Feliz navidad vanuit Buenos Aires!

Buenos Aires - 24 december 2011

Dinsdagochtend komen we na een busrit van 18 uur uitgerust in Buenos Aires aan. En dat komt vooral van de heerlijk luxe busreis die we achter de rug hebben. We zitten nog maar net in onze hele luxe leren zetels, als de steward al langskomt met n drankje en petit fourtjes. Even later gaat de eerste film aan en voordat we er erg in hebben gaat de zon onder en krijgen we zelfs een warme maaltijd geserveerd, net als in het vliegtuig....maar wel op Argentijnse tijd, zo rond 22 uur 's avonds. Fred zit natuurlijk met veel plezier een halve kip naar binnen te werken, maar rond dit tijdstip, zo net voor het slapen gaan zijn de crackers met kaas voor mij meer dan genoeg. Na het eten maken we ons klaar voor de nacht en de stoelen gaan in de slaapstand, helemaal plat naar achteren. En met een heerlijk dekentje en een goed kussen slapen we allebei in no-time. Natuurlijk zijn we zo nu en dan wel even wakker, maar door de nacht heen slapen we aardig wat uurtjes en dat zorgt er voor dat we rond een uur of 7 wakker worden gemaakt voor een fantastisch Argentijns ontbijt; koffie of thee met 2 grote lange vingers...die je dan in een bakje caramel kan dopen. Fred kijkt wat beteutert naar zijn bordje en kijkt vervolgens nog hoopvol naar de stewardess in de hoop dat er nog iets anders gaat komen, maar helaas...dit is wat het is;-) Om 11 uur heeft de bus zich door de ochtendspits van BA doorgeworsteld en worden we keurig op het busstation van Retiro afgezet. Hier ziten we 5 minuten later in de taxi opweg naar ons apartement. Tijdens de taxirit krijgen we gelijk een goede indruk van de stad en als we niet beter zouden weten, zouden we kunnen denken dat we in Parijs rijden. Overal brede boulevards, met grote, prachtige oude gebouwen, welke omgeven zijn door groene parken. Uiteindelijk komen we aan in de wijk Palermo, een middenstandswijk in BA, waar we voor de komende week een apartement hebben gehuurd. Het is even zoeken voor de chauffeur, maar uiteindelijk worden we voor een prima complex afgezet en worden we al welkom geheten door de deurwachter. Deze brengt ons naar de 10e etage waar het kantoor zit van 2 jonge mannen die een real estate bedrijf runnen. Dit complex is hun eigendom en hier verhuren ze apartementen aan toeristen die eens wat anders zoeken...wij dus! We krijgen een leuke studio op de 6 etage en we voelen ons gelijk thuis. De studio bestaat uit 1 ruimte, waarbij de slaapkamer en woonkamer wordt gescheiden door een soort kastenwand. Tevens is er een compleet ingerichte keuken en hebben we zelfs een heerlijk balkon...hier gaan wij een leuke kerst beleven. Een kwartier later staan we al in de supermarkt om de hoek, om eens lekker boodschappen in te slaan. Terwijl ik het karretje vollaad met vooral gezonde groente, fruit, bruin boord, kaas, yoghurt en muesli....staat Fred bij het bierschap maar te treuzelen als een klein kind wat niet kan kiezen. Uiteindelijk koopt ie van elke merk maar een literfles bier en als een gelukkig man staat hij even later thuis de koelkast te vullen. Aangezien we nog niet geluncht hebben en de lange vingers van vanmorgen allang verdwenen zijn, ga ik eens lekker aan de slag in de keuken. Een heerlijke verse pasta met heel veel verse groente en pittige kaas....fantastisch om weer eens zelf te koken. De rest van de middag maken we vooral plannen wat we de komende dagen gaan doen in BA, maar morgen moeten er eerst kerstspullen gekocht worden natuurlijk!

Woensdagochtend beginnen we voor de verandering eens met een echt Hollands ontbijt; bruin brood met kaas en hagelslag en voor Fred nog wat gebakken eieren...daar kunnen we tenminste weer een hele dag op teren. Na het ontbijt krijgen we verdrietig bericht vanuit Nederland. Mijn dierbare en hele bijzondere vriendin Inge Tutuhatunewa is dinsdagochtend helaas overleden. Vrijdag had ik nog even telefonisch contact gehad met haar dochter en zij vertelde dat het einde echt naderde. Gelukkig geen pijn en ellende meer voor haar, maar t verdriet is er niet minder om. 't Is daarom later die ochtend vooral 'n vreemde samenloop van omstandigheden als we Recoletta bezoeken, de beroemde begraafplaats van Buenos Aires. We komen hier in een klein dorp terecht, met allerlei marmeren huisjes, waarin de kisten staan van overleden familieleden. De marmeren huisjes zijn prachtig om te zien, maar dat je ook daadwerkelijk de kisten kan zien staan, blijft toch iets bizars. Toch heerst er wel een bijzondere sfeer hier en het is net een klein dorp op zich, midden in de grote stad. Het is ook mooi om te zien hoe de huisjes verzorgt worden. Uiteindelijk komen we uit bij het begraafhuisje van Evita Perron, waar nog steeds vele verse bloemen liggen. Na het bezoek aan de begraafplaats, gaan we de stad verder verkennen. We komen uit bij El Atenea, een oud theater wat helemaal in de oude staat hersteld is en wat inmiddels de grootste en mooiste boekhandel van BA is. Het lijkt net een grote bonbonaireschaal met allerlei gouden en overdadige ornamenten, plafondschilderingen en kroonluchters, met als modern contrast strakke boekenkasten, gevuld met de mooiste boeken. Op het podium van het theater ontdek ik een restaurantje met de meest mooie taarten en om op gepaste wijze in gedachten nog afscheid te nemen van Inge, nemen we een groot stuk taart. De passie voor koken en nog meer voor lekker (veel taart) eten, was wat ons zo verbond met elkaar....dus ik weet zeker dat ze hier een grote glimlach van zou krijgen. Raar maar waar, maar 's middags gaan we gewoon weer over tot de orde van de dag en kan Fred eindelijk zijn lang gewenste kerstprullaria gaan kopen. Naast de 2 rode kaarsen die we gisteren al hadden gescoord, vinden we nog een best leuk kerstkleed voor op tafel, kerstlampjes....en natuurlijk n grote papieren kerstboom met glitters en rode strikken. Terug in ons apartement versieren we de boel terwijl er buiten een spectaculair onweer lostbarst.....niet heel vreemd met de enorme warmte waar we al een paar dagen van genieten. De enorme stukken taart als lunch compenseren we met een diner wat bestaat uit een lekkere salade met tonijn. Het blijft zalig om weer even te prutsen in de keuken.

Nadat het de hele nacht aardig geonweerd heeft, is het donderdagochtend wanneer we wakker worden weer stralende dag. Na het ontbijt gaan we weer op pad en deze keer gaan we naar het oude centrum van de stad. Hier maken we een mooie wandeling over vele brede boulevards, langs prachtige overdadig gedecoreerde gebouwen, grote, groene parken, uitgestrekte pleinen en uiteindelijk belanden we weer op een geweldige winkelstraat met nog mooiere shoppingmalls. Alles is in kerstsfeer en geheel BA is druk bezig met de laatste kerstinkopen. Het is overal echt een gekkenhuis en de Kalverstraat op zaterdagmiddag is er niets bij. Na al het lopen wordt het tijd voor een pauze en we belanden uiteindelijk bij een hip cafe waar we besluiten voor de lunch een broodje te nemen. Fred besteld een BLT en ik ga voor een tortilla....maar ergens onderweg heb ik weer iets verkeerd begrepen want in plaats van de wrap gevuld met groente die ik verwacht, komt er een enorme omelet gevuld met spinazi. Ook lekker als je van ei houd, maar laat dat nu een van de weinige dingen zijn waar ik niet zo dol op ben. Gelukkig wil Fred een stuk van zijn sandwich ruilen tegen een groot stuk omelet...want die is wel dol op ei. De porties zijn ook hier weer enorm en we hadden makkelijk Fred zijn BLT met z'n tweeen op kunnen eten...maar dat verwacht je niet voor een broodje van 5 euro in een hippe tent. En dan krijg je ook nog broodjes en stukjes hartige taart als voorafje van het huis....we kweken nog maar even verder voor de Braziliaanse bikin-look;-) Aan het einde van middag belanden we op het Plaza de Mayo en dit is het plein waar nog steeds elke week, op donderdagmiddag, de dwaze moeders protesteren tegen de verdwijning van hun kinderen. Eind jaren 70 zijn er vele jongeren verdwenen tijdens het regime van Videla en om dit niet te vergeten lopen hier elke week nog een aantal moeders (en familieleden) met hun kenmerkende witte hoofddoekjes op. We kijken op gepaste afstand toe en bij geschiedenis denk je altijd aan iets wat dan honderde jaren geleden gebeurd is. Maar hier beseffen we opnieuw dat dit gewoon gebeurde terwijl aan de andere kant van de wereld van een onbezorgde jeugd genoten, nog niet zo heel lang geleden dus. Na dit bijzonder tafereel gaan we met de metro terug naar Palermo. Hier halen we bij de buurtsuper nog even yoghurt en fruit voor t avondmaal, gaat Fred nog even naar de kapper voor n kerstcoupe en haal ik een bosje verse, en sterk geurende jasmijn voor op tafel bij de bloemenboer. Wanneer we later door de portier van ons apartementencomplex weer welkom geheten in ons apartement, voelen we ons al bijna echte Portenos (inwoners van BA!).

Vrijdag laat de zon ons een beetje in de steek en als we rond de middag de wijk Palermo gaan verkennen, schrikken we ons een hoedje als we buiten komen. De temperatuur is bijna gehalveerd en komt niet boven de 20 graden uit....loop je dan lekker in je zomeroutfitje en teenslippers. Maar we laten ons niet kennen en lopen gewoon even een stapje harder, zodat we vanzelf weer wat warmer worden. Ons apartement bevindt zich in de wijk Palermo en deze wijk is een soort dorp op zich. Midden in de wijk is een centraal plein met allemaal hippe restaurantjes en barretjes en in de straatjes er om heen zitten allemaal ontzettend leuke winkeltjes met de meest prachtige meubels, woonaccessoires, kleding, tassen en ontelbaar veel schoenen. Langzaam aan begin ik echt wanhopig te worden met al die prachtige spullen....en een rugzak die veel te zwaar is. Maar mijn tijd komt nog wel.....neem ik mij in stilte voor;-) Voor de lunch belanden we bij een hip, organic en vooral Indiaas georienteerd eetcafe. De sfeer is geweldig over de top kitsch en het eten doet ons weer even wegdromen.....alleen daarvoor al zouden we weer teruggaan naar India. Maar hier in Argentinie smaakt het ook zalig. Na de lunch slenteren we nog even langs de leuke boutiques, maar ik mag van Fred niet meer naar binnen. Volgens hem geef ik de verkoopsters elke keer valse hoop dat er een kopende klant binnenkomt, terwijl ik toch niks ga kopen.....winkelen....mannen snappen dat gewoon niet! Wel vinden we nog een bakker die een soort kerstbrood verkoopt en voor kerstavond is dat natuurlijk onmisbaar tijdens de traditionele broodmaaltijd. Daarna spoeden we ons snel naar huis om lekker op te warmen in ons huisje en met de kaarsjes en kerstlichtjes aan, komen we zo langzaam aan best in de stemming voor kerst!

Gelukkig is het zaterdagochtend weer stralend weer als we wakker worden, maar als ik even later de deur van het balkon open, waan ik me even in Nepal, want de temperatuur is nog ver onder de 10 graden. We stellen onze plannen om naar t park te gaan, nog maar even uit. Wat ons vervolgens wel de gelegenheid geeft om even te skypen met Thailand, waar vrienden Liesbeth en Aarjan vakantie vieren op het tropische Koh Lanta. Het is zo grappig om via skype even bij te praten en het blijft raar, dat bij hun de dag bijna om is, terwijl wij net richting de lunch gaan. We kletsen even heerlijk bij en Fred moet als een blij kind natuurlijk even de grote literflessen bier laten zien aan Aarjan, waarna het gesprek natuurlijk al snel over voetbal gaat;-) Maar het is heerlijk om zo even bij te kletsen!
Na de lunch gaan we uiteindelijk op pad en gelukkig is het inmiddels 22 graden en dus prima weer om lekker door de vele parken van Palermo te slenteren. Op weg naar de Japanse tuin komen we ook langs de dierentuin. We gaan niet naar binnen, maar wanneer we over de boulevard lopen die er langs loopt, zien we toch wat beesten. Fred wil dit natuurlijk toch even op de foto vastliggen, maar net als hij het nijlpaard op de foto wil zetten, zakt deze onder water. Even later zien we de kop van een giraffe uit een stal steken, maar ook hier trekt het beest net z'n hoofd naar binnen als Fred wil klikken. Ik moet echt ontzettend hard lachen...en zeg hem dat de beesten waarschijnlijk zo getraind zijn dat zij alleen voor betalende klanten poseren;-) Uiteindelijk doen we even een klein middagtukje in het park bij de Japanse tuin, net als vele andere Portenos die hier ook van het zonnetje genieten. Aan het einde van middag slenteren we door Palermo weer terug naar huis en onderweg eten we nog een lekker ijsje. Inmiddels hadden we al gezien dat de Argentijnen de grootste zoetekauwen ter wereld zijn.....en ijs valt daar ook onder. Bijna op elke hoek van de straat zit een ijstent met natuurlijk alleen maar zelf gemaakt ijs (Verdoes is er niets bij;-)). Tijd voor een uitgebreid onderzoek zeg ik dan! En het yoghurt-met-vers-fruit-ijs en de vanillia-kaneel-caramel variant zijn alvast goed gekeurd. Thuis genieten we op het balkon nog even van wat zon en maken wij ons op voor de kerst. Kerst in een ander land is altijd even uitzoeken hoe dat geviert wordt. Inmiddels hebben we ontdekt dat in Argentinie de meeste winkels en restaurant op de 24e halverwege de middag sluiten en dat iedereen zich dan op maakt voor kerstavond, waarop ze genieten van een kerstdiner in huiselijk kring. Vervolgens volgt er dan op 1e kerstdag een brunch met vooral veel familieleden en daarna is kerst voorbij. Kort maar krachtig en wij passen onze plannen aan. Kerstavond vieren wij in huiselijke kring met z'n tweeen, niet met een diner maar met een broodmaaltijd....met vooral heel veel lekkere hapjes en een goede fles Argentijnse rode wijn. En morgen gaan we brunchen in de wijk San Telmo, waar ook een grote markt is en waarop zondagmiddag vooral veel tango wordt gedanst....kijken of we nog een beetje kunnen meedansen op onze teenslippers! Tweede kerstdag doen ze hier niet aan en voor ons wordt dat ook gewoon een werkdag, als we heel Argentinie gaan overvliegen opweg naar het meest zuidelijke (en dus winters koude;-)) puntje; Ushuaia. Maar nu nog even genieten van een zomers kerst in Buenos Aires.

Natuurlijk wensen wij iedereen hele fijne kerstdagen, met heel veel liefde, warmte, plezier, lekker eten en gezellig samenzijn!


Feliz Navidad en veel liefs,

Fred & Petra