Swingend Salvador

16 november - Lencois

De eerste nacht in Salvador valt niet mee. De kamer die we hebben gekregen is een klein en vochtig rothok, t is gehorig en het beddengoed stinkt. Toch lukt om nog in slaap te vallen, maar als we de volgende dag na het ontbijt weer de kamer op komem ben ik er klaar mee en loop terug naar de receptie. Meestal ben ik degene die al snel vindt dat iets niet goed is, maar nu zegt zelfs Fred dat het toch wel erg is.....nou, dan is het ook wel echt heel erg, aangezien hij nooit zo snel moppert. Bij de receptie zit de alleraardigste Jonathan en hij zorgt er voor dat we even later naar een andere kamer kunnen verhuizen. En in wat een prachtige kamer komen we dan terecht. Deze kamer ligt in het oorspronkelijk huis, heeft een heel hoog plafond, openslaande deuren met een prachtig Frans balkon en overal oude marmeren vloeren. Binnen 2 minuten zijn onze spullen over en genieten we van ons nieuwe onderkomen. Jonathan spreekt goed Engels en nadat ik hem bedankt heb voor de prachtige kamer, vraag ik hem of hij ook kan helpen om bustickets van Salvador naar Lencois te boeken. Hij verteld dat het voor buitenlanders niet mogelijk is om deze via internet te boeken, aangezien ze alleen met een Braziliaans ID geboekt kunnen worden en verwijst ons naar een boekingskantoor in het winkelcentrum even verder op. Na de koffie vertrekken we dan ook richting het overdekte winkelcentrum....waar we tot onze grote verbazing zelfs een C&A ontdekken! Het boekingskantoor is helaas dicht op zondag, maar aangezien het bijna lunchtijd is struinen we even verder door het centrum op zoek naar een geschikte lunchplek. Er is genoeg aanbod, maar uiteindelijk belanden we gewoon weer bij de Subway. Inmiddels hebben we een voorliefde ontwikkeld voor deze broodjeszaak, aangezien ze goed bruin brood hebben, deze vullen met heel veel groente (en dus vitaminen) en Fred kan kiezen voor lekker veel vleesbeleg en ik verzot ben op hun tonijnsalade. Kortom, bijna elke middag zijn we wel te vinden bij de Subway, ook omdat de ontbijtjes in Brazilie bestaan uit niet meer dan wat vers fruit en vooral alleen wit brood met jam of kaas. Nu heb ik wel mijn eigen hagelslag, maar voor Fred, die altijd gewend is om 12 bruine boterhammen tot zich te nemen, is dit een hele omschakeling. Maar de Subway compenseert het ontbijt dus goed! Na de lunch lopen we richting het strand en de boulevard van Barra, een buitenwijk van Salvador. En hier aanschouwen we het inmiddels het voor ons weer bekende zondagmiddag tafereel. Overvolle stranden, muziek en heel veel mensen die plezier hebben. Nu ligt de boulevard van Barra wat hoger dan het strand, en vanaf de ballustrade kunnen we rustig het hele tafereel aanschouwen, natuurlijk onder het genot van n biertje en een frisse cocosnoot....we zijn al zo ingeburgerd! Aan het einde van de boulevard staat een hele oude vuurtoren en hier lopen we naar toe om ook de andere kant van de baai te zien waar Salvador aan ligt. Bij de vuurtoren staan wat jongens muziek te maken met trommels en een paar andere jongens laten hun kunsten zien met capoueira, een soort dans/schijnvecht achtige bewegingen, waar deze streek om bekend staat. Wat overigens ook opvalt op straat is de invloed van Afrikaanse voorouders van deze bevolking. Veel van de bewoners van Salvador zien er meer Afrikaans uit dan Braziliaans. De vrouwen zijn nog gevulder en de mannen hebben prachtige achteruitjes.
Na onze wandeltocht trekken we ons weer even terug in onze heerlijke, schone, mooie en riante kamer en net voor zonsondergang gaan we nog even terug naar de boulevard voor een lekker ijsje. En ijs maken, dat kunnen ze hier! Grote bakken met zelfgemaakt ijs en daarnaast allerlei flessen met siroop en bakjes met strooisel, die je zelf over je bakjes ijs mag gooien. Vervolgens gaat je bakje ijs op een weegschaal en betaal je naar gewicht....wel zo eerlijk want de een schept nu eenmaal grotere bolletjes dan de ander!!! Met een ijsje in de hand, genieten we op een muurtje van de zonsondergang in zee. Wel zo bijzonder aangezien dit de enige plek langs de gehele oostkust van Brazilie is waar de zon in zee ondergaat. Toch wanen we ons zo net even in Katwijk...zittende op het muurtje met een heerlijk ijsje!
's Avonds kook ik voor de verandering eens zelf in de keuken van het hostel, terwijl Fred voetbal kijkt op tv.....hoe zondagser kan het zijn. Inmiddels heeft hij zich helemaal verdiept in de Braziliaanse competitie en heeft al ontdekt dat wij tijdens de laatste speeldag van de Braziliaanse competitie in Rio zijn....en laten daar nu net de 2 topclubs uit Rio (Vasco tegen Flamingo) tegen elkaar spelen. En laten beide nog kans maken op het kampioenschap...dat kan extra leuk worden in Rio! Wanneer we na de voetbal zitten te genieten van een bord spagetti op de patio, raken we aan de praat met een jongen uit Amerika die al een maand of 4 aan t reizen is door Zuid-Amerika. We wisselen wat verhalen en tips uit....een mooie afsluiting van een relaxte dag!

Maandagochtend maken we per skype eerst contact met pa Hoek, want die is jarig vandaag. Z'n eerste jaar vut zit erop en hij verveelt zich nog steeds niet....zeker niet nu hij via internet ons overal kan volgen;-). We kletsen even lekker een poosje met elkaar en nadat we pa en ma weer gedag gezegd hebben, vertrekken we opnieuw naar het winkelcentrum voor de bustickets naar Lencois. Al snel vinden we het juiste kantoor, maar zij vertellen ons dat ze alleen vliegtickets kunnen boeken....we voorzien al weer een lange dag op jacht naar bustickets. Maar heel vriendelijk worden we naar een ander kantoor aan de overkant gestuurd en het is bijna niet te geloven maar 5 minuten later staan we met de velbegeerde bustickets naar Lencois weer buiten. Dat moet gevierd worden, samen met de verjaardag van pa Hoek en laat ik daar gisteren nu al een perfecte plek voor gevonden hebben. Midden in het winkelcentrum zit een geweldige bakker, met de meest fantastisch taartcreaties. Het is moeilijk kiezen, maar uiteindelijk hebben we de 2 lekkerste taartjes uitgekozen en even later zitten we op de patio van het hostel onder het genot van een bakkie lekker te smullen. Een heerlijk begin van de werkweek;-) Na dit hoogtepunt vertrekken we met de stadbus naar het oude centrum van Salvador, de Pelourinho. Een volgend hoogtepunt van deze dag. Het is een prachtige, heuvelachtige wijk, vol met kleine straatjes met cobblestones en de meest kleurrijke, goed gerenoveerde, prachtige versierde gebouwen en kerken. We struinen hier weer lekker rond en het ene straatjes is nog leuker dan het ander en telkens ontdekken we weer andere leuke steegjes. Overal zijn kleine winkeltjes, waar ze kleurrijke kunst verkopen en op straat lopen ook een aantal vrouwen rond in vol ornaat, met een soort Afrikaanse hoepelrokken en prachtig gekleurde doeken om hun hoofd. Van al dat rondstruinen wordt je natuurlijk weer dorstig en hongerig en we ontdekken opnieuw een heerlijke creperia. Een goed gevulde crepe, een smakelijke salade, een halve liter bier en een groot glas verse jus....wat een feestdag is het weer! Deze wijk van Salvador is zo ontzettend leuk, dat we gelijk besluiten aan het eind van deze maand hier nog een paar dagen te verblijven, voordat we verder reizen naar Rio. Maar dat voor later, als we terugkomen in het hostel gaan we eerst de tassen weer pakken en ons klaarmaken voor de reis van morgen.

En die dag begint akelig vroeg, want om 5 uur gaat de wekker en een uur later zitten we al in een taxi op weg naar het busstation, wat heel praktisch altijd ver buiten de stad ligt. Het houd de economie draaiende, aangezien we op dit tijdstip genoodzaakt zijn een dure taxi te nemen....maar ook wel lekker luxe. Op het busstation gaat alles super goed georganiseerd. Eerst moeten we met een pasje (wat we bij aankoop van onze tickets hebben gekregen) door een beveiligde draaipoort. Dan komen we op een groot perron aan, waar een tiental bussen staan en een meneer wijst ons heel vriendelijk naar het juiste platform. Daar staat al een luxe touringcar op ons te wachten en nadat onze tassen gelabeld zijn en wij hiervoor een bewijsje hebben gekregen, moeten we nog wat formulieren invullen met paspoortnummers en dan mogen we de bus in. Je reist hier altijd met gereserveerde plaatsen en wij zitten heerlijk voorin de bus, op stoel 5 en 6. En zijn we in Azie altijd gewend om met onze knieen in de nek te zitten, hier kunnen we languit zitten in enorme stoelen....zo gaat deze 7 uur durende trip wel fijn worden. Keurig op tijd vertrekken we en al snel gaat het Braziliaanse landschap aan ons voorbij. Dat is wel leuk aan het reizen met de bus, we zien het landschap langzaam veranderen, we zien onderweg troosteloos en verlaten dorpjes die zo in contrast staan met de enorme steden die wij tot nu toe gezien hebben en verder zien we heel veel koeien die door dit enorme landschap dwalen. Waar we ons vooral over verbazen is de erbarmelijke staat van de huizen die we onderweg zien. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat we door een willekeurig Afrikaans land rijden, met langs de weg her en der lemen hutten, zwervend afval en uitgestorven dorpjes waar je niet echt blij van wordt. We bespreken met elkaar dat wij toch zo bevoorrecht zijn dat wij in Nederland zijn geboren. En natuurlijk is het hier een ander klimaat en hebben mensen niet veel nodig, en natuurlijk gaat het bij ons ook wel eens de gekte voorbij....het zijn zulke uiterste, die ons laten inzien wat voor bevoorrechten mensen wij zijn. Maar wanneer wij na 7 uur rijden in Lencois aankomen, blijkt het ook anders te kunnen. Een prachtig klein dorpje in een heuvelachtig en groen gebied, met kleine, steile en zanderige straatjes en overal weer kleurig geschilderde huizen, zorgen ervoor dat we ons gelijk weer thuis voelen. Een jongen van het hostel staat ons al op te wachten en in een zeer antieke, lichtblauwe volkswagen busje rijdt hij ons naar het hostel. Maar hij moet wel blijven rijden, anders slaat de moter af....en hij kan ook niet te hard rijden, want de versnelling kan alleen in z'n 1.....maar we komen waar we zijn moeten en het bespaart ons een flinke klim naar het hostel wat aan het einde van het dorp op een heuvel ligt. Het is weer een leuk hostel met verschillende gezellige zithoekjes, veranda's en een grote, groene tuin. We krijgen een heerlijke ruime 4 persoonskamer voor ons tweetjes en nadat we tassen hebben gedumpt lopen we het dorpje in voor een lunch. En al hadden we vanmorgen in de bus heerlijk bruin brood met plakken kaas, die we gisteren bij een delicatessenzaak hebben gekocht;-), inmiddels hebben we best wel weer trek in een warme hap....reizen blijft hard werken tenslotte! Uiteindelijk belanden we in een schattig familierestaurantje, waar ze werken met het kilo-concept. Een bekend fenomeen hier in Zuid-Amerika en zie het als soort buffet restaurant, waar je kan opscheppen wat je wilt en bij de kassa gaat je bord op een weegschaal en betaal je naar gewicht. Dit restaurantje is niet meer dan een klein familie bedrijfje waar moeder en dochters in de keuken staan en zoon lief zit achter de kassa. Op het buffet staan de meest heerlijke, degelijke, huisgemaakte gerechten zoals worteltjes met aardappels, draadjes vlees, visjes, kippies en allerlei soorten salades....maar dan wel op z'n Braziliaans bereid. We scheppen onze bordjes vol, bestellen een heerlijke verse jus en de bekende halve liter bier.....en we genieten weer met volle teugen...dat doet ons de lange reisdag zo weer vergeten! En wanneer we de rekening krijgen, besluiten we toch vaker naar dit soort eettentjes te gaan, want voor ruim 10 euri hebben we zalig zitten lunchen. En na zo'n maal doen we de rest van de middag niet zo veel meer en bestaat het avondeten uit kaas met crackers....terwijl Fred probeerd om live nog iets mee te krijgen van Duitsland-Nederland, maar helaas......dat is het enige wat vandaag dan even tegenzit;-)))

En vandaag hebben we een beetje een regeldag gehad. We hebben wat accommodatie geboekt voor de komende week, zijn hard op zoek naar een onderkomen in Rio voor het einde van deze maand, hebben de was gedaan en hebben voor de komende dagen wat tours geboekt. Morgen gaan we de tourist uithangen en een tour maken langs de 4 hoogte punten hier in de omgeving van Lencois, in het NP Chapada Diamantina. De tour bestaat uit het bezoeken van diverse grote watervallen, grotten en ondergrondse waterreservoirs. En vrijdag gaan we al het luie zweet er eens uitlopen als we met een gids een dag gaan wandelen door het NP Chapada Diamantina. Niet de meerdaagse trekking die we in gedachten hadden, aangezien het echt wel heel warm is om met volle bepakking te lopen....en we toch niet zulke liefhebbers zijn van slapen in de bush tussen alle kruipende vormen van leven die we niet kennen....hebben ons lekker doen besluiten in ons schattige hostel te blijven en vandaar uit de omgeving te gaan bekennen....meer in prinssesen-stijl dus;-)) Maar genoeg leuke dingen om de komende dagen mee te vullen en daar volgende keer vast weer een heeeeel uitgebreid verslag over te schrijven!


Veel liefs,

Fred & Petra