Als alles mee zit.....

....gaat het nu dan echt bijna gebeuren! Voor ons geat t wel on... en gaan wij op weg naar het 7e en koudste continent.

En voor nu geen ellelang verhaal, aangezien we van het weekend veel gereisd hebben. En de afgelopen 2 dagen hebben we ons vooral voorbereid op het grote avontuur wat gaat komen. We zijn inmiddels compleet winterproof, hebben genoeg medicijnen tegen zeeziekte om een hele boot te bevoorraden, alle apparatuur is opgeladen, schoongemaakt, geupdate en alles wat we nu nog doen is wachten op het moment dat we aan boord kunnen gaan en dat de trossen los gaan! Maar voor de liefhebbers toch nog even een kleine terugblik op de afgelopen dagen.

Vrijdagdagochtend wordt Fred met een flinke kater wakker. Wat blikjes bier en een flesje wijn tijdens een heerlijk etentje heeft hij niet gecompenseerd met een paar liter water...dus de hersenen staan wat droog. Maar na wat koffie en gebakken eieren begint hij weer een beetje bij te komen, terwijl ik nog zit na te genieten van een heerlijke nacht slapen in een zacht en warm bedje! Na 3 weken kamperen was dat toch wel heel erg fijn. Na het ontbijt leveren we de auto weer in bij het verhuurbevrijf en zij brengen ons heel vriendelijk even naar het busstation. Hier vertrekt keurig op tijd de bus naar Puerto Montt in Chili. En soms zit het tegen....soms zit het mee....en vandaag zit het heel erg mee met alle perikelen bij de grensovergang. In een recordtijd zijn we beide grensposten gepasseerd en geheel tegen de verwachting in, zijn we om even na 19 uur al in Puerto Montt... 3 uur eerder dan gedacht. Bij de bakker halen we lekker wat gevulde pasteitjes en met wat bier en sap genieten we in ons kleine pension van dit echte Chileense maal. Etappe 1 zit erop!

Zaterdag slapen we lekker uit en ontbijten nog een laatste keer met Chileense zeekaken, voordat we met de bus naar het vliegveld vertrekken. Maar eerst skypen we nog even met broer Peter, die heerlijk op de Rijn bij Katwijk aan het schaatsen is met de kids. De beelden zien er echt geweldig uit en het is fijn dat we op deze manier toch een klein beetje te kunnen meegenieten.
Vanaf het busstation nemen we voor de 3e keer in 3 weken de bus naar het vliegveld van Puerto Montt, maar deze keer om echt te gaan vliegen! De vorige keren gingen we steeds alleen de huurauto ophalen en inleveren. Op het vliegveld gaat alles ook weer zeer voorspoedig en keurig op tijd gaan we de lucht in voor een 2 uur durende vlucht naar Punta Arenas. En voor het eerst in tijden genieten we in het vliegtuig van een heerlijke maaltijd; een vers, warm broodje, heerlijke pasta met tomatensaus en een stuk brownie als toetje....en het gebeurd niet vaak dat het in het vliegtuig dan ook nog echt lekker smaakt....maar ook dit zit deze keer helemaal mee! Wat niet mee zit is de zijwind die we hebben tijdens het landing op het vliegveld van Punta Arenas. Het vliegtuig lijkt wel een achtbaan en de piloot moet echt veel moeite doen om het vliegtuig een beetje recht op de landingsbaan te krijgen....maar ook dit zit gelukkig mee en even later staan we veilig en wel weer met beide benen op de grond. Een taxi brengt ons keurig naar het volgende pension, waar we ook weer een heerlijke jaren '70 kamer krijgen. Maar t is netjes, schoon en de kachel brand...wat wil een mens nog meer. Nou, wat we nog meer willen is hutspot als avondeten! Onze kamer in het pension grenst aan de keuken, waar zo rond een uur of 22 's avond nog uitgebreid gekookt wordt door andere gasten. En 1 van de gasten is uien aan het bakken en die geur is zo zalig dat we spontaan trek krijgen in hutspot. Maar wij liggen al in bed en de komende weken zit het er niet in dat we zelf kunnen koken...dus de hutspot zal nog even op zich moeten laten wachten;-)

Zondagochtend gaat al vroeg de wekker en na een klein ontbijtje vertrekken we lopend naar het busstation. Inmiddels hebben we weer keurig 2 grote rugzakken en 2 kleine dagrugzakken...dus we kunnen alles weer dragen. Al zijn de tassen er nog niet lichter op geworden met al het wintergoed wat we inmiddels meesjouwen. Maar dat is voor een goede zaak, dus we zetten de schouders er nog maar even onder. De bus vertrekt keurig op tijd en ondanks dat het ook weer een lange rit is, genieten we van het uitzicht. Het lijkt een beetje alsof we over Terschelling toeren qua landschap. Alleen als we na 3 uur rijden nog hetzelfde landschap zien, merk ik op dat Terschelling toch wel ontzettend groot is....of dat wij rondjes aan het rijden zijn;-) Na een paar uur rijden komen we aan bij een groot water, wat we met de ferry moeten oversteken. We verlaten allemaal de bus en wachten keurig in het kleine restaurantje op de ferry. Na een half uurtje zijn we aan de overkant en gaat de busreis verder. Deze keer rijden we 3 uur lang over een grindweg naar de grens van Chili en Argentinie. Onderweg veranderd het landschap langzaam en wordt het wat glooiender en minder groen. Bij de grensovergang gaat ook hier alles weer voortvarend en deze keer hoeven we niet eens in de rij. De steward die op de bus meerijd heeft er al voor gezorgd dat wij alle formulieren konden invullen en hij gaat met alle paspoorten, lijsten en formulieren voor ons naar beide grenskantoren. Dat is nog eens goed geregeld en terwijl hij alle stempels ophaald, kunnen wij in een caravan langs de weg even wat versnaperingen kopen (Fred gaat voor een vreselijke magnetron hotdog;-)) Nadat we de grens over zijn volgt de laatste etappe naar Ushuaia over de Route 3. Dit is de weg die van Buenos Aires naar Ushuaia loopt en 3055 km lang is. Wij rijden de laatste 300 kilometer van deze weg en het lijkt bijna alsof we op safari zijn. Dan zien we weer lama's, dan weer struisvogels en dan weer flamingo's. Maar ook dorpjes waar je niet dood gevonden wil worden. Het laat ons in ieder geval ervaren hoe het einde van dit continent bewoont wordt! En ook op deze laatste reisdag zit alles mee, want na 10 uur bussen bereiken wij 2 uur voor op schema opnieuw Ushuaia. Soms zit het tegen....en nu zit het al 3 reisdagen lang allemaal heel erg mee! Als we dat nog maar even vol kunnen houden. Het enige wat niet mee zit is een taxi vinden die ons naar ons vertrouwde hoteltje kan brengen. Na 10 minuten proberen, besluiten we de tassen maar op de doen en te gaan lopen. Ondertussen doen we gelijk nog even boodschappen voor het avondeten....wat echt heel handig is met grote rugzakken op je rug en buik...niet dus! Maar uiteindelijk komen na ruim een half uur met een extra tas vol lekkers weer bij Alba aan. Een warm welkom op een warme kamer, waar we heerlijk op het grote 2-persoonsbed neerploffen. Even later genieten van wat hartige taart en lekkere broodjes en na een hete douche duiken we lekker onder ons dikke dekbedje!!! De cirkel is rond, we zijn terug in Ushuaia...voor opnieuw een mooie boottocht!

En gisteren en vandaag zijn we lekker een beetje aan het rommelen geweest hier in Ushuaia. Fred is nog even naar de kapper geweest, we hebben nog een hele leuke en warme muts voor op Antarctica gekocht. Alle batterijen en apparatuur zijn weer opgeladen. Wij zijn uitgerust en hebben nog lekker even (voor)gegeten bij de diverse leuke adresjes hier in Ushuaia en we hebben vooral veel geskyped met het thuisfront. Kortom, wij zijn er helemaal klaar voor en kunnen niet wachten tot we woensdag 15 februari gaan beginnen aan onze Antarctic Dream!!!! En als jullie alvast een beetje willen zien wat wij de komende weken gaan doen....kijk dan even op deze link; http://www.antarcticdream.com/en/photogallery.html

Verder staan er inmiddels ook weer wat foto's en grappige filmpjes op de site van de afgelopen weken! En over een kleine 2 weken melden wij ons weer met vast een enorm verhaal...en hopelijk ook weer wat mooie plaatjes!


Veel liefs,

Fred & Petra