ons 2 sterren hotel. 's Avonds gaan we eten bij een Mongools restaurant, en geheel in stijl krijgen we het bestelde eten weer in etappes op tafel....het blijft toch zo leuk, China! Na het eten gaan we nog even een avondwandelingetje over de Bund maken....helaas hebben 10.000 Chinzen dezelfde gedachten, en is het dringen geblazen?!?!
Zondagochtend gaat al vroeg de wekker, want vandaag gaan we een uitstapje maken naar Zhouzhuang; het Venetie van China. We nemen eerst een taxi naar het Shanghai Stadion, om hier vervolgens de bus naar Zhouzhuang te nemen....maar deze kunnen we met geen mogelijkheid vinden. Gelukkig lopen we een Chinees meisje tegen het lijf, die ook op zoek is naar de bus naar Zhouzhuang en samen vinden we uiteindelijk de juiste bus. En deze bus zet ons keurig om 11.30 uur af in het Venetie van China. Hier struinen we heerlijk door de smalle, oude straatjes en maken uiteindelijk nog een romantisch boottochtje door de smalle kanalen van het stadje. En onze roie-vrouw zingt dan wel geen o-so-lo-mio....maar haar Chineese liedjes klinken net zo leuk...alleen moeten we daar natuurlijk wel even extra voor betalen!!! Uiteindelijk belanden we bij een mooi theehuis en hier genieten we van een vers kopje jasmijnthee en een prachtig uitzicht. Nadat we later het hele stadje hebben doorkruist gaan we lekker wat eten bij een klein familie restaurantje en we laten ons overhalen om de specialiteit van deze streek te eten?!? Wanneer we uiteindelijk het eten voor ons krijgen moeten we even slikken...want er ligt een halve varkenspoot in een soyasaus op de schaal.....heerlijk met de dikke, vette speklaag er nog aan..en zelfs nog een aantal dikke, verschroeide haren op de huid. Uiteindelijk weten we onder al het vet ook nog wel wat draadjesvlees te vinden...en dit smaakt gelukkig helemaal geweldig...want de gehele familie zit natuurlijk wel te kijken of wij het wel lekker vinden wat zij voor ons gemaakt hebben! Na dit eet-avontuur gaan we terug naar de bus, zodat we terug kunnen naar Shanghai. Maar een goed en oud Chinees gebruik wil dat er eerst nog wat fabrieken bezocht moeten worden....want er moet natuurlijk wel nog wat verdiend worden!!! Als eerste worden we bij een fabriek gedumpt waar zijde dekbedden gemaakt en verkocht worden. We blijven buiten braaf wachten dat onze Chineese mede reizigers uitgekocht zijn en na 3 kwartier gaan we verder....op naar de volgende tourist-trap, zoals wij dat noemen. Deze keer worden we in een prachtig natuurgebied afgezet en blijkt dat we bij een parel-kwekerij zijn. Hier mogen we in kleine bootjes het water op om te kijken hoe de parels gekweekt worden. En aangezien het boven de 30 graden is besluiten we toch maar het water op te gaan....want alles beter dan in een hete bus moeten wachten. Uiteindelijk mogen we allemaal een schelp uitzoeken en wanneer we terug aan wal zijn worden de schelpen open gemaakt en komen er tientallen pareltjes uit. Erg leuk en interesant om te zien....en we hebben lekker even uitgewaaid op het water! Maar ook hier moet zaken gedaan worden....dus of wij even willen betalen voor de pareltjes die uit "onze" schelp zijn gekomen....pardon, dat heeft niemand ons verteld. Gelukkig spreekt er niemand engels....en spreken wij geen Chinees...en kunnen wij heel goed "dom-blond" spelen!!! Uiteindelijk laten ze ons na een paar minuten maar met rust en wanneer iedereen uiteindelijk na een uur weer klaar is....gaan we eindelijk terug naar Shanghai.....op weg naar een vette bek bij de MAC!
Maandag doen we het even rustig aan en genieten eerst van een heerlijk ontbijtje met echt, vers volkoren brood....wat kan dat toch goddelijk zijn! Fred duikt nog even achter de computer en ik ga alvast even de tassen inpakken want vanavond gaan we weer verderop. 's Middags gaan we bij de Starbucks nog even een bakkie met een taartje doen, want ma Hoek wordt vandaag 60....en dat vraagt natuurlijk om taart. 's Middags bellen we nog even met de jarige job en kletsen even bij. Verder doen we ook nog even wat boodschappen...en waar we inmiddels ook al helemaal weer aan gewend zijn is dat alles, maar dan ook echt alles over de datum is. Inmiddels doen we maar net of de datum die op het product staat, de datum van productie is.....alleen trappen mijn darmen daar echt niet altijd in! Varierend van een paar weken tot soms wel 10 maanden....het lijkt wel of de rest van de wereld in China zijn verlopen producten dumpt! Uiteindelijk nemen we aan het einde van de middag een taxi naar het treinstation...alleen valt het niet mee om in de spits een lege taxi te vinden en zoeken wij een strategisch plekje op een grote kruising....net als heel veel Chinezen. Wanneer ik uiteindelijk een lege taxi zie aankomen, storm ik naar voren, trek de deur open en gooi mijn tas naar binnen....zo, deze is voor ons. Wanneer ik omkijk om Fred te roepen met de rest van de bagage zie ik heel veel verbouwereerde Chineese gezichten....worden ze daar door een westerling even te kijk gezet! Fred en ik krijgen er beide de slappe lach van. Gelukkig zijn we nog op tijd voor de trein en vinden we al snel weer onze bedjes in een luxe coupe. Deze coupe delen we uiteindelijk met twee Chineese meiden, met wie we uiteindelijk een hele leuke avond krijgen. Wanneer Fred en ik op onze bovenbedjes liggen te lezen krijg ik namelijk een briefje in mijn handen geschoven met een aantal vragen die ze keurig in het engels hebben opgeschreven. Ook hier dus weer mensen die wel engels kunnen lezen en schrijven....maar niet spreken. Toch ontstaat er een geweldig gesprek en komen we erachter dat Yujie en Zhong Liane twee schoonzusjes zijn die samen een paar dagen zijn gaan shoppen in Shanghai en nu weer op weg naar huis zijn in Beijing. Uiteindelijk moeten ze erg lachen om Fred en zeggen ze dat ze hem een superstar vinden....en daar willen ze natuurlijk wel mee op de foto. De avond vliegt echt om en we hebben ook heel veel plezier om alle foto's die ik een boekje heb geplakt van familie en vrienden....ze vinden het geweldig...al die witte koppen. Kortom....weer een mooie en waardevolle ontmoeting! (Terwijl ik dit nu zit te typen zit er naast mij een oude man bijna te stikken in zijn eigen roggels....ik doe maar net of ik niets hoor en zie!?!?!)
De volgende ochtend komen wij al vroeg aan in Beijing....op hetzelfde station waar we ruim twee jaar geleden met de Trans Mongolie Express aankwamen. We nemen afscheid van onze nieuwe vriendinnen en Zhong Liane zegt heel schattig; "We are happy to meet us".....nou, vinden het ook geweldig om ons te ontmoeten. Buiten staat een enorme rij voor de taxistandplaats en inmiddels zijn we helemaal ingeburgerd in China en lopen de gehele rij voorbij en sluiten vooraan aan. Niet veel later zitten we in een taxi, maar ons gedrag wordt flink afgestraft want we treffen een hele foute chauffeur. Eerst wil hij ons niet in de taxi hebben en vervolgens doet hij net of hij niet kan lezen waar we naar toe willen. Toch blijven we zitten en uiteindelijk gaat hij rijden.....de snelweg op, eerste afslag eraf, dan in tegengestelde richting de snelweg weer op, een gigantische file in...dit gaat niet goed zo?! Maar een andere taxi zoeken is geen optie want we zitten midden in de ochtendspits. Vervolgens zegt hij dat we er zijn....nou, het enige wat wij zien is het Grand Hyatt Beijing....en aangezien we in Shanghai net de drankjes konden betalen....zal een kamer hier wel helemaal niet in ons budget passen. Ik druk hem nog maar eens de kaart van Beijing onder zijn neus, wijs hem duidelijk aan waar we naar toe willen en gebaar dat hij geen rondjes meer met ons moet gaan rijden....het zal hem een rotzorg zijn; stomme toeristen zie je hem denken. Uiteindelijk rijdt hij richting de hutong waar we zijn moeten en op een herkenbaar punten laten we ons maar afzetten...de rest lopen we wel. Hopelijk is dit geen voorbode van wat de mensen volgend jaar bij de Olympische Spelen kunnen verwachten......al horen we later ook vergelijkbare verhalen van andere reizigers!? Maar goed, uiteindelijk komen we weer waar we zijn moeten en vinden we ons "huis" in de hutongs van Beijing; het Far East Youth Hostel. Hier krijgen we snel de sleutel van onze kamer en kunnen we eerst eens lekker bijkomen van dit ochtendavontuur. 's Middags gaan we eerst eens een wandelingetje door de hutong maken en wat opvalt is dat er veel gerenoveerd is en dat alles er wat netter uitziet. Toch heeft het de sfeer niet verloren en worden we nog steeds verwelkomt door de geur van gebakken pepers, pis en vele roggelende mensen! Na de wandeling eindigen we in de binnentuin van het hostel en Fred beleefd hier nogmaals het hoogtepunt van onze vorige reis; een fles bier (0,65 L) voor 2 yuan...0,20 euro......een glimlach van oor tot oor, die waarschijnlijk blijft zitten totdat we Beijing gaan verlaten! 's Avonds bezoeken we ook ons favoriete restaurant weer op en hier eten we onze buikjes helemaal vol met echt Chinees eten....hier hebben we al een paar weken van gedroomd. En wanneer we het restaurant verlaten worden we door het gehele personeel weer gedag geroepen.....heerlijk om hier weer even te zijn! (De meneer die net naast mij bijna doodviel, zit inmiddels weer mee te klappen op een nummer van de Carpenters!?!?)
Woensdagochtend gaan we eens lekker uit ontbijten en terwijl Fred een aantal gebakken eieren naar binnenwerkt, geniet ik in het zonnetje van een kom yoghurt met muesli en vers fruit....echt een vakantiegevoel! Ondertussen kaap ik nog even een nederlands boek weg uit het restaurant....later zal ik wel een ander boek terug zetten. Na het ontbijt gaan we de stad voor wat boodschappen en vervolgens lopen we richting het Plein van de Hemelse Vrede. Hier kijken we nog even rond en zien op een groot bord dat over 345 dagen de Olympische Spelen van start zullen gaan. In heel China word je overigens al helemaal overspoelt met alles wat met de OS te maken heeft. Wanneer we terug zijn in de hutong gaat Fred even naar de kapper om zijn lange haren te laten snoeien....en er wordt echt een heel kunstwerk van gemaakt....alles wordt geknipt, behalve het haar rond zijn kruin....echt geweldig zo'n vogelnest op z'n hoofd. Later werk ik het zelf maar een beetje bij en ziet het er weer wat beter uit. Na het knip-avontuur gaan we lekker even nog wat lunchen bij ons favoriete restaurant en bij binnenkomst bestellen we eerst maar een portie dumpling....voor de lekkere trek En wanneer wij zitten te genieten van deze gevulde deegkussentjes, bestellen we ondertussen nog wat andere gerechten voor de lunch Maar opeens valt mijn oog op de dumplings in het menu...en daar staat in het engels vertaald dat deze van hondevlees zijn gemaakt.....slik, hoeveel heb jij er al op Fred??? Ze smaken opeens toch niet zo lekker meer! Gelukkig maken de noodles een hoop goed en kunnen we de rare nasmaak een beetje wegspoelen met bier. De rest van de middag nestelen we ons weer lekker in de binnentuin en lezen, kletsen en drinken wat. En 's avonds gaan we al vroeg onze bedjes in, want morgen gaat weer heel vroeg de wekker.
En heel vroeg is echt heel vroeg want om 5.30 loopt de wekker al af. Vadaag gaan we nog een bezoek brengen aan de Chineese Muur. Vorige keer dat wij in Beijing waren hebben we een stuk bezocht wat niet voor toeristen opengesteld is en wat dus niet gerenoveerd is en vandaag gaan we naar een stuk wat wel helemaal gerenoveerd is. Met de bus gaan we op weg naar Jinshaling wat zo'n 120 km buiten Beijing ligt. Door de enorme verkeerschaos doen we er wel 3,5 uur over om daar te komen en het is dan ook al 10.30 uur als we gaan wandelen. Vanaf Jinshanling kan je een wandeling van 10 km over de Muur maken naar Simatai en wij dachten dat dit wel een leuke training voor later in Nepal zou zijn. We beginnen vol goede moed en genieten van het mooie uitzicht op vele stukken van de Muur. En ondanks dat dit stuk gerenoveerd is zie je toch nog wel heel veel oude stukken en ziet het dus helemaal niet zo nieuw uit. Na 4 uur bikkelen komen we uiteindelijk in Simatai aan....en van wandelen is niet veel gekomen want het was echt alleen maar trappen lopen...wat een k-wandeling zeg. Maar het uitzicht vergoed een hoop en uiteindelijk hebben we toch genoten. Aan het einde van onze wandeling wacht ons nog een grote verrassing want hier kan je van de Muur af naar een lager gelegen meer tokkelen....wel zo'n kilometer lange tokkelbaan. Dit laten we ons natuurlijk niet ontzeggen en na het harde werken van vandaag mogen we onszelf best wel verwennen met een tokkeltochtje. Ik laat mij als eerste in een tuigje hijsen en wanneer ik boven op het schavot sta moet ik toch wel even slikken...dat is best hoog! Maar uiteindelijk is het geweldig en ga ik al gillend naar beneden. Fred komt achter mij aan en ook hij heeft een glimlach van oor tot oor. Vervolgens worden we door een bootje over het meer heen gevaren en worden we keurig bij de bus afgezet. Deze gaat gelijk op weg, maar helaas niet voor lang want na een kwartier rijden komen we in een echte Chineese file terecht. En dan vraag je je af; wat scheelt dat met een Nederlandse file? Nou, wanneer de andere rijbaan leeg is...dan mag je die in China ook gebruiken. Alleen wanneer je dan bij de wegversperring aankomt, dan heb je uiteindelijk aan beide kanten van de wegversperring 2-banen breed auto's staan....die allemaal niet opzij willen gaan voor de ander. Uiteindelijk wordt er dan zo geschoven met auto's, net zo lang totdat je weer vrij bent uit de opstopping....kortom daar gaat in het ergste geval wel een paar uurtjes over heen. Gelukkig zitten wij in een grote bus...en hoe groter je bent op de weg, hoe meer rechten je hebt...dus na een half uurtje manouvreren kunnen wij eindelijk weer verder rijden en komen wij uiteindelijk om 19.00 uur weer in Beijing aan. Hier nemen we een verdiende douche, een zeer grote Chineese maaltijd en een lekker bakkie en duiken vervolgens uitgeput ons bedje weer in. Top dag weer!
En vandaag doen we een beetje het huishouden.....de was even in de wasmachine, tassen opruimen, boodschapjes doen.....en verder een beetje lezen, muziek luisteren en ons geestelijk voorbereiden op de komende etappe. Want zaterdagavond gaat ons avontuur met de Himalaya Express beginnen en zullen we met de trein van Beijing naar Lhasa reizen, waar we dan maandagavond zullen aankomen. Vervolgens zullen we volgende week dan Lhasa gaan verkennen en wat we daar allemaal beleven kunnen jullie volgende week weer lezen!


Liefs,
Fred & Petra