Meer meren!

Puerto Montt - 3 februari 2012

Hadden we de afgelopen weken prachtig zomerweer, als we zondagonchtend wakker worden ziet het er dreigend uit en voordat we gaan ontbijten ruimen we alvast ons tentje maar op. En dat was de juiste keuze, aangezien het net begint te spetteren als wij onze laatste hap brood op hebben. Deze keer overigens een prachtig volkoren brood met heel veel zaden en noten bij de Duitse bakker in Pucon vandaan. Een goed en stevig ontbijt, waar we voorlopig weer mee vooruit kunnen. Als we alles weer in de auto hebben geladen gaan we op pad richting Conaripe, wat aan de andere kant van de Villarrica vulkaan ligt. Maar onderweg verslechterd het weer steeds meer en als we na een poosje rijden Conaripe bereiken ziiten we letterlijk in de regenwolken. We besluiten uiteindelijk maar een kamer in het plaatselijke hostel te nemen en het kamperen even te laten voor wat het is. De rest van de middag nestelen wij ons dan ook lekker op het warme, grote 2-persoons bed en skypen een beetje de hele wereld over.....via Roelofarendsveen gaan we naar Katwijk, door naar Jersey Bay in Zuid-Afrika en weer terug naar de Veen en Katwijk! Ondertussen kook ik in de badkamer op ons eigen gaspitje een overheerlijk spagetti maal...het leven kan zo lekker simpel zijn....als je niet in een natte en koude tent hoeft te bivakkeren;-)

En terwijl het de gehele nacht door pijpenstelen regent, liggen wij lekker in ons warme bedje en slapen weer eens het klokje rond. Als we de gordijnen opendoen, blijken de wolken nog steeds tot de grond te reiken en het weer is nog niet veel verbeterd. Op zich is dat voor vandaag geen probleem, aangezien wij een bezoek aan het thermale bad op het programma hebben staan. Maar eerst gaan we lekker ontbijten met het laatste stuk Duitse brood wat we hebben. Net als we onze ontbijtspullen hebben opgeruimd, komt de eigenaar van het hostel vertellen dat het ontbijt voor ons klaar staat;-) En wij maar denken dat het ontbijt niet inclusief was. Nu stellen de ontbijtjes in Chili niet zo veel voor en ik zeg tegen Fred dat we best nog even een kopje thee en koffie kunnen nemen, om de eigenaar niet teleur te stellen. Beneden staan de zeekaken al weer voor ons klaar, deze keer met zelfgemaakte jam en speciale honing uit de omgeving. Ach, een stukje zeekaak met honing gaat er ook best nog wel in. We ontbijten voor de 2e keer deze ochtend, al is het inmiddels bijna 11 uur, dus het zou ook een vroege lunch kunnen zijn. In ieder geval hebben we een goede bodem voor ons bezoek aan de thermale baden. Rond het middag uur vertrekken we dan ook voor een avontuurlijke rit over een kronkelig grindpad naar Thermen Geometricas ( http://www.termasgeometricas.cl/) Uiteindelijk komen we aan de voet van de vulkaan Villarrica terecht en hier ligt midden in een stuk regenwoud, een nauwe kloof met daarin een prachtig thermaal complex. Echt midden in de weelderige, groene natuur liggen 17 baden gemaakt van prachtig natuursteen en verbonden met elkaar door houten vlonders die rood geschilderd zijn. Het geheel heeft een vooral Japanse uitstraling en nadat we ons hebben omgekleed, duiken we snel het warme water in. Het is echt zalig en dat het nog steeds pijpenstelen regent, maakt het alleen maar mooier. Onder water blijft ons lichaam lekker warm en boven water koelt ons hoofd goed af. Het is echt genieten en zelfs Fred z'n rugspieren ontspannen volledig. Door de regen lopen we snel van het ene warme bad naar het andere warme bad en als we helemaal gerimpeld zijn, gaan we in het kleine restaurantje wat eten. Hier brand een knus haardvuur en dat is geen overbodige luxe als je uit het superwarme water komt. In de open keuken wordt er geweldig gekookt op een groot fornuis wat ook op hout brand. Grote pannen met kippensoep en pompoensoep, hartige taart met groente en zelfgebakken brood doen ons al weer watertanden...zelfs na 2 ontbijtjes...al is dat al weer een poosje geleden. We nemen beide lekker een grote kom soep en een zelfgebakken zeekaak....t is tenslotte hard werken voor het lichaam in het hete water. Tegen de tijd dat we ons soepje op hebben is de middag al bijna om. We besluiten nog even een uurtje te genieten van het warmste bad wat er is en daarna gaan we ons snel aankleden in de openlucht kleedhokjes...dat is dan wel weer spartaans;-) Nu hadden we gehoopt dat het weer in de middag beter zou worden, maar eigenlijk regent het alleen nog maar harder dan vanmorgen. We besluiten wel naar Panguipulli te rijden, maar daar nog maar een nachtje in een hostel te slapen. Aan het begin van de avond komen we daar aan en al snel vinden we weer een allerschattigst familie-hotelletje....met heerlijke kitsche jaren '50 Van der Valk kamers. Maar alles ziet er supernetjes uit en er is tv....dus een prima plek om nog een nachtje te schuilen voor de regen! In het dorpje halen we wat gevulde pasteitjes als avondeten en met een biertje en een sapje....smaken die best lekker!

Gelukkig worden we maandagochtend door een waterig zonnetje wakker gemaakt. Na het ontbijt halen we in het dorp nog even de laatste boodschappen, waarna we doorrijden naar Playa Chauquen, een mooi lava-strand op een aantal kilometer van Panguipulli. De camping aan het meer ligt op een schitterende lokatie aan het strand, alleen lijkt de camping eerder op een grote vuilnisbelt. En daar heeft dit prinsesje geen zin....want ook de toilletgebouwen zijn het beschrijven niet waard. We rijden naar een andere camping die op een paar honderd meter van het strand ligt, wat hoger op een helling. Het uitzicht is hier ook wonderschoon, net als de rest van de camping en we besluiten hier lekker te blijven. Eerst doen we een bakje koffie en bij de supermarkt vanmorgen hebben we heuse puddingbroodjes gekocht.....aangezien onze koningin jarig is....is het toch reden voor een feestje vandaag;-) Later zetten we snel ons kleine tentje weer op en de rest van de middag luieren we een beetje in het zonnetje....dat hebben we toch wel gemist de afgelopen dagen....de zon dan! Wanneer de zon achter de bergen verdwijnt koelt het snel af en nadat ik weer een zuurkoolstamppotje heb gemaakt, gaan we na het eten nog lekker even in de warme auto zitten die prima als woonkamer functioneert....de voorstoelen zijn ware zetels en we hebben lekker de ruimte....dus waarom zouden we in een klein tentje van 2 x 2 m gaan zitten! En terwijl we zo in onze riante 'woonkamer' zitten, kijken we op de laptop nog naar wat laatste fragmenten van de Voice of Holland....een prima afsluiting van deze heerlijke dag. Toch fijn dat zelfs zo in the middle of no where toch steeds vaker wi-fi is!

De volgende ochtend worden we door het zonnetje ons tentje uit geschenen, wat echt zalig is, aangezien het een bitterkoude nacht is geweest. Ik heb zelfs met mn fleece muts opgeslapen (tot grote hilariteit van Fred) en tot overmaat van ramp is er een gedeelte van mijn slaapmatje geklapt. Het matje bestaat uit allemaal smalle buizen die naast lucht, gevuld zijn met dons. En nu is er tussen een drietal buizen de verbinden geklapt, met het gevolg dat er 1 grote buis in het midden van mijn matrasje is ontstaan. Net op de hoogte waar ik met m'n heup lig. De hele nacht heb ik een beetje liggen draaien en woelen door de kou en de bobbel en waneer Fred om 6 uur gaat plassen, ruik ik mijn kans en ga lekker op zijn warme en vlakke stuk liggen. Als Fred terug komt gaat hij op mijn matje liggen en zegt vervolgens dat dit wel erg lekker voor z'n rug ligt....probleem voorlopig opgelost. Maar terug in Nederland gaat dit matje toch echt terug naar de fabriek, aangezien er toch een levenslange garantie op zit. En buiten dat er nu een dikke bobbel in zit, zijn het wel super slaapmatjes! Na het ontbijt ga ik eens de auto uitmesten en proberen alles weer in de rugtassen te krijgen. Wat best een uitdaging is, aangezien we de afgelopen weken flink geshopt hebben en daarnaast ook nog wat kampeerspullen mee naar Argentinie willen nemen. Uiteindelijk krijgt alles wel een plekje en wordt het vrijdag even flink slepen als we met de bus vanuit Puerto Montt in Chili de Andes overgaan naar San Pedro de Bariloche in Argentinie. In eerste instantie hebben we geprobeerd een auto te huren voor de gehele periode dat we hier in het merengebied zijn, maar met de auto van Chili naar Argentinie vereist speciale documenten a 300,-- US $ en daarnaast is de grensovergang een burocratie van heb ik jou daar, die zo een uurtje of 4 in beslag kan nemen. Dus vandaar dat we donderdagavond de auto in Puerto Montt inleveren. Voor 20,-- euro p.p. de bus naar Argentinie nemen (6 uur rijden), om vervolgens daar weer een auto op te halen voor de komende week. Het is even slepen, maar het scheelt een hoop gedoe en aardig wat centjes!
Na de lunch gaan we lekker even wandelingetje naar het strand maken en onderweg komen we enorme struiken met grote paarse bramen tegen. Fred begint gelijk enthousiast te snoepen en we besluiten op de terugweg maar een zakje te vullen zodat we vanavond na het eten een gezond toetje hebben. Op het strand nemen we lekker een ijsje en deze keer gaan we voor een schepijsje....omdat we de bakjes dan kunnen gebruiken voor de bramen! Als het ijs op is, spoelen we de bakjes om in het meer en gaan als een stel kleine kinderen opweg naar de braamstruiken. Al snel zijn de bakjes goed gevuld en we moeten zelf wel ontzettend lachen omdat we als een stel zuinige Hollandse onze vitaminen bij elkaar staan te scharrelen. Maar na het avondeten genieten van een grote bak, zelf geplukte en heerlijke zoete bramen! 's Avonds trekken we ons weer lekker terug in de auto en kijken de foto's terug van de eerste 6 weken. We zijn inmiddels over de helft van onze reis in en als we de foto's terugzien, beseffen we nog maar eens wat voor enorme natuurwonders we weer hebben gezien en wat voor bevoorrechte mensen we zijn!

Donderdagochtend komen we maar moeilijk ons warme slaapzakje uit, want wat was het koud vannacht. Het zijn nog geen Nederlandse temperaturen, maar het was vannacht maar een paar graadjes boven 0. Gelukkig werken de slaapzak, speciale lakenzak, thermo ondergoed, sokken, muts en met dons gevulde slaapmatjes fantastisch....alleen komt er een moment dat je toch echt het warme nestje moet verlaten. Uiteindelijk staan we toch maar op en ontbijten met een warm Brinta-papje, zodat we er weer even tegen kunnen. Vervolgens ruimen we alle kampeerspullen op en wonderwel lukt het om alles in de diverse tassen te krijgen. De 2 grote rugzakken wegen nu ruim 20 kilo per stuk, vervolgens hebben we nog 2 kleine dagrugzakken van een kleine 10 kilo per stuk. Een sporttas met de meeste kampeerspullen en dan nog een pakketje waar 2 kampeerstoeltjes inzitten...dat wordt erg leuk als we morgen naar het busstation moeten lopen! Maar eerst rijden we in een paar uurtjes terug naar Puerto Montt, waar we in een allerleukst pension eerst al onze spullen droppen en vervolgens brengen we de huurauto terug naar het vliegveld. Gelukkig zijn er geen bijzonderheden en een uurtje later zijn we met de bus al weer terug in de stad. Aangezien het stralend weer is, gaan we eerst even een stukje wandelen over de boulevard van Puerto Montt en daar zien we net het cruiseschip de Veendam de haven verlaten. Na de wandeling belanden we uiteindelijk bij de Pizza Hut voor een zalige pizza vol met verse groenten; mais, champignons en olijven uit blik! Alleen de tomaat en paprika lijken vers, maar de smaak is er niet minder om. Het is lang geleden dat we pizza hebben gegeten, wat vreemd is, aangezien we op reis toch altijd wel snel een pizza gaan happen. We genieten nog maar eens extra! Waar we vandaag ook nog zo om moesten lachen is dat we eindelijk een Mc Donalds tegen kwamen in Chili....terwijl ik juist vanmiddag had gezegd dat we die hier nog niet gezien hebben. Het lijkt dat we weer een beetje zijn terug gekeerd in de bewoonde wereld!

En vrijdag gaan we dus met de bus naar Bariloche in Argentinie. Een rit van 6 uur, maar wel weer een grensovergang, dus daar zullen wel weer de nodige uurtjes bijkomen. En in de middag halen we dan in Bariloche een andere auto op, zodat we de komende week door het merengebied van midden Argentinie kunnen toeren.....nog meer meren dus, maar dan aan de andere kant van de Andes! Volgende week vast weer meer daar over.


Veel liefs,

Fred & Petra